21,072 matches
-
Ă Ho, ho! exclamă Daggoo, legănîndu-se pe parîma lui, care-l ținea bine acum. Privind ceva mai încolo, peste parapet, am văzut un braț ridicîndu-se din apa albastră - priveliște la fel de stranie ca un braț răsărit din iarba de deasupra unui mormînt. Ă Amîndoi! Sînt amîndoi! răcni Daggoo, cu bucurie în glas. Curînd după aceea, Queequeg fu văzut despicînd vitejește valurile cu o mînă, în timp ce cu cealaltă trăgea vîrtos de chica indianului. Culeși de barca ce-i aștepta, fură aduși grabnic pe
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
despre infern, acela care îi consideră pe Cowper, Young, Pascal, Rousseau niște bieți oameni bolnavi și jură, toată viața - lipsită de griji - pe Rabelais ca pe un înțelept acceptabil, adică vesel - omul acela nu e vrednic să se așeze printre morminte și să spargă țărîna jilavă și verde cu admirabila și adînca înțelepciune a lui Solomon. Dar pînă și Solomon spune că „inima fiilor omului este plină de răutate și nebunia în inima lor dăinuiește cît trăiesc, iar pe urmă - cale
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
faptul că, potrivit anumitor învățături canonice, unele bucurii firești nu dau naștere nici unei bucurii în lumea de apoi, ci dimpotrivă, sînt urmate de toate chinurile iadului; pe cînd nefericirile unor păcătoși dau naștere unui nesfîrșit alai de suferințe, pînă dincolo de mormînt. Dar chiar și fără asta, o analiză cît de cît profundă a lucrurilor te duce la încheierea că există o mare inegalitate la mijloc. Căci, își spunea Ahab, în timp ce pînă și cele mai sublime fericiri pămîntești ascund întotdeauna ceva meschin
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
trebuie să mori pentru ele. Vino-ncoace, cufundă-te într-o viață care, deși e urîtă de pămînteni, pe care-i urăște la rîndu-i, îi dă omului mai multă uitare decît moartea însăși. Vino, ridică-ți și tu lespedea de mormînt din cimitir și vino-vino-ncoace, să te cununi cu noi!“ Ascultînd asemnea glasuri în zori și în amurg, la răsărit și la apus, sufletul fierarului răspundea: „Da, vin acuș!“ Și astfel, Perth porni la vînătoarea de balene. Capitolul CXII FORJA Pe la
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de care nu se satură nici cei mai osteniți dintre fiii ei, plutește lumea? Unde se-ascunde tatăl copilului găsit? Sufletele noastre sînt ca acei orfani ale căror mame necununate mor, aducîndu-i pe lume; secretul paternității noastre rămîne îngropat în mormintele lor, unde cată să ne ducem dacă vrem să-l aflăm. în aceeași zi, privind și el - de lîngă ambarcațiunea lui - spre marea de aur, Starbuck murmură: Ă Frumusețe de nepătruns și fără seamăn, cum nu i-a fost dat
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
o altă direcție. O, tu, mohorîtă jumătate hindusă a Naturii, care i-ai durat din oasele înecaților tronul, undeva în miezul acestor mări fără verdeață - regină păgînă, îmi vorbești în graiul ucigătoarelor taifunuri, dar și în cel al liniștii de mormînt ce le urmează. Balena asta a ta, care și-a întors capul către soare, apoi s-a răsucit la loc, mi-a dat o învățătură. O, tu, coapsă vînjoasă, încinsă cu trei rînduri de doage, tu, jet înalt, cu irizări
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
asta? spuse căpitanul corabiei străine, arătînd spre sac. Voi înmormînta doar pe unul dintre cei cinci voinici, care mai erau încă în viață ieri, înainte de căderea serii. Doar pe ăsta îl înmormîntez, ceilalți au fost îngropați de vii - luneci peste mormîntul lor. Apoi, întorcîndu-se către oamenii din echipajul lui: Sînteți gata? Așezați scîndura pe parapet și ridicați cadavrul. Așa. O, Doamne! Și, înaintînd spre sac, cu mîinile ridicate, adăugă: Ă Fie ca în viața de apoi... Ă înainte! Cîrma în vînt
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de dinți albi, strălucitori, ce se înălțau din adîncurile de nepătruns. Era gura deschisă a lui Moby Dick, cu falca întinsă; dar trupul masiv, încă mai era contopit cu albastrul mării. Gura strălucitoare se căscă sub ambarcațiune ca poarta unui mormînt de marmură; printr-o lovitură dată pieziș cu vîsla-cîrmă, Ahab viră, pentru a se feri din calea acestei năluci înfricoșătoare. Apoi, poruncindu-i lui Fedallah să schimbe locul cu al lui, merse la prova și, apucînd harponul făurit de Perth
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
lor). Acest Acrostihescu, căruia prietenii îi mai zic - desigur cu învoirea lui Alecsandri - și Odobașa, este un personaj care are gata la dânsul felurite ode pentru toate prilejurile: "Acrostihescu ... (scoate din buzunar un volum manuscris și caută filele): Aurora... La mormântul ei!... odă la împăratul... odă la șahul... odă la craiul!" Și dacă el își pune poezia și în slujba șahului, asta nu-l împiedică să o înalțe sus de tot - în teorie: Acrostihescu: "Poezia este o artă sfântă... o fiică
