2,042 matches
-
Playboy - a amestecat plăcerea cu afacerile când a plecat cu Philip Weston și un manechin neidentificat. Care a fost destinația lor? Avem bănuielile noastre...“ Kelly lăsă ultimele cuvinte să se Împrăștie prin sală și se Întoarse spre mine, ca să-mi rânjească. Am simțit că roșesc. Ce anume insinuează? Pentru că până acum n-am auzit nici măcar o afirmație adevărată. Și cine dracu’ a scris asta? —Ellie Insider, bineînțeles. Există o fotografie cu tine când urci În taxi cu Philip și cu fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
pe baza imaginii lor, Îmi imaginam că devenea destul de plictisitor. —A, da? Interesant. Gătești mult În timpul tău liber? Întrebam doar din politețe, ceea ce, din păcate, a reieșit foarte clar din tonul meu. Adică, asta e una dintre pasiunile tale? —Pasiune? Rânji din nou. Nu sunt sigur că s-ar putea numi „pasiune“, dar, da, Îmi place să gătesc. Și sunt oarecum obligat, pentru slujbă. Aoleu. Nu-mi venea să cred că mă taxase pentru că folosisem cuvântul acela ridicol, pasiune. —Ești obligat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
datorează lui. Eram vag conștientă că gura mea atârna destul de neatrăgător, deschisă, din cauza șocului produs de această informație, dar Sammy mă salvă grațios de mine Însămi, continuându-și povestea. Probabil că te Întrebi de ce lucrez ca paznic la Bungalow, ha? Rânji. —Nu, deloc. Dacă ție Îți convine... Ăă... vreau să zic, e doar o altă fațetă a industriei ospitalității, nu? —Acum Îmi plătesc datoriile. Am lucrat, probabil, În toate restaurantele posibile din orașul ăsta. Râse. Dar o să merite când o să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
la detalii, trimite toate căcaturile exact când trebuie. E fata mea de bază. Era rândul meu să fiu nedumerită. —Marta? —Asistenta mea. Îmi conduce viața, mă face să arăt bine. Lucrează bine, nu-i așa? Aproape că-l auzeam cum rânjește prin telefon. — Dar ți-a spus atunci că a fost de acord În numele tău să fii gazda petrecerii? Mi-am păstrat tonul cât de calm și cumpătat era omenește posibil. Nici vorbă, iubire, dar nu-i nimic. Dacă ei Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-l auzi decât În filme. Îmi ținu galant ușa deschisă și-mi făcu semn să mă așez iar. Bucuroasă că nu mai trebuia să mă bazez pe picioare ca să mă susțină, m-am prăbușit cu stângăcie pe scaun și am rânjit, În timp ce el Închise ușa și se Îndreptă spre casă. 20 Tocmai terminasem de fixat cu sfoară ultimul felinar de hârtie care semăna cu un fel de tocană când mama nu se mai putu abține și mă Întrebă despre Sammy. —Bettina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-ți găsești pe cineva ca băiatul Penelopei. Cum Îl chema? —Avery. —Așa. Avery. Vreau să zic, ar fi minunat să avem o rezervă nelimitată de iarbă foarte bună, dar dacă lăsăm visul la o parte, Sammy ăsta pare de treabă. Rânji la propria lui glumă. —Mda, ei, n-am nimic palpitant de raportat. Doar l-am condus până aici, știi? Nu voiam să intru În toată chestia - mi se părea că sunt puțin prea mare ca să le povestesc alor mei despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
Și, bineînțeles, distrați-vă invitații. —Invitați? Vrei să zici proprietarii de cluburi? Eu nu mă prostituez cu niște proprietari de cluburi turci, Kelly! Nici măcar pentru tine, spuse Elisa, Încrucișându-și brațele pe piept Într-o demonstrație de forță morală. Kelly rânji. —Ce amuzant. Făcu o pauză de efect. Dar nu te teme, tânără Elisa. Invitații la care mă refer sunt un grup de formatori de gusturi atent selectați, chiar de aici, din Manhattan. Elisa Își Întoarse brusc capul, devenind atentă. —Cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-se lângă perete. Da, se vede. Intră, am spus, pe jumătate târându-l, pe jumătate sprijinindu-l În timp ce se Împleticea În cameră, iar fetele se dădeau la o parte, ca să-i facă o cărare. —Philip Weston, murmură Janie. —În persoană. Rânji și privi În jur Înainte de a se prăbuși pe spate, pe canapea. Păpușico, de unde au venit toate fetele astea trăsnet? Courtney Îl privi zece secunde În cap Înainte să se Întoarcă spre mine și să spună, destul de apăsat: —Bette, noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
