3,581 matches
-
a rațiunii este esența Iluminismului 94. Chiar și așa omul rămânea la cheremul naturii. Șaizeci de mii de oameni au fost uciși într-un cutremur puternic produs la Lisabona la sfârșitul secolului al XVIII-lea. Această catastrofă naturală a redus optimismul și încrederea în progres caracteristice timpului. La scurt timp, Voltaire scrie Candide', un roman în notă parodică la adresa lui Leibniz, reprezentat de domnul Pangloss, și a Teodiceei sale. El face o distincție clară între istoria sacră și cea profană și contestă
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
narea“ cu prototipul unei iubiri, pe care indigența oamenilor și a lumii nu o descumpănește, nu o șubrezește, nu o descurajează. Iubirea despre care e vorba în capitolul 13 al primei epistole adresate de Apostolul Pavel corintenilor. Scurt acces de optimism Mi se întâmplă rar. Din ce în ce mai rar. De regulă, ceea ce văd, ceea ce aud, ceea ce trăiesc mă indispune până la depresie. Și totuși, fără motiv aparent, fără iluzii și fără speranțe utopice, mă trezesc, uneori, cuprins de o nerezonabilă încredere în soarta lumii
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
umane potrivite. E nevoie și de un electorat care să vrea diferența și să o impună prin vot. Îl avem? Violența civilizată Într-un interviu din 1974, ca și în lucrările sale despre evoluția civilizației, Norbert Elias vorbește, cu un optimism moderat dar tenace, despre „progre sele“ societății omenești în materie de agresivitate și violență. „Figura“ de contrast este, evident, Evul Mediu, o lume a cavalerilor, așadar a războinicilor, ale căror ocupații curente erau legate de mânuirea armelor: lupte, expediții de
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
stimuli pentru discuții și negocieri, nu pentru comenzi nervoase sau critici devastatoare. Deși managerii teoriei Y pot fi la fel de pasionați cu privire la munca lor ca cei din cadrul teoriei X, ei își exprimă această pasiune mai degrabă în forma entuziasmului, susținerii și optimismului decât în a descurajării, pesimismului și sugrumării personalității. Agresorii verbali se explică În cursul documentării pentru această carte, am avut oportunitatea să discut pe larg cu mai mult de 60 de agresori verbali care căutau să se îndrepte, în cea
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]
-
despre ceilalți pe care încă nu-i găsiși prin țară. La Șelaru nu am putut pătrunde, avea control de stat. Timpul este frumos, nu avem cuvinte de mulțumire și ai mei sunt sănătoși. Tare m-am bucurat când am văzut optimismul care te stăpânește. Eu cred că va fi frumos, mai ales dacă te gândești la reconstituirea unei ore de clasă din 1937. Aș fi tare bucuros când tovarășii profesori, care mai sunt în viață, nu ne vor refuza și vor
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de bine, Apostoleanu”. Din Iași, pe un carton felicitare cu plic, Familia Victor Apostoleanu scria familiei Mânăstireanu la Bârlad: „Cu ocazia sărbătorilor de iarnă și Anul Nou 1982, vă cuprindem în dragostea inimii noastre și vă dorim sănătate, mulțumire, încredere, optimism, împreună cu urarea cea mai scumpă La mulți ani !” Tot pe un astfel de carton, la 19 aprilie 1982, familia Apostoleanu răspundea felicitării primite: ”Adevărat a înviat!” Vă dorim sănătate, reconfortare sufletească și multe bucurii în viață. Vă îmbrățișăm cu toată
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
Bicu Todicescu. Primește, dragi salutări, sănătate și toate cele bune. Apostoleanu”. Carte poștală obișnuită, pe ea, București, Opera Română, iar în Cuprins : Dragă domnule Mânăstireanu, Cu prilejul sărbătorilor de iarnă și Anul Nou 1985, vă doresc din toată inima sănătate, optimism, împreună cu urarea tradițională La mulți ani! V. Apostoleanu 27 XII 1984 Iași O felicitare de Crăciun, 26 XII 1985: „Moș Crăciun și Anul Nou 1986 să vă aducă sănătate, bucurii și tot ce doriți. La mulți, mulți ani ! Apostoleanu „ Tot
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
suflet. Țin să mulțumesc foarte mult pentru ele. Voi căuta să mă conformez dorinței de a ne revedea în mileniul trei ! Cu prilejul sărbătorilor de iarnă, Crăciunul și Anul Nou, 1989, vă doresc din toată inima sănătate, mulțumire sufletească, încredere, optimism, și să ne mai întâlnim încă mulți ani bucuroși și sănătoși. La mulți ani !, Apostoleanu”. * O vedere Casa „Vasile Alecsandri”, comuna Mircești, tot fără a fi indicată strada și numărul, soseau la Alexandru Mânăstireanu rândurile: „O strângere de mână, din
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
rămân singură, fără nici un rost. Nu mai trec pe la ai mei chiar zilnic pentru că au și ei problemele lor, desigur. Tata e bine. Își face dantura, care a căzut. E ca un flăcău, ca și dumneavoastră. El ne ține cu optimismul. Și Gabi e suficient de decepționată. O duc greu cu banii și ei ca și mine. Mara e o fetiță minunată - s-au mai liniștit copiii noștri, nu mai sunt ce au fost acum doi ani - ea se pregătește pentru
