22,286 matches
-
somatopleura plăcilor laterale: arterele intercostale și lombare. în săptămâna a patra, placa neurală se extinde, se înrulează și va forma tubul neural -precursorul sistemului nervos central. La sfârșitul săptămânii a patra, cea mai mare parte din sistemul nervos central devine vizibilă; din neuroepiteliul tubului neural se diferențiază neuronii și celulele aliale. Din crestele neurale (buzele laterale ale faldurilor neurale) se detașează o populație de celule care va miara spre periferie. Majoritatea aanalionilor nervoși senzoriali cranieni derivă din creasta neurală. De-a
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
Splina fătului joacă un rol important în hematopoieză numai până în cea de a 28 săptămână când funcția este preluată de măduva osoasă. în cadrul procesului de creștere se constată mărirea cantității de țesut adipos. Unahiile de la membrele inferioare devin și ele vizibile (cele de la deaetele mâinii s-au format începând cu cea de a 24-a săptămână). Săptămânile 30-38 La începutul acestei perioade apare reflexul pupilar la lumină ceea ce permite fătului o eventuală orientare spontană la lumină. Spre sfârșitul acestei perioade sistemul
ANATOMIA APARATULUI LOCOMOTOR by PAULA DROSESCU () [Corola-publishinghouse/Science/91482_a_92848]
-
sunt ironizate pentru lipsa de independență. Viața politică nu este cruțată, mai ales activitatea Camerei Deputaților și guvernul „despotic”. Deseori sunt publicate schițe satirice la adresa moravurilor familiei burgheze, a relațiilor sociale etc. Cu totul neașteptat, pentru că nu are nici o legătură vizibilă cu orientarea politică a periodicului, este atacul nedrept contra lui T. Maiorescu, prilejuit de procesul de imoralitate ce i se intentase la Iași. Atenția dată literaturii, strădania de a practica un umor de calitate fac din C. una dintre cele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286225_a_287554]
-
Săgetătorului, chiar în mijlocul galaxiei noastre, se află o gaură neagră extrem de masivă, care cântărește cât două milioane și jumătate de sori. Astronomii au urmărit cum dansează stelele în jurul partenerului lor invizibil; mișcarea lor dezvăluie prezența găurii negre, chiar dacă aceasta nu este vizibilă. Totuși, deși pot detecta găurile negre, oamenii de știință tot nu au zărit zerourile din centrele lor, deoarece aceste urâte puncte singulare sunt ascunse dincolo de orizonturile lor. ăsta e un lucru bun. Dacă nu ar exista orizonturile și nici un cenzor
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
stea care explodează), numită de tip Ia, reprezintă, la fel ca și cefeidele lui Hubble, un etalon al candelei. Supernovele Ia explodează cam în același mod, iar exploziile lor au cam aceeași strălucire. Dar, spre deosebire de cefeidele lui Hubble, ele sunt vizibile de la distanțe enorme, cât o jumătate din mărimea universului. Pe la sfârșitul anului 1997, astronomii au anunțat că se folosiseră de aceste supernove pentru a măsura distanțele până la niște galaxii foarte difuze și bătrâne. Pe baza distanței până la o galaxie, se
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
Deși se subintitulează „roman”, aici este, în fond, o colecție eterogenă de schițe, pamflete, parabole și utopii negative. Modelul formal îl reprezintă Tablete din Țara de Kuty, însă lui T. îi lipsesc stilul și amplitudinea viziunii argheziene. Inconvenientul cel mai vizibil al acestor texte este tezismul, care se observă începând cu narațiunea titulară, unde un muritor de foame ar vrea să se refugieze într-un adăpost pentru câini, dar răspunsul directorului îi taie orice speranță: „Domnule, aici este societatea pentru protecția
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290198_a_291527]
-
existență pentru ca să poată produce în liniște opere literare iar nu să-i propună slujbe cu o leafă mizerabilă de 400 sau 500 lei pe lună". Atenția pe care Caragiale o acordă reacției de răspuns la opiniile despre propria operă e vizibilă și în cazul farsei D-ale carnavalului, citită în casa lui C. Nottara, autorul întrerupînd lectura pentru a apostrofa sever o... damă: "Nu permit manifestații d-astea anti-comice nici chiar reginei Elisabeta care totuși are scuze că nu este obișnuită
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
stăpînire lumea prin denumirea elementelor ei constitutive nimic neputînd exista fără o nominalizare ce presupune un contract de apropiere care va permite o acțiune de manipulare prin instituirea unui raport similar celui dintre creator și creatură, redemptor și recipiendar. E vizibilă aici o postură magică avînd reflexe în credința străveche a unei legături indestructibile între nume și esență, primul fiind menit nu numai să individualizeze ci și să definească; din mitologie, procedeul a trecut în viața de zi cu zi iar
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