care avea mai mult ca sigur nouăzeci de ani bătuți pe muchie, pentru un șal albastru deschis, când am simțit o bătaie pe umăr. —Îți dai seama că te cerți pentru aproximativ patruzeci de cenți, nu-i așa? Întrebă Sammy, rânjind de parcă tocmai ar fi descoperit un secret foarte important. —Știam! am spus eu, revoltată. Dar nu de asta mă tocmeam. Atunci de ce? În mod evident, nu prea ești la curent cu cultura de pe aici. Se așteaptă să te tocmești. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
hârtia a omului. Mulțumesc, domnule. —Eu vă mulțumesc, domnule. Un șal frumos pentru o fată frumoasă. O zi bună, spuse el vesel, bătându-l pe Sammy pe spate Înainte să se Întoarcă la pipa lui cu apă. Mda, ai dreptate, rânji iar Sammy la mine. Chiar mi s-a părut jignit. Îmi Înfășură eșarfa la gât și-mi strânse părul ca să-l ridice, apoi Îl lăsă să cadă peste materialul moale, mătăsos. —Nu trebuia să faci asta! Dar mă bucur așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
spuse el, apăsându-mi gura cu a lui. Ne vedem În seara asta la cină, bine? —Bine, am spus, sărutându-l rapid, la rândul meu. Și apoi, deși nu voiam, am bolborosit: O să-mi fie dor de tine. I-am rânjit portarului de la hotel și am țopăit de-a binelea prin hol până În lift, apoi din lift până-n camera mea. De-abia l-am observat pe Philip care stătea tolănit pe pat, acoperit cu un prosop doar și cu o mască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
nu vor să se bage În așa ceva. —Și pe care dintre ele avem mai multe șanse să le cunoaștem În seara asta, Kamal? Cele dispuse sau cele inaccesibile? Philip Îl cucerise În mod evident pe Kamal, căci acesta Începuse să rânjească și să intre În joc. Luă o Înghițitură zdravănă din paharul său Înainte de a-și aranja trăsăturile Încercând să-și compună o expresie serioasă, apoi spuse: —Primele, domnule Weston. Prevăd că veți Întâlni mai multe din prima categorie În seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
enorm cînd spui vorbe deșucheate!". Scena se mută în dormitorul copiilor: s-au trezit înspăimîntați de o furtună cu fulgere și tunete. În afară de acestea, un pom cu o siluetă gotică își aruncă umbra de-a curmezișul camerei, un clown jucărie rînjește amenințător (o imagine reprezentativă din filmul anterior, The Funhouse, al lui Tobe Hooper, imagine ce va reveni periodic ca o prevestire a amenințării), iar spiritul începe să se miște și să doboare lucrurile din casă. Noaptea următoare, în timpul unei furtuni
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
clasei muncitoare. Chiar la începutul filmului, apar cîțiva muncitori care lucrează la o piscină aceasta fiind ea însăși un simbol al bunăstării burgheze. Muncitorii aparțin unui tip etnic mai întunecat la culoare și par destul de neciopliți, întrucîtva amenințători. Doi muncitori rînjesc către fiica adolescentă a familiei Freeling, și aceasta le răspunde cu un gest obscen, de care mama se amuză. La puțin timp după aceea, un muncitor deschide fereastra și bea cafeaua mamei și înhață niște mîncare ce se afla pe
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
generație de părinți pentru care cultura media reprezenta un mediu firesc și un element constitutiv al vieții cotidiene. Filmul prezintă dezintegrarea subiectului rațional și, probabil, sfîrșitul "iluminismului" în cultura media contemporană. Beavis și Butt-Head reacționează în mod visceral la video-clipuri, rînjind la vederea diferitelor imagini, apreciind scenele de sex și violența drept "cool", în vreme ce orice complexitate ce presupune un act de interpretare este catalogată ca "nasoală" (sucks). Lipsiți de orice formă de gust cultivat, de judecată și de rațiune, neavînd nici un
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
provocate de Napoleon al III-lea și de șefii militari: Atunci, notează el, a apărut adevărata disperare în rîndurile soldaților. Mulți voiau să se așeze pe ranițe, în noroiul acelui platou plin de apă și să aștepte moartea sub ploaie. Rînjeau, își insultau șefii; ah, ce mai șefi, lipsiți de creier, dărîmînd seara ceea ce ridicau dimineața, plimbîndu-se cînd dușmanul nu era pe acolo, ștergînd-o imediat ce inamicul apărea! O demoralizare de neînchipuit făcea în cele din urmă din această armată o turmă
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
erau două silabe, sacrifica una), te mai ziti? (la el, c-ul devenea t). Nimic deosebit, am venit să-mi văd colegii de facultate... Îmhî! Aia pe care venisi t-o vezi, nu fu colegă cu tine, mă, tap bătîn!... (rînji libidinos). Mă rog.... Bău coniacul. Audi (z-ul devenea d)... te mă sfătuieti să mai monted? Teva tă meargă ti la tcoli... Păi... cel mai sigur, Caragiale. E și-n programă... e și genial... Caradiale? Audii de el! Aici, am
