3,080 matches
-
Carnea crește, / În care sângele bolborosește/ Și, într-un fel de harnică furtună, / Celulă cu celulă se-mpreună... / Nu te-apropia, nu mă atinge, / Amar mi-e trupul și otrăvitor, / Cu soarele prelins la subsuori, / Cu fluturi beți de mine răscoliți / Din larve sfărâmate de dorințe / Pe care nu pot să le-ncapă. Fugi! / De brațele profanatoarei cruci / În care fericită mă urăsc. (Trup amar). Acum, poezia stă mai mult sub semnul erosului spiritualizat prin negarea "trupului amar" și afirmarea unei
Confesiune continuă by Constantin Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7136_a_8461]
-
sau întunecate de umbre. Așa că nu trebuie să-mi reproșați neglijențele, uitările sau omisiunile (...) Adâncul cel de pe urmă al sufletului trebuie să fie ca adâncul unei mări calme și imobile, așezat într-un mister impenetrabil, deși furtunile cele mai violente răscolesc suprafața; căci atunci când acest fond intim vient a etre remue, e nevoie de mult timp ca vechea ordine să fie restabilită, și o asemenea răsturnare este întotdeauna o mare nenorocire." 10). Care ar fi textele care ar ilustra, mai bine
Bicentenar Nikolaus Lenau: O profunzime nouă by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/14885_a_16210]
-
la fel dar n-au avut, poate, tăria și ordinea interioară să scrie, nu i-o anulează pe cea de document foarte personal, de iubire fără margini pentru soțul pierdut și de teamă pentru propriul destin. De la superstiții care o răscolesc, precum aceea că va muri la cinci zile după Sfântul Ion, prag trecut cu teamă în fiecare an, până la grijile de coșniță, perspectiva lipsei pensiei, constatarea că a investit tot în spirit și nimic în confortul material, că de prin
Fleacuri și nenorociri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2923_a_4248]
-
bătrânilor bolnavi de inimă, iar iernile făceau victime în rândurile copiilor. „Apa avea gust și miros de gaz, oamenii se îmbolnăveau de enterocolite și hepatite; mureau primii deportați, miriapode veninoase umpleau așternuturile din bordeie și șobolanii rodeau restul proviziilor”, își răscolește Todos tristele amintirile. Îmi povestește despre cele două dăscălițe „tinere și frumoase ca soarele”, primele care au murit, răpuse de febră tifoidă. Apoi stabilizarea monetară le-a răpit și ultimul leu economisit dintr-o retribuție mizeră care abia acoperea hrana
Agenda2005-26-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/283871_a_285200]
-
Castellana, la Hipodrom și în Puerta de Hierro, când beau ceai la Sakuska ori se duceau la liturghie, ca să epateze. Dar a trecut ceva vreme până am pătruns tainele croitoriei. La început, am fost fetița bună la toate din atelier: răscoleam mangalul în vasele cu jăratic pentru încălzit și măturam peticele de pe dușumea, încingeam fiarele de călcat pe foc și fugeam cât mă țineau picioarele să cumpăr ață și nasturi din piața Pontejos. Apoi mi-au dat să duc la casele
María Dueñas - Iubirile croitoresei () [Corola-journal/Journalistic/5689_a_7014]
-
Cu câtă nostalgie le privim și câte amintiri răscolitoare ne trezesc aceste imagini!" Am "rulat" albumul în jos, în sus, am înclinat ecranul să văd mai bine, să m-am lămurit: era vorba de Bucureștiul interbelic. Dar cui îi poate "răscoli amintiri" asemenea imagini? Nu cumva aveam de a face cu o glumă? Căci ar trebui să fii un super-senior intrat binișor în vârsta a IV-a ca să poți avea amintiri din anii 20-30 ai secolului trecut. Și apoi, despre ce
„Prezent Trecut, Trecut Prezent” by Paul Diaconescu () [Corola-journal/Journalistic/6707_a_8032]
-
