11,725 matches
-
și departele, de simple, și totuși esențiale, în anihilarea foșnetelor în tăcere... și iconomia poeticului eminescian. Am sufletul nemângâiet, tânjind după spune chiar că traseul metafizic al răspunsul unei delegări de îngeri până poetului se află totdeauna pe înălțimi, la tronul lui Demiurgos f i ind jalonat de câ teva etape: “Să simt că de suflarea-ți suflarea “Rugăciunea unui dac”, “Odă (în metru mea se curmă / Și-n stingerea eternă Această poezie în care stă cuprins antic)”, “Peste vârfuri”, “La
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Lucreţia Berzintu () [Corola-journal/Journalistic/87_a_49]
-
Nord, și a contribuit la dezvoltarea echipamentelor oceanografice moderne. Ca unul dintre cei mai de seamă cetățeni ai țării sale, în 1905, Nansen a militat în favoarea dizolvării , și a jucat un rol important în a-l convinge pe să accepte tronul proaspăt independentei Norvegii. Între 1906 și 1908 a servit ca reprezentant al Norvegiei la Londra, unde a contribuit la negocierea Tratatului de Integritate, prin care se garanta independența Norvegiei. În ultimul deceniu al vieții, Nansen s-a dedicat în principal
Fridtjof Nansen () [Corola-website/Science/300842_a_302171]
-
-o doar pe cea suedeză. Un al doilea referendum, ținut în noiembrie, a decis ca noul stat independent să rămână tot monarhie, și să nu devină republică. Anticipând acest rezultat, guvernul lui Michelsen a analizat diverși principi drept candidați pentru tronul norvegian. Confruntat cu refuzul regelui Oscar de a permite cuiva din din care făcea parte el să accepte coroana, a fost ales . În iulie 1905 Michelsen l-a trimis pe Nansen la Copenhaga într-o misiune secretă de a-l
Fridtjof Nansen () [Corola-website/Science/300842_a_302171]
-
Oscar de a permite cuiva din din care făcea parte el să accepte coroana, a fost ales . În iulie 1905 Michelsen l-a trimis pe Nansen la Copenhaga într-o misiune secretă de a-l convinge pe Carol să accepte tronul Norvegiei. Nansen a reușit; la scurt timp după al doilea referendum, Carol a fost proclamat rege, luându-și numele de Haakon al VII-lea. El și soția sa, prințesa britanică , au fost încoronați în din Trondheim la 22 iunie 1906
Fridtjof Nansen () [Corola-website/Science/300842_a_302171]
-
este primul fiu al lui Charles, Prinț de Wales și al Dianei, Prințesă de Wales și nepot al Reginei Elisabeta a II-a a Marii Britanii și al Prințului Philip, Duce de Edinburgh. Astfel, este al doilea în ordinea succesiunii la tronul Regatului Unit și a 16 state independente din Commonwealth. Fiind fiul Prințului de Wales și nepotul Reginei Elisabeta a II-a și al Prințului Philip, Prințul William este membru al familiei regale britanice. A studiat la mai multe școli din
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
să își ia licența în Istoria artelor, iar mai târziu și-a schimbat materia principală, alegând geografia, și obținând diploma scoțiană ca Maestru în Arte cu onoruri ale clasificării studenților britanici în geografie cele mai înalte onoruri obținute de moștenitorii tronului britanic și al celor 16 teritorii independente. Pe când era la universitate, Prințul William a reprezentat și echipa națională scoțiană de polo de apă la turneul națiunilor celtice din 2004. William a început să își însoțească părinții în vizitele oficiale de la
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
și Noua Zeelandă în 1983, hotărâre luată de Prințesa de Wales, care a fost considerată neconvențională; William nu era numai foarte tânăr, dar era o problemă și faptul că cel de al doilea și cel de al treilea în linie la tron călătoreau împreună. Totuși, el i-a însoțit fie pe amândoi părinții, fie tatăl în vizitele care au urmat, și, după ce a absolvit universitatea, a început să preia sarcini de unul singur, obținând și experiență în forțele de muncă private când
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
Al Doilea Război Mondial. Deși maiorul general din Marea Britanie, Sebastian Roberts, ofițerul general comandant al Diviziei Casei, a spus că e posibil ca William să fie nevoit să își dispună trupele în formație de luptă, poziția prințului ca moștenitor al tronului și convenția miniștrilor care hotăra ca persoana din acea poziție să nu fie pusă în situații periculoase, s-a pus la îndoială capacitatea lui William de a face față unei bătălii. Aceste îndoieli au crescut după ce a fost anulată desfășurarea
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
