2,464 matches
-
Suprafețele șanfrenate trebui să fie netede pentru a evita deteriorarea garniturii inelare de etanșare a mufei în care tubul va fi fixat (figura 2.70. b și c); - capetele pieselor speciale nu trebuie tăiate pentru a se evita o îmbinare slăbită datorită unei insuficiente mufări (figura 2.70. d); - asigurați-vă ca mufa să fie curată la interior, de curățenia garniturii de etanșare și de curățenia capătului introdus în mufă depinde siguranța etanșării. La introducerea în mufă se unge capătul țevii
Reţele de canalizare : partea teoretică by Viorel TOBOLCEA,Valentin CREȚU, Cosmin TOBOLCEA () [Corola-publishinghouse/Administrative/91723_a_93003]
-
îmi dă mie puteri. Nu mai vorbi. Nu mai adormiră pînă ce el nu-i cercetă toate pliurile dulci ale corpului ei cu propriul lui corp. CAPITOLUL 11. Regim și oracol Au stat în pat trei zile, pentru că ea era slăbită și lui îi plăcea să fie aproape de ea. Prin fereastră se vedea un cer de azur și păsări zburînd în depărtare sau contururi de nori luminate de soare sau mohorîte care își schimbau forma în bătaia vîntului. Lanark citea Războiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ghemuit pe podeaua dormitorului. Era atît de dezgustător, că trebuia să i te dedai în secret și să nu scoți o vorbă față de alții. Se hrănea din vise crude, ajungea la apogeau printr-un jet de gelatină care-l lăsa slăbit și singur. Nu avea nici o legătură cu dragostea. Dragoste era ce simțea el pentru Kate Caldwell, o dorință de a se afla în preajma ei și de a face lucruri pe care ea să le admire. își ascundea dragostea pentru că dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
pe care n-o interesaseră prea mult treburile casei, începuse să se preocupe de curățenie și mîncare, și-i pregătea maică-sii multe feluri de mîncare și dulciuri, dar curînd doamna Thaw trebui hrănită doar cu lichide, și era prea slăbită să mai vorbească deslușit sau să-și deschidă ochii. Nici unul dintre cei din casă nu vorbea prea mult, dar o dată, Thaw remarcă: — Cînd o să moară mama... N-o să moară. — Dar, Ruth... N-o să moară. O să se facă bine, zise Ruth
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
bucuros dacă în viitor o să ai încredere în mine și-o să-mi spui starea în care te afli, oricît de dezastroasă ar fi. — O să încerc. Atunci scoală-te pentru micul dejun, fiule. — Aș vrea să stau în pat. Mă simt slăbit. Taică-său îl privi lung, apoi plecă din cameră spunînd: — O să-ți aduc micul dejun. Thaw se întinse și-și aminti de noaptea trecută. A-i cere lui Molly Tierney să îl iubească i se părea o chestie nebunească și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Am aranjat o întîlnire cu lordul Monboddo peste trei ore pentru a vă autoriza plecarea din institut. Intenționam să vă las să așteptați aici pînă atunci, dar am primit o livrare neașteptată de ființe omenești. Sînt în stare bună, dar slăbite, și o să moară dacă cineva îi va face să respingă mîncarea. O asistentă o să vă aducă hainele. Vă puteți îmbrăca și să stați în clubul personalului. — Nu-i nevoie, zise Lanark. Nu le-am împărtăși părerile într-un caz ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Uită-te! La cincizeci de metri în față era staționată o autocisternă pe marginea drumului și lîngă ea un bărbat care făcea, se pare, pipi în iarba dintre roți. — Roagă-l să ne ia, zise Rima. Lanark se simțea prea slăbit să se miște. — Nu-mi place să cer favoruri de la străini. — Nu? Atunci o s-o fac eu. Trecu pe lîngă el în grabă, strigînd: — O clipă, vă rog! Șoferul se întoarse și-i privi, în timp ce-și încheia clapa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Ura! Alergă pe trotuar strigînd și făcînd semne unui taxi care se pusese în mișcare în șirul de mașini. Taxiul opri la bordură și Jack sări în el. Lanark îl urmări cum dă colțul, apoi stătu o vreme simțindu-se slăbit și stînjenit. Se gîndea la Alex, la Rima și la soldați. Nu mai văzuse soldați înarmați pe stradă. în final, se răsuci și intră în clădire. Unui bărbat în uniformă, aflat în holul de intrare, i se adresă astfel: — Caut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
