3,534 matches
-
mișcări imprevizibile. Domină asistență cu un tupeu exaltat. Poate să-și ridice poalele peste cap, devenind ridicol cel care nu a evitat-o de la început. Poate fi dura, de o răutate excesivă, fără milă și regrete. țopârlanii râgâie în rame, scuipa flegme la ieșirea din luxoasele restaurante. Asistăm la o întrecere a tatuajelor. Banul conduce. El ne ridica și tot el ne coboară. Prin trecerea bruscă de la stadiul de probabilitate și refuzând șansă, numită posibilitate, am ajuns, invariabil, la inevitabilă perversitate
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
căderi, urcuș alpin. Din otravă pusă-n cană, fă miresme ce nu pier. și din fiecare rană, o cădelnița spre cer. și din orișice dezastru sau crepuscul stins în piept, Doamne, fă lăstun albastru și dă zâmbet înțelept. ÎNȚELEPTUL Nu scuip pe'nfrângerile mele! Ce-am adorat nu știu să ard și nu ridic în vânt obiele în locul ruptului stindard. De funia spânzurătorii dezastrele nu mi le-agăț și nici mândria din victorii n-o pun sperietoare'n bat. Cu-aceleași
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
Un batran cocoșat, cu haine zdrențuite, numai petice, cu opinci și obiele ponosite. Ochii lui împăienjeniți, sub sprâncenele stufoase, căutau înspăimântați un loc de scăpare. - Cum te cheamă, ba tăgârța? - s-a răstit tovarășul la el, si, în scârba, a scuipat într-un colț, după ușa. - A? - abia a putut zice Leanca, aplecând urechea. - Asta om e, sau corcitura de măgar cu catar?! Văd că, în loc să vorbească, mârâie, hârâie, dracu să-l ia! - Nu prea aude, șefule! - i-a răspuns Cercelaru
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
că asta?” Primăria devenise locul ocolit de oameni. Sătenii se temeau de ea că de cazanul iadului. Toți o înjurau și o blestemau. Cât despre cei de acolo, nu trebuia să-și amintească bine careva, că își și făceau cruce, scuipau în sân, aprindeau lumânări, sau aruncau tămâie în foc. Dacă trebuia să meargă vreunul din Trântorul, în partea cealaltă a satului, o tăia pe vale sau ocolea peste dealuri. Numai prin fața primăriei nu voia să treacă, chiar dacă se înscrisese sau
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
dăinuie prin Țară. se duc cocorii - cum se duc mereu. visăm la o mai verde primăvară; binecuvânta Doamne neamul meu!... DOINA TRISTĂ un vulcan de tevatură unde lumea se înjură și vrăjiți de falși talanți toți dau vina pe ceilalți. scuipa Dunăre pe focul care-ți mistuie norocul iar tu - Oltule, fartate, zi o doina de dreptate: e Țară o lacrima pe un plai de patimă ce-o zdrobiră sub bocanci fariseii - saltimbanci. face-m-aș poet-haiduc Țării mele să-i
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
în sângele lui Mazda, pe cer balaurii de fum dansau în cercuri moi Tatăl meu bea foarte mult, a adăugat, scormonind cu privirea modelul etanș al covorului Un om minunat, însă ne jignește la beție, apoi se simte rău și scuipă câte un pic din zeama sufletului așa că Nu-mi vorbi mie de Halicarnas, le-am băut pe toate Întins pe spate, cu picioarele spre mausoleu, mi-am spălat părul în supa sărată Câteodată valul îmi acoperea ochii, așternând o peliculă
Poezii by Bogdan Alexandru Stănescu () [Corola-journal/Imaginative/3711_a_5036]
-
măcar să fii înțeles de cer, de soare, de copaci. I-ai vrea cerniți cînd, încă o dată, sufletul ți-i ucis. Și cînd vezi că nimeni nu e cu tine, ca tine, îți vine să iei o oglindă și să-ți scuipi fața răsfrîntă după legile fizicii, și ele impasibile la durerea ta. Și, colac peste pupăză, într-o astfel de zi am fost nevoit să primesc cartea, dulapul meu în care am băgate versuri de la 18 la 40 de ani! Cu
Mi-e sufletul strivit. Să nu vă supărați pe mine by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13134_a_14459]
-
Botta, Eugen Jebeleanu, Lucia Demetrius, Tilda Radovici, Edgar (Edy) și Letiția Papu, Constantin Fîntîneru etc. (cf. Arșavir Acterian, Cioran, Eliade, Ionesco, Ed. Eikon, Cluj, 2003, pp.75-76). Este vizibil sărac, are veșnice minuțioase preocupări sentimentale ("miorlăituri", le numește Arșavir Acterian), scuipă sînge, nu dă înapoi cărțile împrumutate, este răutăcios, se spune că are "geniu". Aplombul pe care i-l dă așa-zisa experiență franceză îl face temut în articolele critice încă de la început și el are grijă să sublinieze din cînd