inevitabil în trecut și pentru care ziua de mîine nu se știe dacă va mai veni. Însă Despărțirea de Matiora este o carte tulburătoare în măsura în care ea transformă firescul în criză: bătrînețea Dariei și a celorlalte băbuțe din satul Matiora e răscolită de această inserție prematură a despărțirii ca topos al morții în planul vieții. Înainte de plecarea lor de pe urmă dintre cei vii, cum se spune, locuitorii Matiorei trebuie să facă față unei alte plecări-despărțiri, infinit mai dureroasă și mai greu de
O rugăciune laică by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17028_a_18353]
-
și-a dezvăluit adevărata finalitate decât atunci când posesorul ei a devenit pictorul }uculescu. Când am revăzut-o prima oară în colecția sa nu i-am dat atenție. Era un fals rezolvat despre care știam totul. Ce rost avea să mai răscolesc cazul, spunându-i lui Țuculescu cum stau lucrurile. O altă pânză, de asemenea un fals "Andreescu" în posesia lui, era cea care îmi stârnea interesul; de dimensiuni mijlocii, reprezenta un pește. Mi-am exprimat îndoiala că tabloul ar fi autentic
ION ȚUCULESCU, un erou al probității intelectuale by George Radu Bogdan () [Corola-journal/Journalistic/12454_a_13779]
-
dansa” (ibidem). Ceea ce înseamnă că autoarea nu pierde din vedere atuurile feminității, mergînd pînă la dezlănțuirea senzuală, care pare a fi o marcă a temperamentului, dar și o contrapondere a unei inadaptări de fond: „povestea clocotește în vis,/ dimineața e răscolită de furie și erotism,// dans ritual răscolit de spaimă,// spiritul lui e suplu, musculos și bronzat,/ inima ei - hașurată cu viață” (Dimineață răscolită). Deoarece Clara Mărgineanu se află în raport cu existența într-un conflict deschis. Din propriile-i mărturisiri nereținute aflăm
Un discurs Revendicativ by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2734_a_4059]
-
pierde din vedere atuurile feminității, mergînd pînă la dezlănțuirea senzuală, care pare a fi o marcă a temperamentului, dar și o contrapondere a unei inadaptări de fond: „povestea clocotește în vis,/ dimineața e răscolită de furie și erotism,// dans ritual răscolit de spaimă,// spiritul lui e suplu, musculos și bronzat,/ inima ei - hașurată cu viață” (Dimineață răscolită). Deoarece Clara Mărgineanu se află în raport cu existența într-un conflict deschis. Din propriile-i mărturisiri nereținute aflăm de o rană a copilăriei încă nevindecată
Un discurs Revendicativ by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2734_a_4059]
-
a temperamentului, dar și o contrapondere a unei inadaptări de fond: „povestea clocotește în vis,/ dimineața e răscolită de furie și erotism,// dans ritual răscolit de spaimă,// spiritul lui e suplu, musculos și bronzat,/ inima ei - hașurată cu viață” (Dimineață răscolită). Deoarece Clara Mărgineanu se află în raport cu existența într-un conflict deschis. Din propriile-i mărturisiri nereținute aflăm de o rană a copilăriei încă nevindecată, provocată de faptul că părinții s-au întîlnit doar pentru a o „concepe”, după care a
Un discurs Revendicativ by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/2734_a_4059]
-
a profesorului Tudor Vianu." Lentoarea unei tragedii presimțite îi trage pașii înapoi, spre lumea ca teatru, pe care o gîndea, cu puțin înainte de-a părăsi lumea-lume. Imaginea tatălui lui Ionesco, scotocindu-i prin foi, și coșmarul fratelui mai mare, răscolindu-ți prin viață, ca să te scoată intim vinovat. Controlul gîndurilor, și "energica simplitate" a lui Ionesco, deprinderea de a scrie și de a intra, cu ușurință, în cuvintele tale, chiar cînd ți se pare că te strîng: " Scriind despre el
Însoțiri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7923_a_9248]
-
Si totuși apar întruna biografii ale marilor scriitori, unele dintre ele, cum este Koestler - Odiseea literară și politică a unui sceptic din secolul XX, de Michael Scam-mell, după decenii de documentare. în cazul lui Arthur Koestler, autorul romanului care a răscolit conștiințele mai profund decât orice altă creație literară din secolul trecut, schimbând crezuri politice, întorcând din drum rătăciți și chiar, se spune, împiedicând venirea la putere a unui guvern comunist în Franța în 1946, tot ce-a fost, a trăit