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
picioare, mai mult de două sute, răsculații au fost transferați la Monteleone și îmbarcați spre Napoli, unde au ajuns pe opt noiembrie la bordul a patru corăbii: pe catargul fiecăreia atârna spânzurat un cadavru. În portul de la Napoli mulțimea bombănea și rânjea zgomotos, stârnită de Jacopo Antonio Marta. Morții aceia atârnați de catarg sunt pietre de moară pe conștiința lui fra' Tommaso Campanella. Fra' Tommaso nu zicea nimic, lanțurile de la picioare scoteau un zgomot sinistru. Căuta din priviri un chip al vreunui
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
-i tăiată, dar ți-o dau pe gratis, căci n-am ce considerațiuni să mai fac și eu asupra ei. Păi atunci, zise Lucien, cum o să-ți faci articolele? Barbet se uită foarte mirat la Lucien, iar apoi la Étienne, rânjind: - Se vede că domnul are norocul să nu fie un om de litere.” Suprins că unei cărți care nu a fost citită i s-a putut consacra un articol, Lucien nu se poate abține să nu-l Întrebe pe Lousteau
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
amintiri urcate în dintâia clipă/ Edenul e încărcat cu Frunze care cad întruna/ acoperind toți șerpii/ o talpă de femeie uitată printre fructele fără înțeles pentru nimeni/ așteaptă bărbatul care să o privească (...)/ la un colț/ verbul a nu fi rânjește din toate literele". Starea funciară este dictată de o conștiință ardentă a camuflării sacrului în banalitatea cotidiană, căci pentru Marius Chelaru a exista presupune a căuta și a revela misterul imuabil, sensurile adânci ale lumii esențelor, încă ocultate în oglinzile
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
era o sabie fin conturată. [Mai tîrziu, în mod misterios, moare un pasager și naratorul notează în carnetul său:] Atunci l-am zărit sau am crezut că-l zăresc printre marinari pe mecanicul bine făcut. Am avut chiar impresia că rînjea. A dispărut pe furiș pe ușa de la bucătărie. A trebuit să-l ajut pe infirmier să-l ducă pe bătrîn. La infirmerie l-am întins pe un pat. Medicul i-a scos cămașa pentru a-l examina. Pe brațul său
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
o săptămînă. Cînd dădeam să ies din birou, Doug mi-a spus: „N-am zis că nu l-am terminat”. M-am întors, m-am uitat la el și mi-a arătat spre o cutie de carton din colțul biroului. Rînjea atît de tare încît colțurile gurii păreau să i se întîlnească la spate, iar partea de sus capului era pe punctul de a se prăbuși. Mesajul lui Doug a fost puternic și explicit: „Fac tot ce pot ca să respect termenele
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
de piele de Suedia și abia atunci se ducea să descuie, fără grabă. Când tata se înfuria că l-a lăsat să aștepte în frig, Mateiu declara că "nu suportă fierul rece pe mână" Imbecilule! declara tata și Mateiu iarăși rânjea, încântat că și-a ajuns scopul de a-l exaspera pe tata." Își va fi amintit și de represaliile paterne înfățișate tot de sora sa vitregă: "Îl adusese la Berlin spre a urma cursurile de Drept la Universitate. După cîtăva
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
în tăceri depărtându-se...” (Elegie). Câteva durități, imagini percutante, oximoronice, tulbură ritmul egal al versurilor: „luna era cu flegmon”, „fluturi zboară, prin țeastă/ triști”, „ca o blană de animal bolnav/ seara cădea pe caldarâm”, „un Hristos cu dinți de cal/ rânjind la stele” etc. Pe măsură ce devine mai dur, poetul devine și mai livresc, iar majoritatea poemelor se desfășoară ca o bufonerie crudă, în care se amestecă Shakespeare, Whitman, Sofocle, Faulkner ș.a. Moartea, negrul, încremenirea și roata (calul încremenit, precum în Proiect
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287651_a_288980]
-
Este posibil să îți învingi propriile prejudecăți? Scena se petrecea într-un orășel român și ne-a fost povestită de un prieten. Aștepta singur autobuzul și brusc s-a trezit înconjurat de patru-cinci țigani cu figuri prea puțin amabile care, rânjind, i-au cerut să tragă un fum din țigara sa. În mod vizibil, încercau să îl umilească (ei înșiși fiind umiliți în alte circumstanțe). Prietenul a avut destul sânge-rece încât să caute pachetul în bu-zunar și să le ofere o
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]