6,028 matches
-
la gară, de scriitorimea ieșeană în păr. Deși insistența cu care ardeleanul a găsit de cuviință să-și susțină tezele politice a deranjat evident, la plecare l-a condus aceeași formație, intactă: "Una-i una, alta-i alta!", ar fi exclamat Topârceanu. Iar când se susțineau cicluri de conferințe, temele tratate denunțau încă din titluri exclusivismul: în 1935, Ralea a conferențiat despre "Germania și ideologia național-socialistă", după care a urmat Petre Andrei, cu subiectul "Lenin și Rusia sovietică". Imposibilă o astfel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
ospitalitatea ca cea dintâi dintre virtuți” <endnote id="(754, III, p. 64)"/>. În 1938, scriind despre convertirea unor evrei la creștinism În Moldova primei jumătăți a secolului al XIX-lea și despre asimilarea lor În societatea românească, folcloristul Artur Gorovei exclama, jumătate cu mândrie, jumătate cu indignare : „Toleranța moldo- venilor a Întrecut, totdeauna, orice imaginație” <endnote id="(276, p. 128)"/>. Câțiva ani mai târziu, convingerea lui Simion Mehedinți era asemănătoare : „Sentimentul de toleranță a existat la noi [= la români] Într-o
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
este percepută ca o excepție. Într-o snoavă românească, „un țigan se duce pentru prima oară la un bărbier să Își radă barba ; apoi se duce la cârciumă ca să se facă văzut, dar nimeni nu-i dă atenție. Atunci, ușurat, exclamă : «Domnul fie lăudat ! Iată-mă că-s om acum !»” <endnote id="(108, p. 226)"/>. Abia in- diferența „majo- ritarilor” față de „minoritar” - faptul că „nimeni nu-i dă atenție” țiganului - Îl face pe acesta să se considere „om ca toți oamenii
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
aveau voie să poarte barbă decât mujicii ruși. „Ușor se poate Întâmpla - comenta Mihai Eminescu această interdicție - ca evreul austriecesc să se pomenească În mijlocul uliței că i se taie cu de-a sila barba, perciunii și poalele caftanului.” „Fericită Rusie !”, exclamă Eminescu, dar nu cu ironie, ci cu sinceră invidie (În Curierul de Iași, 18 iulie 1876 ; <endnote id="cf. 285, p. 181"/>). Se cunosc acțiunile antievreiești Înfăptuite În Țările Române de „volintirii” eteriști În timpul Zaverei din 1821. Martori oculari relatau
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
lucrul bun”. După ce Isus a refuzat aceeași cerere venită din partea ungurului, acesta a spus supărat : „Ăsta-i ghinion !”. Iar Isus a decis : „Ei bine, al tău să fie ghinionul”. Când, la aceeași rugăminte, evreul a primit același refuz, el a exclamat nervos : „Aceasta este o mare Înșelătorie”. Isus i-a replicat pe loc : „Ei bine, atunci, a ta să fie Înșelătoria”. Finalul acestei povești populare multietnice este specific legendelor etiologice : „De aceea ungurii au parte Întotdeauna de ghinion, nemții au toate
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
Singura mea salvare, în clipa aceea, era să-i vorbesc, să-l fac să nu plece, să nu mă lase iar singură, pradă verbiajului agresiv al bețivului. Și pentru că harta Florenței era unicul subiect de care mă puteam agăța, am exclamat cu disperare în glas: Nu e nici un loc ieftin! Da, nu e nici unul! a răspuns omulețul încercînd să-și compună o figură tristă, în concordanță cu propria mea amărăciune. Îmi dădeam seama că nu este prea afectat de acest lucru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
să pot niciodată vorbi despre ea. În urma mea au venit cei doi tineri tăcuți, au avut și ei noroc de un minut al lor și apoi au năvălit cei din autocare și a fost un vacarm îngrozitor. Au început să exclame ceva pe limba lor și să fotografieze, deși nu știu dacă este voie, dar oricum nu are importanță pentru că fotografia nu înseamnă nimic am mai văzut eu fotografii și reproduceri. Niciunul n-a observat o plăcuță pe peretele unde scria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
ora 5 după-amiază și cupolele ceainăriei cupole de culoarea cerului răspîndeau raze azurii, oferindu-ne cu generozitate un "avant-gout" al albastrului ce ne aștepta la Samarcand. Culoarea aceea neînchipuită care, peste trei zile, avea s-o facă pe Rodica să exclame că ar muri împăcată acolo, fără să știe de ce, poate de prea mult albastru. Dar ceainăria cu cupole azurii ne atrăgea mai puțin. Mesele cuminți, cu scaune ca toate scaunele din lume, avea un iz de cafenea europeană; or, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
