3,143 matches
-
Alexandrescu, Alecsandri, Asachi, Anton Pann, Alecu Russo. În fața speculațiilor dezinteresate ale Junimii s-au ridicat socialiștii practici de la revista Contemporanul (1885-1890), condusă de C. Dobrogeanu-Gherea și trupele sale compuse din Al. Vlahuță, Traian Demetrescu, Beldiceanu, O. Carp, A. Stavri, I. Păun, Bujor, V. Crăsescu, D-na Sofia Nădejde, Macedonski, împotriva teoreticienilor și metafizicienilor Eminescu, Creangă, Caragiale, Delavrancea, D-na Cugler-Poni, Gane, Șerbănescu. Afinitatea lor cu spiritul german era combătură de latinofilii Macedonski, Mircea Demetriad, Cincinat Pavelescu, Zamfirescu, Hasdeu, Urechia. Această reacție
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
nu-ți pierzi cumpătul. De vrei, maică, eu să scap, Du-te iute și degrab' Du-te-n țara Moldovii, Du-te la grajdul Corbii, La groapa cu șapte nuci Pe Roșul să mi-l aduci Desșelat și desțolat, Ca păunul nerotat; Dar să nu uiți, maica mea, O perniță de supt șea, Nici prea lungă, nici prea scurtă, Cusută cu pietre multe, Bâcsită cu pietre scumpe, Și cioltarul de argint, Face dâră pe pământ, Cum n-am văzut de când sînt
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
ei au adoptat unele simboluri păgâne pe care le‑au utilizat cu un sens specific creștin mult mai bogat și profund, ca de exemplu anotimpurile care pentru păgâni erau semne ale vieții, au devenit simbol al învierii; grădina, finicul, porumbelul, păunul evocau paradisul ceresc; corabia a devenit simbolul bisericii etc. Astfel, prin intermediul simbolurilor, biserica a încercat să elaboreze un limbaj care să poată exprima același adevăr ca și cuvântul sacru. 1.4. Premise religioase și biblice ale artei creștine După coborârea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
mai mult decât sociologia de cuantificări. De ele se leagă numele lui Arrow, cu a sa cunoscută teoremă prin care se demonstrează imposibilitatea existenței unui indice complex capabil să satisfacă anumite condiții. La noi, asupra acestei chestiuni a scris G. Păun (1980). Condiția cea mai tare pretinde indicelui să fie noncompensatoriu, în sensul că orice variație semnificativă a unei variabile componente într-un sens trebuie să genereze o variație corespunzătoare a indicelui complex, adică efectul respectivei variabile să nu fie compensat
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
Comunicare.ro., București, 2004. Novak, Andrei (1996), Sondarea opiniei publice, Editura Studențească, București. Oishi, S.M. (2003), How to Conduct In-Person Interviews for Surveys, Sage Publications, Londra. Oppenheim, A.N. (1992), Questionnaire Design, Interviewing and Attitude Measurement, Pinter Publisher, Londra - New York. Păun, Gheorghe (1980), „O teoremă de imposibilitate privind agregarea indicatorilor sociali”, Viitorul Social, 9 (4), pp. 674-678. Petty, R.E., Cacioppo, J. (1986), „The elaboration likelihood model of persuasion”, în L. Berkowitz (ed.), Advances in Experimental Social Psychology, Academic Press, New York. Pinty
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
omului. Individul a conștientizat propriile limite, și-a dat seama că de unul singur, izolat, performanțele sale vor fi mai reduse decât dacă și-ar uni eforturile cu alți indivizi care au scopuri asemănătoare. În lucrarea „Școala - abordare sociopedagogică”, E. Păun enumeră avantajele, individuale și sociale, pe care le aduce activitatea organizată: - dezvoltarea și potențarea capacităților individuale, prin cooperare într-o structură organizată care-l plasează pe individ acolo unde competențele sale pot fi valorificate superior; - utilizarea rațională și reducerea timpului
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
individuale, prin cooperare într-o structură organizată care-l plasează pe individ acolo unde competențele sale pot fi valorificate superior; - utilizarea rațională și reducerea timpului de realizare a diferitelor activități; - prelucrarea, transmiterea și utilizarea sistematică a achizițiilor generațiilor anterioare (E. Păun, 1999, p.7). Având în vedere aceste avantaje, putem afirma fără mari rezerve că, cea mai mare parte a vieții și activității noastre se desfășoară în cadre bine organizate, mai mult sau mai puțin conștientizate. Mulți cercetători consideră că omul
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
individul este cuprins în organizații preșcolare și școlare, apoi în viața adultă face parte din organizații profesionale, economice, politice, culturale etc. Rezultă că nu există organizații fără oameni, dar o organizație este mai mult decât o sumă de indivizi. E. Păun, în lucrarea citată, definește organizația folosindu-se de caracteristicile sale principale: „Organizația este definită ca un sistem de activități, structurate în jurul unor finalități (scopuri, obiective) explicit formulate, care antrenează un număr mare de indivizi, ce dețin statute și roluri bine
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
