4,285 matches
-
provoacă remușcări lui Dave. Romanul este scris în mod deliberat astfel încât să-i permită cititorului o experimentare aproape directă a călătoriei spațiale și a tehnologiilor întâlnite. Secțiuni ample din carte sunt dedicate descrierilor de această natură, cititorii familiarizându-se cu mecanica orbitală și manevrele asociate călătoriei spațiale, viața cotidiană la bordul unei nave spațiale, intervențiile tehnice făcute în afara navei prin intermediul navetelor și a costumelor spațiale și chiar funcționarea unei toalete în condițiile lipsei gravitației În 1982 a fost publicată o continuare
2001: O odisee spațială (roman) () [Corola-website/Science/314448_a_315777]
-
actualului Kurdistan. Și la statuile egiptene s-au găsit elemente similare, datate chiar anterior celor asiriene, dar este posibil ca acestea să fi fost doar simple elemente de decor. La vechii greci, optica era o ramură importantă a fizicii, alături de mecanică, acustică și căldură. Capitolele cele mai importante ale opticii antice erau: Filozofii greci considerau că obiectele se văd datorită razelor vizuale care pornesc din ochi. Abia în secolul al XI-lea, Alhazen stabilește anatomia ochiului, arătând că lumina intră și
Istoria opticii () [Corola-website/Science/322286_a_323615]
-
, notată cu formula 1, este o constantă fizică fundamentală care reprezintă unitatea naturală de acțiune (energie × timp) în mecanica cuantică. Ea a fost introdusă de Max Planck ca factor de proporționalitate între energia și frecvența unui foton, conform relației formula 2 În calculele teoretice se folosește curent constanta Planck redusă (numită și constanta Dirac) formula 3 (pronunțare "h barat"), care este
Constanta Planck () [Corola-website/Science/308369_a_309698]
-
fizica la scară atomică este dominată numai de efecte cuantice. Constanta de acțiune h are dimensiunea fizică a acțiunii A care este dată de produsul energie x timp. A = W x t = [Joule x sec]. Acțiunea este mărime fizică din mecanică.Folosind o mărime din mecanică pentru explicarea fenomenelor din electrodinamică, Planck realizează de fapt prima legătură între electromagnetism și mecanică.
Constanta Planck () [Corola-website/Science/308369_a_309698]
-
dominată numai de efecte cuantice. Constanta de acțiune h are dimensiunea fizică a acțiunii A care este dată de produsul energie x timp. A = W x t = [Joule x sec]. Acțiunea este mărime fizică din mecanică.Folosind o mărime din mecanică pentru explicarea fenomenelor din electrodinamică, Planck realizează de fapt prima legătură între electromagnetism și mecanică.
Constanta Planck () [Corola-website/Science/308369_a_309698]
-
care este dată de produsul energie x timp. A = W x t = [Joule x sec]. Acțiunea este mărime fizică din mecanică.Folosind o mărime din mecanică pentru explicarea fenomenelor din electrodinamică, Planck realizează de fapt prima legătură între electromagnetism și mecanică.
Constanta Planck () [Corola-website/Science/308369_a_309698]
-
în 5 volume (publicație internă), și care i-a inițiat pe mulți dintre cercetătorii tineri. În același timp se efectuau cercetări ale parametrilor critici pentru fuziunea cu un laser de putere mare. În aceiași ani Ionescu-Pallas a fost preocupat de mecanica evolutivă, relativitate generală și cosmologie, fiind îndeosebi interesat de ecuațiile Einstein cu constantă cosmologică nenulă. În acest domeniu a colaborat cu profesorii Liviu Sofonea și Ioan Gottlieb și a publicat o monografie de referință în literatura românească de specialitate. După
Nicolae Ionescu-Pallas () [Corola-website/Science/317630_a_318959]
-
participat la elaborarea primelor două volume ale enciclopediei: Ioan Văduva-Popescu (coord. gen.) Enciclopedia marilor personalități din istoria, știința și cultura românească de-a lungul timpului. Ionescu-Pallas a publicat peste 250 de contribuții în fizică și 3 monografii (în domenii precum mecanică clasică, gravitație și cosmologie, mecanică cuantică):
Nicolae Ionescu-Pallas () [Corola-website/Science/317630_a_318959]
-
volume ale enciclopediei: Ioan Văduva-Popescu (coord. gen.) Enciclopedia marilor personalități din istoria, știința și cultura românească de-a lungul timpului. Ionescu-Pallas a publicat peste 250 de contribuții în fizică și 3 monografii (în domenii precum mecanică clasică, gravitație și cosmologie, mecanică cuantică):
Nicolae Ionescu-Pallas () [Corola-website/Science/317630_a_318959]
-
un revolver cu cadru fix, cu cilindrul montat separat pe un braț basculant spre dreapta, pentru încărcarea manuală. Modelul a intrat în serviciu în anul 1893, fiind folosit de armata și poliția franceză până la mijlocul anilor 1960. Beneficiind de o mecanică și un finisaj foarte bune, revolverul trăgea cu cartușe de 8 mm, cu o putere de penetrare echivalentă cu aceea a cartușelor ".32 ACP". Deși inițial fusese proiectat pentru a servi ca armă individuală doar pentru ofițerii Armatei Franceze, revolverul
