2,268 matches
-
de zis criticii. Probabil n-avea să le placă mai mult decât narațiunea internalizată, Își spuse el sec. Se resemnase la gândul că nu va fi niciodată un scriitor cu adevărat popular și că nu va produce un „bestseller“, ca bietul Du Maurier. Ceva se petrecuse În cultura lumii anglo-saxone În ultimele câteva decenii, o uriașă mișcare seismică produsă de o serie de forțe diferite, convergente - extinderea și subțierea alfabetizării, efectul nivelator al democrației, energia nestăpânită a capitalismului, distorsionarea valorilor sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de noblețe. Cu genele înrourate și pumnișorii încleștați, dar împingînd decența până într-acolo încît să nu înțeleagă că cineva își dorise, atât de mult, să le vadă nimicite. - Ah, ar fi fost o adevărată binecuvântare să se fi aflat bietul Patrick, acum și aici! El poseda o fermecătoare ușurință de a descâlci afacerile administrative și s-ar fi descurcat el cu autoritățile. - Da... Da... (Pinky își schimbă poziția coatelor de pe masă. Se trezi dintr-un vis.) Băiat bun. Acela, despre
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
aspră, dar nu s-a putut abține. Da. Luca s-a uitat la ea cu o privire stranie. Dar sunt sigur că e adevărat. În fond, de ce să nu vrea băiatul să mă vadă acum, când e așa de supărat? Bietul de el, cred că e speriat de moarte! Alison era conștientă că pășea pe nisipuri mișcătoare, așa că a dat rapid înapoi. Dragul meu, sigur că băiatul întreabă de tine. Dar asta se poate întâmpla oricând, iar tu nu poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
ținut copilul în brațe, Paul a luat-o pe doctoriță afară din salon și-a întrebat-o pe de-a dreptul dacă ea crede că bebelușul poate să fie al lui. Doctorița i-a răspuns că e foarte puțin probabil. Bietul de el! a fost replica pornită din instinct a Juliei. Abia apoi femeia a realizat că povestea aia mai putea să aibă și un alt efect. Îmi închipui că Paul a fost supărat, nu? —A fost terminat. Deși trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
de Dumnezeu ca să strângă sufletele morților, dar descoperă că i se întâmplă un lucru înfricoșător: atunci când înghite câte un suflet, acesta devine o parte din el. Și astfel Moartea se schimbă, se metamorfozează ca atare cu fiecare ființă care moare. Bietului înger situația i se pare din ce în ce mai greu de suportat și chiar începe să aibă îndoieli că el există într-adevăr ca ființă independentă, cu atâția oameni înăuntrul lui. Așa că se întoarce la Dumnezeu și cere să fie eliberat din funcție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
că nu era nimic adevărat, că nu putea fi decât o minciună de-a lui, inventată pentru a se apăra de prea multele tachinări, de ironiile celorlalți. Numai că aluziile și luările peste picior Începuseră să se aglomereze În inima bietului Iulian. Evident că Blănosul era actorul principal: “Ce costum, bă, că tu n-ai nicio haină ca lumea... dă-te dracu’ de pârlit...” Și-i mai pocnea și una după ceafă, ca să nu mai mintă. Într-una din zile, nemaisuportând
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
dreptul imbecili. Mă delectez atunci pe seama lor (sunt o fire ludică) inventând, cu o bucurie sadică, exagerată, diferite porecle inspirate de universul animalier. Vecinul de lângă mine - domnul Stratan, e “Gârneață” pentru că mâna stângă Îi este răsucită și se uită Încrucișat (bietul de el are În apartament o mamă foarte bătrână, de de ani, care se trezește În toiul nopții și cântă fragmente de muzică religioasă, exasperându-i pe toți din casă). Domnul de la doi, slab, suspect de slab, care se poartă
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
niște ape crescute În relief, Îmi amintea de “ Madame Pogany”, sculptura brâncușiană care mă fascina de când o descoperisem reprodusă În cartea de istorie. “ Fata te iubește!” Îmi șoptea tremurat Mirel, colegul meu slăbănog și cu nas interminabil, privindu-mă conspirativ. Bietul Pinochio (așa-l strigau toți) Îmi spunea adevărul. Un adevăr amar, Însă, pentru că, știam cu toții: el o iubea pe Lili ca un apucat. Deseori Îi mângâiam pulpele pe sub bancă. Mâna mea obraznică aluneca de-a lungul piciorului fin, furișat În
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