buruieni sau recolta nestrânsă de pe câmp, au trebuit să muncească până la istovire. Așa că chiar dacă unii dintre coloniști, în condițiile normale de viață, ar fi putut să biruie neprielnicia climei și a apei potabile, din cauza muncii nemăsurate, ei au fost fizicește slăbiți, predispuși tuberculozei și apoi cu ușurință măcinați de malarie. Aceste neajunsuri, ca și altele neevidențiate, ar fi putut fi în bună parte evitate sau corijate, dacă Statul s-ar fi ocupat și intervenit la timp - în cazul de față ca
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
bucate de Paști, iar pe 11 aprilie era ziua mea de naștere. Dumnezeule Mare, în ziua aceea îi revenise complet auzul. Povestesc ai noștri c-au stat firesc la masă, auzea perfect, s-a simțit bine, era ce-i drept slăbită, iar în jurul orelor 20 i s-a făcut rău, și-a smuls baticul de pe cap și a plecat așa cum venise și trăise alături de toți ai noștri, în mare demnitate, credință și iubire. Doamne, a doua zi era ziua mea, am
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
bucate de Paști, iar pe 11 aprilie era ziua mea de naștere. Dumnezeule Mare, în ziua aceea îi revenise complet auzul. Povestesc ai noștri c-au stat firesc la masă, auzea perfect, s-a simțit bine, era ce-i drept slăbită, iar în jurul orelor 20 i s-a făcut rău, și-a smuls baticul de pe cap și a plecat așa cum venise și trăise alături de toți ai noștri, în mare demnitate, credință și iubire. Doamne, a doua zi era ziua mea, am
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
era frică să dorm. Țineam luminile aprinse toată noaptea. Mă temeam de întuneric. Trei săptămâni nu am dormit noaptea. A fost o perioadă grea pentru mine. Mi-am continuat munca la școală, dar din cauza lipsei de somn, mă simțeam amețit, slăbit. Nu prea îmi reveneam din starea asta. Nu aveam ce face, era o problemă care se rezolva în timp. Acum nu mai am nimic. Sunt sută la sută O.K. Nu mai am nici o problemă. Sunt bine. Se pare că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
zis: «Mă gândeam să devin membru», mie mi s-a părut cam dubios. M-a învățat câteva tehnici de purificare: bei apă, apoi vomiți sau îți golești stomacul , apoi îți bagi un fir pe nas. Mereu am avut un organism slăbit. De multe ori îmi apăreau eczeme. Chiar și acum mai am (îmi arată brațul). Mi-a spus: «De ce să nu încerci?» Am încercat și eczemele au dispărut ca prin minune. În ziua următore nu mai aveam nimic. Niciodată nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
înecat care se ridică la suprafața apei, după chinurile agoniei. Începui să tremur; tremuram de febră; îmi ștergeam cu mâneca sudoarea care îmi inundase fruntea. Trăsăturile Sale păstrau același calm și aceeași imobilitate, doar că păreau mai bolnăvicioase și mai slăbite. Era tot întinsă, rozându-și unghia de la degetul arătător al mâinii stângi. Fața Îi era palidă. Prin veșmintele negre și subțiri care I se mulau pe corp se distingea conturul pulpelor, brațelor, pieptului, întregului Ei trup. Cum avea ochii închiși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
toate aceste fizionomii grețoase. Avea deci Dumnezeu o atare mentalitate de parvenit, de-i trebuia să mă epateze cu creațiile sale? Sincer vorbind, dacă aș fi constrâns să sufăr o nouă existență, mi-ar plăcea să aibă spiritul și simțurile slăbite, atenuate. Atunci, nu mi-ar mai fi greu să respir și aș putea, fără să resimt oboseala, să-mi petrec veacul în umbra coloanelor unui templu din Lingam, să merg în lung și în larg evitând cu grijă să las
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
neagra vecinicie Și stins din mintea lumei cea rece și pustie, Înfășurat de slava-mi - simțeam că nu trăiesc {EminescuOpVIII 292} Decât numai în basmu și-n cântec bătrânesc, În mintea cea uitită a unor strănepoți Ce, spurii și nemernici, slăbiți și idioți, Făcea pe ciocoimea căzutului Fanar, Cu mintea cea vicleană, cu sufletul avar, M-am fost uitat din lume ca învechita veste Despre o vreme [care] demult, demult nu este, Ci amintirea-mi numa venea, din când în când
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
a visat Și-acum el stă în lună pe[-o] piatră risipită, Pare c-așteaptă-n aer pe umbra[-i] zugrăvită Și glasul lui în noapte răsună dureros Și ochiul lui la nouri țintește-ntunecos... Pe buze-i trece-un zâmbet ascet, slăbit, amar... Ah! trebuie să aibă un dor făr' de hotar! De ar sosi odată bătrânul meu steleri S-esplice înțelesul acestei arătări. A mării unde-albastre alunecă-nspumate... Pare că văd o luntre... Da, da! o văd departe, Din insule bogate cu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