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
urmând să apară, dar timpul se grăbește încă odată... Vocea, după cum spuneam, părea tot mai stinsă, dar fraza, luciditatea și corectitudinea ei nu erau afectate, ci curgătoare, încărcate de conținut, într-un fel tonice, de natură să-mi aducă liniște, optimism pentru ceea ce înseamnă minune dumnezeiască. Deși nu-i plăcea să-și plângă durerile, mi-a confirmat mai apoi că se simte tot mai rău, nu avea poftă de mâncare, dar se îndestula din belșug cu ceaiuri fel de fel. Avea
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
următor se va îndrepta prioritar, spre Biblioteca Oștirii Române, unde își va găsi destui cititori”. Scris care mi se pare însemna și un raport către superior făcut de colonelul rezervist care era dascălul de la Bârlad, dar și o exprimare al optimismului său de oștean care își cunoștea bine camarazii, niște flămânzi și interesați să cunoască viața și a oamenilor în vârstă, în semn de prețuire și respect pentru tradiționalismul care nu l-a părăsit niciodată... Și într-adevăr, consăteanul meu a
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
iar atitudinea lui sarcastică, sfidătoare, față de absolut orice mă contaminase și pe mine. Oricât de mult aș fi vrut să scap de influența lui, n-aveam nici o șansă. Se infiltrase în mine, mă modelase în bărbatul care deveneam. Bruma de optimism de care mă agățasem a fost spulberată de însăși natura ființei sale. Futilitatea ideii că a scăpa de prezența sa fizică ar fi făcut diferența era atât de patetică încât am petrecut acel prim an la Camden paralizat de anxietate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
asta, de parcă ceea ce văzusem noaptea trecută (și teama resimțită) aproape că nu existase. Victor zăcea pe burtă în fața mea, nederanjat de zbârnâitul mașinii de frunze, iar atunci când am deschis ușa de la bucătărie coada lui începu să bată în podea cu optimism dar se opri în aer când își dădu seama cine era, apoi coada coborî încet de tot și se încolăci între picioarele din spate. Câinele își umflă nările și scoase un suspin greu și nădușit. M-am căutat în blugi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
ocupată în dormitorul matrimonial împachetând diverse haine în sacoșe Tumi răspândite pe pat, bifând fiecare articol de pe o listă. Păstra tot ce avea de spus pentru ședința din cabinetul doctoriței Faheida. (Consilierea matrimonială îmi amintea întotdeauna ce lucru îngrozitor era optimismul.) Am făcut un duș și m-am îmbrăcat, fiind atât de obosit încât mă îndoiam serios că voi fi fost în stare să rezist pe tot parcursul ședinței - m-au trecut fiorii gândindu-mă la energia pe care o necesita
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
funcționează asemenea unei societăți a dezorganizării psihologice dublate de numeroase procese de „relansare” ori de redinamizare subiectivă. Succesiunea de reușite și de eșecuri în viață e mai rapidă ca oricând: mișcările de du-te-vino autorizează atât pesimismul, cât și un anume optimism. Fără îndoială, ne putem pune mai multe speranțe în această accelerare a datelor existenței decât în promisiunile făcute de noii guru ai înțelepciunii. Nimic nu confirmă părerile celor mai pesimiști dintre analiștii societății satisfacerii totale și imediate, conform cărora ea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
să risipească mai rapid anumite impasuri ale existenței. Este adevărat că evantaiul hipermodern al posibilităților provoacă derută și insatisfacții, dar, într-un context unde „se petrece întotdeauna ceva”, viața cunoaște mai multe ricoșee, alternanțe, schimbări frecvente. Oscilând în permanență între optimism și pesimism, între depresie și excitație, între tristețe și euforie, între sentimentul vidului și proiectul mobilizator, moralul individului hipermodern este capabil de reveniri. În societatea dorinței nu totul e catastrofic, pentru că Penia se însoțește acum cu Hermes, cu o și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
reface viața”. Deși insatisfacțiile proliferează, ocaziile de a te elibera de ele sunt mai frecvente. Faza III nu garantează un viitor luminos, dar oamenii pot fi mobilizați mai frecvent ca odinioară de niște țeluri, de niște proiecte apte să redea optimismul, să relanseze credința în posibilitatea fericirii. Să fie oare o iluzie? Este mai ales o condiție pentru a scăpa de disperare. Nici pământ al făgăduinței, dar nici vale a plângerii, societatea de hiperconsum este o societate a descurajării și a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
