2,110 matches
-
și poeții pe care inspirația îi ajungea te miri în ce loc și își repetau versul în minte, ca să nu-l uite. Așa cum orice lucru sau ființă își are poezia sa, tot așa își are și înjurătura sa. A afla înjurăturile tuturor lucrurilor era un fel de a recrea lumea. Pe acest drum anevoios, Maca avu revelația faptului că nu-i venea în minte nicio înjurătură despre scara blocului. În rest, toate erau la locul lor. Pisica neagră trecu prin fața lui
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
sau ființă își are poezia sa, tot așa își are și înjurătura sa. A afla înjurăturile tuturor lucrurilor era un fel de a recrea lumea. Pe acest drum anevoios, Maca avu revelația faptului că nu-i venea în minte nicio înjurătură despre scara blocului. În rest, toate erau la locul lor. Pisica neagră trecu prin fața lui, apoi se instală în pragul ușii. Țâncii, cu mânecile prea lungi, numai bune de șters nasul, îl priveau fără nicio expresie. Din spatele lor, femeia cu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
se dumirească Maca, reîntorcându-se la gândurile lui. — E vorba de pereții blocului, preciză bărbatul. Și, văzând că Maca nu reacționează în vreun fel, îl înghionti : Hai, că pentru asta merit o țigară... — Nu știu ce să zic... — Păi, nu căutai o înjurătură cu blocul ? Poftim înjurătura ! — Chiar așa, își aminti Maca. Tocmai ce-mi lipsea. Asta ar fi, cum s-ar zice, ziua a șasea. — D-apoi vezi, spuse bărbatul, întinzând mâna. Motanul negru i se înfoie pe umăr, ca o bufniță
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
-se la gândurile lui. — E vorba de pereții blocului, preciză bărbatul. Și, văzând că Maca nu reacționează în vreun fel, îl înghionti : Hai, că pentru asta merit o țigară... — Nu știu ce să zic... — Păi, nu căutai o înjurătură cu blocul ? Poftim înjurătura ! — Chiar așa, își aminti Maca. Tocmai ce-mi lipsea. Asta ar fi, cum s-ar zice, ziua a șasea. — D-apoi vezi, spuse bărbatul, întinzând mâna. Motanul negru i se înfoie pe umăr, ca o bufniță. — Nu mai am nicio
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
să fi fost cuvântul acela. Undeva, peste garduri, lătră un câine. Poate că și acela era tot un cuvânt. Pe drumul de la cimitir, mahalaua părea liniștită. Maca înjură în gând, pentru ca pacea să fie deplină. După el, cum se știe, înjurătura era un fel de împăcare cu lumea. De aceea simțea că nu auzise și nu spusese destul. Purta în nenumăratele buzunare ale vestei de motociclist notițele doldora de sudalme. Era tot ce luase cu el din camera în care nu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
știa cum să se mai întoarcă. Urcarea celor trei etaje, cu paznicii neobosiți la fiece cat, i se părea o povară imposibil de dus. Lumea, în întregul ei, e mai ușor de înfruntat decât unul sau altul dintre locuitorii ei. Înjurătura pătrunde în miez, apără lucrul în sine. Înserarea se înstăpânea, treaptă cu treaptă. Mai departe, la lizieră, dincolo de cimitire, apusul întârzia, vinețiu, peste întreaga linie a orizontului, încât credeai că n-o să se mai facă noapte niciodată. În oraș, apusurile
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
se simți din nou liber. Strigă din toate puterile, din pieptul lui țâșniră, ca dintr-un grumaz retezat, toate blestemele ce puteau ajuta lumea să se lecuiască. Se căută prin buzunare și scoase peticelele de hârtie pe care notase sudălmile, înjurăturile și blestemele ce făceau să se des chidă chivotul legii. Pe măsură ce le citea, le arunca. Hârtiile se înălțau în adierile stârnite de flăcări și se roteau, ca niște vrăbii de foc. Podurile rulante, brațele de fier, boturile căscate, frunțile încovoiate
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
scala comportamentelor agresive care corespunde tulburării opoziționale și scala delincvenței care corespunde tulburării de conduită. Pe scurt 8.1 Cele patru categorii de comportamente agresive Tulburarea de conduită Tulburarea opozițională Implicit, nedistructiv Nerespectarea autorității: absențe nemotivate, evitarea sarcinilor, încălcarea regulilor, înjurături Explicit, nedistructiv Opoziție: irascibil, încăpățânat, certăreț, sfidător, deranjant Implicit, distructiv Încălcări ale proprietății: vandalism, furt, incendiere Explicit, distructiv Agresiune: sfidează, se bate, îi învinovățește pe alții, este plin de cruzime sau răutăcios Sursă: Frick și colab., 1993. TULBURAREA OPOZIȚIONALĂ Descriere
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
