2,369 matches
-
biografie.“ El, serios, calm, blând: „Văd că ați învățat repede limbajul de aici. Sper să-l uitați repede după ziduri“. Foloseam codul hoților. Desenatorul ăla Încerc să desenez. Probabil e o ambiție, așa, față de un alt deținut, Marcel, care e etalat aici fiind socotit o excepție față de ceilalți. Așa e el înțeles față de ceilalți, de conducere, mai bine zis. Prima oară am desenat ceva mai abstract. M-am folosit exact de denumirea pe care au folosit-o și ei. Deci, „abstract
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
ochii întredeschiși din pricina soarelui orbitor. Când venea primăvara, fetele de la birou deveneau mai atrăgătoare pentru Takamori și pentru prietenii săi burlaci. Pe măsură ce se încălzea, ele veneau la birou mai întâi fără paltoane, apoi fără taioare, în rochii cu mâneci scurte, etalându-și brațele albe, lăsând impresia unor flori proaspăt înflorite. Takamori și Iijima, prietenul lui din studenție, își petreceau de obicei pauza de prânz aruncând ocheade „florilor“. Astăzi însă, parcă era altfel. În buzunarul lui Takamori se afla o notiță cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
numesc Napoleon. Tomoe și Takamori au tresărit când au surprins conversația de lângă ei. Ce coincidență ciudată! Să audă tocmai în regiunea aceasta, prin care treceau pentru prima dată, numele lui Napoleon! Cireșii, cu frunzele lor argintii în bătaia vântului, își etalau cireșele rubinii, mănunchi după mănunchi. Erau și fructe necoapte încă. De ce se numeau oare Napoleon? Pentru simplul motiv că erau de cel mai nobil soi? În timp ce priveau acum pe fereastră la cireși, Takamori și Tomoe aveau un alt Bonaparte în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
mi-aruncă în loc de bună ziua. De la o banală gripă, dusă pe picioare, zicea nevastă-sa că nici febră n-a avut, n-a crezut nimeni, se pare că i-a cedat inima. Și-avea cu doisprezece ani mai puțin ca mine! Etalează clasica bucurie a supraviețuitorului, sâc, ăla mai tânăr s-a curățat, dar eu încă trăiesc, am scăpat, așa că nu e mare scofală să fii mai tânăr. - Îmi pare... bâigui ceva. - Și mie. A rămas la el ultima corectură de la cercetarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
praful de peste zi. Parcă m-am înviorat și nu mă mai prezint ca o conopidă călcată de căruță. Am culoare. - Ai fi cel puțin naiv dacă ți-ai imagina c-ai putea câștiga o femeie care știe că e femeie etalându-ți coada de cocoș... mi-a spus odată Laura, într-una din zilele când alunecasem spre subiectul seducției. Eram în camera ei, cu storurile trase din cauza soarelui înnebunitor, stăteam pe cerșaful întins pe podea. - A mai văzut ca tine, o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
ultim dans ajunul Crăciunului nu e decât unul singur, iar eu nu aveam decât un singur organ. Tocmai când Începusem să intru În panică pentru că nu știam ce să fac, și-au făcut apariția amândouă fetele, În pași de dans, etalându-și care mai de care lenjeria intimă. Nu mai țineam minte numărul femeilor cu care mă culcasem până atunci, dar era prima dată când două femei atât de pure și superbe, pline de dorință, dansau pentru mine, fără să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
Magistrat. Schimbi canalul, vrei muzică. Nimerești un festival. Niște tipi și tipe, zeci de mii - un sfert de milion, se zice - se tăvălesc în noroi și fumează marijuana. Mulți sunt goi. Oprești sonorul, se zvârcolesc în tăcere. O negresă își etalează sânii, o blondă o sărută pe gât. În Stațiune - comparativ - e rai. Poți, pentru dinamica sexuală a poveștii, să mai introduci câteva fufe. Nu. Caravella e suficientă pentru Stațiune și pentru roman. Ar mai intra în discuție femeile rele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Ziua nu era dintre cele mai frumoase. Soarele rămânea sufocat în spatele unei grămezi de nori calcaroși de formă indefinită. Socrii mei, de curând întorși dintr-o croazieră pe Marea Roșie, veniseră în vizită. După-masă ne-am întors pe plajă. Bunica Nora etala un bronz punctat de mici abraziuni pe care i le făcuse cosmeticiana pentru a-i înlătura petele de bătrânețe. Pe fruntea bunicului Duilio se sprijinea viziera unui chipiu de căpitan de cursă lungă. Vara obișnuia să se îmbrace așa: cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în câmpul atenției tale; ori poate tu ai intrat într-un câmp magnetic a cărui atracție nu o poți evita. Nu pierde vremea, ai un subiect bun pentru a intra în vorbă, un teren comun, gândește-te, poți să-ți etalezi lecturile tale vaste și variate, haide, ce mai aștepți? — Și dumneavoastră, hm, hm, romanul polonez - spui tu foarte subtil - cartea aceea care începe și se oprește brusc, ce păcăleală; mi s-a spus că și dumneavoastră, și eu de altfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
