2,210 matches
-
ținea morțiș să vină în București. Cică s-o aștept la personalul de ora 19. Norocul nostru! Sabina a rămas să facă ordine, iar eu am luat-o agale spre Gara de Nord. La intrare au făcut cerc în jurul meu vreo cinci țigănci bleojdite: - Hai, frumosule, mușchiulosule, cocostârcule, să-ț dau o fată a-ntâia! - Nu vreau nicio fată. - Cum nu vrei fată? Da’ ce vrei? - O vreau pe mătușă-mea. - Ptiu, ptiu! În sfârșit, din personalul puțind a târfă nespălată s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
boală, măi, măi, n-are leac nici buruianăăă”. Mă gândesc cu groază că nu avem cu ce să-i plătim. Sabina, însă, fire voluntară, îi roagă să ne lase să mâncăm în liniște. Abia expediați lăutarii, ne trezim cu o țigancă care îmi bagă sub nas câteva fire jerpelite de trandafiri: pentru domnișoare, arătosule! Jenat, îi cer Sabinei portofelul pe care i-l dădusem în păstrare. Satisfăcută că nu am refuzat din prima, o trimite la plimbare și pe mica șantajistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
uriașul convoi care-l conducea pe bulibașa Soliman Ciocănaru. Un car cu patru boi căra trupul bulibașei; lângă sicriu stăteau drepți șase țigani cu prosoape la umăr. Fanfara cartierului Socaram scotea din acordeoane-țambale-trompete-tromboane sunete când sfâșietoare, când repezite, nărăvașe. Cinci țigănci grase în fuste largi roșii-verzi-albastre și gri boceau trăgându-se de chica despletită. Soliman sfârșise de mâna unei petarde băgată într-o sticlă și privită îndeaproape. Bum! Se zice că în cădere, protectorul curvelor, al copiilor schilodiți de pe Rue Montparnasse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
împlinite. Sticletele se ridică, scutură iarăși din aripioare și lăsând firimiturile pornește din creangă în creangă, urcă malul lacului, fiu-fiu! Țica-țic! Fiu-țic! Țic-țic! Costache Popa se întoarce nemulțumit la Evenimentul zilei. Muiere țâfnoasă! zice. Hm! Prin zarva șoselei răzbate radioul țigăncii care vinde semințe. S-a făcut și două, poftim! Un sticlete - același? altul? - vine ca săgeata dinspre zăvoi, se învârte pe lângă ceas, coboară la nisip. Ciugulește precis, cu atenție neștirbită, firimiturile de napolitană. Burtică galbenă, gât stacojiu, aripi albăstrii, da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
cu încă o soră a ei pe care o chema Tasia, ce era handicapată că nu putea să meargă, doar se târa pe șezut. Se spune că a fost anchilozată în urma unor vrăji pe care le-a făcut o altă țigancă din altă șatră, dând bobocul de rață de viu în cuptorul încins în timp ce spunea niște cuvinte magice, numai de ea știute, căci iubeau amândouă pe același țigan. După câțiva ani de conviețuire cu Oacheș, Rarița l-a născut în anul
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
și toate sticlele golite de calmante și toate muștele care zboară pe acolo nu pot ucide mirosul de iarbă grasă, pe cel de fum și pe celălalt, de piele de jder abia jupuită. Și nici glumele despre ei și despre țigăncile lor bătrâne. Nici mirosul grețos de dulce pe care ajung să-l aibă În timp. Nici ce-au făcut În cele din urmă. Nu așa s-au sfârșit ei. Toți s-au sfârșit la fel. Altădată, cu mult timp În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
fără ceva pentru că nu-l au. Cu patru ani mai devreme, Într-o zi călduță de mai, profesorul Simionescu trecea ca de obicei prin fața catedralei Saint Jacques În plimbarea lui spre diferite stații de metrou pariziene, cînd a văzut o țigancă c-un inconfundabil parfum românesc cerșind În stilul vremii, adică Înjurîndu-l pe trotuar pe Ceaușescu care-o oprima ca minoritate și disident politic În fuste largi suprapuse Înflorate predominant roșii, așa era moda, tehnica stîrnirii compasiunii avînd drept rezultat răspîndirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
apropiat și i-a șoptit conspirativ taci, femeie, că vin ăștia, sînt peste tot, nici nu știi cînd te pomenești cu ei peste tine, potolește-te că te ridică, te iau și te trezești aruncată cine știe unde, În Siberia, la care țiganca i-a spus da’ ce, acolo nu-s tot eu? Paul Simionescu a rămas cu gura Întredeschisă pentru repetarea avertismentului dintr-odată penibil, și s-a gîndit la istoria religiilor, la abisal, la nomazi, la ineditul și nemeritatul lor acces