un sistem de activități, structurate în jurul unor finalități (scopuri, obiective) explicit formulate, care antrenează un număr mare de indivizi, ce dețin statute și roluri bine delimitateîn cadrul unei structuri diferențiate, cu funcții de conducere și de coordonare a activităților" (E. Păun, 1999, p.8). Aplicând aceste caracteristici în cazul particular al școlii se poate afirma că școala este o organizație, deoarece activitățile sunt structurate în jurul unor finalități clar formulate în documentele școlare, antrenează un mare număr de indivizi (elevi, profesori, personal
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
oscilând între satisfacție și insatisfacție, încredere și dezamăgire, curaj și descurajare etc. Aceste trăiri influențează în mare măsură bunul mers al școlii, de aceea ele nu trebuie neglijate. Aceste fenomene subiective constituie așa - numitul climat al școlii. Prin „climat” E. Păun desemnează „ambianța intelectuală și morală care domnește într-un grup, ansamblul percepțiilor colective și al trăirilor emoționale existente în cadrul unei organizații. Climatul exprimă stările generate de confruntarea dintre așteptările angajaților și condițiile de muncă și de viață oferite de organizație
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
școlii este rezultatul interacțiunii mai multor factori dintre care unii sunt evidenți, alții sunt mai puțin observabili și țin de trăirile subiective ale cadrelor didactice și ale elevilor. Acești ultimi factori sunt mai geru de identificat și de analizat. E. Păun identifică trei categorii de factori care influențează climatul organizației școlare: - Factori structurali țin de structura organizației, de modul în care sunt grupați și interacționează membrii în vederea atingerii obiectivelor comune. Cei mai importanți factori structurali sunt: mărimea școlii (cu cât numărul
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
parteneri externi. - Factori socio - afectivi și motivaționali se referă la contaminarea afectivă în cadrul relațiilor interpersonale (acceptare, respingere, aprobare etc.), relațiile membrilor școlii cu directorul, tehnicile de motivare utilizate în școală, gradul de implicare în realizarea activităților, existența unor subgrupuri (E. Păun , 1999, p. 117). Deși sunt grupați în trei categorii acești factori nu acționează separat. La nivelul școlii ei interacționează și formează climatul, mai rece sau mai cald. Este important ca acești factori să fie cunoscuți și studiați, astfel încât efectele lor
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
actului pedagogic. Se poate intui că școlile diferă între ele din punct de vedere al climatului. Totuși, pentru a se evita descrierile intuitive, s-au făcut încercări de operaționalizare a conceptului de climat. Cea mai cunoscută este, conform lui E. Păun(1999, p. 130) cea a lui A.W. Holpin și D. B. Croft. Aceștia au elaborat un chestionar descriptiv de identificare a aspectelor semnificative ale interacțiunilor profesor profesor și profesor - director. Acest chestionar datează din 1964. Revizuirile ulterioare au dus la
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
să-i deranjeze mai mult pe bărbați decât pe femei. În același timp, femeilor pare să le convină această profesie, deoarece presupune accentuarea dimensiunilor expresive și afective, necesare atât în interacțiunile cu elevii, dar și cu celelalte cadre didactice. E. Păun evidențiază efectele negative care apar în cazul „feminizării” profesiei didactice în planul climatului școlar: gelozie, invidie, bârfă, blocaje de comunicare, tensiuni determinate de repartizarea elevilor pe clase sau a diriginților (E. Păun, 1999, p.99). Având un statut social mai
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
elevii, dar și cu celelalte cadre didactice. E. Păun evidențiază efectele negative care apar în cazul „feminizării” profesiei didactice în planul climatului școlar: gelozie, invidie, bârfă, blocaje de comunicare, tensiuni determinate de repartizarea elevilor pe clase sau a diriginților (E. Păun, 1999, p.99). Având un statut social mai mult sau mai puțin prestigios, profesiunea de profesor rămâne prin natura sa una din cele mai „evaluate” meserii. Profesorul este supus permanent judecăților de valoare subiective (elevi, părinți, colegi, comunitate), dar și
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
și promovării elevilor. Rolul profesorului de a face față așteptărilor Profesorul trebuie să facă față așteptărilor care vin din partea părinților, elevilor, directorilor, politicienilor, membrilor societății și din partea profesorului însuși. Aceste așteptări au fost dezbătute pe larg de autorul român E. Păun. Mai importante și mai riguros structurate sunt așteptările formulate de persoanele care ocupă poziții instituționale. Acestea exprimă atât reglementări privind comportamentul profesorului ca membru a instituției școlare (respectarea programului școlar, conduita în relațiile cu elevii, cu celelalte cadre didactice, cu
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
bazate pe neutralitate afectivă și pe judecarea elevilor în funcții de criterii generale. Se observă răcirea treptată a relației profesor - elev pe măsura înaintării în vârstă și a creșterii experienței de învățare a celui din urmă (T. Parsons, apud. E. Păun, 1999, p. 81). De asemenea, profesorul este supus unor așteptări de rol venind din partea colegilor săi. Acestea pot fi coercitive, dacă profesorul se află în competiție cu colegii săi, dar, de cele mai multe ori ele sunt flexibile, personalizate și depind de