Revolver Saint Etienne, model 1892 () [Corola-website/Science/335504_a_336833]
-
ultim obiectiv, hidraulica este o disciplină tehnică, în sensul că problemele privind repausul și mișcarea fluidelor, precum și acțiunea fluidelor asupra corpurilor, sunt rezolvate de pe poziții tehnice, în limitele unor aproximații acceptate în tehnică. Suportul teoretic al hidraulicii este dat de mecanica fluidelor. Principalele aplicații ale hidraulicii se referă la curgerea în conducte, curgerea prin orificii (de exemplu la diafragme și ajutaje), curgerea peste deversoare și baraje și curgerea lichidelor în jurul profilelor hidrodinamice. Tot de hidraulică țin și fenomenele în care apar
Hidraulică () [Corola-website/Science/328009_a_329338]
-
apei de către om (alimentări cu apă, sisteme de irigații, poduri, baraje, canale pentru navigație, amenajarea cursurilor de apă etc.). Prin extinderea treptată a preocupărilor hidraulicii la studiul întregului domeniu al lichidelor și gazelor, a apărut necesară folosirea unei noi denumiri: mecanica fluidelor. În prezent, sintagma "mecanica fluidelor" este folosită pentru partea cu caracter pronunțat teoretic a disciplinei menționate, iar termenul "hidraulică" desemnează partea preponderent aplicativă a acesteia, care utilizează metode experimentale și formule empirice, alături de metodele teoretice. Denumirea hidraulicii provine din
Hidraulică () [Corola-website/Science/328009_a_329338]
-
apă, sisteme de irigații, poduri, baraje, canale pentru navigație, amenajarea cursurilor de apă etc.). Prin extinderea treptată a preocupărilor hidraulicii la studiul întregului domeniu al lichidelor și gazelor, a apărut necesară folosirea unei noi denumiri: mecanica fluidelor. În prezent, sintagma "mecanica fluidelor" este folosită pentru partea cu caracter pronunțat teoretic a disciplinei menționate, iar termenul "hidraulică" desemnează partea preponderent aplicativă a acesteia, care utilizează metode experimentale și formule empirice, alături de metodele teoretice. Denumirea hidraulicii provine din cuvintele grecești ὕδωρ ("hydor" sau
Hidraulică () [Corola-website/Science/328009_a_329338]
-
cele două denumiri, hidraulica teoretică și hidraulica aplicată. Se poate astfel renunța la unele ipoteze simplificatoare ale calculului și se pot crea modele noi de calcul - hidraulica poate astfel profita din plin de metodele de modelare numerică dezvoltate de MFN (mecanica fluidelor computerizată). În mod tradițional, hidraulica are trei subdomenii principale: În funcție de condițiile în care se desfășoară, mișcarea fluidelor poate avea diferite aspecte particulare. Clasificarea mișcării fluidelor se face pe baza unor criterii care exprimă de fapt aceste condiții care particularizează
Hidraulică () [Corola-website/Science/328009_a_329338]
-
Cupei UEFA. În 2010 a demisionat de la clubul Unirea Urziceni pe fondul unei crize economice la club. A fost desemnat „Conducătorul Anului” în 2007 și 2008 de către Asociația Fotbaliștilor Români și Clubul Sportiv al Jurnaliștilor. Este absolvent al Facultății de Mecanică, promoția 1989. Este căsătorit, are o fată. Pe 4 martie 2014, Mihai Stoica a fost condamnat la trei ani și șase luni de închisoare cu executare în Dosarul Transferurilor, pentru înșelăciune. Interviuri
Mihai Stoica () [Corola-website/Science/310580_a_311909]
-
articolul său Despre electrodinamica corpurilor în mișcare. Ea generalizează principiul relativității al lui Galilei — care spunea că toate mișcările uniforme sunt relative, și că nu există stare de repaus absolută și bine definită (nu există sistem de referință privilegiat) — de la mecanică la toate legile fizicii, inclusiv electrodinamica. Pentru a evidenția acest lucru, Einstein nu s-a oprit la a lărgi postulatul relativității, ci a adăugat un al doilea postulat: acela că toți observatorii vor obține aceeași valoare pentru viteza luminii indiferent
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
multiple, mișcându-se cu viteze diferite, dar constante. Einstein a spus că toate consecințele relativității restrânse pot fi derivate din examinarea transformărilor Lorentz. Aceste transformări, și deci teoria relativității restrânse, a condus la predicții fizice diferite de cele date de mecanica newtoniană atunci când vitezele relative se apropie de viteza luminii. Viteza luminii este atât de mult mai mare decât orice viteză întâlnită de oameni încât unele efecte ale relativității sunt la început contraintuitive: Teoria relativității depinde de "sisteme de referință". Un
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