Maniheism la două capete (2) by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6266_a_7591]
-
colecție, te vezi nevoit să le țipi, vedeți cum trageți covoarele, nu dați jos cuiele de la tablouri, nu mutați home-cinema-ul. Și uite-i cum deschid toate dulapurile, cum trag fotoliile de câte douăzeci și cinci de milioane bucata. Umblă prin toate sertarele, răscolesc prin hârtii, adună chitanțe, ba măsoară și metrajul termopan al ferestrelor, din etaj în etaj, rând pe rând totul este pângărit. Dacă găsesc bani, vor număra bancnotă cu bancnotă, ceasuri în șir, vor întocmi procese-verbale, vor împinge impertinența până la a
Home, sweet home... by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10817_a_12142]
-
creația supra-abundentului autor: "O flacăra misterica/ Da palida lumină;/ Iar stâlpii din biserică/ Păreau că se înclină.// Și liliecii nopților/ Ce au aicea locul -/ Ascunși în hârca morților -/ Umblau să stingă focul.// O babă, ce oroarele/ Uscaseră în lume,/ Tot răscolea vulvoarele,/ Șoptind încet un nume." Bolintineanu scrie biserică, deci "pacinații" săi erau creștini, ori un locaș creștinesc se înălțase peste vechiul lor "templu"; ceea ce contează în intensitatea poemului e prezenta spațiului consacrat care subliniază demonismul babelor "blestemate"... Să ne oprim
"Mihnea și baba" by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/17004_a_18329]
-
Oeuvres, ț. IX, p. 262, în colecția Pléiade). Prima ivire a Babei e impresionantă: o vedem parcă din profil, uscată de ororile lumii (suferite dar și făcute de ea!), în plin demers vrăjitoresc de chemare a victimei pe flacăra: Tot răscolea vulvoarele/ Șoptind încet un nume". Și totuși, ea pare surprinsă de sosirea lui Mihnea; dacă nu pe al lui, ce alt nume rostise? Poate pe cel al fiului defunct, într-un elan care o umanizează - dar atunci, de ce răscolește vâlvătăile
"Mihnea și baba" by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/17004_a_18329]
-
Tot răscolea vulvoarele/ Șoptind încet un nume". Și totuși, ea pare surprinsă de sosirea lui Mihnea; dacă nu pe al lui, ce alt nume rostise? Poate pe cel al fiului defunct, într-un elan care o umanizează - dar atunci, de ce răscolește vâlvătăile focului? Cine știe, magiciana se ocupă de vreun alt "caz" profesional când omul "curagios" se arătă din proprie inițiativă... Înaintea lui Bolintineanu, din cât se poate deduce, Iancu Văcărescu (1792-1862) narează, în "Piaza-rea", o întâlnire cu o vrăjitoare, pe
"Mihnea și baba" by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/17004_a_18329]
-
Tirane! vezi prada-ți, vezi cugetul sau"). Toate aceste scorneli copilărești trebuiesc a fi deduse din versuri la limita neroziei ("puternică impresie de stupiditate", resimțită de G. Călinescu). Maniacul discursurilor versificate se sloboade în voie. Iar personajul imperios al Babei răscolind "vulvorile" devine o caricatură care vorbește "că la ușă cortului": trei imperative vulgare, na, în câteva versuri, în pofida vocativelor înalt oratorice: "tirane barbar", "tirane", "barbare" - alte trei "tirane" urmează în "Blestemul". Așadar, gazda din caverna îi întinde lui Mihnea o
"Mihnea și baba" by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/17004_a_18329]
-
curiozitatea: „În orice furtună se ascunde un diavol. Într-una trecătoare, de vară, dar și cele care se lasă greu pe pământ, zile de-a rândul. El se ascunde de Dumnezeu. Cu cât e mai înfricoșat, cu atât mai aprig răscolește aerul și țărâna. Apoi, când furtuna chelălăie afară, oamenii știu că Dumnezeu l-a găsit pe diavol. În iulie 1924, tata s-a ivit dintr-o astfel de furtună și niciodată nu i-a contrazis pe cei care credeau că