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
bolnav, B. moare în august 1961 - și, ca un fel de ermetism în sfârșit „dezlegat”, a doua zi după înmormântare, salcia din curtea casei sale, în care poetul vedea un copac sacru, s-a prăbușit deodată, din cauza unei furtuni, peste mormintele mult-iubiților și credincioșilor săi câini. O reacție firească a naturii, la moartea unui poet de o originalitate stranie, intens expresivă și provocatoare: o sinteză de apolinic și dionisiac. În numai doisprezece ani, poetul care debutase în „Literatorul” lui Macedonski (1918
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
nepotrivită cu religia creștină”. Încadrarea în tradiția cultică a Bisericii întregi însemna o formă de exprimare a ecumenicității ortodoxe. Între anii 398-402, Sfântul Niceta a făcut două călătorii, una la Roma și alta la Nola, spre a se închina la mormântul Sfântului Felix. La Nola l-a cunoscut pe Sfântul Paulin (†431), poet remarcabil, care s-a arătat impresionat de venerabilul episcop de Remesiana. Între cei doi Sfinți Părinți s-a legat o strânsă prietenie. După prima călătorie a episcopului de
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
fost construită pe niște stânci înalte deasupra portului și închinată Sfântului Victor, martir al Marsiliei din secolul al III-lea. În cripta bisericii acestei mănăstiri, însuși Cassian a fost, mai târziu, îngropat. El va fi venerat până la Revoluția franceză când mormântul său a fost distrus. Ca urmare a cercetărilor întreprinse de H. I. Marrou, mănăstirile înființate de Cassian se pare că sunt mănăstirile moderne Saint Victor și Saint Savior. Călugării viețuitori ai acestor mănăstiri erau vestiți pentru castitatea și viața sfântă
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Sfântului Cassian, a devenit una dintre cele mai importante și bogate în Franța catolică, la rezidirea cetății Marsilia. În 1362, starețul ei devine papa Urban al V-lea. El n-a uitat mănăstirea lui și pe marele ei întemeietor, la mormântul căruia, zidit pe patru pilaștri, ardea continuu o lumină. El a poruncit să-i fie împodobit capul cu o chivără de argint, peste care s-a așezat o mitră de aur și de argint cu pietre scumpe și pe chivără
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
seama de ea: Papa Sfântul Grigorie cel Mare a creat o mănăstire în cinstea lui și a menținut sărbătoarea morții Sfântului Cassian la 23 iulie, ținută încă din veacul al V-lea cu fast unic din sudul Franței. Iar podoabele mormântului său amintit, acordate de papa Urban al V-lea, au dat un impuls răspândirii cultului său în toată Biserica creștină. La greci s-a introdus ziua sa în Mineie la 29 februarie, în anii bisecți și la 28 februarie pentru
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Baciu: 1990a; Baciu: 1990b; Georgescu: 1993) este din păcate confirmat și de o durabilă ancorare în mentalul colectiv est-european. Pentru Nicolae Baciu, Yalta a însemnat pur și simplu "crucificarea României"; în plan european, conferința s-a transformat, crede el, în "mormântul libertății, al democrației, al liberei determinări a popoarelor. Ea este sinonimă cu trădarea, cu naivitatea puterilor occidentale, cu indiferența lor în fața brutalității, cinismului și machivelismului sovietic" (Baciu: 1990a, 62). Autorul deplânge și capitularea necondiționată impusă de Aliați membrilor Axei, care
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
drepturile noastre", scria Bălcescu în 1848, "chiar vărsând sângele nostru. De vom cădea în această luptă sfântă, să cădem încă bărbătește, astfel cum au trăit părinții noștri; și ca dânșii să strigăm: mai bine să se prefacă într-un întins mormânt, numai să rămâie tot țeara românilor" (Bălcescu în Apărarea patriei...: 1977a, 91). Exaltarea romantică este aici la ea acasă; după 1970, Ceaușescu va folosi din ce în ce mai des același gen de discurs, recuperând mai ales ideea independenței naționale și cea a unui
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
53-59. Mastny, Vojtech (1998), The Cold War and Soviet insecurity. The Stalin years, New York, Oxford University Press. Matei, Adam Sorin (2007), Boierii minții. Intelectualii români între grupurile de prestigiu și piața liberă a ideilor, București, Editura Compania. Matei, Alexandru (2011), Mormântul comunismului românesc. "Romantismul revoluționar" înainte și după 1989, București, IBU Publishing. Mayakovski, Vladimir (1972), "Order no. 2 to the army of arts", in Poems, pp. 44-46. Mazilu, Dumitru (1971), "Elemente de continuitate în dezvoltarea socialistă a națiunii române", în Ceterchi
