2,316 matches
-
asta. Se furișă în interior și închise fără zgomot ușa în urma lui. Cripta, acum familiară, se întindea înainte-i. Tăcere. Ajunse în siguranță înăuntru, se duse la ușa debaralei. Își ținu respirația crăpând ușa pentru a străpunge spațiul umbros: răsuflă ușurat văzând corpul întins pe sol. Sosea la timp. Acum, problema consta în adăpostirea trupului său inconștient. Mai întâi de toate, ascunse matricea sub o lădiță de metal, pe o etajeră. Apoi, foarte repede, îngenunche lângă corpul nemișcat și își încordă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
tăi. e vremea să schimbi învelișul tău gros, bătătorit și ud, de piele de vacă galbenă, pe unul uscat și proaspăt, ca un așternut apretat. îmbracă acum, odată cu venirea primăverii pe drumeagul tău, aripa subțire de liliac-cu-nas-de-frunză și vei pluti, ușurat, mai departe. năpârlirea, schimbarea dinților de lapte șase în al doilea loc: la jumătatea timpului în care vântul cald al celor cincizeci de zile adie, privești cerul și vei vedea un lac rotund transparent, care în centrul său perfect poartă
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
și pe munte în jos, asta să nu cumva să fi rămas vreun limax sau vreun mormoloc viu, să se poată reface, arunci din rafturi, cufere, ulcioare și cutiuțe de os toate rezervele militare ale dușmanilor tăi la ghenă, răsufli ușurat, te întinzi pe o poieniță exte nuat, adormi, dormi cu sforăituri groase. nouă deasupra: visezi că, într-o bună zi, prințesa inimii tale va ajunge unde ești tu acum și se va bucura foarte de acțiunile tale curajoase. visezi că
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
are decît!" Dar curând am fu-git pe scări să o caut. Am strigat-o zadarnic. Am încuiat camera, ca nu cumva să-și ia geamantanul lăsat aici, și cu prima trăsură m-am dus la gară. Negăsind-o, am răsuflat ușurat, dar mereu am fost atent ca nu cumva să fie ascunsă, până ce va pleca primul tren. Am așteptat trei ore în șir, ducîndu-mă de la un capăt la altul al peronului. M-am reîntors tot cu o trăsură la hotel și
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
să puie doliu! Poate s-a întîmplat ceva de curînd!" Și când, în sfârșit, doamna Axente, totdeauna prima la întîmpinare, ca și cum ne-ar fi văzut că venim, ne anunță spunîndu-ne: "Viky e la fel. Temperatura a fost 40 grade", răsuflăm ușurați. Totuși, moartea posibilă a lui Viky nu ne-ar apărea ca ceva cu totul neașteptat. De la timpul când ne temeam să ne gândim la așa ceva până acum, când facem chiar unele aluzii, a trecut mult. Când sunt numai cu Ioana
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
rugăminte și aș dori să v-o fac în fața mormântului fratelui meu. — Da? Poate că înțelegeți... în adâncul inimii. — Înțeleg, într-adevăr. — Aș dori să-mi dați drumul. Dacă mă lăsați să plec, știu că fratele meu se va simți ușurat, chiar și sub pământ. — Hanbei a murit spunând că spiritul lui va continua să mă slujească, chair și de dincolo de mormânt. Cum aș putea întoarce spatele unui lucru care l-a îngrijorat cât timp era în viață? Trebuie să faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-și fi schimbat părerea. Până și Katsuie s-a mai gândit. — Să mergem. Hideyoshi se ridică. Niwa zâmbi, dar Hideyoshi, serios, ieșea deja din încăpere. Katsuie îl întâmpină privindu-l drept în ochi, pe când ceilalți adunați în sală păreau, oarecum, ușurați. Atmosfera din sala de întrunire se schimbase. Katsuie declară categoric că cedase și că acceptase propunerea lui Hideyoshi. Se conveniseră măsurile pentru a-l consacra pe Samboshi ca moștenitor al lui Nobunaga. Odată cu reconcilierea lui Katsuie, toți norii amenințători din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Uesugi, Sassa Narimasa găsi cu neputință o luptă de rezistență. Prin urmare, își ascunse intențiile și, în cele din urmă, îi jură lui Hideyoshi supunere. Apoi, își căsători fata cu al doilea fiu al lui Inuchiyo, Toshimasa, și se stabili, ușurat, în propria lui provincie. Astfel, regiunea de la miazănoapte de Kitanosho fu pacificată prin inerție, fără a fi necesară aproape nici o luptă. Asigurându-și astfel nordul, armata victorioasă a lui Hideyoshi reveni la Castelul Nagahama cu ocazia Sărbătorii Băieților, în a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
