22,286 matches
-
poate fi considerat precum vârful unui «iceberg de atracție» fața de monahism. Este ca și cum monahii ar fi mai importanți decât ceilalți consacrați - de viață apostolică sau activă - care uneori par să aibă un fel complex de inferioritate. Este un fenomen vizibil întrucât multe ambiente de viață consacrată - pe bună dreptate sau nu - simt iarăși nevoia de a se auto-califica ca fiind «monastice», «mai monastice» sau «semi-monastice» etc. Această senzație este mai mult decât confirmată dacă trecem prin vreo librărie religioasă, deoarece
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
reînvierea unor forme și stiluri care riscă să răspundă unei nevoi agresive luare în stăpânire, prin intermediul exercitării unei violențe simbolice. Prin violență simbolică se înțelege impunerea ostentativă și agresivă a propriei existențe și a propriei prezențe într-un mod prea vizibil. Această violență simbolică se exercită printr-o diferențiere excesivă de ambientul înconjurător, de exemplu prin felul de a se îmbrăca, de a răspunde, de a se relaționa. Nu trebuie să pierdem din vedere faptul că, în spatele dorinței firești de a
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
noastră), experimentale (viitorul este cel care ne confirmă căile cele mai adecvate pentru a fi adoptate și parcurse) și, din punct de vedere eclezial, autentice, în sensul că noile angajamente de viață și noile idealuri comunitare trebuie să fie semne vizibile pentru toți oamenii vremurilor noastre. În realitate, dacă stăm bine și ne gândim, categoriile culturale pe care le-am amintit (provizoriul, experimentarea, autenticitatea) sunt cele dintotdeauna, acelea pe care le aflăm la originile Ordinelor religioase». În jumătate de secol s-
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
a volumului, analizăm problematica politicii de securitate națională ca domeniu al politicilor publice, precum și conceptele esențiale pentru analiza ei (politica de securitate, politici sectoriale, strategii, operațiuni și tactici). De asemenea, dat fiind că strategia de securitate națională este cel mai vizibil și utilizat instrument În politica de securitate națională, examinăm apoi conceptele referitoare la formularea strategiilor de securitate și etapele majore ale elaborării strategiei de securitate națională. Cea de-a doua parte a lucrării, intitulată „Concepte, paradigme, teorii”, reunește cinci contribuții
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
au devenit din ce În ce mai complexe și mult diferite de cele din secolul precedent, conflictele etnopolitice fiind unul dintre elementele dominante ale noului context internațional. În special la nivelul Uniunii Europene, dar și al statelor sale membre, există o preocupare tot mai vizibilă pentru această problemă. Ultima contribuție din această lucrare prezintă demersurile Uniunii pentru dezvoltarea propriilor mecanisme și politici În domeniu, la care România, În calitate de stat membru, va participa din ce În ce mai activ. Dincolo de aceste considerente, există câteva premise pe care le Împărtășesc aproape
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
strategii (set coordonat de acțiuni pentru a realiza viziunea, prin alocarea resurselor necesare). Tendințele, scenariile, viziunea și strategiile sunt parte a procesului de decizie În politicile publice. Dintre acestea, elaborarea strategiei de securitate națională este cel mai important, cel mai vizibil și cel mai utilizat instrument În politica de securitate națională În comunitatea euroatlantică. Lecturi recomandate Bartholomees, Boone J. Jr. (ed.) (2006), Guide To National Security Policy And Strategy, ed. a II-a, US Army War College, Carlisle (PA). Dunn, William
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și psihologice. De aceea, strategia este mai mult o artă. Am văzut ce se Înțelege prin politică de securitate și prin strategie, care sunt veleitățile strategiei și cum se poate formula o strategie de securitate națională. O strategie este mai vizibilă și mai ușor de apreciat În timp de război, dar rolul ei În câștigarea războaielor sau eficiența sa În timp de pace sunt mai greu de evaluat. Betts (2000), deși recunoaște necesitatea strategiei ca ingredient pentru a eficientiza războaiele din
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
și politic (Deese și Nye, 1981; Buzan, 1983; 1991b; Ullman, 1983) și după ce securitatea a Început să fie definită și prin prisma percepției amenințărilor de securitate 2 (Jervis, 1970; Allison G., 1971; Jervis, 1976), această abordare este Însă mai puțin vizibilă În literatura de specialitate. Există Însă și perspective mai dezvoltate conceptual. Ceea ce au În comun este observația că, pentru a vorbi de securitate regională și, În general, de o problematică la nivel regional, este necesar un grad minim de interdependență
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
