2,080 matches
-
poate mitică) diferită și anterioară rolului său În anturajul lui Bel. Aglibol și Malakbel erau venerați Împreună Într-un templu (Încă necunoscut) care avea numele semnificativ de „Grădina sacră”, fapt care Îi leagă de ciclul vegetal și Îi configurează ca protectori specifici ai vieții sedentare bazate pe agricultură. Credincioșii lor erau mai ales cei din tribul Bene-Komare, un trib de origine sacerdotală cu Îndepărtate rădăcini feniciene. O a doua triadă divină - atestată doar În iconografie - Îl avea În frunte pe Baalshamin
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
origine arabă Manawatxe "Manawat". Tribul Bene-Agrud are pentru Ben-Hammon o devoțiune specială, marcată de faptul că i-au construit acest sanctuar. Reproducând parțial trăsăturile omonimului său fenician, Bel-Hammon era la Palmira o manifestare minoră a lui Bel, un zeu ancestral, protector al unei mici comunități bine cunoscute care Îi perpetua cultul și Îl deosebea (spațial și poate substanțial) de alte culte de la Palmira. O divinitate care prezintă un interes aparte În panteonul Palmirei (dar foarte răspândită și În lumea arabă preislamică
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
putea reprezenta o zeitate a destinului; Velqumnaxe "Velèumna", latinizat În Vortumnusxe "Vortumnus" (pus În legătură cu zeul etrusc Tibru-Volturnusxe "Volturnus"?), mai degrabă decât o zeitate autonomă pare să fie un (Tinia) Velqumna, adică o caracterizare a lui Zeus etrusc În sensul tineresc, protector al vegetației; Apaxe "Apa" și Ati, „Tatăl” și „Mamaxe "Mama"”, care de curând s-au dovedit a fi zeități titulare ale templului acropolei din Volterra, ar putea fi și niște ipostaze ale cuplului suprem ceresc sau, mai degrabă, ale celui
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Antiohia și celelalte mari centre orășenești create În Siria și În Asia Mică de către dinastiile greco-macedonene care implantează acolo Întregul panteon al patriei-mamă, nu fără să lase un spațiu larg tradițiilor religioase ale popoarelor supuse, ai căror legitimi moștenitori și protectori se prezintă adesea noii suverani. În acest sens, este deosebit de semnificativ cazul Lagizilor, care, acceptând ideologia regală faraonică, asumă prerogativele divine specifice tradiției egiptene și acceptă și instituții străine de lumea greacă, așa cum este căsătoria consangvină (Fraser, 1972). 2. GRECII
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
din instanțele religioase și etice ale claselor militare și ale Înalților funcționari ai aparatului statal, Încât au ajuns să constituie - În proclamarea de către tetrarhi la Carnutum, În 307 d.Hr. (Vermaseren, CIMRM II, 1698), a lui Sol invictus Mithra ca protector al imperium-ului - cea mai Înaltă expresie a religiei publice Într-un tragic moment de conflicte, prevestire a Însăși prăbușirii identității politico-culturale a Romei păgâne. 2. Religia polisului și cultele străinetc "2. Religia polisului și cultele străine" Experiența cultelor străine pătrunse
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
literaturi de revelație „păgână”, capabilă să intereseze și acele medii creștine Îndreptate tot spre obținerea cunoașterii dintr-un izvor legitim al acesteia, cuvântul revelator al unei entități divine. În figura lui Trismegistos converg trăsături și prerogative ale egipteanului Thotxe "Thot", protectorul Înțelepciunii și scrib al zeilor, pe care grecii, Încă de la Herodot (Istorii, II, 138), l-au identificat cu Hermesxe "Hermes". În literatura atribuită lui, el asumă rolul de revelator al unei Înțelepciuni secrete, intermediar Între nivelele cele mai Înalte ale
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
