3,245 matches
-
care urcau la mănăstire și, datorită numărului mare de călători, autobusul se târa anevoie pe drumul îngust, pavat cu piatră măruntă de carieră, spre mine veneau gânduri, simțăminte din alte dăți, fără determinare precisă, mă recunoșteam cu ușurință în acest perpetuu urcuș la mănăstire, de parcă aceste clipe de oboseală în autobusul supraaglomerat mi-ar fi ocupat fără voia mea întreaga existență, nu mă întărește decât gândul că în cel puțin două ore voi putea respira aerul copilăriei mele că voi regăsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
duce și ce e dincolo de ea. Trebuie să văd ce e dincolo de eschimosul meu. Avionul a decolat. Azi nu mergem la film. *** — Puvirnituq Înseamnă „locul unde miroase a hoit“, ne lămurește Tukalaq, aruncând sclipiri ghidușe cu ochii ce-i râd perpetuu. Nu e un nume prea ademenitor, remarcă Jonas. De ce se numește așa ? vrea să afle Emily. Există două legende. Una spune că, demult, când turmele sălbatice de caribou au Încercat să traverseze râul, au fost prinse Într-un vârtej și
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
să revină mereu spre originile sale, din care să-i răzbată din toată ființa sa puterea de a merge mai departe, chiar și atunci când condițiile sunt mai dificile. Să parafrazăm că nu ne naștem profesori, ci devenim, și această devenire perpetuă trebuie să fie în fiecare profesor care se dorește ideal. Decan, Prof. dr. M. Toma IV. 7.2. Mesajul Decanului Facultății de Fizică, Universitatea ”Al. I. Cuza” din Iași, la Glodeni Este o constatare aproape banală aceea că fizica de
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
ALA, 2002, 612; Bogdan Alexandru Stănescu, Despre spectre și alți demoni, LCF, 2002, 12; Gheorghe Grigurcu, Comedia literaturii, RL, 2002, 22; Mircea A. Diaconu, Poezia postmodernă, Brașov, 2002, 105-114; Dicț. scriit. rom., IV, 410-412; Vasile, Poezia, 258-261; Octavian Soviany, Experimentul perpetuu, LCF, 2003, 6; Raluca Dună, O bombă cu efect întârziat, LCF, 2003, 14; Dicț. analitic, IV, 61-63; Firan, Profiluri, II, 277-278. R.D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289971_a_291300]
-
contururilor, umbratilul: „În astă-seară / umbrele altfel coboară. // Pasul lor moale. // Când răsare luna / sosesc câte una. Nu le auzi, parcă e toată / lumea de câlți sau de vată”. După definiția lui Eugen Simion, poetul, „bolnav de suavități” și aflat în perpetuă transă, descoperă minunea mai ales acolo unde semenii săi nepoeți nu văd nimic ieșit din comun. De altfel, a revela miracolul cotidianului și al obișnuitului, a „insolita” banalul este o veche misiune a poeților. U. o preia cu uneltele sale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290395_a_291724]
-
al Statelor Unite. ¶ Se înființează prima societate din lume a chimiștilor, la Philadelphia, Pennsylvania. Apare lucrarea An Enquiry Concerning Political Justice de William Godwin, în care se proclama că "Adevărul este omnipotent ... Omul este perfectibil, sau, cu alte cuvinte, susceptibil de perpetua îmbunătățire". ¶ Herder publică Humanitätsbriefe. ¶ Jean-Baptiste Lamarck afirmă că fosilele sînt urme ale unor ființe reale, care au trăit demult. ¶ Jean-Pierre Blanchard inventează parașuta și face cu succes întîiul salt cu ea dintr-un balon (unele surse indică anul 1784 pentru
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
progresului științific și industrial nelimitat (vector îndreptat spre viitor); la nivel psihic-intelectual cultivarea revoluției permanente în gîndire, ca suport pentru menținerea progresului științific și industrial nelimitat: vector îndreptat simultan spre trecut și viitor; la nivel istoric cultivarea unei retrogresii temporale perpetue tot mai adînci, prin care trecutul tinde să fie înviat în persoana Prolificului, constituind matricea din care acesta creează formele "prolifice". 2. hrănirea continuă a "Devoratorilor" cu ceea ce produc "Prolificii". Modelul oscilant implică însă și o discontinuitate care face posibilă
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
din conștiința ei, ceea ce va avea un efect de atracție spre cer a celor de jos, deci un efect răscumpărător 279. Spațiul contribuie astfel la operă de mîntuire, își dezvăluie sensul ca spațiu de răi, răscumpărat, aflat în infinită și perpetua stare de fericire. Tharmas este desăvîrșit: se află în stare de cataclism, căci spune: "în Veșnic chin Trăiesc"280. Lovinescu: "un om desăvîrșit e în stare permanentă de cataclism"281. Tharmas se află în "stare de identitate"282, de perpetua
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
perpetua stare de fericire. Tharmas este desăvîrșit: se află în stare de cataclism, căci spune: "în Veșnic chin Trăiesc"280. Lovinescu: "un om desăvîrșit e în stare permanentă de cataclism"281. Tharmas se află în "stare de identitate"282, de perpetua "fulgurațiune", căutînd neîncetat moartea, dar negăsind-o. El ține de lumea incomensurabilului, indescifrabil în misterul sau. El este infinitul, dar și zero metafizic, nelimitatul, dar și limitatul. Structura lumii după Blake conține astfel următoarele elemente fundamentale: 1. în centrul inferior