din ultimul secol apar rapoarte fenomenologice și descrieri clinice similare (Berrios, 1985). Gîndurile obsedante sînt adesea legate de frica de contaminare sau de teama de a nu face rău altora sau de a încălca anumite convenții sociale prin manifestări precum înjurăturile ori inițierea unor avansuri sexuale în public (Marks, 1987). Rasmussen și Eisen (1992) afirmă că, din 560 de pacienți cu TOC, 50% manifestă obsesii legate de contaminare, 42% îndoieli patologice, 33% obsesii somatice, 32% nevoia de simetrie, 31% obsesii legate
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
m-am dus să mă culc, într-o cabină. A doua zi am aflat că celebrii artiști au ajuns la ora două noaptea la hotel și li s-a pus în vedere să nu mai stea încă o noapte, deoarece înjurăturile și bețiile au speriat recepționerii și gardienii (oameni care văzuseră ceva scandalagii, la viața lor!). Am făcut cunoștință cu trupa (evitîndu-l pe director, care mîrîia, de nervi): o singură persoană vorbea românește, Evdokia; restul, numai în rusă! Spectacolul era la
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
de praf. Puțin mai încolo era o cârciumă veche din care răsunau voci agitate și puse pe sfadă; gustă în amintire un pic din viața satului său Stilo: bărbații la birt jucau cărți și fiecare partidă o însoțeau cu o înjurătură, ca și cum în felul ăla, prin aroganța vorbelor, ar fi putut să-i vină de hac nenorocului. Când și când, o voce o înăbușea pe alta și rostea acuzații spurcate. Dar cărțile n-aveau nicio legătură cu vinovățiile și defectele adevărate
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
ceea ce se știe din timp”; „A cunoaște răul Înseamnă a-l micșora”; „Un om prevenit face cât doi”.) Cine suflă-n foc Îi sar scânteile În ochi. (Cine se amestecă, de exemplu, În certurile sau dușmăniile altora se alege cu Înjurături sau chiar cu lovituri.) Întâi gustă, apoi mănâncă. (Acțiunea trebuie să urmeze anticipării, și nu invers: aceasta cu atât mai mult cu cât, așa cum observa N. Iorga, pot fi succese care te Înjosesc și Înfrângeri care te Înalță.) Când ești
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
act impulsiv este direct proporțională cu un anumit nivel de evoluție culturală și morală a sistemului personalității fiecăruia, care nu va accepta orice soluție de răspuns (de exemplu, cineva va aprecia că ar fi nedemn de el ca la o Înjurătură pe care un semen i-a adresat-o la un moment dat, În mod nejustificat, să răspundă Într-o manieră similară). Μ Poziția În plan social a oricărei personalități este fixată de reperele: admirație, invidie, indiferență. Μ Bătrânul care este
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
frică și lașitate. Dar te-ntreb de ce nu zici nimic împotriva a ceea ce se-ntîmplă azi! Gh. P. doi: Cum nu zic?! Ba zic mereu! Cum nu zic?! Gh. P. unu: Lasă chestia cu bîrfa zilnică de la coada la farmacie, sau înjurăturile cînd îți aduce poștașul pensia...; că de zis, așa, ziceam și înainte, și înjuram, și făceam bancuri, și la cozi, și la serviciu, și-acasă... Nu, mie să-mi spui ce faci acum, azi, cum te opui tu la minciuna
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Discursul metaliterar francez nu se potrivește deloc cu cel românesc. Scena culturală, iarăși, e una la Paris, alta În București. Aici, cafeneaua literară Înseamnă o discuție Între prieteni, așa cum nu se Întîmplă niciodată Într-un talk-show fotbalistic sau politic, sau Înjurături lansate În eter unor absenți. Florin Iaru nu intră În polemică nici măcar cu H.-R. Patapievici, pentru că amîndoi lucrează, pînă la urmă, În același trust. Dar nici Cărtărescu cu Breban, nici Marius Chivu cu Daniel Cristea-Enache. Toată lumea, pe platourile scenei
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
puteau face mare lucru, drept pentru care - printre altele - au ales discursul sublim, vituperant, pesimist, uneori misticiod, apologetic a ceea ce Compagnon numește antimodernitate. Frustrați În registrul acțiunii (nu-i numește autorul, cu un epitet rarm excelent ales - scrogneugneux, stîlcire a Înjurăturii sacré nom de Dieu - care bodogăne, cîrcotași, cîrtitori?), anti-modernii sînt revanșarzii spirituali ai modernității, cei care armează stiloul și trag În premianții zilei cu salve de cerneală, În efortul de a-i despuia de aparențe. Nu Întîmplător, deși În subtitlu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ignorarea copilului: adultul nu observă sau se face că nu observă ori nu răspunde corespunzător progreselor unui copil. Tot aici intră lipsa voinței sau incapacitatea adultului de a furniza atenție și stimulare copilului în cursul zilei; abuzul verbal (țipete, jigniri, înjurături, blesteme); cerințe excesive privind performanțele copilului; penalizarea copilului pentru un comportament pozitiv, normal (zâmbește, chicotește, se mișcă, explorează, manipulează obiecte, vocalizează); penalizarea copilului când manifestă semnele unei stime de sine; penalizarea copilului pentru folosirea unor abilități interpersonale absolut necesare în
