3,756 matches
-
de țesut sunt constituite de țesuturi cu vitalitate mediocră (radiodermite) sau insuficient nutrite (arsuri). În general, se preferă lambourile locale prin alunecare sau rotație. Dacă tegumentele din vecinătate sunt inutilizabile, se pot folosi lambouri prin transpoziție dintr-o regiune vecină (tâmplă, frunte, obraz etc.) sau în cel mai rău caz, lambouri la distanță în punte, tubulate sau liber transferate. Disecția sa și a pedicolului său va fi executată cât mai departe, pentru ca el să fie mobil și să poată fi întins
Tumorile de unghi intern al ochiului Clinică şi tratament by Lucian Nelu POPA () [Corola-publishinghouse/Science/101001_a_102293]
-
la locul depresiunii, unde este menținut prin suturi de catgut sau cu anse de fire bine plasate [164,165]. B.Lamboul grăsos pediculat (Imre). Se face o incizie deasupra pielii cicatriciale, paralelă cu marginea pleoapei, incizie care se conținuă către tâmplă și se decolează pielea superficial, cât mai mult posibil. Marginea inferioară a plăgii se eversează cu 1-2 cârlige duble sau cu o pensă, apoi, cu ajutorul unui cârlig și cu foarfecele, se execută un lambou lat și gros din țesutul adipos
Tumorile de unghi intern al ochiului Clinică şi tratament by Lucian Nelu POPA () [Corola-publishinghouse/Science/101001_a_102293]
-
2.ECATERINA BĂLĂCIOIU LOVINESCU - MARTORA MARTIRĂ - Scrisorile unei mame căreia i se fură tot. Există curburi înfricoșătoare ale istoriei. Unele sunt parcă asemeni celor convexe, făcute să nu țină valorile, să se scuture de valori pentru a înfige puternic în tâmpla țării nonvalorile, cozile de topor. Oameni ca și tine, nu Dumnezeu, decid că toate acumulările tale, toate achizițiile tale, pe toate liniile, de la casa în care stai, la scrisorile pe care le ai, la profesia în care ai urcat, totul
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
care am plecat, cu vârsta profesorilor pe care-i aveam când stăteam în aceste bănci, cu experiență de viață și poate înțelepciune. Chiar dacă speranțele ni s-au împlinit sau nu, chiar dacă unora dintre noi ne-au apărut fire argintii la tâmple, chiar dacă noi fetele nu mai suntem zvelte ca niște căprioare, inima nea rămas tânără și ne bucurăm nespus de această revedere. Să ne reamintim cu plăcere de clipele când profesorii noștri s-au aplecat cu neasemuită dragoste și îngăduință asupra
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
prevăzut cu pete roșii, foarte variabile. Capul este înfundat în pronot până la nivelul ochilor. Clipeul dezvoltat, măsurând aproximativ jumătate din lungimea capului, marginea lui anterioară poate fi trunchiată sau ușor arcuită. Ochii nu sunt proeminenți, având o bordură fină în dreptul tâmplelor. Antenele cu articolul bazal alungit în formă de mâner, fiind aproape la fel de lung cât următoarele articole luate împreună. Al 2-lea articol antenal are o muchie ascuțită, iar ultimele 3 articole antenale sunt transverse, formând o măciucă acoperită cu o
Coleoptera Romaniae by Paul Gîdei () [Corola-publishinghouse/Science/706_a_1343]
-
Elitrele galben-roșcate de nuanță deschisă sau gălbui. Antenele și picioarele galbene. Specie răspândită în ape salmastre. l=1,6-2 mm. ♂ Porțiunea externă a bazei mandibulelor prezintă un spin ascuțit (100x). 11 Familia Hydrochidae Capul cu ochii mari, emisferici, îngustat în dreptul tâmplelor, este la fel de lat sau puțin mai îngust decât pronotul. Fruntea lată, scurtată anterior. Antenele scurte, cu primele 4 articole glabre, iar ultimele 3 formează o măciucă pubescentă. Scapul alungit și curbat. Palpii maxilari aproximativ la fel de lungi cât antenele, articolul lor
Coleoptera Romaniae by Paul Gîdei () [Corola-publishinghouse/Science/706_a_1343]