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
templului, adică a inimii "infinite", în care locuiesc infinitele energii ale iubirii) alaya subst. lăcaș, locuința; suflet; a-laya subst. non-distrugere Allamanda: sistemul nervos (cf. S.F. Damon), uman și cosmic; comerțul și materia fertila din jurul Golgonoozei; Alla[manda-Alla]manda: uroboros lingvistic perpetuu, Mandala, serpens mercurii, Ouroboros, rota philosophica, materia primă alchimica máṇḍala adj. rotund máṇḍala subst. disc (al Soarelui), cerc, inel; grupa, mulțime; domeniu, tărîm; astron. orbită, traiectorie; minge de joacă v. alla [literele
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
energetic, aici, al lui Enion aflată în "cădere" continuă prin spațiile cosmice infinite. 105 (ÎI, 395) Sau "alama". 106 NOAPTEA A TREIA: Descrie căderea lui Urizen. 107 (III, 9) veșnic schimbătoarele Fiice-ale Luminii: Vezi J. Böhme: figurile, fructele cerești, în perpetua schimbare. 108 (III, 16) Rege-al necazului: De remarcat jocul de sensuri prin originea cuvîntului: lat. turbare = a tulbură; turba = mulțime, ceața (de oameni); larma (acesta din urmă apare frecvent în scrierile lui J. Böhme). 109 (III, 21) Sămînță să
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
feudale. Dar, pe când Donatello și Verrocchio de exemplu, îl prezentau pe David ca pe un băiețandru încă nedezvoltat în momentul de relaxare de după luptă, liniștit, static, fără elanul care să sugereze dezvoltarea ideii, Gigantul lui Michelange‑ lo este încarnarea acțiunii perpetue 37. David, tânăr în plinătatea forțelor fizice și spirituale, se pregătește de luptă într‑o tensiune maximă; el își măsoară din ochi cu îndrăzneală și luciditate adversarul: lupta va fi pe moarte și pe viață, dar siguranța privirii, fantastica încordare
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
Acestea, însă, pornesc în cazul omului, de la aprecieri de ordin biologic, vizând starea de echilibru fiziologic a organismului, ca sistem vital. J. Bordet afirma că „viața este lupta pentru menținerea unui echilibru în permanență amenințat”. Această idee esențială exprimă o perpetuă mișcare internă a ființei umane, care urmărește stabilirea unui raport de adaptare a omului la realitate pe trei planuri: a) raportul de homeostazie, ca principiu al constanței și echilibrului biologic al ființei umane (genetic, metabolic, biochimic, fiziologic); b) raportul de
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
orice caz, ea trebuie să aibă drepturi egale cu bărbatul, în profesiune ca și în societate. 7. Psihologia și psihopatologia adolescenței Fiecare vârstă are specificul ei. După G. Robin, adolescența este prin excelență vârsta discordanței: abandonul ideilor și al sentimentelor, perpetua devenire, eterna schimbare, totul presupune contradicția. Este vârsta veleităților și a decepțiilor. Pesimismul alternează cu entuziasmul pentru o idee nouă sau pentru o cauză nobilă. De aici rezultă o altă trăsătură a adolescenței: ambivalența afectivă. Pentru adolescenți lumea este prea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
educația incompletă, defectuoasă sau absentă. Nici un model de educație nu este ideal. Nici un model de educație nu poate cuprinde în sfera sa toate aspectele pe care le reclamă formarea omului. În plus, persoana umană este în permanentă devenire, într-o perpetuă evoluție. Acest fapt, care implică schimbarea, trebuie să privească și modelul de educație. Orice transformare a persoanei presupune schimbări în regimul de sănătate mintală al acesteia. Din acest motiv, igiena mintală trebuie să se adapteze unei anumite dinamici psihosocio-culturale, capabilă
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
de factură social-politică se înscriu, ca formă particulară decupată din sfera acestora, așa cum am menționat anterior, „utopiile medicale”, reprezentate de următoarele teme: o stare de sănătate perfectă și durabilă, o societate lipsită de boli și suferințe, suprimarea bătrâneții, o tinerețe perpetuă etc. Este absolut clar că ne plasăm cu analiza noastră în sfera unui imaginar medico-psihologic în care sunt sublimate „pulsiunile (aspirațiile) spirituale” colective, din care se vor naște mituri și utopii. Garanții acestor dorințe utopice sunt zeițele Hygieia și Penaceea
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
discursul rostit cu acestă ocazie, diplomatul român preciza că: “Tratatul ce am semnat azi are o 30 Nicolae Titulescu, op. cit., p.492. 31 Relațiile româno-sovietice. Documente, vol 1, 1917-1934 , p.411413. 24 21 importanță considerabilă, deoarece instituie obligația absolută și perpetuă de neagresiune“32. A doua Convenție a fost semnată, în aceeași localitate, la 4 iulie 1933 de către Mica Înțelegere, Uniunea Sovietică și Turcia 33. Acestea au contribuit la “organizarea păcii” , formulă folosită de multe ori de Titulescu. Astfel acestea înlocuiau
