4,917 matches
-
doar că la Periprava era unu’ Ioanițescu sau Ioanițiu, dup-aci din județu’ Argeș. Era foarte sever. În rest nu-i mai țin minte. Dă ce să spun...? Nu mai țiu minte! Ați avut colegi care să fi murit în pușcărie? Da. Răduca Petre a murit la Botoșani. Eram acolo. Se plângea de dureri de cap pentru că în timpul anchetei de la Pitești i-ar fi dat un anchetator cu ceva în cap... Cât de mult v-au afectat perioadele de detenție viața
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
perioadele de detenție viața personală? Domne’... ți-o afectează. E și normal. Toate erau zile grele... De exemplu, am avut ocazia să stau la Craiova și singur în celulă, ceea ce este foarte greu... Ușor n-a fost pentru nimeni în pușcărie. Nu pot să spun însă că am trecut pântr-o situație excepțional dă grea în raport cu majoritatea deținuților. Dar despre viața personală cel mai mult m-a afectat arestarea din ’59, când eram însurat... Lăsasem acasă soția cu un copil... Noroc că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
și până în ’59. Nu mi-au găsit nimic pentru că nu făcusem nici o treabă, nici o afacere. După ce s-a terminat această verificare, revizia de fond, într-o zi ne-a suit într-un camion descoperit și ne-a dus la vechea pușcărie din Pitești. Colibașu’ de-acuma nu era făcut... Acolo ne-a făcut percheziție, ne-a dezbrăcat... La Pitești nu v-au mai făcut anchetă? Nu v-au mai bătut? Nu. Nu ne-a mai făcut nici o anchetă, nimic. Ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
băiat, Gherghișan Petrache, tot ofițer, inginer chimist de la Școala de Chimie din Câmpulung. Și tot așa până ne-am făcut 12 inși, și am dormit câte doi în pat. Cum era regimul de detenție în închisoarea de la Pitești? Regimu’ de pușcărie... dimineața la ora 5 deșteptarea, la 10 seara stingerea. N-aveai voie să stai întins pe pat, decât la marginea patului. Aveam tineta aia, că așa se numea hârdăul ăla în cameră, unde ne făceam nevoile. Era o ferestruică mică
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
vrea să rețineți că Piteștiu’ a avut, poate, cel mai aspru regim din toată țara: a fost cu reeducarea, cu o serie întreagă... Iar eu și cu ingineru’ care venise dă la Câmpulung, era s-avem al doilea proces în pușcărie datorită unui fost ofițer politruc, care a fost și el condamnat. Pentru vorbe din ăștea aiurea a fost și el arestat și-acolo făcea pe comunistu’ cu noi în cameră. Și... discutam, c-acolo ce să faci toată ziua? Fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
joc de ei, mâncarea se servea pe vizetă, pe o gaură făcută în ușă, și în gamelă. Și trebuia să te miști repede. Ori toți acolo erau foarte bătrâni, erau fosile, domnule... Aveau toți între 10 și 15 ani de pușcărie executați deja... Și... m-au numit pe mine șef de cameră ca să primesc repede gamelele... Și-ntr-o duminică mă roagă preasfințitul Dragomir și cu preotul Luciu să le permit să facă o slujbă. Io nu prea știam cum merg
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
cu preotul Luciu să le permit să facă o slujbă. Io nu prea știam cum merg lucrurile acolo: Faceți domnule! Păi ce, vă țân eu? Și a început un cor de 30 dă popi să cânte... Vă dați seama, sărea pușcăria... Imediat s-a alarmat. A venit acolo Cârstocea, Lupu, toți gardienii. După ce s-a terminat slujba pe la 11: Șef de cameră, ieși afară! Bă, futu-ți dumnezău mătii, crezi că aici e biserică? Aici ești la episcopie? (râde - n.n.) Ia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
sală exista, din loc în loc, câte o saltea. Mi-a dat 25 de bastoane la fundul gol... Am suportat, n-am zis nimic. Și m-a băgat și la izolare 14 zile iară... Aș vrea să rețineți, eu în toată pușcăria am făcut 193 de zile dă izolare... Izolarea era pușcăria pușcăriilor... Și, după ce am terminat și izolarea asta, m-a dus și m-a băgat într-o altă cameră, unde erau 8 inși, între care îi adusese și pe Torosian
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