sine. Vineri. Pescarul a devenit pe neașteptate bănuitor: — La ce vă trebuie? Ce faceți dumneavoastră cu o ancoră cu grapină? Erau întrebări indiscrete; ar fi trebuit să răspund: „Ca s-o desenez“, dar cunoșteam rezerva domnișoarei Zwida în a-și etala activitatea artistică într-un mediu incapabil s-o aprecieze; răspunsul potrivit, din partea mea, ar fi fost: „Pentru a o gândi“ și pas de a fi înțeles. Treaba mea, am răspuns. Începusem prin a vorbi politicos, dat fiind că ne cunoscusem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
de îngrijorare. Ție îți e ușor să vorbești cînd ai deja trei copii, zise Emmy în sinea ei în timp ce zâmbi politicos și clătină din cap. Tu și Izzie și toți ceilalți ginecologi care au cârduri de copii sau care își etalează burțile alea imense îmi spuneți mie să nu mă îngrijorez. Izzie trebuia să nască de-acum — depășise deja termenul cu trei zile — dar, spre disperarea ei, nu simțise nici urmă de contracție, nici nu se dilatase măcar o jumătate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care-i admiră. Câteodată, se pornește o discuție, dar aceasta se oprește imediat. Când Hasan vorbește despre certitudini, ridică tonul, proclamă „adevăruri indiscutabile”, Își somează tovarășul să le recunoască, Omar rămâne sceptic, Întârzie cântărind diferite păreri, face arareori alegeri, Își etalează bucuros ignoranța. Pe buzele sale revin necontenit cuvintele: „Ce vrei să-ți spun, aceste lucruri sunt Învăluite, suntem, tu și cu mine, de aceeași parte a vălului, iar când acesta va cădea, nu vom mai fi acolo”. După o săptămână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
în loc să ne lăsăm învinși sau omorâți, dezvăluindu-ne parabole secrete ale angoasei contemporane și făcându-le eroice, accesibile și imaginabile, Manea este unic.“ (KENNETH MURPHY, Houston Chronicle, USA, 12 noiembrie 1995) * „În acest roman original, penetrat de umor negru, Manea etalează darul cel mai prețios al unui romancier: captarea cititorului. Alternând între stilul realist și cel suprarealist, încorporând monologuri și rapoarte codificate ale informatorilor, întrețesând prezent cu trecut în secvențe de vis și coșmar, autorul surprinde continuu. Din Plicul negru cititorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și maniere, crede Matei, existè în fiecare operè de artè un neprevèzut care incitè și stârnește infinite interpretèri, Aș fi putut, dedându-mè instanțelor politicoase de limbaj, sè-i vorbesc în continuare în acest stil, conversând pe marginea generoasei teme a artei, etalându-mi cunoștințele în picturè, dobândite recent de pe internet, nivel de comprehensiune Wikipedia, Studentul Matei și-a fècut temele, a studiat bibliografia, s-a informat, a rèsfoit enciclopediile virtuale! aș fi putut, apoi, ireproșabil și rece în comportament, sè-mi iau rèmas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
se înghesuie în metrouri sau în autobuze. Acolo urma să aibă parte de onorabila tradiție a hărțuirii sexuale sau a vomitatului spasmodic. Zăpada forma un strat gros. Erau cu toții înfofoliți în jachete groase și făceau cu mâna către camerele TV, etalându-și nasurile degerate. Dacă nu aș fi fost așa de îngrozită de ceea ce urma să fac, aș fi găsit timp să-i compătimesc, mai ales că mă aflam într-un loc călduros, cu cizme elegante care să-mi țină de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
cu același accent. — N-o să-mi spui, nu? spuse ea. — Trebuie să fac o baie, înainte să fiu filmat, zise el. Mi-ai promis o baie. Gail Bond ieși repede să ia camera video. În primul an de viață, Gerard etalase puține efecte ale transgenelor umane care îi fuseseră injectate când era pui, de către Yoshi Tomizu și Gail Bond, în laboratorul lui Maurice Grolier, la Institutul Național din Paris. Ceea ce nu era surprinzător. Injectarea cu succes a transgenelor era o operațiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
mape și documente și s-a procedat la semnarea contractelor conform protocolului și numai după ce Amina În calitatea sa de director a dat citire cifrelor și datelor acestuia, cifre și date pe care Ștefan le cunoștea foarte bine. Gazdele Își etalau amabilitatea la care Ștefan răspundea cum putea el mai bine, singurul său gând era cel de mulțumire că a rezolvat una din cele mai grele misiuni ale sale, că a obținut o comandă și promisiuni de noi colaborări, ce mai
