4,916 matches
-
sute. El l-a acuzat pe Zola că a scris că curtea marțială a comis o „ilegalitate [...] organizată”. Procesul s-a deschis într-o atmosferă extrem de violentă: Zola a făcut obiectul insultelor (adresându-i-se termeni ofensatori ce erau aplicați imigranților apatrizi italieni), dar și mai multor susțineri și felicitări importante. , avocatul lui Zola, a citat aproape 200 de martori. Realitatea afacerii Dreyfus, necunoscută publicului larg, a fost difuzată în presă. Mai multe ziare, între care "Le Siècle" și "L'Aurore
Afacerea Dreyfus () [Corola-website/Science/316399_a_317728]
-
plecat în sudul Australiei ca primul guvernator al provinciei, după ce a câștigat sprijin și a făcut o cerere la Oficiul pentru Colonii. Hindmarsh a ajuns în Australia de Sud pe 28 decembrie 1836, cu o flotă care a adus primii imigranți britanici ai coloniei. Printre nave se aflau "Cygnet" (cu inginerii topografi conduși de colonelul William Light), "Africaine", "Tam O'Shanter", "Rapid", și HMS "Buffalo" pe care se afla Hindmarsh. Inițial au debarcat pe Insula Cangurului și au trimis echipa de
John Hindmarsh () [Corola-website/Science/324185_a_325514]
-
s-a desfășurat la Little Rock și în cadrul guvernului statului. Ea a fost rezolvată doar când Președintele Ulysses S. Grant i-a ordonat lui Joseph Brooks să își împrăștie militanții. După Reconstrucție, în Arkansas au început să vină din ce în ce mai mulți imigranți. Întâi, au venit oameni recrutați pentru munci agricole în zona Deltei. Imigrația a continuat și în primele decenii ale secolului al XX-lea. Mulți chinezi, italieni, sirieni și est-europeni sosiți au făcut din Delta Mississippi cea mai diversă zonă a
Arkansas () [Corola-website/Science/302461_a_303790]
-
pentru albi, eliminând și mai mult negrii din procesul politic, întrucât toată competiția electorală se desfășura în alegerile primare. Statul a fost unul cu partid unic multe decenii. Între 1905 și 1911, Arkansas a început să primească un aflux de imigranți germani, slovaci și irlandezi. Germanii și slovacii s-au așezat în partea estică a statului, în prerie, iar irlandezii au format mici comunități în zona de sud-est. Germanii erau mai ales catolici, iar slovacii luterani. Irlandezii erau protestanți din Ulster
Arkansas () [Corola-website/Science/302461_a_303790]
-
patiserie. Se folosesc foarte mult carnații și carnea de porc. Dialectul local este un hibrid pe baza mai multor dialecte apărute în Calabria. Cu toate acestea acest dialect și-a pierdut originalitatea de-a lungul anilor, datorită afluxului mare de imigranți.
Campora San Giovanni () [Corola-website/Science/313037_a_314366]
-
celebritate națională, iar strigătele de luptă ale texanilor, „Remember the Alamo!” și „Remember Goliad!” au rămas în istorie. În primii ani de independență ai Mexicului, în Texasul Mexican (pe atunci parte din statul Coahuila y Tejas) s-au stabilit numeroși imigranți americani, încurajați de guvernul mexican. În 1835, ei s-au revoltat împotriva guvernului mexican al lui Santa Anna deoarece acesta a abolit constituția democratică din 1824, a dizolvat Congresul Mexicului și legislativele statelor și și-a asumat controlul dictatorial asupra
Bătălia de la San Jacinto () [Corola-website/Science/321352_a_322681]
-
o asemenea societate, toate comportamentele cu tendință religioasă pot părea suspecte, de aceea Islamul, în special, este înțeles ca o religie fanatică, iar reîntoarcerea la valorile sale tradiționale a membrilor celei de-a doua sau de-a treia generații de imigranți este văzută ca o amenințare la adresa societății seculare.. În cazul Franței sursa radicalismului islamic o constituie tinerii nemulțumiți de origine Nord-africană sau convertiții din "banlieu", deși rețelele sunt de cele mai multe ori algeriene (conexiunea GIA- Al-Qaida) sau, în sens mai larg
Radicalizarea islamică () [Corola-website/Science/329082_a_330411]
-
viața de zi cu zi. ca și în Franța, faptul că o comunitate este recunoscută în Regatul Unit nu este sinonim cu respectarea și tolerarea acesteia. În practică, rasismul din ambele țări hrănește atât autoimaginea și sentimentul de înstrăinare al imigranților musulmani, cât și dificultățile de conformare la noțiunile preconcepute privind statul de cetățean. Frustrarea atinge un nivel ridicat de ambele părți ale Canalului Mânecii din punctul de vedere al multor musulmani care se simt stigmatizați și respinși deși, oficial, ei sunt
Radicalizarea islamică () [Corola-website/Science/329082_a_330411]
-
au organizat atentatul din metroul londonez din iulie 2005: trei dintre aceștia erau de origine pakistaneză, iar unul dintre ei era un fost catolic convertit la Islam cu descendență jamaicană, toți patru erau crescuți în Marea Britanie, nici unul dintre ei nefiind imigrant.