dat 25 de bastoane la fundul gol... Am suportat, n-am zis nimic. Și m-a băgat și la izolare 14 zile iară... Aș vrea să rețineți, eu în toată pușcăria am făcut 193 de zile dă izolare... Izolarea era pușcăria pușcăriilor... Și, după ce am terminat și izolarea asta, m-a dus și m-a băgat într-o altă cameră, unde erau 8 inși, între care îi adusese și pe Torosian și pe Camil Demetrescu, mai era un domn Anghel, era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
25 de bastoane la fundul gol... Am suportat, n-am zis nimic. Și m-a băgat și la izolare 14 zile iară... Aș vrea să rețineți, eu în toată pușcăria am făcut 193 de zile dă izolare... Izolarea era pușcăria pușcăriilor... Și, după ce am terminat și izolarea asta, m-a dus și m-a băgat într-o altă cameră, unde erau 8 inși, între care îi adusese și pe Torosian și pe Camil Demetrescu, mai era un domn Anghel, era Eugen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
sau șef de serviciu de-acolo, un plutoner, un țâgan, Iamandi. Poate ați auzit de el... E, ăsta ne-a făcut percheziția. (râde - n.n.) Eu, pentru că îi lăsasem hainele lu’ sârbu ăla de la Pitești, am fost transferat îmbrăcat în hainele pușcăriei. ăilanți era îmbrăcați în hainele lor. Și eu îmi lăsasem și mustăți... Aveam o mustață răsucită așa, și dădeam impresia că sunt pușcăriaș vechi, dân ăi trecuți prin multe... Care au fost condițiile din Jilava? Aici ne-au făcut la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
aici e Crucea Roșie? E azil? Futu-vă dumneză... Nimic! Și... zdranc cu ușa. A plecat... (zâmbește - n.n.) După vreo juma’ dă oră auzim trop-trop-trop pe sală iară. Domne, deși să zâcea c-a fost cel mai rău gardian din pușcării, ne-a adus un hârdău cu arpacaș. Cel mai bun arpacaș să știți c-a fost în Jilava... Era făcut cu subproduse de-ăstea: cu buze, cu urechi... era gustos... nemaipomenit. Așa... și cu bucata-aia de mămăligă, am mâncat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
a luat hârdău’. Noi i-am mulțumit, el iar ne-a înjurat... Dar acum ne-a venit poftă și de fumat... Aveam țigări, da’ cum să facem? Dom’le, bat iar în ușă. ăștia, mai vechii, care mai fuseseră în pușcărie ziceau: Domnu’ Veleanu, nu te apuca cu ăsta, că-i nebun! Te bate de te omoară... Ce să fac? Io nu mor de două ori în viață. Mor o dată. ăsta a fost deviza mea. Or’ acum, or’ mai târziu, tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
io știu să fac foc, da’ nu vreau să vă deranjați, să vă creez probleme dumneavoastră aicea. Dați-ne un scăpărici și-un băț de chibrit. Cum știi să faci foc, mă? Zâc: Domne, sunt mai multe metode. Depinde de pușcărie. (râde - n.n.) Păi cum? În primu’ rând, cel mai la îndemână ne sunt nasturii di la cămăși. Cămășile lor de pușcărie aveau nasturi de piatră. Și cu cataramele de la pantaloni, și cu o vată, cu ce găsâm noi p-aci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
și-un băț de chibrit. Cum știi să faci foc, mă? Zâc: Domne, sunt mai multe metode. Depinde de pușcărie. (râde - n.n.) Păi cum? În primu’ rând, cel mai la îndemână ne sunt nasturii di la cămăși. Cămășile lor de pușcărie aveau nasturi de piatră. Și cu cataramele de la pantaloni, și cu o vată, cu ce găsâm noi p-aci ceva... Și cu nasturele facem neagra... ășa-i zicea la Pitești. Trr-trru... lua foc vata aia sau ceva scame. Și ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
de lemn, pe care îl ridica pe perete și-l punea cu lacăt. Hârdău’ înăuntru... Regimu’ era 100 de grame de pâine la două zile și-o cană de apă, 250 de grame, tot la două zile. Și în restu’ pușcăriilor ăsta era regimu’ de hrană pe timpu’ izolării. Relația dumneavoastră cu gardienii a fost destul de tensionată în timpul detenției... Ce să vă zic? Am avut conflicte, de exemplu, cu un gardian, unu’ Zăgan: Ce fumați aicea, bă, parcă sunteți în cavernă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