De la dispute la reconciliere: relaţiile româno – sovietice (1932 – 1936) by Marius Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/1604_a_3070]
-
pe Ioan Totu, la începutul lui 1988, să spună că „acceptarea clauzei de către România în condițiile amendamentului Jackson-Vanik era o favoare acordată de România Statelor Unite” - p. 210). Este locul să amintim că, în 2003, atitudinea fermă a oficialilor americani față de perpetua problemă a corupției din România a fost primită cu unele reacții de genul: „nici noi nu pomenim despre cazul Enron”... Ultimii ani ai regimului comunist au cunoscut o proliferare a teoriilor conspiraționiste: „La început, Ceaușescu a crezut că această situație
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
Cristo estesa formă dell'infinito che promana e che derivă da Dio perché în Dio, quale imperscrutabile evento: sia l'infinito sia l'intera compiutezza sussistono, seguitando ad accadere. În realtà quanto în noi invisibile, cioè la nostră coscienza, si perpetua nel tempo astratto come sostanza di quell'ora visibile, nel ricordo della trasformazione del proprio tempo concreto, della sua evoluzione misticamente storica e che riconduce quanto concreto all'esperienza astratta (qui nel senso di Erfahrung), esperienza impercettibile eppure percepibile del
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
universale, quello che în essa accade; vede tutto în un unico splendido, vertiginoso istante che è l'eternità30, potendo perciò imprimere un movimento al tempo nel mondo, non dovendolo subire pur restando Dio, moto che, nell'immobilità sua perenne, tutto perpetua e muove, rivelandosi l'espressione fondamentale e non contestualizzabile del tempo, perché privo del "prima" aristotelico e assente nella successione del tempo: cioè presente indeterminabile, forma di Dio. E Dio și delinea în completezza perfetta del moto, îl cui corpo
[Corola-publishinghouse/Science/84976_a_85761]
-
în evidență a unei oncogene prezentă în acel virus, care codifică o proteină monomerică, GTP-aza. Aceasta, cuplând Guanozintrifosfatul (GTP), îl putea inactiva prin spolierea unui P, transformându-l în GDP. Departe de a fi o simplă bagatelă chimică, aceste treceri perpetue GTP→GDP și invers, GDP+P→GTP s-au dovedit un veritabil comutator molecular. Astfel, așa cum s-a arătat anterior, dacă prezența în citosol a Guanosintrifosfatului (GTP) activează mecanismele de transmitere a semnalului în interiorul celulei, apariția GDP oprește respectiva transmitere
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
competiție milenară de adecvări (adaptări) structurale și funcționale, de „născociri“ de arme tot mai sofisticate (atât de către virusuri cât și de către celulele care se apărau), încât s-a stabilit un echilibru ce a permis supraviețuirea ambelor entități. Așadar, în acest perpetuu război virusuri-celula vie, cei doi combatanți urmăresc obiective diferite, antagonice. a) Virusurile, al căror țel este realizarea multiplicării și răspândirea lor în cât mai multe celule, sunt „interesate“ să nu omoare imediat celula, deși, teoretic, conform logicii noastre, ar fi
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
greu de asimilat în diferitele tradiții religioase, aceea a contradicției, dar care implică ceea ce sistematizarea neuropsihică face posibil, anume conștiința conștiinței și cunoașterea cunoașterii, de această dată potențate într-o "luciditate progresivă a unei omnisciențe și omnipotențe în laborioasă și perpetuă devenire"536. El consideră că aceasta ar putea fi baza pentru o nouă religie, o religie a stării T am putea spune, o religie care pune contradicția în chiar ființa divinității, un antagonism intensificat din care se naște totul și
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
volum la altul, o capacitate notabilă de autoregenerare; și că, totodată, unele „metafore obsedante” (copilăria, masca, ritul, jocul, convenția și revolta etc.) reverberează adesea în exegeză, devenind „teme” sui-generis ale discursului critic. Dar, pe de altă parte, lirica reprezintă o perpetuă încercare de emancipare a poetului de sub tutela criticului. Livrești, reflexive și autoreferențiale, poemele postulează ingenuitatea ca deziderat intangibil, și nu ca pistă de decolare a aventurii lirice. Din acest punct de vedere, drumul străbătut acoperă distanța de la stadiul de „prizonier
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288888_a_290217]
-
în calitate de creație ; inexprimabilul se exprimă în timp. Pentru mine, adevărul se ivește din nimic, în moduri dintre cele mai surprinzătoare ; sau poate sunt circumstanțe în care eu pur și simplu văd cum este generat fără încetare ceva, într-o curgere perpetuă și o necontenită schimbare. De unde această capacitate de ivire ? Nu cred că doar intuiția bergsoniană implicată, este pur și simplu o caracteristică a adevărului, potențată de formidabila energie a nimicului. E un permanent început al vieții spiritului în lume... Trăim
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]