formula 42 și formula 44 sunt mici în raport cu viteza luminii, se recuperează transformările galileiene ale vitezelor: formula 54 În plus față de modificarea noțiunilor de spațiu și timp, relativitatea restrânsă forțează reconsiderarea conceptelor de masă, impuls și energie, toate fiind concepte de bază în mecanica newtoniană. Relativitatea restrânsă arată că, de fapt, aceste concepte sunt toate diferite aspecte ale aceleiași cantități fizice cam în același fel în care arată că spațiul și timpul sunt interconectate. Există câteva moduri echivalente de a defini impulsul și energia
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
mici decât a luminii, γ poate fi aproximat folosind o dezvoltare în serie Taylor din care rezultă Eliminând primul termen din expresia energiei, aceste formule sunt exact definițiile standard ale energiei cinetice și impulsului. Așa și trebuie să fie, deoarece mecanica newtoniană este o aproximație a relativității restrânse pentru viteze mici. Privind formula de mai sus, a energiei, se vede că atunci când un obiect este în repaus (v = 0 și γ = 1) rămâne o energie diferită de zero: Această energie este
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
Relativitatea restrânsă este consistentă cu ea însăși din punct de vedere matematic, și este parte organică din toate teoriile fizice moderne, în primul rând din teoria cuantică de câmp, teoria corzilor, și teoria relativității generalizate (pentru cazul câmpurilor gravitaționale neglijabile). Mecanica newtoniană derivă matematic din teoria relativității restrânse pentru viteze mici față de cea a luminii - astfel mecanica newtoniană poate fi considerată o relativitate restrânsă a corpurilor lente. Câteva experimente-cheie au condus la elaborarea teoriei relativității restrânse: O serie de experimente au
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
din toate teoriile fizice moderne, în primul rând din teoria cuantică de câmp, teoria corzilor, și teoria relativității generalizate (pentru cazul câmpurilor gravitaționale neglijabile). Mecanica newtoniană derivă matematic din teoria relativității restrânse pentru viteze mici față de cea a luminii - astfel mecanica newtoniană poate fi considerată o relativitate restrânsă a corpurilor lente. Câteva experimente-cheie au condus la elaborarea teoriei relativității restrânse: O serie de experimente au fost efectuate cu scopul de a testa teoria relativității restrânse în raport cu alte teorii rivale. Printre acestea
Teoria relativității restrânse () [Corola-website/Science/310177_a_311506]
-
cu ardere internă a trebuit să fie abandonat. Capitalul pe care îl aveau le-a permis doar deschiderea în Dayton a unui atelier (1892) de reparat biciclete. Au devenit cunoscuți în regiune prin calitatea muncii, hărnicia și priceperea lor în mecanică. Experiența acumulată în acel timp în mecanică, echilibrare și aerodinamică le va folosi mai târziu la construcția avioanelor lor. au admirat realizările lui Otto Lilienthal fiind șocați profund de accidentul aviatic care i-a provocat moartea. De aceea au hotărât
Frații Wright () [Corola-website/Science/304146_a_305475]
-
abandonat. Capitalul pe care îl aveau le-a permis doar deschiderea în Dayton a unui atelier (1892) de reparat biciclete. Au devenit cunoscuți în regiune prin calitatea muncii, hărnicia și priceperea lor în mecanică. Experiența acumulată în acel timp în mecanică, echilibrare și aerodinamică le va folosi mai târziu la construcția avioanelor lor. au admirat realizările lui Otto Lilienthal fiind șocați profund de accidentul aviatic care i-a provocat moartea. De aceea au hotărât să studieze locul prăbușirii lui cu avionul
Frații Wright () [Corola-website/Science/304146_a_305475]
-
A studiat filosofia, artele și dreptul la Viena. Conform unor surse a studiat apoi la Academia Minieră din Selmecbánya (azi Banská Štiavnica), Slovacia (1763-1768). Conform altor surse, ar fi lucrat la Academie în această perioadă, studiind în paralel știința minelor, mecanica, chimia și mineralogia. În 1768 este numit arpentor minier ("Markscheider") în așa-numita „Ungarie de Jos” (actualmente, Slovacia de est, Ungaria de nord, Ucraina și România). În 1770 este numit membru al unei comisii aulice ce se ocupa de reglementarea
Franz-Joseph Müller von Reichenstein () [Corola-website/Science/314634_a_315963]
-
subteranele blocurilor, casa scărilor, case părăsite, apartamentul prin fereastra căruia se vede lumea exterioară, camera, peretele de lânga pat, patul; și satul Tântava, care se opune orașului. Toate aceste spații sunt cenușii, spații de pedeapsă, cu oameni reduși parcă la mecanica primară a nevoii de hrană. În romanul ,Orbitor’’ avem un personaj-narator pe nume Mircea (nume care provine probabil de la prenumele slav ,Miroslav / Mirco’’ și care înseamnă ,slava Păcii’’), nume care este și al autorului. Acest fapt dă o tentă autobiografică
Orbitor (roman) () [Corola-website/Science/330586_a_331915]