cu caii! Asta era expresia. Adică la izolare, că îți lăsa numai cămașa și zeghea aia pe tine și pătura care o foloseai noaptea. Și... v-am spus... am făcut 193 de zile de izolare în cei cinci ani de pușcărie... Am făcut izolare două săptămâni că m-a prins cu un ac din sârmă pe care îl făcusem cu geamul... Și am uitat să spun: să știți că, în pușcărie, unii brigadieri a fost mai răi decât gardienii... Cum a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
193 de zile de izolare în cei cinci ani de pușcărie... Am făcut izolare două săptămâni că m-a prins cu un ac din sârmă pe care îl făcusem cu geamul... Și am uitat să spun: să știți că, în pușcărie, unii brigadieri a fost mai răi decât gardienii... Cum a fost un oarecare Andreica, din comuna Izvoare, județu’ Mehedinți, Colțan Ion din Calafat, și unu’ Niculescu din Buzău... ăștia a’ fost canalii pentru noi, pentru deținuți. ăștia ne lăsa în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
la ei acasă, pe dr. Manolescu, nr. 10, unde de seara până dimineața n-am adormit. I-am povestit prin ce-am trecut, io am aflat ce s-a întâmplat pe-acas’ pe la mine pe-aci... ce face fata... că în pușcărie eu am primit divorț de la prima soție, cu care am o fată... Și stând de vorbă, ma’ am io nește neamuri prin București, au dat telefon și ăștia, că știa de mine de la vară-mea... și au venit și ei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Veleanu, dar are și el o chestiune, a fost închis politic pentru nește bancuri... Atunci el m-a chemat și m-a întrebat: I-a să-mi spui ce-ai făcut! Tovarășu’ ministru’ n-am făcut nimic. Păi ai făcut pușcărie! Da! Pă’ ce-ai făcut? Zâc: Am râs când a spus unu’ un banc! Numai’ atât? Și m-a întrebat dacă am făcut vreun memoriu să arăt c-am fost nevinovat. Și io am spus că n-am făcut și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
nici așa, avea și sula la cur și te înțepa și cu sula. Și toată lumea s-a revoltat după aia... Mai țineți minte nume de activiști de partid? Dima Anton pe ăla îl mai țin eu minte, că am făcut pușcărie pentru el. El m-a arătat, iar vecinii l-au scos din bătaia mea... Cine l-a bătut, bă? Că era bătut, da’ nu-l bătusem numa’ eu, că au sărit mai mulți și am intrat eu să-i dau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
suprapuse. Ca să vă spun la metru, n-am cum, doar cu aproximație... Cine erau colegii de acolo de la celula 98? L-am avut pe Cucu Vasile, care era aviator. Mai aveam în cameră un popă care a fost renumit în pușcărie, Iovan Ion de la Tudor Vladimirescu (sic!). Acu’ e pe la Târgu Mureș. El era pe patu’ doi. Mai era unu’ care a bătut anchetatoru’... Cum îl chema, măi frate? Un băiat mititel ca mine, student era... Nu-mi aduc aminte acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
a făcut. Asta a fost colectivizarea forțată. Păi ce, io am făcut politică?! În anii ’50 în zonă, spre Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei în pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei în pușcărie, i-am găsit acolo în pușcărie. Unul Boștog, Bacrea Neculai... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari în munți. Am stat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
În anii ’50 în zonă, spre Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei în pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei în pușcărie, i-am găsit acolo în pușcărie. Unul Boștog, Bacrea Neculai... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari în munți. Am stat cu ei... Dumneavoastră când ați fost arestat ați avut proprietate, pământ? Nu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
Vidra, Bârsești, au fost revoltele țărănești... Ce știți despre ele? Eu știu doar că am stat cu mulți din ei în pușcărie, da’ când a fost răscoala nu știu... Am stat cu ei în pușcărie, i-am găsit acolo în pușcărie. Unul Boștog, Bacrea Neculai... Erau de dincolo de Vidra, Bârsești. Au fost mai mulți ei... Au fost fugari în munți. Am stat cu ei... Dumneavoastră când ați fost arestat ați avut proprietate, pământ? Nu am avut atunci... Eram necăsătorit, și pământul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]