stâncile artificiale. Haide, Kate, ce ți-a venit de l-ai făcut praf pe bătrânelul acela inofensiv? Te-ai dat mare. I-ai arătat că nu ești doar o blondă Într-un deux-pièces. Nu avea nimic cu tine. Cum putea bietul Jerry să știe ce fel de femeie sunt, din ce specie nouă? La Londra, la Edwin Morgan Forster, mă consideră ciudată pentru că am o viață personală În afara serviciului. Aici, oamenii mă consideră o creatură anormală pentru că am o carieră În loc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Îmi compun o expresie care sper să fie imaginea modestiei și mândriei discrete. —Căcat, eu aveam 6 % lichidități. Asta ne-a costat câteva puncte, mormăie Ian cel cu fața rozalie. Iar Brian avea 15 % lichidități. Încă un cui În coșciug, bietul prost. Dau din cap cu condescendență și compasiune și spun pe un ton relaxat: De fapt, eu am avut doar 1 % lichidități. Mă bucur de gustul succesului, de Înțepătura lui de șampanie pe limbă. Chris Bunce trece pe lângă mine În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Nu, eu nu... deși nu știu prea bine ce Înseamnă vinovat. — Paula... știm exact ce Înseamnă. A dat foc Frank la casa Hollinger? Da sau nu? — Nu. Răspunsul nu venise foarte prompt, dar o suspectam că Întîrziase În mod intenționat. Bietul Frank. L-ai văzut În ziua În care-ai ajuns aici. Cum ți s-a părut? Doarme bine? Nu l-am Întrebat. Îmi imaginez că n-are prea multe de făcut În afară de dormit. — Ți-a spus ceva? Despre incendiu, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
că trebuie să-l oprească cineva. Dar aveau dreptate el și Betty Shand, incendiul și decesele i-au ținut pe toți Împreună și au păstrat În viață Estrella de Mar. Acum plănuiesc să facă același lucru pentru Residencia Costasol, cu bietul Sanger pe post de oaie pentru sacrificiu. Dacă moare și Laurie Fox cu el, În patul lui, cu atît mai șocant o să fie totul - nimeni n-o să poată uita vreodată una ca asta, și uite-așa li se asigură viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Miguel să lase cheile În livadă. Ce te-a făcut să crezi că m-aș fi Întors acolo? — Priveai la casa aia de cîte ori aveai prilejul, spuse Paula. (Întinse mîna și mă atinse pe piept, zîmbind pentru prima dată.) Bietul de tine, erai de-a dreptul obsedat de ea. Și Crawford a băgat de seamă - de-aia te-a dus pînă la treptele către platforma de observație. Încă de pe-atunci te pregătea pentru următorul mare incendiu. — Dar nu știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
părere de rău, se vedeau obligați să admită că găsisem, în definitiv, ceea ce căutasem cu tot dinadinsul... Toți sunt inocenți, firește! Unicul vinovat sunt eu. Orice vierme se poate arăta demn și curajos, acum, hulindu-mă și compătimindu-mă, zicînd: Bietul Galilei s-a temut... ― Ziceai că ești liniștit azi, cu sufletul spălat de înverșunări. ― Sunt liniștit. Dar nu ți se pare că o societate care trăiește așa nu are dreptul să ceară nimănui să moară? De fapt, râul cel mai
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
Asta e realitatea. Poate, peste câțiva ani, lucrurile se vor schimba, dar astăzi, nici unul dintre suveranii musulmani pe care i-am întâlnit nu mi s-a părut îngrijat de soarta granadinilor, fie că e vorba despre noi, pribegii, sau de bieții străini. În privirile mele era nu atât dezamăgire, cât mai degrabă surpriză. — Ai să mă întrebi, continuă Khâli, de ce le-am spus acestor oameni care erau aici contrariul adevărului. Vezi tu, Hassan, toți oamenii ăștia încă țin, agățată pe ziduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
prim rang, secretarii de stat sau miniștrii care au intrat în scenă în ultima clipă, ci la negociatorii din umbră, cei care duc greul de luni sau chiar de ani de zile. Se gândi la frustrarea și la neliniștea lor. „Bieții nenorociți.“ E aproape 9 și 15 minute pe Coasta de Est... Hei, mă uitam la asta! —Nu ai timp. Ca și cum ar fi vrut să-și întărească afirmația, Edward se ștergea în fața televizorului, nelăsând-o să vadă ecranul gol. —Cum de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
după ce mai persevera un timp, se mulțumea să stea Într-una din lojile ce flancau parapetul Îmbrăcat În pluș, consumând acolo felii triunghiulare de torte moka ușor sărate, asortate cu frișcă, În timp ce eu Îl depășeam mereu, plin de Înfumurare, pe bietul Serghei care se Împiedica jucăuș, ca una din acele mici imagini sâcâitoare care ți se rotesc la nesfârșit În minte. O fanfară militară (Germania era În perioada aceea țara muzicii), condusă de un dirijor deosebit de smucit, se trezea la viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