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
ar putea fi trecută cu vederea, accentele profetice în care este pictat tabloul nemulțumirii și chiar al începutului de nevroză colectivă dintr-un text precum Iron Maiden sunt imposibil de cosmetizat: "Nu au decât să vuiască mâinile/ De stânci și înjurături ticăloase/ Pe buzele negre ale clopotului din Delfi/ Se auzeau cioburi melodioase/ Prin ceața târgului de sentimente/ Bocitoarele din umbra Pământului/ Ieșeau din izvoare să întunece lumea/ Caii fugeau speriați pe acoperișul cerului/ Ca tunetul fără sfârșit/ Pe marea întindere
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
noapte de se potolește, acele urlete, acele țipete ale vînzătorilor de zarzavaturi, fructe, apă, boarfe, mături, nisip. Aceste scrîșnete de căruțe care se ciocnesc, se agață între ele pe străduțele strîmte, se încîlcesc și se fac grămezi, de unde se aud înjurături, amenințări și lovituri de bici. Și această mizerie, acest noroi care mustește peste tot de cum dă ploaia, făcînd caldarîmurile alunecoase, adevărate capcane ale morții. Și gunoaiele care putrezesc prin canale și pe la colțuri, mirosul de putrezicine și de urină pe
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
formei unei pete apărute tocmai luni. La sfîrșitul săptămînii, nimeni nu se mai apropia de el, din cauza mirosului. Unul din clienții companiei mele mi-a vorbit despre un fost șef al lui, care, indiferent de contextul social, strecura cîte o înjurătură în fiecare frază. Grobienii sînt șefi cărora pur și simplu nu le pasă de modul în care îi percep ceilalți. Standardele lor diferă mult de cele ale persoanelor din jurul lor, dar ei nu conștientizează reacțiile celorlalți. Fie că grosolănia lor
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
cu delicatețe și cu conveniențe sociale, ori chiar să ții seama de opinia publică a bîlciului [...]; să mănînci bine, să bei bine și să iubești bine este chiar formula lui; se ușurează imediat cu un potop de cele mai triviale înjurături și nu păstrează ranchiună; Caragiale e trivial și pornolog." Ar mai fi de adăugat observația călinesciană conform căreia "corespondența sa este în stil molavo-rostoganesc-miticesc" domeniu din care mă limitez la o singură exemplificare un scurt extras dintr-o scrisoare către
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
pe Bubico), curte teribilă! (Către Bubico:) Craiule!... [...] Bubico este copilul lui Garson și al Gigichii, care era soră cu Zambilica a Papadopolinii, ceea ce, care va să zică, însemnează că Zambilica este mătușa lui Bubico după mamă..." Panoplia trivialului se întregește și cu celebra înjurătură națională in extenso într-un raport oficial al procurorului, Telegrame: Atunci Costăchel Gudurău care sta la altă masă criticînd guvernul gura mare, sculat și apostrofînd directorul strigat ba pe al mă-tii și ridicat bastonu") sau în forma ei prescurtată
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
o vulgaritate a primului fond din moment ce "și în om și în lume, există după vechile credințe un strat rezidual de dejecțiuni, de resturi descompuse ale psihicului colectiv, inutilizabile" aluviuni ce se revarsă și asupra Crai-lor "cartea lui deșucheată, plină de înjurături, buruienoasă, sucită" în care "fiul lui Rică Venturiano e Gore Pirgu"; la polul opus, T. Vianu e convins în cazul lui Mateiu că "omul a izbutit să se ascundă aproape pe de-a întregul în artist" un artist din familia
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
snobism, evident exagerare de tipul celor care îl receptau pe Mateiu doar ca erudit al jargonului de obor, doct în expresii de autentic mahalagism sau practicant al aliterațiilor triviale, care ar fi încredințat tiparului o carte deșucheată și plină de înjurături dedicată sufletului spurcat și scîrnav al Bucureștilor drept pentru care ar putea năzui doar la o stimă literară rezonabilă. Că eroii lui Mateiu sunt niște nobili de extracție și coloratură balcanică sesizează Edgar Papu, propunînd o provocatoare comparație cu Ghepardul
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
N. I. Buharin, că la alegerile din 1946 a votat, deși nu avea dreptul, fiind minor, și încă în mai multe secții, cu complicitatea supraveghetorilor, că la cele din 1975 undeva au apărut pe buletine, scrise cu litere de tipar, „niște înjurături naționale” și excremente, că Grigore Vasiliu-Birlic s-a înscris în PCR sub efectul spaimei stârnite de afirmația lui Vâșinski, la un banchet, că intelectualii români aveau de ales între „titluri, onoruri și bani ori Siberia”. Lectura devine însă acaparantă prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288967_a_290296]