6,372 matches
-
și accederea în spațiul ludic al creației, unde sensurile redobândesc noi dimensiuni și valențe. 1) La nivel intrediscursiv, am observat, privind diacronic atitudinea argheziană, o schimbare de tonalitate: dacă, până în 1914, textul nu depășește cadrul polemic, menținându-se în registrul comicului buf sau absurd, adeseori printr-o evadare jucăușă în imaginar, unde "înscenarea" traduce ilaritate sau, cel mult deriziune, în timp, adversitatea dintre cei doi se va atenua (grație intervenției umanitare a lui Iorga pentru eliberarea poetului închis la Văcărești), pentru
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
cu predilecție în discursul pamfletar: injuria, afurisenia, imprecația, anatema sau atacul direct. E observabilă tentația permanentă a polemistului de a-și lua peste picior victimele, de a le ridiculiza, "înscenându-le" apucături ilare sau grotești și proiectându-le în situații comice diverse (sugerate fie prin fine ironii aluzive, fie prin dezvoltarea unor scenarii în care ipotipoza e la mare rang), camuflându-se, însă, strategic în spatele propriilor vorbe. Procedeul pregnant al disimulării este identificabil în mai toate atacurile argheziene care vizează adversari
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
unui umor de o intensitate variabilă: de la surâsul persiflant sau malițios, la caraghioslâcul savant al unui simplu gest, până la comicăria generalizată a situației și râsul necenzurat sau până la deriziunea sarcastică, frizând umorul negru sau tragi-comicul, așadar, gama afectelor în registrul comic este extrem de flexibilă. Atunci când își propune să denunțe atitudinea megalomană a adversarului, începe discret prin intermediul detaliului sugestiv -, stârnind ilaritate prin trimitere discretă la narcisismul aulic: "Domnul Iorga admite un tip de individ, acela-i pedicurul său; și nu-i vine
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
prin trimitere discretă la narcisismul aulic: "Domnul Iorga admite un tip de individ, acela-i pedicurul său; și nu-i vine să creadă că natura mai produce și oameni care nu-i pot fi, lui, pedicuri"306. De remarcat contrastul comic între pretenția de sobrietate, generată de statutul impozant al adversarului, și surprinderea lui în ipostaza declasantă a igienizării personale. Evident, câmpul semantic al cuvântului "pedicur" folosit și în alte texte antiiorghiste are conotații polemice, semnificând: lingușirea, servilismul, obediența compromițătoare, care
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
blamabilă este, deseori, așa cum am văzut, transpus prin analogie în imagini concrete care, la rândul lor, suferă prelungiri ficționale, transgresând granița verosimilului către grotesc sau absurd. "‹‹Iudaica›› în idiș"307 este unul din textele concepute, aproape exclusiv, în registrul unui comic subversiv, mizând din plin pe efectul incitant al antifrazei, pe care Arghezi o prelungește, ispitit de bulversarea logicii raționale, cu o alta, ce simulează naivitatea infantilă: "Domnul Iorga e incontestabil un mare român, ceea ce nu-l împiedică să fie și
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
urât și să poată spune Rașela: Așa un bărbat am visat"". Aici, uzul exclusiv al asteismului și diasirmului întreține o bună-dispoziție relaxată, păstrând intenția polemică, dar atenuându-i manifestarea. Dacă enunțarea se menține, de la prima până la ultima frază, în registrul comicului subversiv, înscriind textul în categoria largă a pamfletului ironic, în alte cazuri, cum e, spre exemplu, "Neamul românesc și Facla jidovească", polemistul alternează registrele și trece de la limbajul referențial și tonul neutru, din incipit, la "dubla enunțare", fie prin falsul
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
de incompatibilități structurale, Arghezi interbelicul este citit cu frenezie, iar spectacolul său cotidian, așteptat cu nerăbdare. Pentru gazetar, relația cu cititorii săi se înscrie într-o etică primordială, deseori clar formulată și niciodată încălcată. Intenția de a atrage, prin intermediul dimensiunii comice, și de a provoca buna-dispoziție a receptorului, printr-un text (dar și prin caricatura grafică), nu mai puțin valoros din punct de vedere estetic, a trecut aproape neobservată de exegeza pamfletului arghezian: Surâzând treptat, în fiecare zi, cititorul se va
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
a new dissection of the pamphlet, in the path opened by Mariana Ionescu; but, through this thesis, we are trying to penetrate into areas not treaded by anyone so far and to catch a glimpse of unrevealed aspects of the comic dimension, viewed as an essence of the non-aggressive polemics, of the argumentative strategies in the polemics with Nicoale Iorga, or of the characteristics of the polemic stream found in the open letter or manifesto, as forms of explicit polemics. We
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