fi avut în intenție, din perspectiva auctorială, un efect comic pe care îl degajă însă în prezentul lecturii: Dilica, Milia, Tilia, Zilia, Dilia, Tedica, Helisa, Lurica, Adica...; la Caragiale putem vorbi însă de căutarea obstinată a unui astfel de efect vizibilă mai ales în producția gazetărească, dar nu numai pentru obținerea căruia se folosesc procedee aflate la periferia artisticului autentic: în Baioneta inteligentă ne întîmpină căpitanul în garda civică Guță Cotoi, în Urgent un semnatar al corespondenței este Al. Lingopolu, un
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
cele din urmă, a aprins lumina și l-a omorât pe nemernic, iar viața a devenit mai bună. +++ +++ TEMĂ Pe un carton de 3 × 5, scrieți: „Amintește-ți de cele 1.000 de lucruri mărunte”. Plasați-l într-un loc vizibil, pentru ca toată lumea să-l zărească și să-și reamintească să fie atenți la detalii. +++ Fără îndoială că ați făcut o treabă bună în coordonarea lucrurilor importante din firma dumneavoastră - v-ați învățat ABC-ul. Acum puteți trece la cele 1
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]
-
în valoare sfera așa-zis privată și s-o aducă pe scena social-politică. De-a lungul secolului, feminismul apare că o problemă politico-legislativă, etico-socială, accentul fiind pus de asemenea pe aportul cultural al femeii. Formele de expresie ale feminismului sunt vizibile și resimțite în permanență: crearea noilor asociații, reviste, revendicări civile și politice, dezbateri, alianțe. Ultimele decenii ale secolului al XIX-lea sunt deosebit de pasionante din punct de vedere al revendicărilor feministe: dezbaterile despre divorț, căutarea unui echilibru genurial și a
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Goncourt, Marthe (1876) și Leș soeurs Vatard (1879) de Huysmans, Nana (1880) de Zola, Sapho (1884) de Daudet. De la mijlocul secolului al XIX-lea femeia franceză își pierde aură și unicitatea culturală. Această pierdere este o pierdere dublă, lizibila și vizibilă în scenografiile femininului [Bugi-Glucksmann 1986, p.408-409]. Femeia este prima victimă în declinul valorilor: muză se transformă în model, femeia credincioasa într-o isterica, femeia naturală se reduce la fiziologie. Degradarea muzei, redusă la femeia care pozează sau la femeia
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
trei amoruri ale lui Frédéric doamna Arnoux, Rosanette, doamna Dambreuse ar putea, cu puțin artificiu, să fie stilizate prin următoarele trei cuvinte: frumusețea, natura, civilizația [p.161]. Midineta Rosanette și doamna Dambreuse sunt puse față în față, făcând astfel mai vizibile trăsăturile care le deosebesc: "Mme Dambreuse l'avait reconnue; et, pendant une minute, elles se considérèrent de haut en baș, scrupuleusement, afin de découvrir le défaut, la tare, l'une enviant peut-être la jeunesse de l'autre, et celle-ci dépitée
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
désir longtemps fuyant, "l'autre chose" vainement cherchée par Renée dans le bercement de șa calèche" [Zola, La Curée, p.65]. Avida, egoistă, lacoma, Pariziana lui Zola devine vampirul bărbatului, cum este Nana sau Renée. Maupassant și Zola vor face vizibilă deosebirea între Pariziana epocii celui de-al Doilea Imperiu, din românele lui Balzac, si parizienele decadente ale timpului său. "Après leș rêveuses passionnées et romanesques de la Restauration, étaient venues leș joyeuses de l'époque impériale, convaincues de la réalité du plaisir
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Dramaturgia a dat și alte tipuri ale femeii franceze moderne. Din această perioadă vom menționa L'Aventurière, 1848 de Augier, La veuve și Leș Honnêtes femmes, 1880, La Dupe, 1891 de Henri Becques. Românul și dramaturgia perioadei cercetate posedă o vizibilă organizare dramatică, oferind imaginea dinamică a unei societăți întruchipate în figuri reprezentative, printre care femeia pariziana este una centrală. Putem conchide că la sfârșitul secolului al XIX-lea teatrul determina înțelegerea estetică a lumii moderne. 2.1.2. Comedia urbană
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
dezvolta imaginația și visurile, au continuare și la alte eroine: Angélique din Rêve de Zola, Félicité din Un coeur simple de Maupassant. Lecturile feminine sunt eteroclite și sporadice. Lecturile, în spiritul timpului, sunt expuse, de obicei, în salon în locurile vizibile 283, pentru a fi văzute și apreciate: române (de regulă, ale autorilor din secolul al XVIII-lea, Stendhal sau Balzac), reviste la modă și de modă etc. Frenezia lecturii se hrănește din românele de aventuri în tiraje mari, din povestiri
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
fizice a actorilor. La Pariziana totul capătă aspectul unui joc: apariția spectaculoasă în scenă prin impactul imediat, gesturile și cuvintele ulterioare că șoc audiovizual care incearca dezlegarea enigmei. Șocul vizual este cel mai puternic. Pariziana creează mizanscene în care este vizibilă, chiar conceptualizata, o nouă idee de teatru, susținută de o imagine conturată în întregime prin relația actorului cu spațiul, promovată de reformatori ai scenei moderne cum ar fi Stanislavski, Meyerhold, Vahtangov, Tairov. Anumite divergențe artistice dintre acești mari regizori țineau
