2,282 matches
-
sau îi siliseră să pară ușor ridicoli, însă, trebuia să recunosc, eu n-aveam nici o calitate care să-mi dea dreptul să-i disprețuiesc. Fiecare dintre ei tânjea în secret după ceva. Dominic tânjea după o uniformă cu fireturi. Anton tânjea după un proces; când se gândea la asta se îndrepta din spate, devenea marțial și parcă nici proteza nu-i mai juca în gură. Dodo tânjea după un pian. Siminel tânjea să ajungă într-o zi în țările calde. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
ei tânjea în secret după ceva. Dominic tânjea după o uniformă cu fireturi. Anton tânjea după un proces; când se gândea la asta se îndrepta din spate, devenea marțial și parcă nici proteza nu-i mai juca în gură. Dodo tânjea după un pian. Siminel tânjea să ajungă într-o zi în țările calde. Se mințeau, înțelegeam asta. Dar oare nu există situații când, dacă nu te lași legănat de minciuni, nu te lași legănat de nimic? N-aveau voie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
ceva. Dominic tânjea după o uniformă cu fireturi. Anton tânjea după un proces; când se gândea la asta se îndrepta din spate, devenea marțial și parcă nici proteza nu-i mai juca în gură. Dodo tânjea după un pian. Siminel tânjea să ajungă într-o zi în țările calde. Se mințeau, înțelegeam asta. Dar oare nu există situații când, dacă nu te lași legănat de minciuni, nu te lași legănat de nimic? N-aveau voie să treacă balta și de aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
că Îmi citești scrierile și emiți judecăți la adresa lor, ar fi de nesuportat. — Dar nu promit că n-am să te urmez la Florența, zise el. Doar sonoritatea cuvântului „Florența“ În Londra Întunecată și cețoasă mă face... mă face să tânjesc după zidurile scăldate În soare, după plimbările la umbră, prin Cascine. Desigur că am să mă bucur să te văd acolo. Dar ce-o să spună Alice? Zâmbi În timp ce Îi adresa Întrebarea, dar În privirea calmă, neclintită, se citea o provocare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
societăți, cărțile cumpărate și numeroase alte cheltuieli. Dar neliniștile sale financiare țineau de mai mult decât de partea de contabilitate practică, afectându-i orgoliul. Sperase Întotdeauna că va putea obține și celebritatea, și bogăția prin intermediul scrisului. Nu pentru că ar fi tânjit după aur de dragul aurului sau pentru ceea ce Își putea asigura cu ajutorul lui - iahturile, trăsurile și acele de cravată cu diamante nu Îl atrăgeau. Ci pentru că obținerea unor sume semnificative În paralel cu progresul pe scara literară - ochirea a două ținte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
moravuri din care se năștea pe neașteptate o tragedie sentimentală. Recunoscu de Îndată locul acțiunii ca fiind varianta vag ficționalizată a Villei Castellani din Bellosguardo, cu priveliștile ei minunate și balcoanele amețitoare, unde un grup de expatriați americani flirtau și tânjeau, fiecare În felul său. Dorothy, o tânără americancă atrăgătoare, cu aer de Daisy Miller, surprindea pe toată lumea căsătorindu-se cu Mackenzie, bogat dar Între două vârste. Când el murea brusc, nu mult după aceea, se presupuse că ea avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de Londra și de muncă. Meticuloasa sarcină a administrării moștenirii lui Alice era Încheiată, iar navele sale teatrale păreau blocate În larg, departe de orice port, fără vânt În pânze. Nu avea nimic care să Îl rețină În Anglia și tânjea nespus după Italia. Făcu aranjamentele necesare pentru a se Întâlni cu scriitorul francez Paul Bourget și cu tânăra lui soție americancă la Siena, după care urma să stea cu o altă prietenă, dna „Jack“ Gardner, cunoscută amfitrioană și susținătoare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
puțin dorința de a-și vedea textul expus examenului unui public pe care rezultatele slabe ale trupei Îl făcuseră să fie sceptic. În teatru, eșecul era contagios. De aceea, Își Îndemnă spiritul la răbdare, deși, după cum Îi scria lui William, tânjea după „realitatea, ingeniozitatea și combinația de amuzament și dezgust a repetițiilor“. Temerile lui Daly pentru Oamenii pădurii se dovediră Întemeiate. Spectacolul se bucură de aprecierea publicului de la premieră și de cronici binevoitoare din partea criticilor, dar, din punct de vedere comercial
