2,210 matches
-
Povestea e mai lungă. Cu Îngăduința dumneavoastră, am să v-o prezint. ― Să auzim: Gruia a povestit sintetic acea Întâmplare dramatică și că cel operat de el acum două săptămâni - cu o afecțiune gravă - nu este altul decât soțul acelei țigănci cu „vătămătura” de atunci... „Amice, vezi bine că individul este ținut la curent cu tot ce se Întâmplă În clinică. Are pe cineva care amișună pe urmele tale. Trebuie să l descoperi, ca să te poți feri din calea lui...” - l-
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
doctoru’. Iaca cî m-am prezăntat... ― Bine ai venit. Ia loc pe scaunul de colo. ― Mulțămăsc. ― Voi Încerca să lămuresc unele lucruri privind soțul ei. Dacă va fi cazul, te voi chema. La revedere, doctore Gruia . În timp ce o cerceta pe țigancă cu zâmbet pe buze, aceasta aștepta cu privirea ațintită asupra profesorului ca spre icoană... Atunci, el a pornit să-i explice pe Îndelete și pe Înțelesul ei pricina pentru care a invitat o... Spre mirarea lui, piranda se dovedea de
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Te ascult: ― Cum rămâni cu obrazu’ nostru fațî di matali, domnu’ profisoru’ șî di domnu’ doctoru’... pi cari Îl știm de-o viațî. El m-o lecuit șî pi mini... Profesorul și-a amintit de Întâmplarea de la Pomârla privitoare la țigancă, povestită de Gruia... Întrebarea era cum să iasă din lațul aruncat de pirandă... ― Spune-mi, te rog, unde ai casa? În ce sat? ― Apâi casa noastrî Îi la Grajdiuri. Da’ vara, dacî ne-agiutî Dumnezău, mai plecăm cu... cu cortu’... ― Când
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Numa’ sî vă țâniț’ di cuvânt, cî... noi om aștepta... Apâi mai rămâniț’ cu ghini, domnu profisoru’ - a vorbit piranda, dispărând ca un duh... După plecarea ei, l-a chemat pe Gruia. ― Poftiți, domnule profesor. Cum v-ați descurcat cu țiganca? ― Vezi tu? Noi ne dăm mari și tari, a toate știutori, dar ar trebui să aflăm unele secrete despre perspicacitate și mod de a vedea relațiile interumane... Pot să spun că am primit o lecție deosebită În acest sens... Dar
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
grija matali... ― Asta este adevărat. Întrebarea, Însă, rămâne În picioare: ce vrei de la mine? ― Eu n-am vinit ca sî ti supâr, domnu’ doctoru’ - cî tari tinerel ești șî cum sâmt eu ai șî suflit bun... În timp ce spunea toate acestea, țiganca Învârtea Între degete un inel turnat În aur masiv, cu o decorație extraordinară și cu o piatră roșie frumos fixată pe el... La un moment dat, a scăpat inelul din mână.. Nu s-a aplecat să-l ridice... Doctorul, ai
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
masiv, cu o decorație extraordinară și cu o piatră roșie frumos fixată pe el... La un moment dat, a scăpat inelul din mână.. Nu s-a aplecat să-l ridice... Doctorul, ai cărui ochi rămăseseră fixați pe minunea din mâinile țigăncii ca cei ai motanului pe oala cu smântână, s-a aplecat instinctiv... Când l-a văzut În căușul palmei, a pornit să-l Întoarcă pe toate fețele... ― Da’ ce fel de inel e acesta? Văd că are gravate niște litere
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
aplecat instinctiv... Când l-a văzut În căușul palmei, a pornit să-l Întoarcă pe toate fețele... ― Da’ ce fel de inel e acesta? Văd că are gravate niște litere și un an. ― Inelu’ aista ari povestea lui... - a vorbit țiganca, cu un glas ce lăsa să se simtă că e vorba de o taină... ― Ce poveste? - a Întrebat doctorul, introducându-l pe degetul „inelar”... ― Aista-i un inel pi cari Îl poartî numa’ bulibașa. Barbatu’ meu o fost bulibașî. ȘÎ
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
pe deget inelul bulibașei... ― ȘÎ când știu eu răzultatu’? ― Da’ ce aveți voi... de vă băgați În sufletul omului ca musca...? ― Da-i a’ nostru șî vrem sî-l videm acasî, cî l-o uitat satu’ di când o plecat... Biata țigancă vorbea deja cu ușa, care i s-a Închis În față. „Uiti-ti numa’ ci Însamnî domnu’ profisoru’ șî cu domnu’ doctoru’ ceal tânâru’, cu vorba ca di mieri, fațî di aista cari parcâ i smucit din botez... Da’ mari
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Aici la șpital la poartî Îl așteaptam pi domnu’ Cucu doctoru’ șî cum nu mai vine am scos inelu’ din batistî șî mă giucam cu el... Când o vinit șî m-o Întreabat răstit - ci vreu - am scapat inelu’ gios... Țiganca s-a oprit din povestit, privind pe sub sprâncene când la profesor, când la doctorul Cuc... ― Și mai departe ce s-a Întâmplat de a ajuns inelul pe degetul doctorului Cuc? ― Pânî sî mă aplec sî ieu inelu’ di gios, domnu