comune evidente, deși prezente În contexte ce conțin diferențe relevante, Înfățișează mai multe figuri eroice, dintre care, cele mai multe aparțin, În Iran, dinastiei mitice Paradh³taxe "Paradha>ta" „cei creați primii”, anterioară dinastiei kayanizilor, căreia Îi aparținea Kavi Vișt³spaxe "Kavi Vișta>spa", protectorul lui Zoroastru. Dintre aceștia se desprind cei din familia *Âtpyas (Gershevitch, 1969, pp. 188 sq.): Thra¶taonaxe "Thrae>taona" (Firayd¿n de Firdawsș) și Thritaxe "Thrita" (Boyce, 1975a, pp. 97 sqq.). Lumii eroice prezoroastiene Îi aparține, printre altele, una dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
răsplata dreaptă celui care o merita, Își va primi pedeapsa În lumea aceasta sau În cealaltă etc., și, mai mult, vorbește Împotriva „zeilor” (da¶va), care sunt, evident, divinități tradiționale, punând o Întrebare retorică: „au fost vreodată zeii, o Stăpâne, protectori buni?” (Yasna 44, 20). Tonul monoteist - un tip aparte de monoteism, despre care s-a vorbit - al acestui text este clar: Domnul Înțelept este creatorul tuturor lucrurilor. Acesta este un concept care revine și În altă parte, În G³th³, ca
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și o reflectă. Fundamental concepuți ca abstracții, Nemuritorii Bunixe "Nemuritorii Buni" au și o valoare ontologică: sunt, Într-un fel sau altul, entități (hant) care trăiesc o viață proprie În existența spirituală și o influențează pe cea materială, funcționând ca protectori și păzitori ai diverselor „elemente” În care se Împarte creația: lumea animală, focul, metalele, pământul, apa, plantele și, desigur, lumea umană. Un sistem de corespondențe ale cărui urme se Întâlnesc deja În G³th³ (Lommel, 1930, pp. 123 sqq.) este coerent
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
bag³n) sunt un comentariu la trei rugăciuni care apar În capitolul 27. Celelalte capitole conțin invocații, formule de binecuvântare, rugăciuni, cum ar fi cele legate se ritualul apelor (Âb z½hr), cărora le sunt dedicate capitolele 63-69. Wisprad, „rugăciune către toți protectorii”, Împărțită În douăzeci și patru de secțiuni scurte, nu adaugă mult textului Yasna, ci numai câteva formule de invocație Îndreptate către „protectorii” (ratu) diferitelor categorii de ființe, geniixe "genii" de diferite feluri pe care le putem descrie ca animate sau neanimate. Khorda
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Învățătura lui Zoroastruxe "Zoroastru". Astfel, alături de entități noi, unele chiar importante, cum ar fi Sraoșaxe "Sraoșa" „obediență” (În limba pahlavi, Sr½șxe "Sro>ș"), care par să constituie adevărate inovații ale noii religii - În cazul specific al unui stăpân al rugăciunii, protector Împotriva răului, a impurității și a morții, judecător al inimilor În lumea de „dincolo” (cf. Kreyenbroek, 1985) - ocupă o poziție bine reliefată În panteonul compozit zoroastrian și divinități precum Mithraxe "Mithra" (În limba pahlavi, Mihrxe "Mihr") și An³hit³xe "Ana>hita
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și Sraoșaxe "Sraoșa" la judecată căreia trebuie să i se supună sufletul defunctului (În limba pahlavi, Rașnxe "Rașn"; Boyce, 1975a, p. 59); Tyștrya, yazata stelei Siriusxe "Sirius" (În limba pahlavi, Tiștarxe "Tiștar", Tșrxe "Tșr"); Druv³sp³xe "Druva>spa>", yazata „cailor sănătoși”, protectorul animalelor (Lommel, 1927, pp. 57 sqq.); Vanantxe "Vanant", yazata stelei Vegas (Henning, 1942b, p. 247); Vayuxe "Vayu", yazata atmosferei (În limba pahlavi, Wayxe "Way", care poate fi „bun” sau „rău”) (cf. Wikander, 1941; Barr, 1954, pp. 42 sq.; Boyce, 1975a
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