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
ale educației este dea a împăca, sub o constrângere legitimă, supunerea cu posibilitatea de a se servi de libertatea sa“ (I. Kant, 1992, p. 24). Într-o discuție purtată în paginile Revistei de pedagogie de mai mulți pedagogi români, E. Păun observa că, adesea, raportul libertate - autoritate în educație a fost gândit în termeni disjunctivi și antinomici: libertatea se opune autorității. În realitate, este de părere autorul amintit, este vorba despre o pseudo - opoziție, întreținută de puncte de plecare diferite „în vreme ce
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
pseudo - opoziție, întreținută de puncte de plecare diferite „în vreme ce adepții educației autoritare pornesc de la analiza realității sociale și a cerințelor impuse de aceasta procesului educațional, adepții educației libere invocă particularitățile și caracteristicile naturii umane ca izvor al activității educative“ (E. Păun, 1991, p. 47). Privite astfel, libertatea și autoritatea par două situații irevocabile în sfera educației. Totuși, ele nu au decât o existență teoretică în această formă, deoarece practica le-a infirmat. Toate experiențele care s-au întemeiat exclusiv pe una
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
ca la un fapt care impunea pasivitatea profesorului. În realitate autonomia elevilor pretinde ca profesorul să fie foarte activ în îndeplinirea sarcinii sale, de a oferi stimuli, ocazii favorabile, sugestii optime și un sprijin adecvat“ (F. de Bartolomes apud E. Păun, 1991, p. 48). Problema care se pune în realitate nu este aceea a „neautorității profesorului, ci, dimpotrivă, a exercitării autorității prin anumite modalități ce conferă elevilor o arie mai mare de participare și de acțiune. În mediul educațional se cere
LUPAŞCU ANDREEA MILENA by INSTITUŢIA ŞCOLARĂ ŞI FORMAREA ADOLESCENTULUI () [Corola-publishinghouse/Science/91892_a_92862]
-
s-a rupt, un lanț s-a strâns”). Muzicalitatea versificației, dar mai ales șlefuirea limbajului imagistic în metafore uneori abstruse, cultivarea sinesteziei combinatorii („Un fir de plumb îngheață/ azurul din vocale;/ miroase a pădure de pini/ cu foșnet frig.../ Cântă păuni în lună/ pe marginea sticloasă/ a celui mai albastru/ și cast concert de Grieg”) înclină uneori spre o modalitate manieristă. Volumele Fără de pierdere, ca o iubire (1976) și Reverberata (1978) continuă pe linia subtilității și virtuozității verbale, în cel de-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289955_a_291284]
-
direct la "redescoperirea" faptelor de limbă. Exemplu: Elevii învăța că substantivele au două numere singular și plural. Li se cere, ca pentru substantivele de mai jos, să găsească fie formă pentru singular, fie cea pentru plural: creion, zori, carte, floare, păuni, mazăre, sânge, lupta, prietenie, icre, orașe, fotbal. Vor "descoperi" astfel că există substantive care au forme numai pentru plural sau numai pentru singular. Antrenarea elevilor în descoperirea noului din lecție, intervențiile și aprecierile pozitive ale învățătorului determina pe elevi să
COMUNICAREA CORECTĂ ŞI EFICIENTĂ ÎN CICLUL PRIMAR by ARINA CRISTINA OPREA [Corola-publishinghouse/Science/319_a_622]
-
de organizație, în funcție de evoluțiile înregistrate în planul cunoașterii umane, dar și la nivelul câmpului social în ansamblu, fac oarecum dificilă stabilirea celei mai fericite definiții a conceptului de organizație. Încercăm să ne oprim la o posibilă definiție, oferită de E. Păun (1999, p. 8): "sistem de activități structurate în jurul unor finalități (scopuri, obiective) explicit formulate, care antrenează un număr mare de indivizi ce dețin statute și roluri bine delimitate în cadrul unei structuri diferențiate, cu funcții de conducere și coordonare a activităților
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
supune influențelor teoriilor amintite? La o analiză mai atentă a trăsăturilor anterioare sau actuale ale școlii românești vom observa că nu-i sunt străine aspectele clasice ale organizațiilor, de exemplu fenomenul birocratic. La întrebarea "este școala o organizație birocratică?" E. Păun (1999, p. 22) oferă un dublu răspuns: da și nu, aducând totodată și argumentele necesare. În primul rând, consideră autorul, se impune delimitarea clară a celor două planuri ale organizației școlare: * Planul administrativ-managerial, mult mai orientat către dimensiunea birocratică a
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
modelul birocrației industriale. Deși simpliste la prima vedere, analogiile sunt oarecum pertinente dacă facem referire strictă doar la procesele generale care se derulează la nivelul celor două organizații. Lista argumentelor de factură pro-industrială este completată de J. Piveteau (1983, apud Păun, 1999). Acesta identifică câteva similitudini esențiale: 1. Asemenea sistemului industrial, școala operează o specializare tot mai accentuată. Este vorba despre cadre didactice, specializate pe anumite domenii ale cunoașterii, elevi formați după normele specializării; educația se exercită pe o populație cu
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]