2,129 matches
-
realiza o interpretare a fiecărui moment și semn din practicile divinatorii întâlnite, pentru a le desprinde semnificațiile actuale (vizibile sau nu). Fiecare dintre acești pași vor constitui suportul pentru a atinge scopul final al lucrării: explicarea supraviețuirii și a adaptării formidabile a acestor străvechi practici în societatea românească contemporană, care, alături de alte imagini și reprezentări sociale, pot explica și nuanța complexitatea manifestărilor mentalului social. În definitiv, toate sunt expresii ale spiritului uman care funcționează în contexte spațio-temporale specifice. Ele antrenează oameni
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
în comunitățile religioase. Cazurile de divinație în care preotul este actor principal iar cartea un instrument sunt destul de izolate. Astfel de practici sunt mult mai întâlnite în alte medii cu mare audiență pentru omul contemporan. De exemplu, ele demonstrează o formidabilă adaptare la tehnicile moderne de comunicare din industria mass-media. Odată cu creșterea accesibilității la aceste practici, se constată și o diluare a conținutului, o "kitschizare" a lor. Capitolul 16 RECLAMĂ ȘI PUBLICITATE. DESPRE KITSCH ȘI ȘARLATANIE ÎN PRACTICILE DIVINATORII CONTEMPORANE Practicile
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
metaforizat, prin imagini artistice, prin simboluri (nu un „limbaj al tuturor, ci al unuia singur“ - Carlos Bousoño). Prin această caracteristică definitorie a limbajului poetic se realizează funcția cognitivă, fiindcă „Arta [...] nu e o distracție, ci un mijloc de cunoaștere. Un formidabil mijloc de pătrundere și de obiectivare a sufletelor omenești, acolo unde știința nu poate ajunge și cu rezultatele exprimate așa cum știința nu lear putea în nici un caz exprima“ (Camil Petrescu, Teze și antiteze). Lirismul reflexiv este focalizat asupra unor idei
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
U.R.S.S.-ului și dezvoltarea unui sistem internațional alternativ."5 Colapsul Uniunii Sovietice a transformat sistemul internațional de la bipolaritate la unipolaritate. Statele Unite nu s-au impus ca singură putere în sistemul internațional. Sunt și alte state care au o putere formidabilă din punct de vedere economic ĂJaponia și China), dar numai Statele Unite, dețin la momentul 1989, puterea și capacitatea de a se impune cu un rol preponderent în politica internațională.26 Politica externă a Rusiei rămâne o problemă de interes vital
ARMA ECONOMICĂ ÎN CONTEXTUL GLOBALIZĂRII by Cristian Moșnianu () [Corola-publishinghouse/Science/844_a_1868]
-
în istoria românilor. Fără îndoială că în aplicarea prevederilor Convenției de la Paris în spiritul triumfului cauzei naționale, românii ar fi putut fi încurcați de două lucruri: acțiunile puterilor antiunioniste și disensiunile dintre persoane și grupuri cu diverse interese. Dar, sub formidabila presiune a opiniei publice, competiția candidaților la domnie a trecut pe un plan secund. Referitor la dubla alegere a lui Al. I. Cuza, s-a afirmat că „această clară violare a voinței Marilor Puteri și a tratatelor a fost menținută
DIALOGURI ISTORICE by Anton Laura Mădălina, Ichim Simona Gabriela, Teodorescu Ada, Chirilă Oana, Ciobanu Mădălina, Mircia Mianda Carmen, Ciobanu Denisa () [Corola-publishinghouse/Science/91751_a_93228]
-
ale valorilor măsurate reprezintă condițiile naturale în forma structurilor de date codate digital. În scopul acestor procese de transformare, Antarctica este cercetată (atât în apa adâncă, cât și în orbită, în pachetul de gheață sau în craterele vulcaniceă printr-o formidabilă gamă de instrumente de măsurat automate, care, instalate și întreținute de oameni de știință, observă și înregistrează fenomenele naturale ca pe o extensie a organelor perceptive. Aceste instrumente de măsură împart întreaga natură în unități de informație procesabilă. (Knowbotic Research
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
cea estetică. Deoarece ceea ce este folositor mai presus de toate este tehnica, și tehnica matematică se predă mai ales cu ajutorul matematicii pure. Sper că nu trebuie să mai spun că încerc să bârfesc fizica matematică, un subiect splendid, cu probleme formidabile în care cea mai bună imaginație s-a desfășurat în voie. Dar nu cumva asta este poziția oarecum patetică a unui matematician aplicat obișnuit? Dacă dorește să fie util, trebuie să lucreze într-un fel monoton, și să nu-și
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
arate). Matematica "reală" este pentru el doar motiv de milă disprețuitoare. Nu lipsa de înțelegere sau de simpatie este problema în cazul lui Whitehead; dar el uită, în entuziasmul său, deosebiri cu care este destul de familiar. Matematica cu un "efect formidabil" asupra "activităților zilnice ale oamenilor" și asupra "organizării societății" nu este matematica lui Whitehead, ci a lui Hogben. Matematica ce poate fi folosită "pentru scopurile obișnuite ale oamenilor obișnuiți" este neglijabilă, iar cea care poate fi folosită de economiști sau
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