umană, după experiența șederii la Faecieni, imagine a utopiei ca și cea a grădinilor lui Alcinou. Dacă Itaca a devenit umană, prea umană, porțile sunt deschise trivializării 197 și burlescului. În anii 1720, Ludvig Holberg compune cu o mare vână comică Ulise din Itaca unde îi parodiază pe eroii homerici. Itaca lui Giono ne aduce la o viziune prozaică și lipsită de iluzii în tradiția anti-homerică a rescrierilor burlești. Cu Nașterea Odiseii (1930, publicată în 1938), scriitorul alterează legenda. Ulise este
[Corola-publishinghouse/Science/84946_a_85731]
-
și dramele. Îl cuprindeau la masa de scris și nu erau nici pe departe superficiale, accidentale. Ar fi o nebunie „și tristă și goală”, o simplificare de neiertat dacă am crede că veselia și satira duc bună casă, că spiritul comic nu este cealaltă față a tragicului. Poetul era capabil a se situa în largi registre ale existentului, de la Rodica la Maica Bătrînă, de la Chirița la Ovidiu; versifica „ușor”, în forme folclorice, dar nu se dădea în lături să experimenteze structuri
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
unui București de odinioară: lume pestriță, cafenele, simigerii (a lui „Kir Sotir”, „la Agop”, în Calea Moșilor), instituții cu faimă și oameni „cari au fost”, agitația de o clipă a urbei, ambianța balcanică. Trecerea timpului pune surdină, atenuând din exuberanțele comice, în Bună dimineața, băieți! (1972), unde disputa ingenuă clasă-catedră e ecou târziu din Cișmigiu et Comp. SCRIERI: Din țara basmelor, București [1924]; Un plagiat ardelenesc după romanul „Ciocoii vechi și noi” al lui N. Filimon, București, 1932; Schițele și nuvelele lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285555_a_286884]
-
îndelungați de muncă. Paginile de memorialistică și traducerile întregesc portretul acestui cărturar cu largi disponibilități. Relatările pline de umor ale experiențelor încercate în călătoriile sale sunt făcute într-un stil vioi și antrenant. Pus în situații neprevăzute, de cele mai multe ori comice, povestitorul, înzestrat cu mult bun-simț și istețime, găsește rezolvări fericite. B. este primul care a făcut o călătorie la vlahii din Arabia, trimiși acolo de împăratul Justinian. În această amintire, el explică, într-o sinteză, scopul călătoriilor sale la românii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285952_a_287281]
-
acesteia), prezente în succesiune (apogiaturile de început care înlănțuie cvintele la interval de semiton) sau suprapunere. De asemenea, aspectul burlesc al imaginii conceptuale îl va conține expresia elementului cromatic, cu profilul său descendent, întâlnit adesea la Debussy, ca simbol al comicului sau al sarcasmului. Asemănător numerelor dintr-un spectacol de circ sau faimoasei măști de clovn, care cu un ochi râde iar cu altul plânge, Debussy ne surprinde prin alternanța contrastelor de stare, care se succed în ritmul capricios al acestei
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
imaginilor derivate. Utilizarea frecventă a atacului stacc. și abundența folosirii relației de tonică-dominantă se disting ca opțiuni esențiale ale limbajului muzical, în scopul reflectării atitudinii ironice ce o implică prin excelență viziunea conceptuală a acestui preludiu, aparținând categoriei estetice a comicului. „Semnalul” energic al tobelor anunță cu emfază începerea spectacolului, aspectul simetric al înlănțuirii acordurilor perfecte (majore și minore) expuse în stare directă sugerând un scurt „număr de echilibristică” (interesant de remarcat este faptul că evoluția prin mișcare paralelă este asociată
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
în valoare calitatea sa pur sugestivă sau ornamentală (în exemplul anterior s-a putut observa rolul efectiv deținut de elementul cromatic în extinderea spațiului tonal). De-a lungul întregii sale creații, Debussy recurge adesea la limbajul cromatic, ca sursă a comicului sau a ironiei conținute de viziunile sale conceptuale. Noua ipostază a revenirii celui de-al doilea subiect tematic ilustrează acel procedeu caracteristic limbajului debussyst de a varia fondul sonor al unei aceleiași idei melodice, metamorfozată de această dată prin proiecțiile
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
unor sunete ce par să atingă adesea pragul unei lumi imateriale, o modalitate de finalizare devenită, de altfel, tradițională în limbajul debussyst, „epilogul” fără tentă de ambiguitate al Generalului Lavine plasează cu certitudine această reprezentare sonoră în categoria estetică a comicului. IV.7. ...La terrasse des audiences du clair de lune (...Terasa audiențelor sub clar de lună) Lectura unei Scrisori din India, publicată în decembrie 1912 în paginile ziarului „Le Temps”, pare să fi inspirat sonoritățile unei emoționante reverii ce „rătăcește
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