Radicalizarea islamică () [Corola-website/Science/329082_a_330411]
-
sau ascendență maghiară. Mulți dintre ei sunt refugiați care s-au stabilit în Canada după Revoluția ungară din 1956, în timpul celui de Al Doilea Război Mondial, sau mai devreme (după Tratatul de la Trianon sau după Revoluția Maghiară din 1848). Primii imigranți maghiari au ajuns în Canada încă în secolul al XIX-lea. Mulți dintre ei sunt de origine panonică, transilvăneană, secuiască, dar există și mici grupuri de ceangăi. O mare parte a comunității maghiaro-caadiene este de origine evreiască sau maghiari de
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
în orașele mai mari. Comunitatea maghiară a dat societății canadiene numeroși actori, jurnaliști și scriitori precum și politicieni. Cele mai cunoscute maghiaro-canadieni sunt: Alanis Morissette, John Kricfalusi, Elvira Kurt, Elvis Stojko, William Shatner, Gabor Szilasi, Robert Lantos, Aaron Voros, etc. Primii imigranți maghiari au ajuns în Canada în secolul al XIX-lea, majoritatea lor au stabilit în Alberta. În 1886 bogătașul maghiar Eszterházy Pál Oszkár (născut ca Packh János) a ajutat 35 de familii maghiari să se stabilească în sudul provinciei Saskatchewan
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
ca Packh János) a ajutat 35 de familii maghiari să se stabilească în sudul provinciei Saskatchewan, întemeind prima localitate maghiară: Kaposvar, care a primit numele după orașul maghiar Kaposvár (Ungaria). În nordul acestei localități s-au stabilit ulterior și alți imigranți (germani, englezi, suedezi, dar și maghiari). Această localitate a primit numele fondatorului (Esterhazy). Emigrarea maghiarilor în Canada s-a continuat în secolul XX. și se continuă și azi. Cele mai mari valuri de imigranți au sosit în Canada în urma marilor
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
s-au stabilit ulterior și alți imigranți (germani, englezi, suedezi, dar și maghiari). Această localitate a primit numele fondatorului (Esterhazy). Emigrarea maghiarilor în Canada s-a continuat în secolul XX. și se continuă și azi. Cele mai mari valuri de imigranți au sosit în Canada în urma marilor primejdii istorice din Ungaria și țările înconjurătoare. Zeci de mii de maghiari au emigrat din Europa după Revoluția Maghiară din 1848, după Tratatul de la Trianon, după cel de-al doilea război mondial, etc. Cei mai mulți
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
au sosit în Canada în urma marilor primejdii istorice din Ungaria și țările înconjurătoare. Zeci de mii de maghiari au emigrat din Europa după Revoluția Maghiară din 1848, după Tratatul de la Trianon, după cel de-al doilea război mondial, etc. Cei mai mulți imigranți maghiari (peste 100.000 de persoane) au sosit în Canada după Revoluția ungară din 1956. Din cauza ascensiunii naționalismului în România și Slovacia, mulți maghiari au emigrat și din aceste țări, după prăbușirea comunismului. Pe lângă maghiarii emigrați din motivele sus-menționate, mulți
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
cea mai mare populație maghiară din Saskatchewan sunt: St. Benedict, Prud'homme, Yellow Creek, Zichydorf, East Central, Cudworth, Whitewood și Mistatim. Cele mai multe localități fondate de maghiari din Canada, se găsesc în Saskatchewan (vezi capitolul despre localitățile maghiare din Canada). Primii imigranți maghiari au sosit în Manitoba în 1885, majoritatea lor s-au stabilit în Winnipeg. În acest oraș a fost tipărit primul ziar în limba maghiară în 1905 cu titlul de "Kanadai Magyarság" (""). Aici s-a format și prima biserică maghiară
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
prosperat în ciuda numărului redus al maghiarilor: în 1920 erau doar 13.811 de maghiari în toată Canada, majoritatea lor locuind în provinciile Saskatchewan, doar câțiva familii în Manitoba. La sfârșitul perioadei interbelice a sosit cel de-al doilea val de imigranți, care a întărit organizațiile existente, dar a fondat și organizații noi (spre exemplu: primele organizații ecleziastice reformate și catolice pe nivel național, fondate în 1924). Tot în perioada interbalică a fost fondată și un nou ziar maghiar: "Kanadai Magyar Újság
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
mai populate orașe. Ca urmare, populația maghiară a provinciei este cea mai numeroasă, însă mai puțin "stabilă", cu un procentaj scăzut în cadrul populației totale. Asimilația (spontană) aici este mai mare decât în mediul rural, însă din cazul numărului crescut al imigranților (și a faptului că imigrarea în orașele mai mari este continuă), numărul maghiaro-canadienilor din Ontario este în creștere continuă. Primii imigranți maghiari s-au stabilit în Ontario mult mai târziu decât în Saskatchewan, Alberta sau Manitoba, primul val semnificativ ajungând