finale Începe pozitiv, pentru a se degrada mai apoi În situații negative, până la Începutul procesului de mântuire; Între figurile care domină această perioadă trebuie amintite, cu numele lor În limba pahlavi, următoarele: Kay Wișt³spxe "Kay Wișta>sp", Vișt³spaxe "Vișta>spa", protectorul lui Zoroastru și propovăduitor al credinței, Preș½tan (Zand ș Wahman Yasn VII, 19-20, 28; Marele Bundahișn XXXIII, 28; Riv³yat În limba pahlavi care Însoțește D³dest³n ș denșg XLIX, 12-18), Karș³p (În avestică Keres³pa; În persană Gersș³sp), Kay Khosrawxe "Kay Khosraw
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
supra). Strălucirea de neînchipuit a antichității persane, figura lui Cirus și Darius, epopeea sau, mai bine zis, mitul marelui imperiu universal al Ahemenizilor devin ingrediente puternice ale unei ideologii care, În mod paradoxal, Îi apropia pe parsi mai mult de protectorii sau prietenii lor occidentali și europeni decât de vecinii lor indieni, hinduiști sau musulmani. Politica dusă de Coroana britanică, pe de o parte, și, pe de altă parte, propaganda politico-culturală a ultimului șah, Mohammed Reza Pahlavi, a exercitat asupra lor
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
o fi avut În perioada predocumentară. Însă chiar și cu această rezervă, cadrul indo-european este suficient de clarificat de datele concordante indiene, iraniene, germanice, chiar latine: prima funcție este prezidată de două divinități majore, de naturăxe "Indra" complementară, ambii fiind protectori ai aspectelor sacre ale realității, Însă unul Într-o formă magică, Întunecată, Înfricoșătoare, iar celălalt Într-o formă binevoitoare, senină. 3. ZEUL CELEI DE-A DOUA FUNCȚIITC "3. ZEUL CELEI DE‑A DOUA FUNCȚII" Cea de-a doua funcție - cea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Na>satya", unul este fiul unui om, Tindarxe "Tindar", iar celălalt este fiul unui zeu, Zeusxe "Zeus"; din cauza acestei asimetrii, unul ar fi fost supus morții dacă nu ar fi intervenit ajutorul generos al fratelui său. Funcția lor antică de protectori ai omului reiese din faptul că ei sunt cei care intervin pentru a-i salva pe marinari de pericolul naufragiului. Însă cei doi gemeni au suferit cea mai spectaculoasă transformare la Roma. După părerea mea (Campanile, 1988), nu există nici o
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
satya" protejează fecunditatea feminină, și tradiția romană antică Îi atribuie domniei lui Romulusxe "Romulus" instituția lupercaliilor, a căror trăsătură principală este faptul că femeile se lăsau biciuite de luperci pentru că aceasta Înlesnea zămislirea și nașterea; 5) N³satyaxe "Na>satya" sunt protectorii celor exilați, la fel ca și Romulusxe "Romulus" care a oferit azil și protecție exilaților din toate teritoriile Înconjurătoare; 6) În final, argumentul hotărâtor, după părerea noastră, este identificarea lui Romulusxe "Romulus" cu Quirinius, care, la origine, trebuie să fi
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
aceasta nu ține de distrugeri sau pierderi, ci este consecința imediată a faptului că toată teologia și liturgia celților era transmisă exclusiv prin tradiție orală, de la o generație de druizi la alta. Dar Însăși existența acestor personaje, ca administratori și protectori ai specificității culturii celte, nu era compatibilă cu inserarea lumii celte În mediul imperiului roman, druizii ajungând obiectul unor măsuri soldate cu dispariția lor. Inițial, Augustus a interzis cetățenilor romani practicarea a ceea ce Suetoniu (Claudius, XXII) numea „religia druidică”: astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
transpunere mitologică a unor evenimente istorice reale, străvechi. Vanir ar reprezenta populațiile indigene (preindo-europene) din peninsula scandinavă: populații de țărani, culegători, crescători de vite și pescari, care locuiau În regiunea În care se considera că Vanir Își exercitau funcția de protectori. În schimb, Aesir, care au trăsăturile divinităților războinice, i-ar reprezenta pe invadatorii indo-europeni care, ajunși În Scandinavia la sfârșitul migrației lor, Îi Înfrâng pe indigeni, iar mai apoi se amestecă cu ei. Această teză (care, de altfel, nu a