general, nici una din aceste regiuni nu este considerată complex de securitate, deoarece statele participante ar face parte din alte complexe de securitate (Buzan, 2003). Totuși, preocuparea pentru cele două zone reprezentate ca regiuni cu probleme distincte de securitate este din ce În ce mai vizibilă (Archer, 1999; Christiansen et al., 2000; Anderson și Apap, 2002; Neumann și Heikka, 2005). De la sfârșitul anilor ’90 există un interes tot mai crescut și pentru Asia Centrală. Cercetările realizate până În prezent arată că această zonă este caracterizată instituțional de un
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
de planificare, prevederile Directivei de Planificare și a celorlalte documente de planificare sunt convertite În obiective realizabile prin alocarea de resurse care să conducă la Îndeplinirea lor. Potrivit opiniei lui Barlett et al. (1995), programarea este partea cea mai puțin vizibilă și uneori neînțeleasă a Întregului sistem de management al resurselor de apărare. În această etapă se stabilește distribuția echitabilă a resurselor Între mai multe programe aflate În competiție pentru resursele disponibile, pe baza unor criterii definite de prioritățile și obiectivele
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
factori culturali și structurali, astfel Încât să Împiedice apariția unor noi conflicte (Jeong, 2002). Acțiunile curente de peacebuilding Încearcă să țină cont de această nouă viziune, Însă Între astfel de operațiuni și cele de menținere a păcii (peacekeeping) există o ruptură vizibilă. În acest context, a fost dezvoltat conceptul de operațiuni de susținere a păcii (peace-support operations) - misiuni complexe care combină desfășurarea de forțe militare cu anumite componente civile. Scopul acestora este de a asigura un cadru stabil pentru crearea și consolidarea
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
sortite eșecului, dovedindu-se incapabile să prevină o serie de dezastre de mare amploare, precum atrocitățile din protectoratul ONU de la Srebrenica (1995)1. În cele din urmă, SUA s-au alăturat eforturilor internaționale de soluționare a crizei, dar un rezultat vizibil nu a fost obținut Înainte ca intervenția militară a NATO să Îi determine pe Slobodan Miloševiæ, Franjo Tuðman și Alija Izetbegoviæ2 să accepte un acord de pace, pe care părțile implicate l-au semnat la Dayton, În Statele Unite. Acesta avea
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
gume, adezivi, cauciuc sau petrol), dar mai există încă un potențial enorm pentru noi cercetări aprofundate asupra utilizării durabile a elementelor unei mari diversități de organisme neutilizate până acum. Biodiversitatea furnizează numeroase servicii oferite de ecosisteme care sunt adeseori ușor vizibile. Ea joacă un rol extrem de important în regularizarea chimică a atmosferei și a aprovizionării cu apă, fiind implicată direct în reciclarea elementelor nutritive și a solurilor fertile. Experimente controlate cu medii înconjurătoare au dovedit că omenirea nu poate să construiască
Introducere în măsurarea diversității Teorie și aplicații by Ion PURCARU () [Corola-publishinghouse/Science/231_a_213]
-
vreun argument pentru această opinie atât de "ambițioasă" și "îndrăzneață")15. A doua problemă este falsitatea acuzației că focalizarea pe tema dreptății este responsabilă pentru distragerea atenției de la subiectul puterii. Foarte multe teorii ale dreptății încorporează, de fapt, în mod vizibil, și aspecte precum distribuția puterii, drepturile civile și politice, reprezentarea sau egalitatea politică 16. În sfârșit, a treia problemă este lipsa extremă de verosimilitudine a sugestiei că dreptatea nu constituie o temă importantă a filosofiei politice. Desigur, în filosofie sunt
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
i.e., în cazul teoriilor "libert arianismului de dreapta") ale dreptății. 73 Am discutat acest ideal, așa cum este el înțeles de Dworkin sau/și de alți egalitarieni ai șansei, în "Egalitarianismul", pp. 56-71. 74 Inclusiv despre Cohen, care a depus eforturi vizibile pentru respingerea tezei primatului dreptății în sensul că exigențele acesteia "nu suportă niciun compromis" și că ele nu pot fi niciodată sacrificate în numele exigențelor altor valori sociale (Cohen, Rescuing Justice, pp. 302-307), se poate susține, dacă nu mă înșel, că
[Corola-publishinghouse/Science/84953_a_85738]
-
de legăturile de sânge și genealogie. Ar fi dificil să afirmăm că înrudirea și alianța nu mai joacă niciun rol în societățile occidentale, la fel ca în lumea afacerilor, ca și în cea a spectacolului sau a politicii. În mod vizibil, logica pieței și a contractului nu a dizolvat relațiile sociale considerate adesea (în continuarea lui Max Weber) "tradiționale", și nici mecanismele de reproducere socială. Primul teoretician al rudeniei, americanul Lewis Henry Morgan (1818-1881), frecventându-i pe iroquois, remarcase imediat că
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
cea a identității, tema globalizării. După o discuție referitoare la adecvarea utilizării conceptului de globalizare în contextul ruralului românesc, am încercat să răspund la două întrebări: care sunt efectele globalizării asupra ruralului românesc actual și care din dimensiunile globalizării sunt vizibile în planul realității sociale a satului. Capitolul cinci are în centru al doilea mare concept nucleu al acestei cercetări, cel de identitate. Multitudinea de fațete ale fenomenului individuală, socială / colectivă, etnică / națională, culturală obligă la o analiză din diferite unghiuri