după tatăl lor, Prințul Andrei, Duce de York). În trecut, se renunța la aceste nume de familie la maturitate, după care era folosit fie numai titlul singur, sau este folosit Mountbatten-Windsor. În cazul în care tatăl său va urma la tron, William va obține imediat titlurile Duce de Cornwall și Duce de Rothesay, iar apoi va fi investit ca Prinț de Wales, deși acest lucru nu e automat posibil. Dacă Prințul William urmează la tron și își folosește primul nume regal
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
care tatăl său va urma la tron, William va obține imediat titlurile Duce de Cornwall și Duce de Rothesay, iar apoi va fi investit ca Prinț de Wales, deși acest lucru nu e automat posibil. Dacă Prințul William urmează la tron și își folosește primul nume regal, el ar fi cunoscut ca "William al V-lea". În 2006 William a devenit președintele Asociației de Fotbal iar în 2010 i-a succedat Lordului Attenborough ca al cincilea președinte al Academiei Britanice de
William, Duce de Cambridge () [Corola-website/Science/311455_a_312784]
-
sale fiind mutate într-un loc care a rămas necunoscut până astăzi. După afirmațiile ziaristului Florian Bichir publicate în anul 2005 în ziarul "Evenimentul Zilei", călugării afirmă că au găsit corpul PS Evloghie neputrezit și răspândind bună mireasmă. ""Așezat pe tronul arhieresc și îmbrăcat în odăjdii strălucitoare - cum se îngroapă ierarhii - Episcopul Evloghie apărea de sub lopeți neatins de putreziciune! Monahii au căzut în genunchi, uimiți de această minune! Securiștii, după ce și-au revenit dintr-o anume năuceală, au luat și trupul
Evloghie Oța () [Corola-website/Science/308887_a_310216]
-
a avut loc pe 24 iunie 1653, armata domnitorului Moldovei, Vasile Lupu a fost învinsă de către o armată a susținătorilor lui Gheorghe Ștefan, pretendentul la tron. După bătălia de la Finta, Vasile Lupu și Timuș Hmelnițki, au condus rămășițile armatei fugare spre Iași, în timp ce reclamantul la tron, Gheorghe Ștefan a unit forțele muntenești, la care s-au alăturat și susținători din Moldova. Lupu a trimis o armată
Bătălia de la Valea Seacă () [Corola-website/Science/327080_a_328409]
-
iunie 1653, armata domnitorului Moldovei, Vasile Lupu a fost învinsă de către o armată a susținătorilor lui Gheorghe Ștefan, pretendentul la tron. După bătălia de la Finta, Vasile Lupu și Timuș Hmelnițki, au condus rămășițile armatei fugare spre Iași, în timp ce reclamantul la tron, Gheorghe Ștefan a unit forțele muntenești, la care s-au alăturat și susținători din Moldova. Lupu a trimis o armată formată din miliții din Orhei și Lăpușna, precum și țărani sub comanda fiului său, Ștefaniță și boieri din dinastia Hâncu, pentru
Bătălia de la Valea Seacă () [Corola-website/Science/327080_a_328409]
-
unchiul, Țarul, care era foarte atașat de el, în campania din Bulgaria din 1877. Când, în conformitate cu Tratatul de la Berlin (1878), Bulgaria a devenit principat autonom sub suzeranitatea Imperiului Otoman, Țarul l-a recomandat pe nepotul său drept candidat pentru noul tron iar Marea Adunare Națională l-a ales în unanimitate pe Prințul Alexandru drept Prinț al Bulgariei (29 aprilie 1879). Înainte de a ajunge în Bulgaria, Prințul Alexandru a efectuat vizite Țarului la Livadia, curților marilor puteri și sultanului; o navă de
Alexandru, Prinț al Bulgariei () [Corola-website/Science/322753_a_324082]
-
a-și apăra dreptul lor la independență. Prasutag era mai în vârstă decât soția sa și a trăit o viață lungă. Pentru a-și păstra neamul, el, la fel ca pe ambele fiice ale sale, l-a făcut comoștenitor al tronului pe imperatorul roman. A "tolera" independența regatelor unite era o practică romană normală cu condiția că regatul se lăsa ca moștenire imperatorului roman după moartea conducătorului curent a regatului. Astfel, de exemplu, au fost anexate la imperiu provinciile Bitinia Și
Boudica () [Corola-website/Science/322268_a_323597]
-
după moartea conducătorului curent a regatului. Astfel, de exemplu, au fost anexate la imperiu provinciile Bitinia Și Galatia (Galația). La fel, Legea romană permitea lăsarea moștenirii numai pe linia bărbătească. De aceea, toate încercările lui Prasutag de a păstra pe tron familia sa au fost zădarnice. După moartea sa, regatul său a fost anexat la Imperiul Roman. Pământul și averea au fost confiscate. Averea nobililor și a robilor erau deja egale. Potrivit lui Tacitus, Boudica a fost biciuită, iar fiicele ei au
Boudica () [Corola-website/Science/322268_a_323597]
-
Vineh (bulgară: Княз "Винех") a fost conducătorul Primului Imperiu Bulgar între 754/756 și 762. Conform "Listei numelelor conducătorilor bulgari" (un scurt manuscris ce conține numele conducătorilor bulgari timpurii), Vineh aparținea clanului Uokil. Vineh a urcat pe tronul bulgar după înfrângerea predecesorului său, Kormisosh, în fața împăratului bizantin, Constantin al V-lea. În 756, Constantin al V-lea a pornit o campanie împotriva Bulgariei pe uscat și pe mare, și a învins armata bulgară condusă de Vineh la Marcellae