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
văzut deja, acesta este identificat cu Martexe "Marte", devenind astfel clar că Încă din cele mai vechi timpuri Tyr a avut o conotație militară puternică. O astfel de conotație provine, În opinia lui Dumézil (1959), din faptul că el, fiind protectorul ordinii și al legii, este patronul adunării populare la care germanii purtau arme și Îmbrăcăminte de războinici. Trebuie amintită și inscripția latină În care acest Marte germanic primește epitetul Thingsus, „domn al adunării”. Dumézil consideră că de aici a pornit
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
al Râmnicului. Perioada râmniceană (1780-1792) a însemnat pentru F. buna organizare a vieții canonice și ritualice de sub jurisdicția episcopiei și cultivarea tradiției ortodoxe, înveșmântată în graiul românesc al tipăriturilor. Impus de o bogată activitate cultural-religioasă (va fi, la rândul său, protectorul lui Grigorie Râmniceanu și al lui Ilarion, episcop al Argeșului, al cronicarilor Dionisie Eclesiarhul și Naum Râmniceanu), aflat în grația domnitorului Mihail Suțu, F. ajunge, la 23 septembrie 1792, mitropolit al Țării Românești. Aduce cu sine tipografia episcopiei pentru a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286989_a_288318]
-
fost primul traducător al lui Don Quijote în limba română. Dar și mai important era profesorul de istorie a României: A. D. Xenopol. Cele cinci volume de istorie a românilor ale lui constituiau pînă atunci unica lucrare definitivă. Xenopol avea să devină protectorul lui și, în ciuda suișurilor și coborîșurilor relației dintre ei, un prieten sincer. Iorga s-a concentrat asupra limbilor străine, intensificînd studierea limbilor germană, franceză, greacă, latină, italiană și a altor limbi romanice. Și-a continuat lecturile. În această privință, cum
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
lui triumfătoare în decembrie 1889. S-a organizat un banchet în cinstea cuiva pe care cercurile intelectuale din Iași îl numeau "fenomenul Iorga"48. Deoarece nu mai avea bursă, veșnicele lui dificultăți financiare și-au făcut din nou apariția 49. Protectorii lui i-au obținut un post de profesor de latină la un liceu din Ploiești. Nu urma să predea acolo, dar avea un venit. A împărțit timp de mulți ani salariul cu alt profesor care preda efectiv, ceea ce i-a
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
profesor de latină la un liceu din Ploiești. Nu urma să predea acolo, dar avea un venit. A împărțit timp de mulți ani salariul cu alt profesor care preda efectiv, ceea ce i-a fost de mare ajutor în strădaniile sale. Protectorii lui, profesorii Vârgolici și Xenopol, Iacob Negruzzi și Caragiani, și-au dat toată silința să obțină pentru Iorga o bursă postuniversitară în străinătate. Întîmplător, primul-ministru Theodor Rosetti a făcut o vizită la Iași. S-a intervenit direct și personal pe
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]
-
Iorga o bursă postuniversitară în străinătate. Întîmplător, primul-ministru Theodor Rosetti a făcut o vizită la Iași. S-a intervenit direct și personal pe lîngă el în favoarea "tînărului geniu." A primit astfel o bursă itinerantă de două luni în Italia 50. Protectorii săi printre care se afla acum și Academicianul Alexandru Odobescu se străduiau să obțină o bursă importantă la una dintre universitățile din străinătate, de unde Iorga urma să se întoarcă cu titlul de doctor. Cît de mult a contribuit educația oficială
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/1017_a_2525]