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
ușile metroului, la suprafață stăpânesc cimitirele, bisericile, au ocupat trotuare Întregi, au ocupat bolile mizeriei, scări de bloc, subsoluri, autobuze, tramvaie, păzesc coșurile de gunoi, și sticlele de spirt, nasc și mor, mor și se nasc. Bocesc, se roagă, Își etalează defectele fizice suferințele, dar câteodată, e drept foarte rar, se Întâmplă, ca În cazul lui Antoniu și al fetei, ca așteptarea interiorizată să ia locul zvârcolililor și al vaietelor. Când a Început să cerșească, Antoniu se gândea că Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
plânsete, strigăte se fac auzite În permanență, acoperind până și șuieratul puternic al trenurilor. Se decupează cu claritate un fond sonor, ca o muzică dodecafonică, interpretată de coardele vocale ale unor ființe de pe altă planetă. Noi brazde de gunoaie Își etalează semeț Înflorirea, și, mai lipsește foarte puțin, ca deasupra celor două rulote să fie arborate drapelele mizeriei și promiscuității depline, pentru a ști odată pentru totdeauna, că ghetoul este o republică cu dezvoltare spectaculoasă, și cu legi bine definite. Cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
E convins, că bătrânul cloșard Îl urmărește cu privirea, de acolo, dintre Îngerașii neîntinați. Tocmai a traversat bulevardul Iuliu Maniu, și s-a oprit În fața unui chioșc de ziare, timp În care citește câteva titluri de-o șchioapă, de pe cotidianele etalate comercial. Zgomotul tramvaielor și claxoanele mașinilor, Îl amețesc. Se simte, ca după o lungă boală, și n-a mâncat mai nimic de vreo câteva zile. Are În buzunarul paltonului, adresa unei edituri, copiată dintr-un ziar. În urmă cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
Toate activitățile pe care le-am căutat ulterior să îmi umplu viața s-au dovedit să fie tot niște vise, pe o tarabă prăfuita într-o piața murdară. Și ce este viața asta a noastră, decât o tarabă pe care etalam vise frumoase, în speranța că, la un moment dat, cineva se va opri să culeagă unul din ele? Plătind cu visuri-bani, sau făcând troc cu un alt vis... Rând pe rând, visele mele s-au spart, ca niște clăbuci de
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
V.Langa) Farmece Secretara este persoana cea mai importantă dintr-o instituție.Știe tot,vede tot.Șeful are deplină încredere în ea.La instalare fiecare manager își aduce secretara sa și șoferul său. Doamna Diana este elegantă și rafinată. Iși etalează picioarele frumoase în orice situație. Colegii sunt răutăcioși.” Mijlocelul ei scuză toate scopurile”.Fiecare amor al secretarei este comentat îndelung.In viața ei sunt numai oameni importanți.Doi directori,trei ingineri,un economist și un agent sub acoperire.Are o
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Oare drumul spre rai este pavat, Întotdeauna, cu intenții bune?”... De-ar fi un gram de adevăr! De-ar fi... August 2013 (septembrie 1969) - evenimentul... Câteva gânduri destre o carte... A fost Într-o zi de toamnă, toamnă ce-și etala formele ispititoare și culorile-i mirifice. „Toamnă de jar” (semnat de poeta Eleonora Stamate - Tecuci) redă Într-un registru de mare rafinament clipa trăită. Toamnă „ cu clipe de liniște, de Înălțare, pastel de-nchinare „(...) „Toamnă de jar, ademenește-mă cu fluturi
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
lăsat prinsă În mrejele ei. N-am reușit să pun geană peste geană, renunțând În gând de mii de ori la acest proiect. S-a făcut dimineață și zorii băteau În geam, invitându-mă, provocându-mă la necunoscutele zilei ceși etala formele ispititoare. Eram bulversată! Să duc la capăt lucrul Început sau să fug, să mă ascund undeva, să mă pierd Într o nebuloasă, ca mai apoi să iau drumul nefăcutului. Mi-a trecut prin minte să invoc spiritul lui Eminescu
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
era cât pe ce să spună, „Știu“, dar din fericire n-a făcut-o, pentru că în astfel de cercuri, nu se face să arăți că știi pe cineva, decât dacă ești la fel de celebru. ― Eu sunt Ben, a spus și el, etalându-și zâmbetul perfect și luptându-se să nu se piardă în ochii ei mari și cafenii. Au petrecut restul serii amuzându-se plăcut împreună, iar după o vreme Ben a și uitat că era vorba de Laurie, cea mai dorită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]