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
a claselor și stărilor sociale devine un semn al timpurilor moderne, pe care îl putem regăsi ca motiv literar în românele timpului. Coexistența universurilor sociale diferite în spațiul orașului face ca întrepătrunderea lor să fie tot mai strânsă și mai vizibilă. Literatura timpului a reprezentat fenomenul de citadinizare a claselor și indivizilor. Confuzia asupra sexului, clasei, vârstei este mai frecventă în anonimatul orașului. Fiecare grup are conștiința propriei identități, un univers închis într-un fel, cu norme sociale și culturale. Pentru
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
în 1834, 1839, 1844; una în perioada Republicii a Doua, în 1849. Apoi, imitând Anglia, care organizase în 1851 o expoziție internațională, Franța imperiala organizează expoziții universale în 1855, 1867, 1878, 1888, 1889, 1900, 1936. Fiecare a lăsat o urmă vizibilă, cum ar fi Palatul Industriei, Trocaderoul, turnul Eiffel. Fantasmagoria culturii capitaliste atinge apogeul înfloririi sale în timpul Expoziției universale din 1867, cănd Imperiul este în culmea puterii sale. Jumătatea a doua a secolului al XIX-lea este una din perioadele cele
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
de anomie, deoarece atunci când se produc, împing pe indivizii implicați în afara limitelor impuse de relația scopuri-mijloace, libertății umane. Spre deosebire de cele acute, crizele cronice sunt generatoare de stări de anomie prelungită, cu caracter "normal" consideră Durkheim, care se manifesta ăn mod vizibil în lumea comerțului și industriei. Consecințele sunt dramatice, instaurând starea anomică în cursul căreia forțele sociale puse în libertate nu-și mai găsesc echilibrul necesar, valoarea lor rămâne nedeterminată, nu se mai știe ce este posibil sau nu, just sau
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
antică, după cum vom vedea, abia H. Bergson, în Evoluția creatoare 85, consacră numele lor. Aristotel a intuit și a pus în concept, pe lângă finalitatea externă, limpede în următorul enunț: "natura există în vederea unui scop"86, și o finalitate internă, la fel de vizibilă în următoarea formulare: "căci în lucrurile în care există un scop al unei mișcări continue, scopul acesta este și termen și cauză finală"87. Diferența dintre acestea este confirmată de faptul că la Aristotel scopul final este totdeauna Binele și
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
grase”, construindu-și eventual o rețea de contacte privilegiate în „cercurile bine informate”. Confuzia a fost sporită, paradoxal, de apariția paginilor de op eds în principalele ziare: fiecare cotidian a încercat să-și adjudece o galerie de intelectuali publici foarte vizibili, pe lângă jurnaliștii-„analiști” de serviciu, plătindu-i regește în raport cu salariul mediu pe economie; dar nici obținerea, la un preț mai mare, a exclusivității unei semnături nu a stabilizat orientările ziarelor noastre, fiindcă sistemul încă foarte personalizat al patronatului din medii
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
preocupantă, cardinală, foarte departe de a-și fi pierdut urgența -, voi continua să scriu și să vorbesc despre întreaga transformare a spațiului nostru public. Chiar atunci când trăiesc în alte părți ale lumii și mă concentrez asupra unor subiecte fără legătură vizibilă cu România, exercițiul sistematic al autodefinirii - al situării -, indispensabil atunci când lucrezi în mediul universitar, cu deosebire în domenii socio-umane, mă readuce la experiența istorică pe care o cunosc cel mai bine și nu încetez s-o studiez: Lebenswelt-ul natal și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
cum se știe, acesta din urmă e bazat pe cooperarea dintre cel dintâi și The New York Times), Margaret Engel, importantă personalitate mediatică, comentează reunirea în septembrie 2002 a peste trei mii de jurnaliști la Beverly Hills, cu prilejul decernării unor tot mai „vizibile” NCM 2002 Awards pentru ceea ce se numește, din lipsă de ceva mai bun (nici participanții nu au găsit o formulă mai potrivită), „medii etnice” (ethnic media). Iată ce scrie publicista, după ce reintroduce o veche metaforă, „remarcabilul nostru Turn Babel”: Această
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
în etapa lor vrând-nevrând „comunitaristă”, proiectul unei societăți întregi, obținută prin expansiunea în principiu infinită a propriului model. Mai târziu, când Frontiera s-a mutat mereu mai spre Vest, fenomenul s-a repetat. Astăzi, globalizarea pare modelul cu cea mai vizibilă expansiune. Diversitatea, eterogenitatea comunităților izolate spațial nu era luată în calcul în mod serios nici de cei mai toleranți și mai izolaționiști, era cel mult o concesie temporară sau expresia unei resemnări. Istoria utopismului e saturată de fantasma „contagiunii” ordinii
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]