dar regele a tergiversat promulgarea lui, astfel că din punct de vedere juridic a rămas fără valoare. După Încheierea războiului, Carp n-a mai trăit mult, dar a văzut Unirea de la 1 Decembrie 1918, fapt care l-a făcut să exclame că „România are atâta noroc Încât nu-i trebuie oameni de Stat”. Ultima parte a vieții i-a fost umbrită de acuzațiile care i-au fost aduse și de ancheta comisarului regal, venit la Țibănești În mai 1919, pentru a
ASPECTE DIN ACTIVITATEA POLITICĂ ȘI DIPLOMATICĂ by CRISTINA NICU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91556_a_92304]
-
dovedi activitatea și rostul cheltuirii sutelor de milioane anuale, cei mai mulți dintre legionari au fost chemați la Prefectura Poliției pentru întocmirea unor fișe speciale, accentul fiind pus pe situația militară și pe averea fiecăruia. Agentul analfabet care-mi întocmea fișa a exclamat semnificativ când a aflat că mama mea e născută Iosif, și a trebuit să-l lămuresc că poetul Șt. O. Iosif nu era tocmai evreu; la sfârșit a rămas cu totul dezamăgit când i-am spus că am fost pe
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
de mine în elegantul birou al Directorului său de cabinet de la Ministerul de Externe, Ică a venit la mine cu o privire mirată, știind că ordinul de „mobilizare specială” era pe drum de lichidare. Aflând despre ce este vorba, a exclamat: „- Bine Domnule, legea asta a stat trei luni pe biroul meu și dta acum vii, după ce a apărut în Monitor?”. Mi-a cerut apoi un memoriu și la primul Consiliu de Miniștri a dat un bobârnac serios lui Petrovici (nu
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
întâi să se ocupe Basarabia de Nord și să se ajungă la Iași, pentru a se lua contramăsurile necesare. Îmi amintesc că, discutând atunci cu Georgică Neagu și cu un văr al lui, colonel-aviator, am formulat toți trei aceeași concluzie, exclamând într-un glas „aceasta este trădare”. Și nu o trădare față Germani, care-i interesa pe ei (și de altfel o meritau deplin), ci una față de pământul românesc, lăsat fără apărare din calcule meschine. Diplomația lui Ribbentrop prefera însă un
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
capăt de laiță și stând în genunchi m-am apucat de scris. Când am ajuns la propoziția Moșul era mai țanțoș ca un cocoș, am scris cuvintele mai și țanțoș legate între ele. Dându-mi seama de greșeala făcută am exclamat: vai, am legat pe mai cu țanțoș! Sora mai mare, Hareta, care se afla lângă mine cu o foarfecă în mână a intervenit prompt: lasă că le dezleg eu, cu foarfeca! Toți cei de față au râs, iar acest episod
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
cu patru sau cinci programe de televiziune, cu sute de posturi de radio, care se bucură de toate cuceririle științei moderne, cînd acești copii au ajuns, Într-o noapte, la școală și au văzut pentru prima dată lumină electrică, au exclamat că stelele sînt foarte aproape de pămînt În noaptea aceea. Copiii aceia, pe care unii dintre voi Îi veți fi văzut, Învață acum În școli colective, de la abecedar pînă la dobîndirea unei meserii și pînă la știința delicată de a deveni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
Justin Pârvu, părintele Vasile Antal, părintele Sebastian Popescu și alții, au săvârșit Slujba Învierii. O Înviere similară, în care sfredelele erau folosite pe post de clopote, a avut loc și la mina Cavnic, făcându-l pe preotul Liviu Brânzaș să exclame: „Aici, în adâncul acestei catacombe, cu întunericul ei copleșitor, răsare o rază de lumină, de care nu te poți împărtăși nicicând și nicăieri în altă parte. Raza din catacombă. A meritat să suporți toate chinurile de până acum, numai să
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
ați aranjat părul. Veți învăța de asemenea, pe măsură ce călătoriți, că trăiți într-o colibă asemănătoare cu cea a oricărui alt lider național. Acum câțiva ani i-am arătat unui emir arab poze cu palatele lui Saddam Hussein, iar acesta a exclamat indignat: ,, Dar palatul ăsta e mai mare ca al meu!" Arabii nu sunt singurii care trăiesc în palate. Francezii au un palat pentru președinte, la fel și polonezii, cehoslovacii au un castel, iar filipinezii un bungalow prezidențial destul de încăpător pentru
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
În timpul scurtei sale președinții, Warren Harding s-a văzut incapabil de a evalua argumente contradictorii. Confruntat cu o dezbatere, el a fost de acord cu o parte, apoi cu cealaltă, până ce a început să i se învârtă capul. Încurcat, a exclamat: ,,Trebuie să fie pe undeva vreo carte... la care aș putea apela să îmi clarific totul în minte. Dar nu știu unde este cartea și poate că nu aș putea s-o citesc dacă aș găsi-o. Și trebuie să existe un