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de aproape un hectar de pe lângă Lamb House, care avea să Îi dea suficient de lucru lui Gammon ani de zile. Dar bănuia că acesta nu era unicul motiv. Smith Începuse să bea mai mult după mutarea la Rye - părea să tânjească după aglomerația și zgomotul Londrei și ducea dorul luminii electrice și al celorlalte amenajări moderne de la De Vere Gardens. Era frecvent „indispus“ - un eufemism pentru beat sau mahmur. Pentru a-i masca greșelile, dna Smith era silită să preia multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cu greu În stare să se hrănească. Stătuse lângă el, ținându-l de mână, speriat și jenat, În timp ce Henry suspina, mormăind fraze aproape neinteligibile despre lipsa de rost a vieții sale, despre absența totală a speranței și bucuriei, despre cum tânjea după sfârșitul durerii conștiinței, toate amestecate cu referiri obscure la mătușa Alice și la „Fenimore“, probabil Constance Fenimore Woolson. Îi raportă În scris tatălui său, care diagnostică o cădere nervoasă de o severitate posibil suicidă și porni imediat Împreună cu Alice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
nebună, Trăirea-i aceeași, trupul deschizându-se s-a închis, Durere, extaz, foame și expansiune, sete, împlinire, regăsire și suficiență. Abstract și concret, concret și abstract./ Visurile zboară, visurile zboară ușor Spre zile de viață, spre zile de dor./ Simțirea tânjește, simțirea tânjește-n apus Razele roșii, raze de somn, dulce somn. Ochii tresar, ochii tresar de durere, Spre nopți de tăcere, nopți tăcute, tăcere plăcută, tăcere cerută Durerea apasă, durerea amăgește frumos Clipirea vieții, clipire de aur, clipire leneșă, aurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
-i aceeași, trupul deschizându-se s-a închis, Durere, extaz, foame și expansiune, sete, împlinire, regăsire și suficiență. Abstract și concret, concret și abstract./ Visurile zboară, visurile zboară ușor Spre zile de viață, spre zile de dor./ Simțirea tânjește, simțirea tânjește-n apus Razele roșii, raze de somn, dulce somn. Ochii tresar, ochii tresar de durere, Spre nopți de tăcere, nopți tăcute, tăcere plăcută, tăcere cerută Durerea apasă, durerea amăgește frumos Clipirea vieții, clipire de aur, clipire leneșă, aurul leneș al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cu scumpii peștișori, va lua dicționarul și scumpe cuvinte va căuta, fie ca sunet, fie ca simbol și se va supăra în final pe toate, pentru ca neschimbat să stea. Dulci îs cuvintele, scumpe ele sunt, însă nesfârșite și după ele tânjim. Ce e cuvântul? Cine poate spune! însă cert e că tocmai din această cauză nu terminăm niciodată ce avem de spus: totul e incomplet și frumusețea cere mai mult și tot mai mult. Raze întunecate se ascund în noapte, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
lungă și tandră. Lungă și frumoasă. De vis. Îmi aduse nenumărate cadouri. Cutiuțe estetic împachetate cu bijuterii: un set inedit pentru seară, un șirag de perle lung ce mergea cu rochia mea albă de seară și un ceas încrustat ce tânjea să fie purtat la un cocktail de după masă, o eșarfă de mătase naturală și o vază mare și curbată plină de trandafiri artificiali. Angajații luară pachetele și le urcaseră în camera mea. Îmi povesti cu lux de detalii cum îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cât să rămâi viu la drama vieții tale. Nu se putea vorbi nici de tinerețe, nici de bătrânețe. Trăise prea mult timp pentru a nu fi veșnic tânăr în lupte, în sport, în muzică și în toate activitățile mondene. Încă tânjea după ciocolată și înghețată, după bere și alte mici, dar importante plăceri ale vieții. Era însă obosit de cercuri viciate, de aceeași placă a vieții, colorată altfel, dar pe care erau înscrise toate celelalte în aceeași ordine. Obosit de durere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
lucrurile incomplete se termină. Noi, materia vie, având acces la perfecțiune, de ce murim și noi? Ne-am putea regenera la nesfârșit si, visând veșnic , am fi fericiți. Conștiința de sine, conștiința unicității noastre (și mai ales ea) ne face să tânjim după nemurire. Și de ce soarele tocmai pentru ca nu e viu există mai mult? Poate pentru ca asta sunt ele. Din întuneric, din pântecul rece al femeii, din apă fluidă, apă ce fuge de tot, se naște lumină, stabilitate, verticalitate, contur și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
furie din cauza unei eliberări totale, turbate, fără suferință, să îmbete și apese pe crudul vid al realității, fără măsură; disprețuiesc toată simțirea pe care mă chinuisem s-o cultiv, perfecțiunea unor simțiri care să fie exact așa cum le visam, doream, tânjeam eu). Fără să mă uit înapoi, de ciudă că nu l-aș fi putut ucide din priviri, am vrut să ies afară, așa cum l-am lăsat de fiecare dată. Spre surprinderea mea, el sesiză cât mi-e de rău. Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