A treia identitate by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Imaginative/7958_a_9283]
-
o sacoșă de drăcuieli oltenești coroborate cu înjurături româno-maghiare culese din Podișul Transilvaniei și să-l las vorbind singur. Dar n-am putut. Am pus încet receptorul lângă telefon, m-am așezat în genunchi lângă măsuță și, după ce mi-am scuipat de trei ori în sân conform eficientei metode strămoșești, am purces la zicerea unui „Tatăl nostru” cu speranța că nu mă hăbăcisem de tot de cap. În poziția respectivă m-a găsit nevastă-mea, Parfenia, care m-a întrebat cu glasul
Manual conjugal-alternativ by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Imaginative/13220_a_14545]
-
cel care salvează puii de pisică de la moarte. Tu ești cel care salvează puii nedoriți, pe care oamenii îi aruncă în apă dimineața de tot, cînd noaptea stă să plece, iar ziua nu prea vrea să vină. Visul m-a scuipat afară cu putere cu ură ca pe un sîmbure ca pe un copil nedorit. Pe Gertrude ai luat-o fără să crîcnești. Întîi apa a aruncat-o afară cu putere, a refuzat s-o primească în burta ei învolburată. Era
Poezie by Svetlana Cârstean () [Corola-journal/Imaginative/7333_a_8658]
-
ultima picătură, viață xantipă în trup socrate - nu-l mai lăsați pe acest mort să se lăfăiască în laudele celor vii, dați-i otrava vieții, pînă la uitare totală, așa cum trec acum prin piața orașului fără să fiu văzut, dar scuipat de ochii din care ies sforile care țes pînza cu care sunt acoperit pînă ce strigătul se face gogoașă de păianjen strivit de piciorul mînios al dumnezeului local care trage zilnic apa peste fruntea lui plină de lesturi cui să
Gellu Dorian by Gelu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/10170_a_11495]
-
ca rumegușul în plăci din care niciodată nu se vor face sicrie - ochii pot lăcrima și din cu totul alte motive, mâna de ghips amintește vag semnul ochiului din care a plecat ca-ntr-o cîrciumă umbra bețivului pe peretele scuipat de atîtea vieți de prisos, numai prin fereastră se poate ieși fără să fii observat pînă în cerul în care nu te mai poți întîlni cu nimeni, de acolo, mai departe vei fi tras printr-o fantă asemănătoare cu geamătul
Gellu Dorian by Gelu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/10170_a_11495]
-
admirație și amabilitate în fața cărora se revoltă fără prea mult succes. Bătrânul buldog își marchează teritoriul și altfel decât cu jeturi fierbinți de urină pe arbuști. Mârâie, se schimonosește, se învârte cu pușca la marginea peluzei cu un aer marțial, scuipă scârbit-demonstrativ de câte ori are ocazia, beștelește acru orice încercare de apropiere, ce mai, se dă la om, mai ales în ipostaza sa de alogen: chinez, negru etc.. De fapt, Sue este cea care-l cucerește acceptându-i cu ironie și căldură
Gran Torino by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7370_a_8695]
-
fărâmând farfuria, rupându-mi pătura pe care stau. M-am așezat pe nisip și el mi-a tras o palmă peste obrazul stâng, Încă o palmă peste obrazul drept, un picior În burtă și cu o privire disprețuitoare, oribilă mă scuipă În față iar eu Îngheț, nu atât de loviturile lui cât de privirile lui. IMAGINEA A DOUA Rămân răvășită În drum, având În memorie primul lui gest, al zâmbetului, al strângerii de mână, al sărutului pe obraz, acea căldură a
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
juvenil-copilărească”". Momentul descris de Patapievici se încheie cu "flegma" primită pe obraz. "Aici dl Patapievici împinge sus de tot maneta prostirii în față, considerând că prea puțini dintre ascultătorii săi își vor pune întrebarea logică: dar cetățeanul care l-a scuipat - și care l-a întrebat doar cum îl cheamă - nu putea să citească pur și simplu cartea „Politice” a d-lui Patapievici și nu (numai) articolul meu ca să-și adune flegma în gât?", scrie CT Popescu.
