3,454 matches
-
pe vremea lui Hemingway, și să se servească același meniu și aceleași băuturi de odinioară! Am comandat așadar un cocktail de creveți, o "langusta enchilada", un Diaquiri salvaje în cinstea lui Papa și un cocktail "Fuentes" în cinstea lui Gregorine! Incursiunea "prin tunelul timpului" împreună cu doamna mea, avea să ne coste 50 de dolari, salariul mediu pe jumătate de an al unui cubanez, dar a meritat. Tot pe malul apei, la câteva zeci de metri de "La Terraza", la un mic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
ai suferinței psihiatrice, nici Creangă, epilepticul, nici Lamartine, alt epileptic, nu lasă să se întrevadă, în capodoperele lor, personalitatea afectată de boala psihică. * Probabil că Dostoievschi constituie exemplul ilustru. Epilepsia, pe care o descrie magistral, de mai multe ori, cu incursiuni care oferă psihiatriei nu numai observații, dar și sugestii ("ca toți epilepticii, Smerdiacov obișnuia să ascundă lucrurile unde nici nu te puteai gândi", iată o mică mostră de capodoperă asupra căreia am meditat, constatând că, necunoscut psihiatriei, simptomul este totuși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
Benador, deloc lipsite de merite, rămân totuși în umbra unei narațiuni de mici dimensiuni care este opera sa de prim rang: Subiect banal (1934). Acest succint roman, axat pe marea temă a geloziei, înscrie un moment în proza noastră de incursiuni psihologice, plasându-se în aceeași linie cu Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război a lui Camil Petrescu sau cu Ioana a lui Anton Holban. În urmărirea geloziei, Benador aduce o febrilitate care-i este caracteristică, împingând cazul eroului
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
chiar necercetate prestigioase instituții de cultură precum Dunărea, Berlin, Rustica, Albina (cea dinaintea neinspiratei renovări, cu pereții căptușiți, până la jumătate, cu lemn maroniu și fru moasele oglinzi ovale), Pescarul, Mercur și altele din zona Universității, mai făcând și câte o incursiune la Carul cu bere sau câte un popas, în drumul spre cămin, la Izvorul rece sau la bufetul Agricultori în Mătăsari. Până în anul II, Velea nu călcase prin aceste locuri, ba chiar ne ironiza auzind că le frec ventam, până când
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
puteam cuprinde dintr-o privire aproape toți Carpații Meridionali. Aici drumurile erau și ele domoale, iar lipsa accidentelor pregnante ne dispunea la nesfârșite convorbiri pe toate temele posibile... „Universitățile mele“. În sfârșit, profitând de autocarul unui grup de excursioniști - o incursiune la osuarul de la Dragomirna, zugrăvit în culori pastelate de Olga Greceanu, iar apoi la Peștera Dâmbovicioarei... Rămași singuri dincolo de Podul Dâmboviței, am pornit-o pe cărări turistice foarte puțin umblate, care ne purtau tot în paralel cu Piatra Craiului, până când
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
tainițele fostei Securități un pachet de scrisori prea bine păstrate, ba chiar așezate în ordine cronologică... Ar fi, poate, din partea lor o strădanie meritorie, un act de pietate firească față de mult prea nefericitul lor înaintaș și confrate. Dar câte asemenea incursiuni culturale n-ar fi de făcut! De pildă, cu privire la Dinu Albulescu, strălucit tălmăcitor al lui Girau doux din volumul Război cu Troia nu se face, plecat în 1966... Sau cu privire la Crin Teodorescu-Mugur, cel dintâi din generația „tinerilor mari regizori români
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
genetic. Ciocnirile cu triburile mapuches au fost numeroase și sângeroase și au durat până către sfârșitul secolului al XIX-lea, spaniolii căutând noi cuceriri și sclavi, iar indigenii urmărind să-și apere teritoriile și din când în când organizând și incursiuni pe la marii proprietari de vite. În secole de conviețuire pe același teritoriu, rasele s-au amestecat, din cele 11 milioane de chilieni doar un sfert fiind albi "curați", trei sferturi fiind metiși, mulți din ei purtând numele "Lautaro", căpetenie mapuche
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
La început au fost, firește, și aici geto-dacii, învinși, cuceriți de romanii lui Traian; prin 216 actuala Basarabie a fost luată de la romani de goți, care în secolul al IV-lea se creștinează (tocmai ca să-i pedepsească pe aceștia, pentru incursiunile lor în Imperiul Bizantin, a trecut Constantin cel Mare Dunărea, în „colțul” respectiv, obținând victorii); goții au fost alungați de huni care, prin 374, trecând prin nordul Mării Negre ca pe lângă un zid albastru (calea firească naturală a tuturor năvălitorilor) au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
derbedei. A.M.P. : Dar cui să le dai ? Asta e problema. Ăsta e un alt argument. Prin cartea asta mă întorc la argumentul cu monarhia tradițională, pe care îl revizitez după foarte mulți ani. V.A. : BĂnuiesc că este o incursiune în istorie. Cel puțin la începutul lumii moderne, nu ? A.M.P. : MĂ uit inclusiv la orașele italiene în secolele XI-XII, orașe libere, mici state - Siena, Florența, Genova, care aveau colonii și la Marea Neagră. Lumea nu știe, dar aveau niște aranjamente