din 2005, 81% dintre salariații francezi se declară satisfăcuți de situația lor personală, dar 70% cred că „salariații francezi nu sunt satisfăcuți de situația lor profesională”. De asemenea, 69% sunt optimiști în ce privește viitorul întreprinderii lor, dar numai 27% își extind optimismul și asupra situației țării. Simultan cu individualizarea extremă a moravurilor, prevalează sentimentul că „eu sunt mai degrabă fericit, dar ceilalți nu”. Cum se explică faptul că oamenii se consideră, în general, mai fericiți decât ceilalți? Mai curând decât un răspuns
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
zero al speranței este de o mie de ori mai rău: el înseamnă disperare, copleșire definitivă. Fericirea viitoare nu se confundă cu o fericire iluzorie pentru că ne permite să ne încredem în viață, dar și să ne proiectăm cu oarecare optimism în viitor. Filosoful poate spune că „înțelepciunea înseamnă a dispera”, viața presupune speranță și nicio societate nu este posibilă fără un corp de mituri, de imagini și de credințe care flutură idealul unui posibil „mai bine”. Pe acest plan, Nietzsche
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
Nicola Tibor, o femeie respectabilă, rezultatele muncii lor, determină interesul celor care citesc. Publicarea volumului vine să învedereze nu doar opera creatoarei, a doamnei Adriana Andreiași- Micu, cât mai ales Instituția care este gazdă pentru asemenea oameni, adevărate valori ale optimismului omenesc, care sunt înfrățiți și iubesc din convingere munca, tradiția, prezentul, dar cu speranță viitorul. Viitorul pentru că Instituția dacă servește azi celor care au muncit de dimineață și până noaptea, cu atât mai mult va fi necesară mâine când miile
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
lui, face ca viața individuală să participe la existența universală.” Conform pedagogului elvețian, creația copilului presupune cinci componente: creația rezultă dintr-o inspirație spontană, nu dintr-un ordin coercitiv exterior; inspirația trebuie să conțină un potențial afectiv, o stare de optimism și de beatitudine, nu de încordare sau de tensionare interioară; inspirația vizează întotdeauna un scop (de pildă, o așezare într-o anumită ordine a unor idei deja învățate), aceasta reprezentând componenta intelectuală a creației; intuiția presupune întotdeauna o activitate a
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
e bine. Dar este bine. De exemplu, Steve Carell (care i-a conferit așa o demnitate neașteptată personajului titular din Virgin la 40 de ani) e minunat de sobru, de discret-nefericit în rolul proustianului. El și Greg Kinnear (care punctează optimismul găunos și reflex, propriu colportorului de baliverne motivaționale, cu semne precise, tușante de uzură) sînt genul de actori comici care insistă să fie actori înainte de a fi comici : pun personajul înaintea gagului. Cu alte cuvinte, personajele pline de culoare ale
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
de cenzură acolo unde își desfășoară activitatea. Dacă am realiza un tabel comparativ-sincronic cu aparițiile literare din Occident, am fi îngroziți de temele provinciale și marginale care se încurajează în literatura română. Tezele din iulie 1971 reorientează literatura română spre optimismul obligatoriu, triumful socialismului și proslăvirea liderului în poeme care se regăseau, de obicei, pe prima pagină a revistelor literare. Putem afirma că acești activiști culturali au reprezentat principala frână în modernizarea culturii române. 3. Anonimii și veleitarii. Erau oameni provenind
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
-le cugetarea, consolidându-i mai profund asupra înțelesurilor cardinale ale devenirii noastre istorice ca popor.“ („Literatură, spirit civic, patriotism“, Scînteia, 13 iunie 1982) „O artă născută în sânul unei societăți ce-și consolidează an de an temeliile, privindu-și cu optimism deplin viitorul. Un viitor pe care Directivele celui de-al XIII-lea Congres îl prefigurează realist și lucid, pe măsura capacității poporului nostru, a clasei muncitoare, a țărănimii și intelectualității de a se perfecționa neîntrerupt, de a-și însuși noul
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
societății socialiste multilateral dezvoltate și înaintare a țării spre comunism reprezintă astăzi, la noi, un obiectiv major al operei educative. El relevă pregnant latura politică, patriotică a activității educatorului.“ (Scînteia, 10 decembrie 1978) BELIGAN Radu „Sunt o natură iremediabil optimistă. Optimismul meu e întărit, în primul rând, de propunerile tovarășului Nicolae Ceaușescu, profund constructive și binevenite, apte să propulseze puternic viața noastră teatrală, și în al doilea rând, de faptul că există o asemenea cantitate de talente în domeniul nostru de
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]