-
siguranță o nominalizare... De ce râzi? Îți vedeam zâmbetul reflectat în oglinda în fața căreia îți uscai părul, înclinând capul când într-o parte, când în cealaltă. Nu răspundeai, îmi zâmbeai, strângându-ți părul la spate. Colțurile ochilor ți se trăgeau spre tâmple și te făceau să semeni cu o asiatică. Am tăcut, înțelegând deodată că impresia unei căderi luminoase nu era închipuită. Intuiția aceea de lumină și de spațiu care ne îndepărta de lume venea de pe chipul tău, din privirea ta, din
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
minut înainte de a muri, avea dreptul la absolut. Te priveam în timp ce vorbeai și observam cu durere toate urmele pe care zâmbetul nu mai izbutea să le șteargă: dâra aceea argintie care se lărgea în părul tău, vena care imprima pe tâmplă un fin desen vinețiu... Ai întrerupt privirea aceea, prea insistentă, desigur, scoțând din geantă un ziar: „Citește asta...“ Era o coloană îngustă, care anunța moartea unui anume Grinberg, opozant sovietic ce-și petrecuse câțiva ani în lagăre, fusese expulzat în
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
zid se năruie - violența soarelui. Neamțul se încurcă, înfășurându-se printre trupurile în haine vărgate. O baracă arde. O ființă, pe jumătate despuiată, se târăște salvându-se din flăcări. Surzenia e totală. Exploziile sunt auzite de stomac, de plămâni, de tâmplele strânse ca într-o chingă. Tăcerea vine și din interior, din pântece. Privirea, încă febrilă, sare ricoșând de la un zid la altul, de la o umbră la o ușă care se trântește brusc sub o pală de vânt. Dar trupul nu
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
corespundeau energiei replicilor lui: — Ascultă, eu nu-s instituție filantropică! Deja ne costă și ochii din cap... Da, da’ atunci să-și scadă comisioanele. Nu, nu mai bate câmpii, eu nu pun cuțitu’ la gâtul nimănui... Și nici pistolul la tâmplă, asta voiam să zic... Trebuia să fii ultimul dintre dobitoci ca să le propui un milion cinci. Da, da’ era o chestie calculată, amice. Așteaptă, am să-ți spun numaidecât. Cu condiția să se păstreze procentul stabilit, tu vei primi, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
dezordonat, prin pustietatea câmpurilor împestrițate de picături. Mi s-a părut deodată că a mă cufunda în neantul acela primăvăratic, a dispărea în indiferența lui, era un pas salutar și atât de ușor de făcut. Un trup chircit îndărătul mărăcinișurilor, tâmpla murdară de sânge, mâna aruncată înapoi de reculul armei... Șah se opri, se uită în aceeași direcție ca mine și păru să-mi ghicească gândul. Glasul lui avu fermitatea pe care o are cineva când se adresează unui om care
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
în fața lui, urmărind în treacăt cu privirea cum pierea lumina lungii zile de vară deasupra acoperișurilor sau cum se mișcau încet și dibaci degetele preoțești. Fața preotului era pe de-a-ntregul în umbră, dar lumina ce pălea îndărătu-i îi atingea tîmplele adînc scobite și curbele craniului. Iar cu auzul, Stephen urmărea accentele și intervalele vocii preotului pe cînd îi vorbea grav și cordial despre subiecte indiferente: despre vacanța care tocmai se terminase, despre colegii de-ale ordinului în străinătate, despre transferuri
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Prin intermediul alinierii speciale a observatorului (Stephen), a celui observat (directorul iezuit) și a ferestrei luminoase, conturul trasat cu acuitate al capului preotului iezuit funcționează ca un comentariu implicit asupra problemei abstinenței în viața ordinului ("lumina ce pălea îndărătu-i îi atingea tîmplele adînc scobite și curbele craniului"). Perspectivizarea accentuează de asemenea contrastul dintre întunericul din fața chipului directorului, pe care privirea lui Stephen nu îl poate străpunge și lumina de dincolo de fereastră, unde o zi frumoasă de vară e pe sfîrșite. Acest contrast