frânte atât de umilitor, despre care nu am știut. Sau, când aflam despre ele, eram atât de îndobitocit de cele învățate, atât de speriat de cuvintele dușman, exploatator, burghez, criminal de clasă, încât credeam cu toată convingerea și îndârjirea că bieții acei oameni își meritau soarta. A trebuit să treacă ani peste mine ca să înțeleg - dar cât înțeleg și acum? - că am crescut pe un întins de suferință. Oricâte s-ar fi făcut bune în acei ani în țară, s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mult de cea carlistă. Poate motivațiile ideologice erau altele, dar esența rămânea aceeași. Măsluirea realității, minciuna propagandistică, programată și cultivarea mitului unui conducător atoateputernic, binecuvântare pentru un popor amărât și o nație mereu amenințată grozav din toate părțile. Întru salvarea bieților oropsiți, venea mereu eroul providențial, adus de Dumnezeul nației cu avionul (Carol II) sau propulsat în nesfârșite șuturi în fund pe drumul greu al ilegaliștilor (Ceaușescu). Mai de curând, după găurirea drapelului, ne-am procopsit cu trei îndrumători, unul mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
privit înapoi spre drumul pe care venisem și-am respirat adânc, încercând să mă calmez suficient cât să merg mai departe. Eram în fața oficiului poștal și, ca de obicei, la intrarea de lângă mine era o îngrămădeală patetică de siluete înfofolite. Bieții de ei: aseară, mai mult decât oricând, arătau ca niște maldăre de haine aruncate. Mi-am scos o mănușă și-am scotocit în geantă după mărunțiș, recunoscătoare pentru scuza oferită ca să mai stau pe loc o vreme. Am găsit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
dormitor. Nu-i putem lăsa să continue așa; mi se pare că toată chestia se-ntâmplă altcuiva. Mama și tata nu știu toate chestiile-astea, nu? Vedeam cum Ben încearcă să nu mă lase să observ că are ochii umezi. Bietul de el - știu cum se simțea, totul era atât de șocant. Parcă trăiam cu niște străini sau așa ceva. Ce putem face, Sal? Dacă-ncerci să zici ceva, o să fie și mai rău, știi bine. Ei preferă să ne prefacem că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
cred că încă eram supărată din cauza lui tata, și dintr-odată mi s-a părut că toți în afară de mine puteau să se ducă naibii unde voiau și când voiau fără să se gândească de două ori la câtă suferință provoacă. Bietul de Benbo suna așa stins și supus că m-am calmat repede și m-am trezit că joc iar rolul surorii mai mari și iubitoare. A încercat să-mi explice- ceva cum că „încerca să scape din propriu-i cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Doar el putea să-l pună pe urmele mele. N-am recunoscut nimic. Nu, nu, Mirciulică, jur că nimic! Ei nu trebuie să cunoască micile noastre năzdrăvănii. Și asta, mai ales acum, când punem la cale o combinație... Cum zicea bietul Lupu, deși el n-a fost niciodată un bărbat prea isteț: "Dragă Melania, dacă ai de gând să înșeli pe cineva, nu i-o trânti în față". Ți-am spus doar, n-avea cine știe ce spirit... Încă o linguriță de rom
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
domnul Raul Ionescu, o persoană pe care tu n-ai avut încă ocazia s-o cunoști. Un domn tânăr, dragul meu, plin de ceea ce numesc cu în general bărbăție. E hotărât și îndemînatic. Apreciez aceste însușiri enorm. Mi-amintesc de bietul Lupu... Nu era în stare să bată un cui fără să-și strivească două degete și uneori toată mâna. În schimb, jucă admirabil bridge, iar lucrul are importanța sa. Vom apela deci la domnul Raul. Evident, mai am în vedere
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
De unde... ― Îmi provoci decepție după decepție! Cârpaci, candid... și mai ce? ― S-ar puțea să mă enervez, domnișoară! ― Ți-ar plăcea, dar nu-ți dă mâna. Pe mâine. Bătrâna puse receptorul în furcă. Umerii mici i se zguduiau de râs. ― Bietul prostuț! Cu ce gogoriță își închipuie că a discutat! Dar va veni. Fii convinsă, draga mea. Va veni! Va veni! Va veni! Luă sticla cu apă fierbinte pregătită în bucătărie și urcă în pat. Motanul adormise în fotoliu. ― Ce să
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]