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
feței, tratamente cosmetice, servicii de manichiură și pedichiura 9303 Servicii funerare 9303.1 Servicii funerare 9303.11 Servicii ale cimitirelor și crematoriilor Această subclasa elementară include: - vânzarea și închirierea locurilor de veci - servicii de întreținere a cimitirelor, de îngrijire a mormintelor, de incinerare Această subclasa elementară nu include: - servicii de grădinărit în cimitire, clasificate în 0142.12 9303.12 Servicii conexe înhumării și incinerării Această subclasa elementară include: - servicii de aranjare a ceremoniilor pentru funeralii și incinerări, transportul sicrielor 9304 Servicii
EUR-Lex () [Corola-website/Law/151323_a_152652]
-
fac, s-a obișnuit omul să muncească, dar muncește din greu, iar acum să-i fărâme și casa, este păcat. Vine timpul ce spune în carte, că cei vii nu o să mai poată suferi și or să se ducă la morminte să strige, ieșiți voi, morților, să intrăm noi!”. Numitul MODAN GHEORGHE este născut la data de 1 mai 1912 în comuna Obârșia, județul Olt, fiul lui Marin și Paraschiva, de profesie cantor de biserică, fiind cu serviciul în satul Vădastra
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
cu mult timp �n urm?: �Dac? Viena �? i pierde contextul internă? ional, atunci ea va deveni un oră? de provincie. ?i Viena �nseamn? Austria�. Iorga vedea acum prezentul din perspectiva trecutului: �? i vor veni gloatele vulgare ? i nu vor �n? elege �nsemn? tatea mormintelor capucinilor, ceva ce ei au distrus acum pe vecie�61. Mormintele Habsburgilor din M? n?știrea Capucinilor era ultimul lucru la care se g�ndeau aceste �gloate vulgare�. C�teva sute de mii din r�ndul acestora l? au �nt
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
atunci ea va deveni un oră? de provincie. ?i Viena �nseamn? Austria�. Iorga vedea acum prezentul din perspectiva trecutului: �? i vor veni gloatele vulgare ? i nu vor �n? elege �nsemn? tatea mormintelor capucinilor, ceva ce ei au distrus acum pe vecie�61. Mormintele Habsburgilor din M? n?știrea Capucinilor era ultimul lucru la care se g�ndeau aceste �gloate vulgare�. C�teva sute de mii din r�ndul acestora l? au �nt�mpinat pe Hitler �n spa? iul imens de la �Hofburg� cu un tunet
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
scena deschisă vast în toate direcțiile, într-o plastică monumentală, excelent ritmată dinamic și imagistic, între fundalul când albastru siderat (închipuind biroul stingher și fantast al utopiei spulberate), când străjuit de o pânză imensă pe care se prelungesc cruci și morminte, unde își dorm somnul de veci speranțe, vise și cadavre, montare denunță eșecul idealului pervertit de acțiunea socială ideologie degradată în concretul vieții. Decăzută în cea mai sinistră deriziune, speranța redresării existențiale devine un bâlci grotesc, un circ pestriț, mortificat
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
copilului crezând că el va fi acolo și visul urât se va sfârși). Prietenii sunt alături de ei, le dau sfatul să facă un alt copil. Cei doi încep să consume alcool, se izolează de prieteni, merg în fiecare zi la mormântul copilului pierdut. După câteva luni, mama rămâne gravidă. Acest lucru nu schimbă cu nimic viața lor cotidiană. Mama naște doi gemeni. Copiii sunt percepuți ca o povară și nu sunt în nici un fel, în viziunea părinților, la înălțimea copilului pierdut
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
nici un fel, în viziunea părinților, la înălțimea copilului pierdut. Doar copilul pierdut este pentru ei adevăratul copil. Dezvoltarea gemenilor este mai dificilă, nu satisface așteptările parentale. Părinții continuă să consume alcool și să meargă zilnic, cu copiii, la cimitir la mormântul copilului pierdut. Așadar, avem depresia părinților, comportamente nesănătoase, neglijarea copiilor gemeni, neacordarea unui loc în familie acestor copii care nici măcar substitut nu pot fi pentru copilul ideal, pierdut. Care sunt șansele copiilor? Marea șansă este că, fiind gemeni, își vor
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de egipteni, atmosfera era întreținut], în parte, de un harpist care încuraja oaspeții s] se dedea pl]cerii, deoarece nu aveau nici o sigurant] c] sârguința pe p]mânt le va aduce fericirea veșnic]” (Wilson, 1958, p. 467). Harpistul spunea c] mormintele piramidale ale divinilor faraoni și ale nobililor lor fuseser] profanate, si era ca și cum nici nu ar fi existat vreodat]. El preciza c] nimeni nu se întorsese vreodat] din mormânt pentru a-i asigura pe cei vii de existență nemuririi. Asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]