standard". Matematica lui Whitehead poate afecta profund astronomia sau fizica, filosofia doar în mare măsură gândirea elevată de un anume fel poate întotdeauna să afecteze o gândire elevată diferită -, dar are un efect extrem de nesemnificativ asupra a orice altceva. "Efectele formidabile" au fost nu asupra oamenilor în general, ci asupra oamenilor asemenea lui Whitehead. Așadar există două matematici. Există matematica reală și matematicienii reali, și există ceea ce eu numesc matematica "trivială", pentru a folosi un cuvânt mai potrivit. Matematica trivială poate
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
universalism și particularism. știm ce au propus „liberalii academici”, știm și că propunerile lor nu au fost câtuși de puțin folosite în practica politică, aceasta din urmă fiind mai interesată de policy papers decât de opuri savante. Odată cu trecerea timpului, formidabilul Hayek, alături de alt mare autor „paleoliberal”, Ludwig von Mises (de la care, între altele, Hayek a preluat un viguros antistatism), a devenit referința unei forme dogmatice de liberalism, greu de îmbrățișat după sfârșitul Războiului Rece fără a trebui să te închizi
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
așa cum se vede prin ochii unui copil pe care tatăl, de conivență cu ceilalți deținuți și ajutat de noroc, îl convinge că tot ce trăiau ei era un joc; serialul de bandă desenată Maus, al lui Art Spiegelman, prezintă cu formidabil umor (mai ales negru) sinistra istorie a celui de-al Doilea Război Mondial folosind convenția unei fabule, oarecum în stilul lui Orwell din Animal Farm. De ce am trata Holocaustul numai în cheie tragică? Nu există nimic inerent într-un subiect
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
franceză de către imigranți est-europeni - ca Roman Jakobson însuși, A.J. Greimas (altă combinație fericită dintre un mediator cultural și un gânditor original), Julia Kristeva și Tzvetan Todorov - au contribuit decisiv la declanșarea și succesul „cotiturii (lingvistico-)literare” (linguistic/literary turn), formidabila schimbare de paradigmă a anilor ’60-’70, ajunsă și în științele sociale spre sfârșitul deceniului opt. Așa cum formaliștii ruși (Propp, de pildă) fuseseră figurile-cheie ale primului val structuralist, teoreticienii literari (în primul rând Bahtin, intrat în sistemul occidental de referințe
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
format în Europa. Fără îndoială, receptarea mai curând ostilă a lui Bloom în multe cercuri americane are ceva de-a face cu senzația că autorul nu e un american veritabil. Eu cred însă că tocmai aici găsim una din cheile formidabilei pătrunderi a criticii lui Bloom: o disonanță cognitivă fertilă și perspicace, o diferență interiorizată și reflectată, de bună-credință în ciuda retoricii nemiloase, de luat în seamă în ciuda faptului că Bloom este, în multe privințe, un excentric. Așa îl văd eu: un
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
muncă și înalta conștiință a primului și celui mai ilustru dintre înaintași’’ Cu aceiași ocazie Victor Gomoiu, Președintele Societății Internaționale de Istoria Medicinii, scria în Universul din 17 iulie 138; „A lăsat în urma sa o școală admirabilă și o operă formidabilă pentru care se cere să nu-l uităm, dacă nu din respect, cel puțin din mândrie, pentru că opera este a lui, iar el este al nostru” PAULESCU- LA A PATRA CRUCIFICARE sau Despre râvna unor resentimentari furioși „ Pentru a trăi
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
nu este deloc invocată, mai mult ereziarhii vor numi în fruntea cultului lor chiar pe suveranii timpului. Promotorii și inițiatorii protestantismului s-au folosit de unele aspecte conjuncturale, ocazionale, pe care Paulescu le numește aparente, ca pretexte pentru a realiza formidabila dezbinare a bisericii creștine occidentale. Ca și în cazul primei schisme care a condus la prima mare dezbinare a bisericii, reformatorii nu s-au ridicat din punct de vedere moral deasupra lui Foție, probând fiecare în parte a fi vicios
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
un adevărat arsenal de investigație și terapie, raporturile dintre medic și pacient, medic și știința medicală, medic și societate aveau să se schimbe fundamental, pentru că și instrumentele științei pe care medicina le folosește sunt impresionante și nu rareori implică riscuri formidabile. Situații cum ar fi; menținerea vieții prin mijloace artificiale deși fenomenul morții cerebrale s-a produs; boli incurabile la care schemele terapeutice produc efecte secundare severe - de la suferință fizică la depersonalizarea bolnavului; problema avortului, sunt situații în care întrebarea etică
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
două domenii: pe de o parte știința sa și activitatea la catedră, cu convingerile și opiniile sale pe de altă parte, așa încât amalgamarea lor voită din partea unor detractori (vezi Paulescu - la a patra crucificare) nu face decât să-i umbrească formidabila sa operă științifică și filosofică și să stârnească confuzie. Evocatoare în acest sens este poziția academicianului Nicolae Cajal pe care, pentru acuratețea, înțelepciunea și moralitatea ei, o expunem în final: „În judecarea cazului Paulescu este necesar să subliniem de la început