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
lucru în minte, totuși, este că, sub președintele Bush, construirii democrației i s-a dat un prost renume. Recent, cu câteva ocazii, am vorbit în favoarea democrației în țările arabe, dar am primit un refuz categoric din partea unor lideri care au exclamat terifiați: Nu vrem ca țara noastră să arate ca Irakul". Ca succesor al lui Bush, dumneavoastră vă aflați într-o poziție inconfortabilă. Ar fi o nesocotire a îndatoririi sale din partea oricărui președinte dacă s-ar abține de la promovarea democrației. Totuși
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
Library/ewsletter.asp?ID=124&CRLI=172 Mulțumiri Îmi place să călătoresc și nu găsesc că este epuizant, așa că am fost luată prin surprindere de curând când o femeie între două vârste a venit la mine în aeroport și a exclamat: ,,Arătați grozav! Exact ca bunica mea. Are o sută șase ani și este cât se poate de ageră și în formă". Uneori un simplu ,,mulțumesc" nu pare să fie de ajuns. Președinții se bazează pe munca în echipă; la fel
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
Vale și a-nceput să construiască o casă pe credit. Ceva i s-a dereglat la rinichi și corpul i s-a umflat cu urină. Îi simțeai mirosul de urină În respirație și prin piele. „Asta e intoxicație uremică”, a exclamat doctorul În timp ce mirosul de urină umplea Încăperea. West a intrat În convulsii și a murit. I-a lăsat soției un talmeș-balmeș de facturi Între Milwaukee și Vale, iar femeii o să-i trebuiască zece ani să le descîlcească. Toate trăsăturile cele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
postula o relație de inversă proporționalitate între inflație și șomaj, exprimată prin celebra "curbă Philips", după numele autorului. Dar au venit anii '70, ani de stagflație, șomajul și inflația crescînd în același timp. "Încă o lege pierdută pentru știința economică", exclama Paul A. Samuelson. Milton Friedman critică relația exprimată de curba Philips și demonstrează că, pe termen lung, inflația și șomajul evoluează independent, acreditînd ideea unei rate "naturale" a șomajului, pe care nici o politică inflaționistă nu poate să o reducă. Pe parcursul
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
la această modernizare care, rezolvând multe lucruri, nu a găsit soluția multor neajunsuri ale conviețuirii... (În acest moment, câteva cărți aflate pe un raft în spatele lui Norman Manea cad cu zgomot pe podea. După numai o secundă de surpriză, N.M. exclamă: "Cărțile ne fac asta. Am început să vorbim despre ele și se revoltă, pe bună dreptate. Nu le lăsăm să doarmă liniștite acolo!" A. V.: "Cărțile nu trebuie să doarmă, trebuie citite". Și replica lui N.M.: "Nu, dar trebuie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
dreptate - c) eu nu Înțeleg. Deși mi-a scris o dat) Într-o scrisoare c) dorea s) li se al)ture demonstranților pentru drepturile civile din regiunea Mississippi, pentru sionism nu avea nici o simpatie. Dup) r)zboiul din 1967, a exclamat: „Voi, evreii, nu aveți ce s) c)utați pe p)mânturile arabilor!”. În focul discuției, a spus apoi multe lucruri nechibzuite. Evident, puțini oameni chiar Înțeleg complexitatea istoriei arabilor, iar Marshall se Înfuria când vedea c) idei politice de tip
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
pe nivel de clădire pentru cea mai lungă convorbire telefonică menită să-l ajute pe un american oarecare să scape din hățișul propriului software? Fără să stea prea mult pe gânduri, mi-a răspuns: „Unsprezece ore“. „Cum, unsprezece ore?“ am exclamat eu. „Chiar așa“, a spus el. Nu aveam cum să verific dacă era adevărat sau nu, Însă chiar poți auzi fragmente de conversații ciudat de cunoscute În timp ce te plimbi pe palierul de la 24/7 și asculți peste umărul vreunui operator
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
242» și textul apare instantaneu“, spunea el. Powell mi-a explicat cum, pe măsură ce treceau anii, Își căuta singur informațiile de care avea nevoie, lucru care l-a determinat la un moment dat pe unul dintre consilierii lui de presă să exclame: „Da, acum nu mai cere informații. Are deja informațiile. Acum cere acțiune“. Powell, fost membru al consiliului de administrație al AOL, folosea În mod regulat e-mail-ul pentru a contacta alți miniștri de externe și, după spusele unui asistent, folosea mereu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]