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
așa că putem vorbi aceeași limbă... ― Atunci sunt sigură că mă veți Înțelege, chiar dacă uneori... sar calul. ― Din parte-mi, nu vei avea reproșuri... Acuma Însă te rog să suni la poartă, s-o trimită aici pe piranda... După câteva minute, țiganca era În cabinetul directorului. ― Sărut mânuța matale, domnu’ derecturu’. Iaca am vinit. ― Te-am chemat, să-ți dau inelul. De te cheamă la Miliție sau la Securitate, le spui cum a ajuns inelul la doctorul Cuc și că, dacă nu
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
al șatrei voastre. ― Da’ eu las vorbî sî zâcî cî am pleacat cu cortu’... ― Cum adică lași vorbă? ―Pâi, la noi dacî Îl cautî pi unu’ șî nu vrem sî-l gasascî apâi nici dracu nu dă di el! După plecarea țigăncii, directorul a rugat-o pe secretară: ― Sună la centrală, să-mi facă legătura cu... Cu... știi cine - a conchis directorul, zâmbind ghiduș. În câteva minute, avea legătura cu securistul. ― Alo! La telefon este profesorul Tacitu, directorul spitalului. M-ați sunat
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Trebuie să-mi fac timp și să-l rog pe bunul meu profesor - care știe atâtea despre Iași - să-mi povestească câte ceva despre această Academie”... ― SÎ trăiț’, domnu’ doctoru’ scump șî bun la Dumnezău - s-a trezit salutat de o țigancă, Însoțită de un flăcău tăciuniu. A privit la femeie și repede și-a dat seama că este fosta lui pacientă de la Pomârla și cea cu inelul bulibașei... ― Apăi, bunule, am vinit cu ficioru’ meu sî videm di târguieli pintru nuntî
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ficioru’ meu sî videm di târguieli pintru nuntî. SÎ Însoarî, mânca ț’-aș. Iaca amuș Îi toamnî șî giucăm la nuntî. ― Ce face bulibașa, pe care l-am operat? ― Numa’ suflețălu’ matali ceal bun șî mânuțâli aiestea - i-a cuprins țiganca palmele Într-ale ei - l-o adus la viațî. ȘÎ noi Încî nu ț-am mulțămit cum să cuvini. ȘÎ nici lu’ domnu’ profisoru’ doctoru’... Da’ parcî am hotărât sî viniț sî vă mulțămim așa cum știm noi, mâca-ț’-aș. ― Am
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ducă, totuși, la... Întâlnire. Au rugat centralista să le anunțe prezența... Pe culoarul care Îi despărțea de biroul securistului, abia au apucat să schimbe două vorbe. ― Și dacă ne cere „obiectul”? - a Întrebat profesorul Hliboceanu. ― Susținem sus și tare că țiganca ne-a amenințat, forțându-ne să-i dăm inelul. Numai să n-o cheme și pe ea... ― Până s-o cheme securistul, am chemat-o eu și am vorbit cu ea... ― Și? ― M-a asigurat că, oricine ar căuta-o
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Hliboceanu cui era destinat acel inel? ― Întrebarea nu este suficient de clară. Este doar insinuantă - a răspuns profesorul. ― Pe mine să nu mă iei cu finețuri. Mie să-mi spui pentru care din voi doi a fost adus inelul de către țigancă? Pentru doctorul Gruia Toaibă, care l-a operat pe șatrar, sau pentru dumneata, profesore, ca șef al doctorului? ― Domnule! Pe un asemenea ton și Într-un asemenea limbaj, de mahala, eu refuz să dialoghez cu dumneata, indiferent cine ești - s-
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
prea aveți cum să-l vedeți - a răspuns directorul. ― De ce? ― Fiindcă obiectul nu se află la noi. ― Adică cum nu este la voi? ― Fac pentru ultima dată precizarea: noi nu suntem nici „tu” nici „voi”. Cât despre inel, a venit țiganca cu alai mare și ni l-a cerut, sub amenințarea că ne reclamă până la Comitetul Central! Nu voiam să punem Într-o lumină proastă spitalul nostru, care este unul de elită, și i-am Înapoiat inelul! De fapt, vinovatul este
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
directorul. Securistul asculta, dar se vedea bine că gândurile lui zburau În altă parte. „Cred că se gândește cum să-l salveze pe <doctorașă de confruntarea din care ar ieși Învins” - gândea profesorul Hliboceanu. ― Eu aș aduce-o aici pe țigancă, să vedem ce spune - a intervenit securistul. ― Spusele țigăncii și ale doctorului Cuc În fața noastră le-am consemnat În procesul-verbal Încheiat În prezența celor doi implicați În eveniment și este semnat și de ei. Îl puteți cerceta personal - a contraatacat