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
pentru a ne instala în ființă - care, în sine, nu este decât o multiplicitate de durăte. Dar coexistența virtuală a tuturor nivelelor trecutului, extinsă la întreg universul, are o singură semnificație: " Totul se petrece ca si cum universul ar fi o Memorie formidabilă" [s.n.]75. În "Evoluția creatoare" (1907), viața însăși este comparată unei memorii, genurile și speciile nereprezentând altceva decât grade coexistente ale acestei memorii virtuale 76. Consecință acestei viziuni este faptul că durata unui lucru se măsoară prin raportare la întregul
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
societatea franceză era departe de a fi omogenă, unitară și integrată intern. Franceza era vorbită doar de o minoritate concentrată în Île-de-France, care forma o enclavă lingvistică înconjurată de o multitudine debordantă de dialecte (bretonă, gasconă, flamandă, alsaciană etc.). La fel de formidabile au fost loialitățile regionale față de care locuitorii provinciali își manifestau atașamentul subiectiv. Națiunea era, pentru marea majoritate, o categorie abstractă, absentă, absconsă. Ca atare, națiunea nu putea fi obiectul identificării subiective și sursa identității colective. Naționalizarea Franței (omogenizare lingvistică și
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
al XIX-lea, ideea națională, iar apoi ideologia naționalistă, a avut o înrâurire profundă asupra conștiinței colective românești în general, și asupra conștiinței istorice în special (Boia, 1995, p. 7). Influența doctrinei naționaliste asupra identității românești a fost atât de formidabilă încât, începând cu sfârșitul secolului al XIX-lea, întregul discurs istoric va fi turnat în jgheaburi naționaliste. Până și rivalul său doctrinar, comunismul, care a debutat în forță prin etalarea unui antinaționalism manifest, s-a lăsat, în cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
al Germaniei și în "menirea providențială a raseĭ" (p. 80). Aceasta este formula germană a militantismului și militarismului patriotic după care trebuie modelată educația națională românească. Nu doar pedagogii români, ci întreg continentul european privea, terifiat și admirativ deopotrivă, la formidabilul succes al mecanismului de înregimentare a educației în slujba statului pus în mișcare de germani. După înfrângerea catastrofală în fața Prusiei din 1870 care a dus la prăbușirea celui de-al Doilea Imperiu, convingerea francezilor și nu numai era că "învățătorul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
prezentă în Prefața scrisă de D.D. Patrașcanu (1937) la Istoria Românilor pentru clasa a IV-a secundară din care vom reproduce un paragraf relevant: Desigur istoria popoarelor apusene, în desfășurarea ei, ne prezintă figuri gigantice, culturi străvechi și evenimente mai formidabile decât le putem găsi în viforosul nostru trecut. Chiar dacă avem în vedere veșmântul greu și somptuos, care îmbracă istoria popoarelor mari, încă nu trebuie să ne rușinăm de cămeșa săracă de pe trupul nostru. Căci, pentru noi, ea este adevărata cămeșă
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
statutul minor și locația periferică a istoriei autohtone în contextul istoriei universale. Într-o remarcabilă declarație de umilință istorică și modestie națională, Patrașcanu recunoaște că "istoria popoarelor apusene, în desfășurarea ei, ne prezintă figuri gigantice, culturi străvechi și evenimente mai formidabile decât le putem găsi în vifosorul nostru trecut" (p. III). Totuși, pe urmele lui Kogălniceanu din Cuvântul pentru deschiderea..., Patrașcanu optează pentru subiectivismul național: "Pentru noi, Românii, istoria patriei este mai însemnată decât a oricărui alt popor. [...] Chiar dacă avem în
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
I.E. Torouțiu o consideră definitivă și indiscutabilă este cea din versul 50 (în loc de Ce din frunze îți doinește). I.E. Torouțiu susține fără rezerve forma frunză (manuscrisele nu ne dau soluții, finalul cuvîntului fiind greu lizibil), considerînd-o una dintre acele «intuiții formidabile» ale lui Ibrăileanu. Expresia este reluată la singular, după Ibrăileanu, în edițiile G. Călinescu și de Gr. Scorpan. O respinge D.R. Mazilu și o respinge Perpessicius, motiv pentru care nu s-a impus, textul lui Perpessicius devenind dominant după război
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
liber să fac ceea ce îmi place și la fel și persoana pe care o iubesc. Dacă ajung la concluzia că nu iubim nimic împreună, atunci vom rupe relația în discuție. În cazul în care avem ceva în comun, atunci este formidabil" (p. 106). Ca orice organism viu, sentimentul de dragoste se hrănește permanent din emoția dragostei celor îndrăgostiți, dar acesta nu se reduce (doar) la ea. Când iubim cu profunzime și total "ne simțim mulțumiți, fericiți cu celălalt într-o relație
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]