"Patapievici face un fals premeditat cu ticăloșie". Cum demontează CT Popescu dezinformarea și manipularea filozofului by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/64831_a_66156]
-
pentru a cărui sinucidere e acuzat și dat afară din magistratură); cu muncitori la normă într-o fabrică de nasturi și cu pușcăriași inculpați pentru delict de opinie. Pe de altă parte parabola, ceea ce vrea să ne spună acest naturalism scuipat printre dinți în vremuri de teroare politică, după care a urmat exilul. Mesajul, didactica, subversivitatea atît de aplaudată. Curajul romanului politic (aproape!) total. Și nu unul, ci zeci de romane de acest tip, pentru a căror dreaptă recitire va trebui
Bujor Nedelcovici, reeditat by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15782_a_17107]
-
povestea el, „un teren deschis“. Suferea de afecțiuni fizice provocate de comportamentul său, ori cel puțin așa părea. Petice mari de piele i se desprinseseră de pe spate și de pe ceafă. Avea herpesuri pe mâini și picioare. Tușea toată noaptea, adesea scuipând sânge într-o batistă care ajunsese pătată permanent, o bucată de pânză dezgustătoare care zăcea pe podea lângă patul lui și duhnea. Jackson își petrecuse pe mare cea mai mare parte a vieții lui adulte, făcând înconjurul globului de nenumărate
Jay Parini Rătăcirile lui Herman Melville by Luana Schidu () [Corola-journal/Journalistic/3102_a_4427]
-
le cumpăr. în stradă, mergând spre brutăria dominicală, m am oprit brusc în mijlocul trotuarului spălat din zori. Mirosul de asfalt prăfuit umed era plăcut, mai venea o completare de la teii încă netreziți, un câine tremurător îmi dădea târcoale. L-am scuipat, am fugit câțiva metri după el și am avut revelația, ca în violentele transe zen: ăia se fut în absența mea! Urcând scările câte patru deodată, auzeam crescendo partitura scârțâindă a patului și, deschizând cu triumf nedorit ușa, i-am
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
o postură atât de grotescă, încât mi a reve nit generozitatea. Mă priveau cu ochi goi. Nu sunt cornuri, le-am spus. Am coborât fără grabă, lăsându-i încuiați pe dinafară. Jos, cu încrederea tâmpă a animalelor, câinele pe care scuipasem a venit iar după mine, să mă adul mece. La brutărie, i-am cumpărat un corn, i l-am aruncat și am plecat demn prin aburii dimineții. Viciu de procedură — Vreau și eu un buletin, o legitimație, ceva. Culturistul cu
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
De chitul ăsta? Voi știți că asta vine din Biblie? Păi asta l-a înghițit pe Iona profetul. Eu sunt Iona ăla Își aici el ne măsura triumfător), iar ea mă înghite în fiecare noapte și a doua zi mă scuipă ca să vin la lucru. A râs așa, cu bunăvoință. — Bun. Știți povestea cu Prințul Nebun și Zâna? Am dat toți din cap că nu. Părea mulțumit că nu știm. — Bun așa. Vă zic eu. Zâna asta era atâta de șucară
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
se ține cu mâinile și prin care se suflă, și una care atârnă tot timpul din burduful de piele și din care iese un geamăt gros: bașii. Pe-acolo mai ieșea și un jet de duhoare, cred că de la cât scuipat băga țiga nul în burduf. Când trecea printre noi cu cimpoiul, rădea tot pe la mese cu jetul ăla puturos. La belgieni le-a plăcut. L-au pus pe Cancer să l invite pe țigan la o țuică. S-a așezat
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
spre locul unde bănuia că se află capela. Când o dibui, aprinse lanterna. Capela era un chioșc de scânduri a cărui ușă dispăruse. Intră și roti lanterna împrejur, peste lumânări pe jumătate arse și icoane cu sfinți hieratici și holbați. Scuipă în gol, își trecu ochii fără interes peste icoane și se căută de țigări. Aprinse una, stinse lanterna și se sprijini de ușorul ușii, încercând să privească afară și așteptând să se deprindă cu întunericul. Știa că neliniștea vie ce
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
buza superioară și răsucite apoi în sus, formând o bizară mustață în furculiță, de care altfel obrazul său spân n-ar fi avut parte. Din timp în timp, Jordan scotea pe gură un mic norișor de abur gălbiu, după care scuipa abundent într-un vas alb de faianță, atașat la jilț. în același vas erau colectate unghiile și părul căzut al grafului. Slujitorul Rufus îl deșerta la câteva zile, în timpul nopții, îngropând conținutul în locuri tainice, undeva pe dealuri, pentru ca nimeni
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
guițe a moarte și pe gospodari să se înghesuie să vadă ce se întâmplă. Cataligarii pășeau peste omenire ca berzele peste broaște. Simulau căderea, umplând de groază vădanele, care-și trăgeau broboadele negre peste ochi și plecau în grabă afurisind, scuipând în sân și bătând cruci mărunte. O matahală de femeie, concubina starostelui, probabil, într-un costum de catifea vișinie ce-i lăsa goale pulpele și brațele obeze, neuniform arse de soare, traversa cât putea mai grațios scena, agitând un batic
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
vedere, printre buze groase și unsuroase, mai multe șiruri de dinți mici și ascuțiți de știucă. Avea părul pudrat cu făină de orez trecută prin sită de borangic, pomeții sulemeniți cu cârmâz și o aluniță de mătase neagră lipită cu scuipat. Șnuruit peste pântecul și pieptul enorm, corsetul făcea să se reverse în pliuri mari carnea flască, tumefiată și învinețită de strânsoare. Femeia asuda abundent un lichid uleios, lucind în soare. Își purta dezinvolt nasturii strălucitori de alamă din vârful sânilor
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]