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
întemeierea revistelor „Lanuri” (Mediaș, 1933-1939), alături de George Popa și Mihai Axinte, „Crai nou” (Cluj, 1937), „Detunata” (Alba Iulia, 1943-1944), alături de Ioan Popa-Zlatna și I. V. Munteanu. Primul lui volum de poeme, Cartea moțului, apare în 1937. Născut în Apuseni, „sub tâmpla Detunatei”, „într-un sat uitat de Cel de Sus”, „cu oameni supți ca niște steni, / De parcă-or fi fost cuscri cu Iisus”, C.-C. a îmbrățișat poezia socială, s-ar putea zice, prin predestinare. Fascinat de poemele lui Aron Cotruș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286406_a_287735]
-
M. Eminescu); Stihuri de groapă, / De sete de apă / Și de foame de scrum, / Stihurile de acum. (T. Arghezi); - contiguitatea de tipul dependenței: se concretizează mai ales prin numirea unei părți a trupului omenesc, în locul însușirii/calității/acțiunii (cap, frunte, tâmplă - metonimii pentru cugetare/inteligență/rațiune; inimă - metonimie a sensibilității, a bu nătății etc.; ochii, figurând metonimic cunoașterea contemplativă; gură, buze - simboluri metonimice pentru Eros și Logos; carne, sânge, rană - metonimii ale ființei biologice; mâinile, figurând prin metonimie dexteritatea, picioarele, agilitatea
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
În Zona vie (1993) atmosfera crepusculară, impregnată de vestiri demonice, este aceea a unei evanghelii negre ( Liniște de argint), unde Mântuitorul își vede sinele nemântuit prin revelație și sacrificiu (Demențe XXIX), iar tatăl pogoară din cer lângă o mamă „cu tâmple roșii”, ca într-o alegorie alchimică tenebroasă. Numeroase sunt elementele de „iconografie” alchimic-apocaliptică („Luna-și înfige ghearele în soare”, „soarele de noapte” - soarele negru al lui Maldoror). Poezia din volumul Grădina deliciilor (1993), parcă mai puțin subiectivizată, a fost văzută
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286176_a_287505]
-
trecere". Meditația asupra "marii treceri" e un reper important în creația lui Blaga. Meditația e o jelanie, obiectele nu au un contur ferm. Blaga e "un extraordinar poet al timpului" (George Gană); "Vremea se cerne, și-o pulbere albă/ pe tâmple se-așează" (La curțile dorului). Uneori are o atitudine de resemnare, scrie o poezie tragică, relevând o conștiință torturată de spectrul morții. El a proiectat situația de criză a omului într-o perspectivă ontologică. În fața marilor spaime, poetul aspiră la
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
sus" inaccesibil, nelămurit, în marele spațiu cosmic. Curcubeul, din următoarea secvență lirică, reprezintă puntea, legătura dintre eul liric și lumea din afară. Între "a privi" și "a ști" se stabilește o relație de sinonimie, încât mâna dusă la sprânceană, la tâmplă și la bărbie nu are nici o semnificație: "nu le mai știe". Cunoașterea ar putea reîncepe tot de la simțuri: Și alunecă-n neștire/ pe-un deșert de strălucire", unde "deșertul de strălucire" se identifică, într-un fel, cu absolutul. Unii exegeți
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
dinamice care sugerează agresivitatea sentimentului; verbul "a ști" care semnifică desigur, cunoașterea de sine; adverbul "azi" indică actualitatea stării eului liric; formele pronomiale de persoana întâi exprimă relația dintre iubire și creație. La nivel lexical: succesiunea substantivelor concrete ("mână", "sprânceană", "tâmplă"); câmpul lexical este unul al materialității, sugerând simțurile afectate de iubire. La nivel stilistic: repetiții ("Înc-o vreme/ Și-ncă-o vreme") menite a reliefa intensitatea sentimentului; comparația "ca o strângere de ape" semnifică tensiunea lirică; metonimia se creează prin asocierea