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
sugerată de metoda după care Baltazar, unul din eroii nuvelei Avatarii faraonului Tlá caută să-și reconstituie identitatea, într-o întreprindere, "deficitară din start" căci are de-a face cu o "autobiografie fără amintiri" și cu o "biografie fără cunoștințe", incursiunea pornind, hazardat (?!) de la o hartă și un punct "marcat ("mânjit ") pe ea cu galben". Acest punct este certitudinea în care exploratoarea pătrunde, descoperindu-i detaliile realiste, istorice și dinamice, conturând astfel cadrul precis Berlinul și contextul germanic în care trăiește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
ambianțe sociale, politice, culturale, edilitare ș.a. a Berlinului, nu rămâne doar o simplă întreprindere descriptivă, ci sunt urmărite concomitent și implicit ideile filosofice, sociale, politice ș.a. dobândite aici, a schopenhaueria nismului, a onirologiei acestuia, translate în operă artistică. De asemenea, incursiunile egiptologice pun în lumină sensuri mai bogate pentru evaluarea estetică a scrierilor eminesciene. Este o carte, fără îndoială, de neocolit de acum înainte pentru biografii, ca și, în general, pentru exegeții operei eminesciene. OMUL DIN SCRISORI (Dan C. Mihăilescu) Apariția
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
umilitor 25 de ani de dinainte de revoluție, când regimului propagandistic al lui Ceaușescu nu-i mai rămăsese decât să-l atașeze și pe Eminescu /și a făcut-o blasfematoriu/ în carul alegoric triumfal" "Cazul Eminescu" etc.), ci și aspectul unor incursiuni (succinte) în haloul pitoresc al împrejurărilor de viață și de receptare critică, la diferite nivele, în momente diferite ale vremii ce s-a scurs de la stingerea sa din viață și până în prezent. Un comentariu amuzant în felul său îi este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
poetului" care, prin vizionarismul lui, "depășește orice limită a realității". Imaginea poetului se identifică vocii profetice, "aceea a credinței într-un dincolo al ființării". Două capitole mari tratează tema orfis mului și a lumii ca labirint, în imaginarul eminescian. Sunt incursiuni de subtilitate și de finețe în interpretare, într-un context al universalității ("Eminescu trăiește visul labirintic ca un drum către unitate, dar în același timp descoperim neliniștea, suferința până la tăcere"). Observând obsesia lui eu în toate expresiile poetice la Eminescu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
a ne slei curiozitatea". Adrian Dinu Rachieru nu își propune să scrie această istorie a eminescologiei, dar oferă câteva repere esențiale de urmărit într-o viitoare posibilă istorie. În acest sens, capitolul " Problema Eminescu" un război imagologic se vrea o "incursiune" tocmai în peisajul interpretării, pornind de la ideea că Eminescu ocupă, oricum am lua-o, o "poziție dominantă în imaginarul colectiv românesc" iar acea sintagmă poet național iritându-i pe mulți dintre cei ce doresc (îndreptățit sau nu) "a redesena canonul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
comedia erotică vine și din prezența constantă a dialogului, a "intrigii" și travestiului, a aparté-urilor, a importanței pe care o capătă, în ansamblu, tensiunea întreținută de jocul replicilor". În Cezara, în "descrierile pitorești", se strecoară "lejer o notă comică". Dar incursiuni analitice minuțioase face în prozele Părintele Ermolache Chisăliță și Moartea lui Ioan Vestimie ("cea dintâi combină comicul bufon și epopeea parodic-burlescă, apropiindu-se, prin omogenitatea comică, de stadiul pur și gratuit al genului comic, uzând de complexe strategii ironice, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
o pană mai nuanțată sunt consemnate impresiile de călătorie din Întâmplarea cea mare (1927), unde scriitorul se abandonează, nu o dată, reveriei provocate de însemnele istoriei românești sau a altor meleaguri. Egiptul și mai ales Grecia incită, prin vestigiile lor, la incursiuni livrești sau popasuri mitologice, precum și la reflecții nu lipsite de miez. Prezentul se impune, de asemenea, atenției călătorului, care surprinde, uneori cu tentă umoristică, specificul realităților întâlnite. În proza de reconstituire a trecutului românesc, istoricul și literatul vor conlucra fructuos
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287164_a_288493]
-
preferință asupra personalităților feminine, cărora le acordă un spațiu larg, îndeosebi în Trecute vieți de doamne și domnițe (I-III, 1932-1939), Domnița Alexandrina Ghica și contele D’Antraigues (1937) și Amărâte și vesele vieți de jupânese și cucoane (1943). Dacă incursiunile istorice ale lui G. vădesc, nu o dată, carențe (genealogii fastidioase, exces documentar, intervenții polemice, pasaje confuze sau incoerente), piesa de rezistență rămâne lucrarea Trecute vieți de doamne și domnițe (volumul I a fost premiat de Academia Română). Subiectele, pe cât de inedite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287164_a_288493]