Puterea poveștilor by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/3538_a_4863]
-
ea un comentator, un rezoneur, lumina clară, diurnă, lumina pîlpîitoare, lumînări, felinare, focul de sub samovar, lumina violentă a fulgerelor... Muzica vine și pleacă din senin, uneori. O cheamă Vanea? Cum? E scamator? O voce simplă, de femeie simți că-ți răscolește ființa. Puțin, atît cît trebuie. Ecoul sînt "bolboroselile" celorlalți pe scenă. Muzica umblă discret, pe dedesubt, o simți tainic. Nu te sufocă, nu te aruncă în clișee, în false disperări. Poți înnebuni ușor și de-adevăratelea. E pe muchie de
E la nave va! by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16133_a_17458]
-
zic așa" [p. 234]. Fantastic spirit de observație și sinistră premoniție a evoluției năstrușnicei secretare. Citim în memorialistica lui Eliade: "Mă doboară seria de ghinioane (nenorocul pe care mi l-a adus Adriana). Pentru a nu știu câta oară, îmi răscolește și "reorganizează" biblioteca, dosarele, notele. îmi va trebui cel puțin o săptămână ca să mă orientez în noua "organizare" a bibliotecii". [Jurnal, vol. II, Ed. Humanitas, 2004, p. 465]. Am discutat într-un articol de-acum un deceniu, despre ditirambii și
Mircea Eliade în arhiva Securității - Noi date, certitudini și inexactități by Mircea Handoca () [Corola-journal/Journalistic/7790_a_9115]
-
decît dîmburile unor morminte cărora li s-au distrus crucile și fundația unoi biserici cărora li s-a furat suprastructura. Iar cînd nu va mai rămîne nimeni care să protesteze împotriva profanării mormintelor sau contra discriminării etnice, pămîntul va fi răscolit cu buldozerele și pe el se vor ridica clădirile celor pe care istoria și biologia i-a favorizat conjuctural și numeric. Unul din fenomenele bizare ale lumii în care trăim este că orice obsesie a originilor etnice - și orice grup
De la biserica la cimitir by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10121_a_11446]
-
trei bare de metal - forțată, atunci când dimineață au dorit să deschidă biroul, iar înăuntru au descoperit „distrugere vandalica”. Infractorii au scotocit prin dulapurile aflate în biroul de pe strada Andrássy, au rupt fotografiile de pe pereți, iar în camera vicepreședintelui PE au răscolit dosarele. Șeful de cabinet al biroului din Budapesta a lui Tőkés László a mai precizat pentru MTI că deocamdată nu poate spune cu exactitate ce a dispărut din birou, dar consideră că hoții căutau bani. Nemeș Csaba a declarat că
Biroul din Budapesta al lui Tőkés László a fost vandalizat () [Corola-journal/Journalistic/46632_a_47957]
-
sunt mai sunătoare. Unde, precum pere, prăsade carbonizate, Din copaci puzderia de grauri, risipitor, Va cădea-n băltoace, spre-a prăbuși uscate Tristeți neogoite-n adâncul ochilor. Sub ea, prin nea, petice de pământ negresc, Și vântul de țipete e răscolit ca de brăzdar, Și, cu cât mai întâmplător, cu atât mai firesc În hohotul de plâns versuri compuse-răsar. 1912 Ridicându-se din rombul vuind sacadat Al piețelor de zori încă ne-mpurpurate, Ghersul, motivul meu este sigilat Cu ploile ce mi-
Boris PASTERNAK (1890 – 1960) by Leo Butnaru () [Corola-journal/Journalistic/7531_a_8856]
-
metafore și construcții poetice. Citiți această viziune asupra poeziei, numită Mansardă, și gândiți-vă la sensurile ascunse de ea: "mă răsfățam în mansardă/ ca un poem de rainer maria rilke/ și repetam puțin derutat poemul/ mă irita curgerea în mine/ răscolea țipătul porumbeilor/ mă loveau în genunchi copitele pegasului/ văzând cât de știrbă streașina/ asmute poemul prin simpla/ atingere a lunii." Sau această păgână cântare a cântărilor, dureroasă ca un țipăt ce vine din profunzimile disperării și pierderii: "nici șoapta nu
Sindromul Blake by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6663_a_7988]