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
zloată și pulberi, zăpada putrezește „ca un sărut pângărit”, ploaia rupe obrazul cu unghii ascuțite, o „noapte lichidă” domnește, în care cu greu se poate vâsli și doar rareori zvâcnesc vise cu terase albastre și „un catarg clătinându-se la tâmpla apei / [...] invocație monotonă și dureroasă / sfâșiindu-se blând”. Sub alarma limitei și captivității în agonie Cu fața la zid agită caleidoscopic scenografia precedentă, între seraficul atroce, coborât din Bosch sau (invocatul) Hyeronymus von Aachen și capriciul goyesc sau coșmarul expresionist, recapitulând gesticulația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288424_a_289753]
-
În ambianța imediat post-simbolistă, prelungind accente bacoviene. Le mărturisește și poezia Tristeți de toamnă, cu care debutează În Sburătorul literar, nr. 43, din 20 octombrie 1922. După Ion Barbu, Camil Petrescu, Camil Baltazar și Vladimir Streinu, un nou Începător „cu tîmplele Înfierbîntate” Își face astfel intrarea În cercul „moderniștilor” - și va fi prezent, de acum Înainte, cu cîte o poezie În fiecare număr al revistei, pînă la Încheierea primei sale serii (cu numărul 52, din decembrie 1922), iar În cea de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
suprafață a discursului. Ca În definiția medievală a divinității ca și cerc al cărui centru e pretutindeni iar circumferința nicăieri, poetul vede În eros puterea vitală omniprezentă, căreia versul Îi poate doar aproxima, pentru o clipă, contururile instabile: CÎnd prin tîmplă viața ca o sămînță se umflă, trece, În laptele răcoros care-a spălat furtuna, În cîntecul greierului ascuns În piersice, În ploaia printre brazi ca un ceardac la Putna, În fulgerele sunînd ca lingurițe de-argint, În cămara cu-arome
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
relativ, la nivelul „temei”, sub semnul freneziei caracteristice provocate de eros. Iată una, la Întîmplare, din partea a 4-a a poemului: cristale de aer stau limpezi În ospățuri paharele-n dantelă cu chei de buruieni rupi sufletu-n privire și tîmplele ca hățuri cînd vorbele-n Întoarceri ca turmele le-ndemni cu pulpa În ferigă urci dură din visare și mă cuprinzi ca-n trestii te-adun ca un năvod cu frunțile-n descreșteri și membrele În sare dar trupu-ntreg spre
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
sprâncene și se apasă moderat timp de 10 - 15 secunde. Vârfurile degetelor arătătoare se pun de o parte și de alta a nasului chiar la baza sprâncenelor. Se execută cu ele un semicerc urcând pe frunte și coborând apoi până la tâmple. Pentru ca exercițiile să aibă efect, trebuie repetate zilnic, de câteva ori, iar de fiecare dată se execută de 3-5 ori. În stări de oboseală și de indispoziție se recomadă exercițiul descris mai jos. Se împreunează palmele trecând degetele mâinii drepte
[Corola-publishinghouse/Science/1870_a_3195]
-
și în jos până la punctul de pornire. Se masează întreaga frunte, cu degetele arătător, mijlociu și inelar unite, de la sprâncene în sus până la inserția părului și apoi în jos până la ureche. Se continuă masajul, tot cu cele trei degete, de la tâmple în jos, la maxilarul inferior și înapoi, pe ambele părți în același timp. Cu degetele medii și inelare se masează ambele părți ale nasului pornind de la rădăcină și pînă în zona nărilor și apoi mișcarea se reia în sens opus
[Corola-publishinghouse/Science/1870_a_3195]