2,353 matches
-
73 Capitolul IV: Descoperirea mulțimilor / 77 Capitolul V: Hipnoza în masă / 85 Capitolul VI: Viața mentală a mulțimilor / 94 Partea a treia MULȚIMI, FEMEI ȘI NEBUNIE Capitolul I: Materia colectivă, impulsivă și conservatoare /109 Capitolul II: Forma colectivă: dogmatică și utopică / 116 Capitolul III: Conducătorii mulțimii / 123 Capitolul IV: Despre prestigiu / 129 Capitolul V: Strategii de propagandă și de sugestie colectivă / 137 Capitolul VI: Concluzie / 148 Partea a patra PRINCIPIUL DE CONDUCĂTOR Capitolul I: Paradoxul psihologiei maselor / 155 Capitolul II: Mulțimi
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
unui model social diferit și bine argumentat rămâne izolată în Occident, înainte ca Thomas More să publice Utopia (1516)12. Este cunoscută posteritatea acestui text, al cărui titlu devine un nume generic, autorizând lectura textelor lui Platon dintr-o perspectivă utopică. Thomas More prezintă o societate "alternativă". Deși argumentativ, textul se dorește a fi narativ. Este alcătuit din două părți așezate în oglindă. Una descrie realitatea Angliei contemporane autorului, în care o mare parte a populației supraviețuiește cu dificultate, în vreme ce nobilii
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
textul se dorește a fi narativ. Este alcătuit din două părți așezate în oglindă. Una descrie realitatea Angliei contemporane autorului, în care o mare parte a populației supraviețuiește cu dificultate, în vreme ce nobilii chefuiesc. Cealaltă aduce în prim-plan un înțelept utopic, explicând necesitatea idealului egalitar atins de legile utopice, axate pe colectivitate și tinzând la binele tuturor. Însă această utopie din era preindustrială este scrisă la modul ironic, fie și numai din cauza numelui. În vreme ce descrie cel mai bun dintre state, opera
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
din două părți așezate în oglindă. Una descrie realitatea Angliei contemporane autorului, în care o mare parte a populației supraviețuiește cu dificultate, în vreme ce nobilii chefuiesc. Cealaltă aduce în prim-plan un înțelept utopic, explicând necesitatea idealului egalitar atins de legile utopice, axate pe colectivitate și tinzând la binele tuturor. Însă această utopie din era preindustrială este scrisă la modul ironic, fie și numai din cauza numelui. În vreme ce descrie cel mai bun dintre state, opera amintește prin însăși titlul ei ("utopie" înseamnă etimologic
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
realizată grație industrializării. Astfel distopia subliniază, la modul grotesc sau tragic, catastrofele care rezultă de aici pentru individul a cărui libertate este, în atari condiții, prezentată ca alienată, cu atât mai mult cu cât totul este "mecanizat". Conform distopicilor, societatea utopică ar invita la inerție socială, pentru că în interiorul său totul este fixat prin legi imuabile și egalitariste. De altfel, ideologia burgheză îi neagă utopiei orice valoare, după cum mărturisește H. Passy în al său Dictionaire de l'économie politique ⁄ Dicționar de economie
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
tr. Gabriel Mazăre (LT). 125 Ed. Leda, 2006, tr. Sorin Voinea (LT). 126 Ed. Leda, 2005, tr. Sorin Voinea (LT). 127 În Colecția povestiri științifico-fantastice Anticipația, nr. 492-496, în Teatru, ELU, 1968; traducerea a mai apărut cu titlul RUR, Dramă utopică și colectivă, Ed. Adevărul, 1927, tr. F. Aderca (LT). 128 Titlul inițial a fost Strange Playfellow (LT). 129 Subiectul este reluat în The Life and Times of Multivac, 1975 (LT). 130 Bajki robotow (1964) în original, traduse în Ciberiada, ed.