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe tine adică nimic, nu m-așteptam să cad În profunzime găsindu-l pe Socrate beștelindu-l ciucit pe Ceaușescu În plin Paris, s-a gîndit profesorul dispărînd Încet În cea mai apropiată stație de metrou și lăsînd la soare țiganca lui a fost odată ca niciodată. A fost odată ca niciodată Emanoil Valeriu. Și interviul pe care l-a luat unor demenți anonimi. La spital. CÎțiva ani mai tîrziu. Era clar, ăștia patru nu puteau fi disidenți sau bicicliști, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
uitat de unde se trag poreclele astea cucuvea pentru președinte, bombonel pentru ministrul de externe. Pupinel parc-ar fi fost mai bine. E un aparat care Încălzește diferite instrumente.) O altă revistă adresată gîndirii noastre interlope este Lumea ghicitoarelor, Încărcată cu țigănci, nostradamuși, ghiuluri, mistere, astrologi babilonieni, plus o poză cu Romica Puceanu. Din depoziția unei chiromanciere de succes am reținut o frază Îndurerată. „Milițianu mi-a aruncat ghiocul pe care-l aveam de la mama, și mi-a zis c-o să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
-l aveam de la mama, și mi-a zis c-o să-mi iasă ghicitul pe nas.” Ținînd cont de acest proeminent organ olfactiv de om de stat, mă gîndesc la președintele țării, care-ar trebui să-și dea În nas la țigănci. Pe cea mai vestită o cheamă Lenușca Macău și, la cei optzeci de ani ai săi, poartă minijupă. Neacșu: „N-am dorit o palmă de pămînt de la nimeni, n-am rîvnit la femeile altora decît atunci cînd acestea cunoscîndu-ne virilitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ă) danii la mănăstirea lui Păun carea s-au răsipit...” Adică mănăstirii pe locul căreia ne odihnim acum. Actul din 2 aug. 1685 (7193) despre care am Despre vameșul Păun aflăm abia la 15 mai 1666, când Rada, fata Nastasiei țigăncii, spune: „Am vîndut a mea direaptă ocină... o casă aicea în târg în Iași, pe Ulița Vizetiiască,... lui Păun ce-au fost clucer, carele acum iaste vameș mare”. Iar despre mănăstirea lui aflăm la 9 februarie 1671, când Methodie, arhiepiscopul
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
pe alături.” „Erau, dar cine știe ale cui sunt?” „Apoi acolo poate sta și ucigă-l toaca, nu numai o jivină. La asta nu te-o dus capul? Aicea eu nu mă bag. Până la diavol! Atât!” i-a răspuns Stanca țiganca. „Un hârleț ai, mătușă Stancă?” „Am o rigină de hârleț acolo. Ia-l dacă crezi că îți poate fi de folos...” După miezul nopții, amărâtul o intrat în casă abia bleștind. „N-am găsit nimic și nu mai pot săpa
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
de glumă, și el era supărat, însă insubordonarea era cea mai periculoasă în caz de război. Repetă ordinul și trase un foc cu pistolul, în sus. Înțeleseră. În cinci minute fură pregătiți pentru deplasarea la vale, pe malul Prutului spre țiganca, unde deja era format un cap de pod. În dimineața următoare văzu o primă victimă, un sublocotenent. Lângă el, aruncată parcă, era o mitralieră, scoasă din uz de un glonte care-i lovise închizătorul. Intră în dispozitivul de luptă pentru
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
a ajuns la spital. La triaj, mare văicărit și Îmbulzeală. I-a sărit În ochi prezența fustelor lungi și Înflorate... “Parcă am mai văzut eu un asemenea spectacol. Dar unde? Aha! Acolo, la dispensarul din Pomârla... Da, da. Povestea cu țiganca ce prezenta un abdomen chirurgical acut”. A intrat În triaj, să vadă despre ce este vorba și dacă poate să liniștească văicăreala ce se auzea până la câteva poște. După primul pas făcut printre fustele Înflorate, s-a auzit glasul uneia
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
prezenta un abdomen chirurgical acut”. A intrat În triaj, să vadă despre ce este vorba și dacă poate să liniștească văicăreala ce se auzea până la câteva poște. După primul pas făcut printre fustele Înflorate, s-a auzit glasul uneia dintre țigănci. Un glas care i se părea cunoscut... ― Hooo! Mooo! Ho! Uiti la domnu’ doctoru’. Parcă-i ceal ci m-o lecuit pi mini. Atuncea, În satu ceala... Cum Îi spuni fă? Homârla... ― Nu. Nu! Pomârla Îi zâci - a intervenit o
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
tânără și frumoasă de Îți lua ochii! ― Da! Da! El Îi, mânca-i-aș! Domnu’ doctoru’! Bunule! Dumnezău ni te-o scos În cali. Ajutâ ni. Salveazî-l pi barbatu’ meu... Di asarî varsî numa’ sângi. “Cum or fi ajuns aceste țigănci din celălalt capăt de țară tocmai aici? Pe bătrâna asta o cunosc. Ba, atunci, la dispensarul din Pomârla, după ce a fost operată la spitalul din târg, mi-a căutat și În cărți. Parcă o aud: <Să știi matali, domnu’ doctoru