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
lui zburau În altă parte. „Cred că se gândește cum să-l salveze pe <doctorașă de confruntarea din care ar ieși Învins” - gândea profesorul Hliboceanu. ― Eu aș aduce-o aici pe țigancă, să vedem ce spune - a intervenit securistul. ― Spusele țigăncii și ale doctorului Cuc În fața noastră le-am consemnat În procesul-verbal Încheiat În prezența celor doi implicați În eveniment și este semnat și de ei. Îl puteți cerceta personal - a contraatacat directorul hotărârea securistului, Întinzându-i documentul. Privirea Întrebătoare a
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
pe aceeași linie. Parcă sunt niște automate. Numai că acesta este mai prost. Din toată discuția cu directorul și cu mine, s-a ales doar cu o copie a procesului verbal Întocmit de noi atunci, În fața doctorului Cuc și a țigăncii... ― Domnule profesor, mi-aș permite să afirm că „doctorașul” nu a făcut facultatea de medicină Întreagă, ci un pospai acolo și calificarea lui abia dacă se ridică la nivelul unui oficiant sanitar. El a fost introdus În spitalul nostru În
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
răspuns piranda. Bulibașa a dat din cap aprobator. Cei doi țărani au privit unul la altul, cu zâmbetul omului care a intrat În horă fără să vrea... Țăranului În vârstă i-a venit În minte felul cum s-a purtat țiganca În urmă cu câteva luni... Atunci, Într-o situație deosebită, a fost de partea lui și a tânărului, cu trup și suflet... Privind la aurul de pe tavă, a Întrebat: ― Dacă ne dați nouă atâta aur, dumneavoastră cu ce mai rămâneți
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
a vorbit tânărul... Bulibașa a deschis ușa. Căruța cu coviltir se afla cu spatele spre intrare. Nu au avut de făcut altceva decât să urce... ― Nu aveț’ nici o grijî. Vizitiu’ Îi ficioru’ nostru. Mergiț sănătoș’... Până ce au ieșit pe poartă, țiganca și bulibașa au rămas În prag... Le zâmbeau celor doi țărani și făceau discret din mâini... Caii au pornit Într-un trap Întins doar la un pocnet din bici al vizitiului. Căruța sălta pe arcuri ca o jucărie. „Prietene, Întâi
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
la spital? ― Apâi, mă doari aici În stinghii. În dreapta mă doari. Profesorul a consultat-o cu grijă și a concluzionat.: ― Este vorba de o apendicită și trebuie să te operăm. Ei, ce zici? ― Dacî trebui, trebui șî gata - a răspuns țiganca cu mult curaj. ― Să se ia toate măsurile pentru a fi pregătită În vederea intervenției - s-a adresat profesorul medicului de salon. Când și ultima pacientă a fost văzută, profesorul, Împreună cu ceilalți medici din suită, au pornit spre ieșire. Din momentul
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
am emis! Instantaneul e luat în vie, pe-un vînt teribil. Țin un ciorchine, cu mîinile amîndouă. Îmi aduc bine aminte, dumnezeiește aromat. Abia zîmbesc, să nu se vadă caninul ieșit din rînd, cu tot părul în ochi, ca o țigancă. Fusta, numai eu știu cît de roșie era, se lasă umflată de vînt. În spate, zăplazul căzut al bunicii Leonora. Aveți și altele? Mă omor după fotografii alb-negru. Mai am, prin mansardă, o cutie burdușită cu instantanee îngălbenite (albastrul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
bărbieresc. Dispar două-trei minute. Nu știu de ce, rătăcesc cu gîndul la tant' Eugénie. Pierduse la naționalizare o avere uriașă, o jumătate de Ialomiță și ajunsese să fure zahăr din zaharnița Lisellei. Îl strecura într-un buzunar cusut special, ca al țigăncilor. Pentru că limba maternă fusese franceza, nu româna (invers decît la Cioran), uitase să vorbească românește. Senilă, ciripea franțuzește pe străzile Bucureștiului; îi întreba pe trecători cum să ajungă acasă și-o înțelegea cine putea. "Ba știi de ce te gîndești la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
-te. Altfel ai să fii primul lup mîncat de miel(ucă). Tămbălăul scoate lumea la uluci și-n stradă. Se dovedește greu de potolit. 'Ostalgia găsește bun prilej de manifestare. Pă timpu' Iu' Ceaușăscu nu tă mînca cînii, vociferează o țigancă tînără, cu cheițe de yală împletite-n cozi. Țigănușul și-l ține strîns lipit de fuste. Tano l-a alergat de-o mulțime de ori din crengile zarzărului, din vișin, din măr, din nuc, spre bidonville: casele cu pereții acoperiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]