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
o lume interioară, profund personală și mai ales românească, probabil leacul poetului „singur” împotriva alienării. Se configurează profilul paradoxal al unui poet pe cât de cosmopolit, pe atât de român (Autobiografie...), amestec de Don Quijote și Ulise (Elegia sexagenarului adolescent), veșnic călător utopic. Elementul ludic, ironic și autoironic reapare, constituind substanța volumului Îngerul malagambist în insula Oahu (1979), personaj donquijotesc și alter ego tragicomic al poetului. Memorialistica din Franctiror cu termen redus (1968), Sub Tâmpa în Honolulu (1973), Praful de pe tobă (1980), Microportrete
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285525_a_286854]
-
transformări și mecanisme ce nu mai pot fi date înapoi; 6. “Comunicarea implică raporturi de putere între parteneri iar tranzacțiile ce au loc între ei pot fi simetrice sau complementare” - idealul realizării unui raport de deplină egalitate între interlocutori este utopic; 7. “Comunicarea implică procese de acomodare și ajustare a comportamentelor” - comunicarea dintre oameni se poate ameliora doar în urma unui efort de acomodare reciprocă la stilul de comunicare al partenerului, nevoia partenerilor de a se sincroniza unul cu celălalt. I.4
COMUNICARE ŞI CONFLICT ÎN MEDIUL EDUCAŢIONAL by CARMEN ZELINSCHI () [Corola-publishinghouse/Science/708_a_1150]
-
Dacă interpretăm într-un sens politic conținutul principiilor cetății ideale, atunci asemenea aranjamente sociale ne vor apărea pe bună dreptate ca nerealiste. Ipoteza mea e că Platon nici nu a vrut să propună un asemenea proiect politic, fie el și utopic, dat fiind contrastul enorm cu obiceiurile încetățenite. Pe scurt, Republica nu e un <<program politic>>, ci un exercițiu de dialectică aplicată. <<Cetatea ideală>> sau statul ideal drept e o arhitectură logică de supoziții-limită, avănd un caracter ipotetic, neregăsibile ca atare
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Adrian-Vladimir Costea () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2275]
-
teologiei istoriei validează demersul lui D. Stăniloae de interpretare a națiunii, având la bază modelul etern, divin, care îi asigură caracterul imuabil. Această încercare de interpretare critică a ideii de națiune nu trebuie înțeleasă ca o motivare a vreunui proiect utopic, retrograd, ci numai o problematizare a unei perspective a teologiei politice. O critică riguroasă asupra raportului dintre Biserică și națiune ne relevă grosso modo limitele unui asemenea demers hermeneutic. Pornind de la o posibilă discuție asupra naționalității și a Bisericii, este
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
propria rațiune istorică, absolut indeniabilă, dar care nu scapă unei critici riguroase. Slăbiciunea argumentului occidental rezidă la nivelul vieții spirituale, îndeosebi a valorilor sale duhovnicești care au riscat de multe ori să fie puse între paranteze, ca urmare a încercării utopice, neîncetate de a construi "o societate creștină", asemenea împărăției lui Dumnezeu. Aceasta nu împietează cu nimic din meritul incontestabil al Occidentului de a fi fondat o civilizație realmente remarcabilă pe care Răsăritul ortodox o admite de bună seamă. Mircea Vulcănescu
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
este eradicarea sărăciei și o mai echitabilă distribuire a resurselor socioeconomice, dar până atunci, lupta împotriva consumului abuziv de alcool trebuie să preocupe statul și societatea civilă. Alcoolismul este și un flagel al societății românești. Restrângerea violenței în familie - este utopic obiectivul de a o eradica - presupune și preocupare, folosind toate mijloacele posibile de a limita alcoolismul. Sunt necesare însă și acțiuni directe din partea oficialităților pentru a interveni și proteja femeile față de violența soților. Dar chiar în țări atât de sensibile
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