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
vorba de o hemoragie gastrică, dată probabil de vreun ulcer sau un neo gastric. Până nu-l deschidem, nu putem ști... ― E o urgență. Vedeți ce echipă operatorie avem și să fie pregătit pentru intervenție. Voi fi și eu acolo. Țigăncile se foiau ca albinele la urdiniș. Când Gruia a făcut primul pas spre ieșire, ele au tăbărât pe el, ca la pomană. ― Domnu’ doctoru’. Bunule. Spuni dacî scapî? - a Întrebat țiganca pe care acuma Gruia a recunoscut-o de-a
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
fie pregătit pentru intervenție. Voi fi și eu acolo. Țigăncile se foiau ca albinele la urdiniș. Când Gruia a făcut primul pas spre ieșire, ele au tăbărât pe el, ca la pomană. ― Domnu’ doctoru’. Bunule. Spuni dacî scapî? - a Întrebat țiganca pe care acuma Gruia a recunoscut-o de-a binelea... ― Trebuie operat de urgență. Altfel nu se oprește hemoragia. Atunci se va vedea despre ce este vorba. ― Auzâț’ mo! Ari ‘moragii mari șî trebui opirat. Opireazî-l matali, cî În matali
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
domnule profesor. ― Bună dimineața. Ce s-a Întâmplat, dragă doctore Gruia, pentru că ai un aer de urgență pe chip de mai mare dragul!... ― Tocmai am trecut pe la triaj. Știți că astăzi suntem spital de gardă. Și, minune! Un grup de țigănci din cele cu fuste lungi și Înflorate se văitau - cum au obiceiul - “cine Îl salvează pe tatăl lor, că varsă sânge de asară?” Dar nu asta e problema. Ci faptul că m-am trezit În fața aceluiași grup de țigănci ca
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
de țigănci din cele cu fuste lungi și Înflorate se văitau - cum au obiceiul - “cine Îl salvează pe tatăl lor, că varsă sânge de asară?” Dar nu asta e problema. Ci faptul că m-am trezit În fața aceluiași grup de țigănci ca atunci când eram medic la dispensarul din satul meu și când au adus-o pe mama lor, cu un abdomen chirurgical acut... ― Și atunci cum ai rezolvat cazul? Cum ai procedat? ― Le-am spus: “Dacă Într-un ceas mama voastră
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
pașnice... Ei, da’ povestea-i lungă... Poate altădată. Acum aș vrea să știu cum vă simțiți, domnule profesor? ― Cât se poate de bine... ― Am totuși o Întrebare. ― Care ar fi aceea? ― De unde până unde am putut să mă Întâlnesc cu țigăncile acolo, la mine acasă, și, după atâta vreme, aici, În plin Iași? ― Dragule, aici, lângă Iași, este un sat care se cheamă Grajduri. Acolo li s-a dat foștilor nomazi locuri de casă, iar ei au devenit stabili. Cum se
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
familia este un lucru la care ei țin foarte mult. ― Așa voi face, domnule profesor. Cât despre dragostea lor pentru cei din familie, m-am convins acolo, la dispensarul din Pomârla. Întâlnirea cu cimotia bolnavului operat a fost liniștită. Când țiganca șefă de grup l-a văzut, le-a făcut atente pe celelalte: ― Mooo! Uiti-l pi domnu’ doctoru’! Spuni. Ti rugăm. Ci faci barbatu’ meu? L-ai opirat? ― L-am operat și așteptăm să vedem cum va merge după intervenție
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
dintre dumneavoastră, ca să-i spunem cum se simte bolnavul și ce nevoi are. Mergeți sănătoase. ― SÎ trăiești, domnu’ doctoru’, șî sî ti dei nărocu afarî din casî. Eu am sî vin mâini. Pi la ci oarî sî vin? - a vorbit țiganca cea mai În vârstă. ― Pe la ora douăsprezece. Mă așteptați aici - s-a angajat doctorul Gruia. Nici el nu știa de ce... ― SÎ trăiești, domnu’ doctoru’, șî sî ai parti di tăt nărocu’ din lumi. Așa cum țâ-i suflețălu’, așa sî curgî nărocu
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
multor șefi din jur. De această dată, Însă, te afli singur În fața mea... Dacă răspunsul scârțâie, te-ai lins pe bot!... Vă ascult... ― De vreo două săptămâni, În jurul tău se Învârte o șatră Întreagă. Mereu ai discuții cu una din țigănci. Ce puneți la cale. De fapt, ce ți-au dat de le acorzi atâta atenție? „Povestește-i Întâmplarea de la Pomârla, cu nevasta bătrânului. Cea cu <vătămăturaă. Numai să nu pomenești de verighete, că te-ai ars!” - l-a sfătuit gândul
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]