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
în cadrul populației totale. Asimilația (spontană) aici este mai mare decât în mediul rural, însă din cazul numărului crescut al imigranților (și a faptului că imigrarea în orașele mai mari este continuă), numărul maghiaro-canadienilor din Ontario este în creștere continuă. Primii imigranți maghiari s-au stabilit în Ontario mult mai târziu decât în Saskatchewan, Alberta sau Manitoba, primul val semnificativ ajungând în provincie doar după Primul Război Mondial, majoritatea lor din cauza consecințelor Tratatului de la Trianon. Cei mai mulți maghiaro-canadieni au locuit în Welland, Windsor
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
Delhi & Tobacco District Hungarian House". În această fabrică peste 40% dintre muncitori erau maghiari. În anii 50 s-au înființat două ziare maghiare, "Kanadai Magyar Újság" și "Wellandi Kisújság". În 1956, după revoluție a sosit cel mai număros val de imigranți, dintre care cca 6.000 de persoane au ajuns în Ontario. În 1964 s-a construit prima biserică romano-catolică maghiară în London, Ontario. În anii 60 în Welland aproape jumătatea populației totale au fost maghiaro-canadieni (procentul lor a atins procentul
Maghiarii din Canada () [Corola-website/Science/329030_a_330359]
-
forma și proporțiile instrumentului, oferindu-i o acustică îmbunătățită, un ton deosebit de plăcut și, totodată, o structură rezistentă. Chitara clasică a lui Torres a devenit standard și de atunci până în ziua de azi a rămas neschimbată. În paralel cu Torres, imigranții germani ajunși în Statele Unite ale Americii, pentru a obține un sunet mai puternic, respectiv un ton mai percusiv decât al chitarei clasice, au început să folosească corzi de oțel, care exercitau o presiune mai mare asupra gâtului și corpului chitarei
Chitară () [Corola-website/Science/302376_a_303705]
-
Bolgrad. Prin această localitate trece drumul național Bolgrad-Ismail. Pentru a-și consolida stăpânirea asupra Basarabiei, încă de la începuturile ocupației militare a acestui teritoriu în timpul războiului ruso-turc din 1806-1812, autoritățile țariste ruse au sprijinit stabilirea în sudul Basarabiei a familiilor de imigranți bulgari, găgăuzi și ruși, aceștia primind terenuri. Satul Cosa-Mare a fost fondat în anul 180t de către coloniști ruși, denumirea sa provenind de la cuvântul rusesc "Коса" (în traducere scuipat). Prin Tratatul de pace de la București, semnat pe 16/28 mai 1812
Cosa-Mare, Bolgrad () [Corola-website/Science/318304_a_319633]
-
o meditație despre spiritualitate, prezentat la Festivalul Teknoval din Ontario. În toamna lui 2005 și primăvară lui 2006 a prezentat publicului "Fanging My Way Thru America" (Prinzându-mi drumul meu prin America), o colecție de schițe și monologuri despre vampiri imigranți. A lucrat la un proiect multimedia, "Burning Down The Shrine To My Batterer" (Arzând altarul agresorului meu), care oferă idei neașteptate de îmbunătățire a situației în caz de violență familială, prezentat la Stage Left Studio (ca parte a Until The
Ella Veres () [Corola-website/Science/310449_a_311778]
-
a avut premiera pe 19 octombrie 2007 la Off-Off Broadway. Pe 21 noiembrie 2007, a publicat articolul "I Don’ț Want To Be a Gypsy Anymore" (Nu mai vreau să mai fiu țiganca) , atrăgînd atenția asupra modului în care mulți imigranți est-europeni aduc cu ei în SUA atitudini rasiste.
Ella Veres () [Corola-website/Science/310449_a_311778]
-
recensământului efectuat de către autoritățile țariste în anul 1817, satul Doluchioi făcea parte din Ocolul Izmailului a Ținutului Ismail . Pentru a-și consolida stăpânirea asupra Basarabiei, autoritățile țariste au sprijinit începând de la începutul războiului stabilirea în sudul Basarabiei a familiilor de imigranți bulgari și găgăuzi din sudul Dunării, aceștia primind terenuri de la ocupanții ruși ai Basarabiei. Satul Doluchioi a fost fondat în anul 1806 de către coloniști bulgari proveniți din satul Kaolinovo (regiunea Varna). În 1834 s-a început construirea bisericii "Sf. Mihail
Doluchioi, Ismail () [Corola-website/Science/318375_a_319704]
-
cu 2100 î.Hr. și până în 700 î.Hr. Prin imigrație, noi popoare au venit în insule de pe continent, cercetarea izotopilor de pe smalțul dinților scheletelor descoperite în mormintele de la începutul Epocii Bronzului din apropiere de Stonehenge indicând că măcar o parte din imigranți proveneau din Elveția de astăzi. Popoarele Beaker aveau un comportament diferit față de populațiile neolitce care le-au precedat, schimbările culturale fiind semnificative, deși integrarea se crede că a fost pașnică, de vreme ce multe din siturile henge timpurii au fost adoptate de
Epoca Bronzului () [Corola-website/Science/303224_a_304553]