pe prietena ei cu o admirație perplexă și spune: Da' tu, draga mea, ai învățat românește ca o adevărată româncă. Numai cum rămâne cu covorul tău de plante de apă? Trestie! Marusia se plesnește cu palma peste frunte, mândră și ușurată că și-a amintit. Covor de trestie? se miră Niusea. Nu, draga mea, tu niciodată nu le nimerești! Covorul de trestie se cheamă rogojină! Uite vezi, și la asta mi-am amintit cum îi zice! Aha, da, așa e, rogojină
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
în franjuri cu foarfecele, răsuciseră puțin marginea hârtiei și marginea se ondulase într-un chip încântător. Dar încântarea trebuia amânată. Nu se mai auzea vuietul îndepărtat de glasuri ce venise până atunci dinspre sală, surd și cumva ostil. Lucian răsuflă ușurat, însă deodată își dădu seama că n-avea niciun motiv să-i fie teamă de acea rumoare. Îl trecu totuși un fior rece la gândul că ridicaseră cortina. Dar lor încă nu le venise rândul. De partea cealaltă, în sală
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
masă halbele înspumate de bere Pilsner, în care alcoolul sclipea cu lucirea cristalină a zahărului din care fusese extras nu de mult. Pe Bull nu-l deranjau glumele cu pizde în timpul liber, dar la muncă erau un chin. Se simți ușurat că nu o invitase pe Juniper, o tipă de la Get Out! de care era interesat, să-l însoțească. Era sigur că Razza Rob nu ar fi amuzat-o. În cele din urmă, Bull trebuise să plece. În barul minuscul domnea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
în picioare pentru a-și termina treaba. Privindu-l pe Bull, aplicase strat după strat de bandaj, pansându-l strategic. După fiecare strat, îi ceruse lui Bull să-și miște piciorul ca să vadă dacă nu cumva îl incomoda. Bull, din ce în ce mai ușurat, era cuprins de liniștea pe care ți-o dă doar convingerea că o persoană este capabilă să-ți ofere tratamentul adecvat. Când, în cele din urmă, se ridicase de pe canapea și își trăsese pantalonii, simțea că e din nou aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
scoate un sunet. Mi-a întins mâna, zâmbind. - Ce? m-am speriat eu. - Nimic. Plec. Trebuie să mă-ntâlnesc cu cineva și-am cam întârziat. Hai. Du-mă pân’ la ușă. Am deschis ușa cu frică. Nimeni acolo. Am respirat ușurat. Bogdan plecă, i-am urmărit ultima secundă de parpalac dispărând în lift și în clipa aceea m-am simțit nesfârșit de singur. Ca niciodată până atunci. Am intrat în casă covârșit, cu sute de ani mai bătrân și gârbovit din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
exista și o altă cale, mai simplă, mai puțin periculoasă, mai... Să se inspire chiar din scrierile copilului? Să-l ucidă cu propriile lui arme? Asta i se părea genial, poate urma să îi vină chiar de acolo o idee... Ușurat și înaripat de acest nou gând salvator, Mircea deschise unul dintre ziarele în care apăreau cronici literare referitoare la acest puști, pe numele lui Elefterie Măceș. Citi repede, înfrigurat, temându-se în fiecare clipă că nu va găsi ceea ce căuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
asupra (bio)structurilor umane și nu numai (a sistemelor vii în general). Ei au și cântărit aceste sisteme vii, americanul cântărind și oameni. Amândoi au constatat că la momentul morții incintele în care se aflau respectivele sisteme vii s-au “ușurat”cu 30-33 g. Biochimistul român Eugen Macovschi a încercat să demonstreze că materia vie nu constă doar dintr-o singură stare ci e constituită din două materii diferite: materia biostructurală (biosică) și materia moleculară coexistentă. Teoria moleculară susține că viața
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
dar eu tot n-am zis nimic, și atunci Romulus mi-a spus din nou să-l cred pe cuvânt, că mi-ar fi și mie mai bine dacă o spun cu voce tare, o să văd c-o să mă simt ușurat, iar când a tăcut, în clipa aia, am ghicit unde-i mingea, și-mi era ciudă că nu ghicisem mai repede, și am strigat tare că nu, nici de-al dracu’, și să crape amândoi, și mi-am tras repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