bogate în vederea soluționării unor probleme și a planurilor de viitor. Sunt recomandabile luările de decizie prin consens și nu atât prin majoritate, întrucât prin procedura majorității se poate ajunge repede la „tirania majorității” și oprimarea sistematică a minorității. Ar fi utopic să ne închipuim însă că întotdeauna se poate proceda așa. Dar crucial este să argumentăm raționalitatea deciziilor, lucru care la copiii mai mari este posibil. • Fără pedepse fizice reprezintă un principiu promovat și de asociațiile de resort (medicale, psihologice), în
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
se cer redate acestui mediu occi dental de exprimare intelectuală. Critica raționalismului politic și a revoluției, inedită și deconcertantă în peisajul post-1848 al Principatelor, este în perfectă sincronie cu o direcție europeană. Reticența față de schemele de guvernare modelate de patimi utopice, neîncrederea în ceea ce Michael Oakeshott identifica drept „cult al Cărții“, predilecția pentru organicitate și gradualism sunt lecțiile pe care junimiștii le duc mai departe, având ca punct de plecare îndepărtat gestul originar al lui Edmund Burke. ...Adică o încercare de
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
îl preocupă, proprietatea individuală, protejarea familiei, legalitatea și constituționalitatea sunt principiile sale centrale. Libertatea este pusă dea supra egalității. Orice fel de revoluție este respinsă cate goric, iar reforma însăși se cuvine, după această doctrină, să abjure manipularea socială, aspirația utopică, modelele artificial abstracte. Întrun cuvânt, este vorba aici de un liberalism în dialectică interacțiune cu niște continuități (percepute) ca permanențe, într un dialog cu o deschidere transcedentă, dialog menit să tempereze și să reorganizeze, dar nu să interzică, progresul, dezvoltarea
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
în apropierea de conservatorii lui Lascăr Catargiu. În acest mod, junimișii se raliau, cu un defazaj de câteva decenii, poziției pe care „doctrinarii“ francezi o avansau la rândul lor - refuzul „revoluției“ înseamnă și refuzul unei politici „revoluționare“, ce preferă seducția utopică și voluntarismul angajamentului pragmatic. Privită în această cheie occidentală, atitudinea junimistă față de „roșii“ munteni devine perfect inteligibilă. Respingerea Revoluției presupune și delimitarea de cel mai influent tipar antropologic pe care modernitatea îl inventează și îl impune, la debutul secolului XIX
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
care primii con servatori, cei de la 1855-1857, le puseseră în pagină. Acest liberalism conservator, cristalizat de junimiști, mizează, previzibil, pe autonomie individuală, pe li bertate politică și aranjament constituțional, criticând revoluția și atacând politica revoluționară ca pe un con struct utopic și pernicios. Acolo unde liberalii mun teni, fideli unei logici conspiratoriale, preferă ridicarea insurec țională și complotul, liberalconser vatorii op tează, în mod lipsit de ambiguitate, pentru moderație și parla mentarism cenzitar. Prudența este corolarul unei rezerve față de etica improvizației
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
apelul constant la o „clasă de mijloc“ improvizată și obsedată de politică. Radăcinile criticii junimiste se află, astfel cum sugerează Filitti, în radicalismul agitatoric al radicalilor munteni. Întradevăr, din rândurile boierimii liberale sa desprins atunci, în Muntenia, un grup extremist, utopic și republican. Membrii acestui grup sau caracterizat în mișcarea de la 1848 și de mai multă vreme încoace, prin nesocotirea contingențelor istorice, o înflăcărare a imaginației, credința, ca și în modelele franceze de atunci, că din orice agitații, frământări și turburări
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
mediul românesc. Adaptând, ca urmare a unui proces de aculturație, ipotezele liberal conservatoare europene, junimiștii au rezistat cântecului de sirenă al radicalismului iacobin. Stigmatizarea formelor fără fond derivă, organic, din această suveranitate a rațiunii, suveranitate în numele căreia practica junimistă descurajează fanatismul utopic. În contrast cu ramura radicală munteană, junimismul ilustrează pedagogia spiritului critic. „Revoluționarului“ îi este preferată efigia omului politic ceși asumă modestia obiectivelor, în numele prudenței și al experienței. Scriind, în 1936, la aniversarea Junimii, Ioan C. Filitti rezuma, în formule lapidare, esența acestei