desprinde privirile de la mine. La el eu văzusem ceva nemaiîntâlnit. Însă eram convinsă că mi se părea. Intenționat, îl amețeam, îl înnebuneam; mă învârtisem în jurul lui până când devenisem eu centrul lui. Până când să aibă nevoie de mine. Și mie îmi tânjea inima după el. Însă nu vroii să mi-o dau pe a mea. Furioasă, cu patimă, îl iubii la nebunie. Chiar îi dădui și o bucățică de inimă. Pentru a lua o bucățică dintr-a lui la plecare. Parcă simțind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
necordite de muiere, cu vorbe omenești, scândurelele de pe noi să se milogească de subsemnații. Drăcuindu-se că or face orice vor vrea mușchii noștri, numai să nu le vârâm în flăcări. Și să le scoatem din atentat. "Bă, dacă tot tânjiți să ne fiți utile și dulci, ia luați-o voi în gură de Mălineanu", ne-am supărat și noi pe paparudele forestiere, întrucît, cu cât înaintam mai dihai, cu atât se zvârcoleau ca niște cozi de șarpe și scândurelele. Am
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
scrie în manualul, în curs de elaborare, al unui F.A.M.? Când locatarul deranjat îți întredeschide ușa, de preferat o atitudine dezangajată, neutră, balans când pe-un picior, când pe altul, aparența unui individ căzut fără vină pe-acolo și tânjind la spart lemne. Acolo spărgea ușa. "Is anybody in there?" Babă țicnită, ureche de plută, eu sânt cel care-ți aduce ție solo de baterie. Dum-dum!! De dincolo, i se păru că deslușește un glas alertat și asmatic: - Nu e
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
de cățel ale vântului continuă să-i țină locul nedureros. Două ore mai târziu începu ploaia. Sinistratul evolua la o altitudine la care ploii îi era încă îngăduit să se înjghebe, brâu subțiratec și misterios al stratosferei, zonă de studii tânjită de oricare meteorolog. Înserarea sosise. Soarele dăduse el însuși turnanta. Meteorologii diurni se cărăbăniseră către case. 393 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI O frântură din mulțimea adunată liorpăia deja, nu din cale afară de deranjată, prin șervețelul de apă întins
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nu erau nici spiritul organizatoric, planificările făcute cu mult timp înainte sau orice altă formă de comportament domestic. În fiecare zi, Susan cobora la supermarket sau la magazinul din colț panicată, căutând înfrigurată lucrul care i se terminase atunci. Susan tânjea să fie una dintre femeile alea care au totul pus la punct, una dintre femeile alea care, în consecință, duc niște vieți calme și nestresate. Rafturile bibliotecii erau burdușite cu manuale de autodidactice de îmbunătățire a vieții, care te învățau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cu Caitlin, atunci când fuseseră numai ei doi. Și mai era ceva care nu-i dădea pace lui Susan. Ceva mult, mult mai serios. Își dorea să încerce să aibă un copil. De multă vreme femeia își pusese în minte și tânjise să deschidă acest subiect într-o discuție cu Nick, numai că niciodată momentul sau starea nu fuseseră potrivite. Dacă petreceau o seară plăcută, Susan nu voia să riște să strice atmosfera abordând un subiect care simțea că era sensibil, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
nici un cuvânt. Se simțea stânjenită. Julia adora atenția de natură sexuală, dar resimțea o senzație de disconfort atunci când avea de-a face cu manifestarea afecțiunii fără conotație sexuală, acel gen de afecțiune la care multe dintre prietenele ei spuneau că tânjesc. Julia nu le înțelegea. Ei i se părea că gesturile respective erau mai curând teatrale și fără sens. S-a ridicat deci în capul oaselor. —Iartă-mă, iubitule, dar părul tău de pe piept mă gâdilă. — A! James părea dezamăgit. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
se mai obosească. În plus, pe lângă temerile legate de efectul pe care l-ar fi avut un copil asupra mariajului, femeia trebuia să mai recunoască și că, indubitabil, ceasul ei biologic nu avea baterii. Nici măcar o dată în viață Julia nu tânjise să aibă un copil, iar atunci când lua în brațe copiii altora, o făcea pentru că simțea că așa se cuvenea, nu pentru că asta își dorea. Julia era conștientă că lipsa acelui sentiment o făcea probabil să pară un caz neobișnuit printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]