și atunci, când am fost mai mult ca sigur că ne rătăcisem definitiv, am dat cu piciorul de ceva și m-am uitat în jos și am văzut că e treapta de la intrarea blocului nostru, și am fost atât de ușurat și de bucuros, că am și strigat, iată, am ajuns acasă, ajunsesem într-adevăr acasă, iar tata, de parcă nici nu mi-ar fi luat în seamă bucuria și ușurarea, continua să spună cum vaporul lui Amundsen, numit Gjoa, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pregătindu-și revenirea. Acum sper ca Roger să-mi calmeze durerea și să mă facă iar fericit. Și Selina are darul ăsta. Ea îmi provoacă durere. Ea mi-o calmează. Sunt fericit? Nu sunt sigur. Cu siguranță, însă, mă simt ușurat acum, când s-a întors. Cel puțin, atunci când e cu mine, nu mai e cu altcineva. După câte se pare, în noaptea aceea am învinuit-o și am alungat-o. Era în noaptea dinaintea plecării mele la New York. Nu îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
o fantomă. Am deschis ușa camerei de suferință. Shadow era în brațele ei, întins, în suferință - preț de o clipă a avut înfățișare umană, ridicat, prins în capcana unei alte naturi. Curând însă a sărit pe podea, s-a scuturat ușurat și s-a strecurat pe lângă mine în hol, de parcă s-ar fi mulțumit că un pământean adevărat venise să-i ia locul. Nu s-a întâmplat nimic, și totuși s-a întâmplat ceva. I-am ținut mâna, i-am îmbrățișat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
lupi albi a ieșit din târg fără să privească înapoi. Îl însoțise, de la distanță, un sergent; străinul nu îl observase ori numai se prefăcuse. Donna Iulia se gândea la cel plecat. Să nu-l încolțească lupii albi! Și-a zis, ușurată, că Vânătorul pornise spre miazăzi. Puteau să-i iasă-n cale mistreți sau urși; urșii dormeau sugându-și laba, și-a amintit. Mai erau și tâlhari: aceștia ar fi tras de la distanță, văzând că au de-a face c-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
neregulă cu mineralele din cor pul ei. M-am temut să nu fi rămas gravidă și i-am spus-o. S-a uitat la mine cu o expresie nouă, pe care n-am putut-o iden tifica. Nu era asta. Ușurat și vesel, am simțit că era momentul cel mai bun ca s-o rup din nou, de data asta definitiv, cu ea. I-am spus că nu pot s-o iubesc și că, mai curând sau mai târziu, tot aici
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
o poezie de Ștefan Neni țescu (?!) ale cărei versuri decupate ca un puzzle trebuiau reconstituite de copii. Unele versuri le păreau copiilor destul de suspecte: „Și una-i roză și miroase“, glăsuia unul, și trebuia să recompui toată poezia ca să înțelegi ușurat: se referea de fapt la o scrisorică de amor... Altul, devenit imediat faimos, zicea: „Mamița mare și pisica/ Veghez la timp să aibă lapte“. Toți copiii ne-ntrebau cum să mai aibă lapte mama mare, la vârsta ei. Pisica, mai
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
tușit În timpul lecturii, nimeni nu și-a ridicat ochii În tavan, În afară de bătrânul Tronaru. Mai toți fumau țigară de la țigară, scrumând pe jos. „Dacă nu voi găsi fericirea“, se intitula ciclul poematic al bardului, iar la sfârșit cu toții au răsuflat ușurați, au tușit, și-au dat coate. Ionela a pus deoparte chitara și i-a cerut lui Spiridon o țigară, iar Spiridon i-a dăruit-o prompt, cu gesturi largi, de parcă ar fi invitat-o În alcov. — Așadar, domnul Ionescu ne-
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
să se mai vadă o vreme Înainte să... el Însă, obișnuit să nu i se refuze nimic, a devenit brutal și a violat-o; În mai puțin de un minut terminase. „Asta a fost tot?“ parcă s-a Întrebat Ionela ușurată. Acum că erau prieteni, Lucian dispunea de ea ori de câte ori avea chef să Îi facă vreun cadou - la urma urmei erau tineri, iar ea Îi iertase brutalitatea de la prima Întâlnire, Îl dojenise astfel Încât să Îi Înmoaie inima și <citation author="unknown
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
pentru prima oară, am putut să dorm. Am dormit cu adevărat și cred că am visat; dar nu-mi amintesc nimic, numai lumina. După multe săptămâni, pe buzele ei se ivi ceva care aducea a surâs. Gajus se simți brusc ușurat, de parcă zilele fericite de odinioară s-ar fi întors. Își spuse: „Dacă voi putea, într-o zi voi împodobi templul lui Isis asemenea celor ale vechilor phar-haoui, în amintirea acestei nopți“. Călătoria lentă și tristă se transformă într-o procesiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]