-
-i echilibrul. Trecuse ceva timp de când nu mai știuseră 300 nimic unul de altul. Acum stăteau la o masă și așteptau să fie serviți de unul dintre ospătarii grandiosului restaurant „Vulturul Negru”, restaurant în care intraseră să mănânce după ce terminaseră incursiunea de prin oraș și înainte de a se despărți din nou unul de altul. Trenul ei pleca peste câteva ceasuri bune. Avusese timp berechet, timp de o zi întreagă să hoinărească prin oraș, prin magazine și la altarul unor biserici în
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
mare agerime, că monseniorul avea nu numai prieteni și admiratori, ci și dușmani neîm pă cați, pe care Îi ținea În frâu cu mare Îndemânare. Cu blân dețea lui provocase mai multe neajunsuri casei imperiale și vasalilor ei decât toate incursiunile și luptele rudelor lui războinice. Simeon simțea pentru el o mare simpatie. Aproape că-i părea rău că părăsise curtea din Konstanz, unde se simțise adă postit și ocrotit. Dar neastâmpărul lui, populat de himere sângeroase, Îl Împinsese să plece
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Gordian, 1977. Sima, Horia, Era libertății. Statul național legionar, I-II, Timișoara, Editura Gordian, 1995. Sturdza, Mihail, România și sfârșitul Europei. Amintiri din țara pierdută, Alba Iulia, Paris, Editura Fronde, 1994. II. Lucrări generale Brestoiu, Horia, Impact la paralela 45. Incursiune în culisele bătăliei pentru petrolul românesc, Iași, Editura Junimea, 1986. Butnaru, I.C., Holocaustul uitat. Considerațiuni istorice, politice și sociale cu privire la antisemitismul românesc, Tel-Aviv, 1985. Buzatu, Gheorghe, Din istoria secretă a celui de al doilea război mondial, vol.I și II
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
Iașilor un schit din „scânduri înconjurat de căsuțe țărănești ale umililor monahi.” In 1638 însă, a venit Vasile Lupu voievod - „Domnul cel larg în daruri” - și a zidit o biserică din piatră pe aceste „prăvălișuri de dealuri acoperite cu vii.” Incursiunile răufăcătorilor însă au făcut ca „mănăstirea dintre vii” să se risipească. Când a ajuns în scaun Constantin Duca voievod, a refăcut biserica, pe la 1702, punându-și pisania din marmură albă scrisă „pe grecește” alături de cea „pe slavonește” a lui Vasile
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
mai vorbea de dezarmare generală și totală, iar frazeologia de politică internă despre omul nou și edificarea societății socialiste multilateral dezvoltate făcea parte din limbajul și flibusterismul activiștilor de provincie. Ca să salvez situația, am început cu: Domnul ambasador face o incursiune istorică, evocând concepția președintelui Ceaușescu în legătură cu dezarmarea generală și totală, precum și a altor negocieri conexe aflate pe agenda organizației și în atenția guvernelor noastre... Făceam o echilibristică periculoasă, dar îmi căutam un prilej să pot arunca ideea consultărilor celor două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
în Codrii Iașilor, un schit din „scânduri înconjurat de căsuțe țărănești ale umililor monahi”. Mai târziu a venit Vasile Lupu, „Domnul cel larg în daruri”, și a ridicat o biserică din piatră pe aceste „prăvălișuri de dealuri acoperite cu vii”. Incursiunile răufăcătorilor au făcut ca „mănăstirea dintre vii” să se risipească. Constantin Duca voievod a refăcut biserica și a așezat o pisanie de marmură albă în limba grecească, alături de cea slavonă a lui Vasile Lupu. Este reținut de istorie faptul că
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
Victor Papilian, Fără limită, fiindcă releva urbanitatea românească a Clujului. Ultimul text ce l-am publicat în același an în Țară nouă a fost un eseu mai întins (dintr-o lucrare mai cuprinzătoare), intitulat De la Paul Claudel la Lucian Blaga - incursiuni religioase în arta contemporană, și trata aspecte din teatrul modern (începuseră să mă preocupe baletul, regia - față de film am și azi rezerve), între care și drama lui d’Annunzio, Le Martyre de Saint Sébastien, pentru care compusese muzica Debussy și
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
boema sa, atât cât mai era prin anii '60-'80 ai veacului lăsat în urmă. Sincer și "naiv" ca un joc copilăresc, accepta boema nu în sensul adâncirii în lumea subterană, în cea a "libertății anarhice", el savura dialogul cu incursiuni în experiențele cunoașterii în fața nelipsitei cești cu cafea. Cu multe lecturi și mai ales avid de istoria presei românești, era fericit să împărtășească tinerilor, printre ei și eu pe atunci, secretul scrisului într-o sincronizare expresă cu literatura de calitate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]