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
Economie autarhică, având prea puține legături cu o piață deschisă. Satisfacerea nevoilor ale comunității se realiza în interiorul satului. * Cultură proprie, extrem de originală, de înalt nivel artistic (Stahl, 1969) O dată cu primul război mondial, procesul accentuându-se ulterior, pe măsură ce semnele industrializării devin vizibile, aceste patru caracteristici nu se mai regăsesc aproape nicăieri în ruralul românesc, iar cele două sate studiate nu fac excepție. Figura 1.1 Localizarea celor două comunități studiate orașul Tălmaciu (înglobează și Tălmăcelul) comuna Ludoș Tălmăcelul, ca și Ludoșul de
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
să scape de acea schimbare majoră ce a determinat ulterior regresul profund al comunității și scăderea dramatică a populației acestuia: astfel, între anii 1948 și 1962, Ludoșul este ultima comună din regiunea Hunedoara, determinată să se colectivizeze. Efectele colectivizării sunt vizibile și astăzi. Din 1968, Ludoșul face parte din județul Sibiu (Comuna Ludoș, județul Sibiu, colecția Micromonografii Locale). Dintre evenimentele culturale, trebuie amintit în 1932 înființarea unei biblioteci sătești de către Astra, prima astfel de bibliotecă din ruralul județului Sibiu. 2.2
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
reprezintă cele două activități principale ale economiei Ludoșului. În 2002, 70,3% din totalul populației ocupate lucra în agricultură. Din totalul populației ocupate, 56,6% reprezentau lucrători familiali în gospodăria proprie. Însă efectele depopulării comunei și îmbătrânirii populației ei, sunt vizibile și în economie. Astfel, Ludoșul are un procent al populației ocupate de 28,4% și un număr de pensionari în creștere (48,7%), astfel că forța de muncă în agricultură este scăzută în Ludoș. Agricultura. Ludoșul are o economie preponderent
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
și astăzi de suferit din cauza colectivizării agriculturii din perioada comunistă. Ludoșul a fost unul din satele în care retrocedarea pământului s-a făcut extrem de dificil și a iscat conflicte între săteni (vezi capitolul 6). Efectele acestei stări de lucruri sunt vizibile și astăzi, multe terenuri rămânând nelucrate. Creșterea animalelor. Este a doua activitate ca importanță în sat, dar care nu are amploarea agriculturii. Practica răspândită în sat era și este încă aceea a comercializării produselor din agricultură în scopul creșterii animalelor
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
la o schimbări ce afectează grupuri mai mici. De asemenea putem vorbi de o schimbări în plan real, vizibil, adică a comportamentului, instituțiilor, a modurilor de a face într-o societate dată, dar și de schimbări în planul mai puțin vizibil al atitudinilor, normelor, simbolurilor și valorilor. Aceeași varietate o regăsim și legat de factorii ce determină schimbarea și mecanismele ei. Sau legat de unghiul de abordare a schimbării, fie prin prisma legilor acesteia, a formelor ei, a cauzelor sau agenților
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
piață. Ambele presupun atât o schimbare instituțională, cât și una a mentalităților. Studii actuale (Voicu, 2005) merg pe ideea unei tranziții cvadruple: economică, instituțional-politică, a politicii externe și a structurii sociale, la care se adaugă și schimbările culturale, mai puțin vizibile la început, dar care sunt mai profunde. Sau, dintr-un alt punct de vedere, tranziția înseamnă trei provocări: construcția (transformarea) instituțională, recuperarea (creșterea) economică și asigurarea stabilității sociale (Dăianu, 1999). Cătălin Zamfir vorbește de asemenea despre trei straturi ale tranziției
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
faptul că tranziția este un proces îndelungat, că transformările cele mai dificile sunt cele din sfera socialului, sau altfel spus că "trebuie să treacă câteva generații printr-un nou tip de organizare socială sau politică, pentru ca efectele acesteia să devină vizibile la nivelul culturii și comportamentului" (Weiner, 1997). În al doilea rând, este clar că tranziția nu este aceeași în toate țările foste comuniste, tot așa cum rezultatul nu este același, fiecare țară prezentând elemente proprii ce țin de istoria sa, de
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]
-
prin biserica ortodoxă, sau actele de dizidență și susținerea celor din interiorul sistemului de către cei din afară. Toate aceste forme de expresie al societății civile, s-au întâlnit în toate țările fost comuniste și au întreținut dincolo de suprafață, de nivelul vizibil, societatea civilă (Schöpflin, 1993). La acestea, un antropolog străin ce a studiat impactul comunismului și al revoluției în Țara Oltului, remarcă alte câteva forme de rezistență indirectă a oamenilor față de stat: deturnarea atenției interesului și preocupării spre familie și prieteni
by Adela Elena Popa [Corola-publishinghouse/Science/1048_a_2556]