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Maiorescu, Istoria contimporană a României (1866-1900), Editura Librăriei Socec & Co., Societate Anonimă, București, 1925, pp. 41-43.</ref> Notațiile din Istoria contimporană... sunt și o meditație, nu lipsită de amărăciune, asupra dificultății de a fi conservator: refuzând, cu egală vigoare, elanul utopic revoluționar și încremenirea „reacțiunii“, junimismul acționează întrun spațiu public dominat de impulsul demonizării aristocrației. De aici, tentația de a asocia moderația liberal conservatoare cu preocuparea apărării privilegiilor defuncte. Viziunea junimistă, în dicțiune maioresciană, este una la nivelul căreia egalitatea în fața
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
publice împotriva „fracționismului“ este utilizat pentru a formula două dintre argumentele care vor domina acțiunea ideologică, în deceniile care urmează: evoluționismul organic și refuzul fanatismului. Junimismul se distinge, întrun secol XIX european și românesc dominat de etatism și de voluntarismul utopic, prin această încredere în organicitate, ca alternativă la schemele gândite și impuse prin ucaz. Ca și în cazul lui Vasile Pogor, lectura lui Buckle își pune amprenta asupra lui Maiorescu: autenticul progres nu poate fi imaginat decât având ca punct
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
junimistă se organizează în jurul unei căi de mijloc, a moderației militante. De vreme ce întoarcerea în trecut este imposibilă, iar raționalismul politic, cu a sa venerare a frazelor importate, este de asemenea pernicios, „reacțiunea“ ce poate trezi o întreagă societate din somnul utopic al iluziilor este reprezentată de terapia dublă a lucidității și a construcției pe durată lungă. Campania de la 1868 nu semnifică doar negarea unei direcții deja existente. Ea este, în egală măsură, un manifest dedicat schițării unui viitor posibil, din care
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Iorga de mai târziu nu poate fi negată. Nașterea formelor fără fond este opera unei generații europene ce ignoră datoria de solidaritate cu înaintașii. Ea este, în linie burkeană, o generație prometeică ce întoarce spatele trecutului, fascinată de un viitor utopic. Gândirea abstractă franceză este combustibilul raționalismului politic. Dezvoltarea de energie vitală fără seamăn pe care o arătase poporul francez se părea atunci lumii întregi a fi rezultatul ideilor abstracte, al formulelor filozofice și sociale, pe care le întrebuințaseră antemergătorii revoluției
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
generalisimul partidului, și nici pe guvernul, nici poporul englez nui doare capul de aceasta.<ref id=”1”> Eminescu, Opere, vol. XII, Editura Academiei R.S.R., București, 1985, pp. 159-160.</ref> Gradualism și organicitate Neîncrezătoare în raționalismul politic și în relevanța schemelor utopice, reflecția junimistă va miza, în mod previzibil, pe acea manieră englezească de a gândi societatea evocată de Maiorescu însuși. Evolu ționismul junimist înseamnă, înainte de toate, întoar cere la o politică a prudenței, gradualismului și organicității. De vreme ce voluntarismul individual sau etatic
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
altă soluție decât să se întoarcă spre individ și spre comunitate, încercând să exploateze potențialul pe care nu îl poate mobiliza comanda centralizată a statului. Din acest unghi de vedere, politica junimistă este, în același timp, antirevoluționară și durabilă. Energia utopică sfârșește prin a întări un stat ce alimentează apetitul de parvenire al unei false stări a treia. În această democrație bugetivoră, statul este venerat ca motor ale emancipării, iar centralizarea este maniera firească în care această omnipotență a statului limitează
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]