starea bolnavului era lipsa de odihnă și insomnia. Câtă vreme boala creștea, trupul nu slăbea, ci se împrotivea boalei, după cum n-ai fi așteptat, încît cei mai mulți bolnavi mureau a noua sau și a șaptea zi, nu fiindcă erau cu desăvârșire slăbiți, ci de dogoarea (sau gangrenarea) dinlăuntru, sau, dacă scăpau și atunci, boala cădea în partea de jos a trupului, după care ieșeau bube mari însoțite de treapăt violent, prin care bolnavii deveneau jertfa slăbiciunii. Căci boala începea de sus, așezîndu-se
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
venit singur, într-o după-amiază goală și rece. Legănam căruciorul pe covor, în sufragerie. Pornisem televizorul și o lăsasem să se uite la niște desene animate cu o navă spațială. Aveam nevoie de televizor. Aveam nevoie să încetinesc ritmul. Prea slăbită să o scot la plimbare. Și în lumina albastră a ecranului, am început să mă gândesc la frigul din casă, la tristețea ei în fața televizorului mergând în gol, la legănatul mecanic al căruciorului, la vântul care intra pe sub ușă. O
Poveşti cu scriitoare şi copii by Domnica Drumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1770]
-
de cineva, iubea teatrul ca pe el însuși și ne vorbea cu glas cald și așezat, era teribil de prietenos și modest. L-am revăzut într-o zi, câțiva ani după ce am părăsit Naționalul, și era același, doar că foarte slăbit și îmbătrânit, o umbră a marilor umbre printre care a trăit o viață întreagă. Nenea Sârbu, Păp’șelu cum îi spuneam noi, pentru că avea ticul de ți se adresa cu acest apelativ... A jucat și el câte în lună și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
caz, și nu doar din motive de mândrie profesională, ci și din motive supraviețuire personală. Cei doi paznici mă mânară Înapoi la lift și apoi În celulă, dar numai ca să mă bată măr. M-am luptat și eu, numai că, slăbit cum eram din cauza lipsei de mâncare și de somn ca lumea, am fost incapabil să opun mai mult decât o rezistență simbolică. Poate că dacă era unul singur, m-aș mai fi descurcat eu cumva, dar doi erau mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
carte de mai multe ori. Numea asta prima mână, a doua mână, a treia mână. Celelalte erau sortite să se limiteze la prima mână. Mi-am pierdut credința că se va Însănătoși când ne-a spus că, simțindu-se prea slăbit, nu mai poate scrie. Dar și atunci, mintea sa continua să scrie: la prima, la a doua, la a treia mână.” * Vitalitatea lui Sorin ne uluise, nu o dată. Putea fi, parcă, simultan, În mai multe locuri, la o expoziție, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
astfel ne putem regăsi - Încercând, de fapt, să fugim de propria noastră singurătate. Rănile sunt deschise, altele se vor adăuga mereu până când trupurile noastre vor cădea.” Într-adevăr, rănile se tot adaugă, zilnic, În trupurile și mințile și sufletele noastre slăbite, venind de la dușmani și prieteni și de la necunoscuți care nu sunt nici una, nici alta. Regăsirea de sine, rară cum este, vine și azi Însă, cum a venit totdeauna, de la prieteni și iubite, și cărți, și propriile noastre bâjbâite pagini. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de cea abia dispărută, apoi și pe aceasta. Rutina ucigașă a Naturii... un „serial killer” gata mereu să-și Împlinească rostul de a asigura „rotația” muritorilor pe Terra Incognita. Pe Paul Schuster l-am revăzut În martie 2004, la Berlin. Slăbit, nervos, ca În ultimii ani, dar Îndârjit și vitalizat, ca totdeauna, de obsesii morale și politice. Provocarea, pe care creația o Întreține În haosul existenței cotidiene, Îl chinuia, fără Îndoială, În continuare, dar nu obișnuia să amintească acest subiect delicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
întins un covor îngust, foarte frumos, și îmi mai amintesc o oglindă cu rama de lemn. La început, Iulia a părut speriată, după aceea însă m-a măsurat cu privirea, probabil i s-a făcut milă când a văzut ce slăbit și ce palid eram și m-a tras după ea, aproape alergând prin apartament, până la odăița ei. Acolo mi-a spus să aștept. Eu m-am așezat pe marginea patului, căci n-aveam cum să stau în picioare și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]