de a sugera o parodie sonoră, o caricatură ce își propune ridiculizarea personajului dickensian. De altfel, acest detaliu de limbaj se înscrie printre modalitățile consacrate ale muzicii debussyste de a plasa acest gen de imagine sonoră în categoria estetică a comicului. O melodie amabilă (aimable - p expressif) în acorduri descendente se juxtapune acestei introduceri pline de afectare, ironizând atmosfera gravă inițial statornicită, printr-o îngânare zeflemitoare a celor din urmă sunete ale imnului, ce le regăsim în registrul grav al țesăturii
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
tragedii nu poate fi, într-adevăr, orice fel de desfătare, ci numai cea care-i e proprie (v. în rom. Aristotel, Poetica, București, 1965, p. 71). 19. Mai exact, secolul al XVIII-lea are două tipuri de versuri octosilabice: unul comic (care apare în Hudibras și este continuat de Swift și Gay) și altul meditativ-descriptiv (pe care îl găsim în poemul lui Milton V Allegro și, mai ales, în H Penseroso). 20. Se pare că abia în 1849 "poeții lacurilor" au
[Corola-publishinghouse/Science/85060_a_85847]
-
performanțele prin sprinturi de 40 de metri, ridicări de haltere și alte asemenea teste, folosite de către antrenorii echipelor profesioniste pentru a depista jucătorii potențiali. În sporturile mai puțin populare, Nike i-a încălțat pe jucători de top aflați la vârste comic de fragede: jucători de tenis ori golf, cu vârste cuprinse între 9 și 10 ani. Deoarece figurile-cheie din media reprezintă centrul de atracție al celor mai multe industrii, Nike și-a cultivat relațiile cu acestea. Atunci când se lovea de un obstacol - așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
Apoi concentrați tot timpul și toți banii pe care i-ați economisit asupra acelei expediții. Π Încercați apa mai multor iazuri și abia apoi scufundați-vă în lac. 13. Găsirea „apei”: un avertisment Aidoma multor întâmplări din afaceri, acesta sună comic de familiar. Angajații raportează că nu știu câtă „apă” există. Așadar, hai să așteptăm până când suntem siguri. Ca și cum ați aștepta ca „apa” să vină la dumneavoastră. Compania care așteaptă garanții este sortită eșecului. Nimic în afaceri nu este sigur. Succesele din trecut
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
reverendului Jim Jones în Guyana). John Belushi și Dan Aykroyd au demontat misiunile în „The Blues Brothers”. Rugați să își explice comportamentul dezastruos, frații au susținut că „sunt într-o misiune din partea lui DUMNEZEU.” Cuvântul „misiune” și-a pierdut forța. Comicii fac haz pe seama acestuia, în timp ce alții îl folosesc pentru a sugera exagerarea sau mânia („Ptiu, șefu’ chiar e în misiune astăzi!”). Majoritatea angajaților văd „misiunile” drept un produs al altei inițiative plănuite într-un an întreg și servite pe tavă
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
bine. Nu ținem minte „Viteză”. De ce? Deoarece cuvântul „viteză” nu are miros, sunet, gust, sentiment sau imagine. Nu putem simți viteza. Acest cuvânt exprimă mult mai puțin decât sinonimul său mai comun „iuțeală”. „Zbârrr!” merge mai bine. Este distinct, ușor comic e un sunet răcoros care vă trece prin creier precum vântul; îl auziți. Zbârrr este senzorial. Red Hot Chilli Peppers. Multe persoane care nu au ascultat muzica formației își aduc aminte denumirea, deoarece pot vedea și gusta un ardei iute
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
medievale. Calitățile sale remarcabile de traducător se vădesc și în versiunile românești ale dramaturgiei renascentiste, îndeosebi în acelea ale teatrului shakespearian; intensitatea tragică din Hamlet, patetismul aspru din Henric al IV-lea, cruzimea din Titus Andronicus sau efectele de un comic spumos din Comedia erorilor sunt păstrate cu o știință precisă a echivalențelor lexicale și a tehnicii versificației. De asemenea, traducerile în engleză din poezia noastră sunt realizate cu o mare exactitate a rezonanței lirice. D. a fost și un excelent
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286923_a_288252]
-
și pâsla lui Beuys, de exemplu). Neoprimitivismul, privat de vitalitățile simbolice care făcea să radieze imaginile sacre, caută cvadratura cercului: contactul fără comunitate. Niciun corp brut nu vorbește de unul singur: solilocul ironic al indicelui în stare pură, oricât de comic sau ironic s-ar vrea, seamănă cu o tăcere de moarte. Scrierea la începuturi Până la apariția foarte recentă (acum patru mii de ani) a primelor procedee de notare lineară a sunetelor, imaginea a ținut loc de scriere. Era vorba de
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
nu atât un semn de desăvârșire, cât de decădere spirituală, la fel cum înmulțirea templelor romane nu marchează apogeul, ci sfârșitul unei mari civilizații"89. Simptomul alexandrin Pompoasele escorte ale puținului iau simptomul drept remediu. Este în gravitatea aceasta un comic involuntar. I se cere unei culturi devenite autistă, devitalizată să remedieze pierderea de vitalitate a legăturii sociale. Ca și cum această religie estetică fără energie comunitară ar putea răspunde cererilor unei comunități naționale lipsite de religie civică, pulverizate în microcomunități etnice. Se
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]