Vineh al Bulgariei () [Corola-website/Science/327052_a_328381]
-
Prințul Christian de Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg. Mama ei era Prințesa Louise de Hesse-Kassel. Ea a fost botezată în credința luterană și numită după ruda sa Marie Sophie Fredrica de Hesse-Kassel, regina mamă a Danemarcei. Curând, tatăl lui Dagmar a devenit moștenitor al tronului datorită în mare măsură drepturilor de succesiune ale soției sale ca nepoată a regelui Christian al VIII-lea al Danemarcei. În timpul educației ei, Dagmar, împreună cu sora ei Alexandra, au primit lecții de înot de la pioniera suedeză, înotătoarera Nancy Edberg. Cea
Dagmar a Danemarcei () [Corola-website/Science/304713_a_306042]
-
exil la Copenhaga erau mulți emigranți ruși. Pentru ei, Maria a rămas împărăteasă. Oamenii o respectau și adesea îi cereau ajutorul. Adunarea monarhală a tuturor rușilor care s-a ținut în 1921 i-a oferit să devină "locum tenens" al tronului Rusiei. A refuzat dând răspunsul " Nimeni nu l-a văzut mort pe Nicky". A sprijinit financiar pe Nikolai Sokolov, anchetatorul care a studiat circumstanțele decesului familiei țarului. Ei nu s-au întâlnit - în ultimul moment, Marea Ducesă Olga a trimis
Dagmar a Danemarcei () [Corola-website/Science/304713_a_306042]
-
octombrie 1476, decembrie 1476 - noiembrie 1477) fiu al lui Dan al II-lea, așa cum el însuși afirmă într-o scrisoare adresată "burgraf"-ului Brașovului datată 11 iulie 1475. Laiotă apare pentru prima oară în preajma marelui voievod Ștefan ca pretendent la tronul muntean în anul 1472 în pline pregătiri pentru ofensiva care avea să-l alunge pe Radu cel Frumos în toamna anului următor. Campania militară începe pe 8 noiembrie 1473 prin trecerea Milcovului de către armatele unite ale lui Ștefan cel Mare
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]
-
reveni pe 28 noiembrie cu o armată de 13.000 de turci și 6.000 de munteni, armată spulberată de domnul Moldovei împreună cu noul voievod al Țării Românești. Sub aceste auspicii începe prima domnie a lui Laiotă, ce urcă pe tronul părintelui său cu numele de Basarab. Nu însă pentru mult timp, căci la sfârșitul lui decembrie, pe 23, Radu cel Frumos trece Dunărea în fruntea unei armate turcești estimată în jurul a 30.0000 de oameni. Laiotă, lipsit de sprijinul protectorului
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]
-
Nu însă pentru mult timp, căci la sfârșitul lui decembrie, pe 23, Radu cel Frumos trece Dunărea în fruntea unei armate turcești estimată în jurul a 30.0000 de oameni. Laiotă, lipsit de sprijinul protectorului său, este nevoit să renunțe la tron și să se refugieze în Moldova urmărit de oastea turcească ce înaintează până la Bârlad, loc unde este înfrântă de domnitorul Moldovei. Evident că revenirea pe tron a lui Radu cel Frumos nu îi convenea deloc lui Ștefan, care, în martie
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]
-
0000 de oameni. Laiotă, lipsit de sprijinul protectorului său, este nevoit să renunțe la tron și să se refugieze în Moldova urmărit de oastea turcească ce înaintează până la Bârlad, loc unde este înfrântă de domnitorul Moldovei. Evident că revenirea pe tron a lui Radu cel Frumos nu îi convenea deloc lui Ștefan, care, în martie 1474, reia eforturile de înscăunare a lui Laiotă. Această expediție se pare că nu a avut succes căci o nouă expediție este pornită în luna august
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]
-
Laiotă. Această expediție se pare că nu a avut succes căci o nouă expediție este pornită în luna august a aceluiași an. Nu se cunoaște rezultatul luptelor din aceea vară însă, o lună mai târziu, Basarab cel Bătrân, reînscăunat pe tronul părinților săi, solicită principelui Transilvaniei, Ștefan Bathory I de Ecsed, sprijin militar până la sosirea armatelor moldovene care erau pe drum. Armata ardeleană a venit repede însă nu pentru a-l susține pe Laiotă Basarab ci pentru a impune pe tron
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]
-
tronul părinților săi, solicită principelui Transilvaniei, Ștefan Bathory I de Ecsed, sprijin militar până la sosirea armatelor moldovene care erau pe drum. Armata ardeleană a venit repede însă nu pentru a-l susține pe Laiotă Basarab ci pentru a impune pe tron pe Basarab cel Tânăr, nepotul de frate al acestuia. Prima luptă dintre cei doi se dă pe 5 octombrie și marchează o strălucită victorie a lui Laiotă Basarab. În același timp, oastea lui Ștefan cel Mare asediază cetatea Teleajen, aflată
Basarab Laiotă cel Bătrân () [Corola-website/Science/302055_a_303384]