4,726 matches
-
Titus era un viermișor nenorocit, cu o buză de iepure, au trebuit să-l opereze... — Da, da, nu mai plânge, și termină-ți povestea, dacă trebuie s-o povestești. — Adevărul e că am făcut o mare greșeală... — Hartley, nu te frământa în halul ăsta, nu pot îndura, mai ia puțin vin... Am făcut o greșeală teribilă, teribilă... și am plătit pentru ea teribil... ar fi trebuit să-mi dau seama... Mă rog, ce-a fost? — Nu i-am povestit niciodată lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de catifea. O ediție bilingvă, italiană și engleză, a poemelor de dragoste ale lui Dante, luxos legată și cu gravuri decoltate. Ultimele două articole m-au cam pus pe gânduri. Desigur, Gilbert, perfect informat acum asupra identității musafirului nostru, era frământat de o curiozitate și o agitație pe care abia de și le putea înfrâna. Și ce-ai de gând să faci cu el? — Așteaptă și ai să vezi. — Foarte bine, îmi cunosc locul. La sugestia mea, Titus și-a clătit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
trecea ar fi putut să-i apropie tot mai mult și, totodată, scurta răstimpul primejdios. Când o să li se facă foame, probabil că or să se arate. Dar erau, desigur, prea agitați ca să mai simtă foame. În ciuda temerilor care mă frământau, eu eram flămând. Un timp, am ronțăit biscuiți sărați cu măsline, apoi am răzuit restul de tocană turnându-l într-o farfurie, cu care am ieșit în aer liber, luând și un pahar de vin alb, și m-am așezat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
rețină pe Hartley la Capul Shruff. Sau, mai curând, se contaminase și el de frică. Probabil că în explicațiile pe care i le dădusem lui Titus uzasem de prea mult tact, fusesem prea vag. Nu-i spusesem tot ce-mi frământa mintea, în parte pentru că nu fusesem sigur cum avea să reacționeze. Îl asigurasem doar că Hartley va dori să rămână la mine, și că el urma să mă ajute s-o conving. Acum însă, îmi dădeam seama că ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
a sânilor, cu umerii plini, cu coapsele, și mi-ar fi făcut reală plăcere să mă culc cu ea, numai că-mi rezista, prin cele mai vagi semne, la cele mai vagi eforturi ale mele de a o dezbrăca. Se frământa din pricină că n-avea farduri, și l-am trimis pe Gilbert în sat să-i cumpere tot ce dorea, după care, s-a fardat în prezența mea. Această concesie făcută vanității mi s-a părut o făgăduință de speranță. Dar continuam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
înfruntări, surprize, progrese, reveniri, crize. Obiectiv, a fost o perioadă care s-a întins doar pe vreo cinci, șase zile. Dar a conținut într-adevăr istorie, dramă, prefaceri. E ciudat că, imediat după prima zi, am încetat să mă mai frământ din pricina lui Ben. Nu l-am dat uitării și, bineînțeles, îl așteptam. Noaptea, zăvoram ușile cu mare grijă. Mi-a trăsnit prin minte că s-ar putea să încerce să dea foc casei, și ideea asta m-a cam obsedat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
ne vom vedea cu nimeni și fidelitatea noastră, a unuia față de celălalt, va fi reconstituită, iar vechea lume, primară și candidă, se va reclădi, încetul cu încetul, în jurul nostru. Lizzie, căreia nu i-am mărturisit nici unul din gândurile care mă frământau, a plecat în cele din urmă. Îmi dădeam seama că era susținută de o speranță reînviată. Orice i-aș fi spus, nu reușea să creadă în realitatea lui Hartley. Ceilalți au mai trecut să mă vadă, cel puțin Peregrine, Gilbert
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de trotuarul ud. Merele din specia Cox’s Orange sunt de găsit pretutindeni în fructării. Le depozitez pe raftul de sus din cămară. În fiecare dimineață și seară, mă plimb de-a lungul malurilor Tamisei și mă uit la cerul frământat de peste mărețele turnuri ale uzinei electrice Battersea și la eterna dramă a apelor fluviului, înălțându-se și prăbușindu-se. Aștept. Lui Peregrine urmează să i se discearnă o distincție pentru serviciile sale în slujba păcii. Rosina a plecat în America
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
anu’ trecut, te’ntrebi, pe bună dreptate, de unde să mai dai și cote... ha ?.. de unde ?.. Bărbații au început a fugi la oraș, să lucre în fabrici..!” Bătrânul povestea, povestea.. și blestema, în timp ce fața tânărului, împăroșată, a nepotului său, crispată și frământată de gânduri, era gata să izbucnească de mânie, cu mâna încleștatată pe arma automată de la piept. După o vreme, bătrânul se trase mai aproape, și-l întrebă în șoaptă... „ Da’, ci crez’, Gheorghiță, mai vin americanii...ha, ci zâci ?!, că
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
de când se întâlnise cu uncheșu Angheluță.. într-o vineri, a doua zi era Adormirea Maicii Domnului.. În ziua aceea, pe înserat, așa cum le-a fost vorba, Baltă se afla în acelaș loc și aștepta pe uncheș. O neliniște însă îl frământa.. cu un tremur în inimă.. Un tufar de la marginea pădurii se clătină și, în locul bătrânului apăru Nică, feciorul fratelui său mai mare, Alexandru, căzut la „Cotul Donului”. Nică era un flăcău de vreo 14-15 ani, curajos, cu o inimă de
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
cu drag ca pe niște copii în somn... cum au mărșăluit fără crâcnire. Trecuse mult de miezul nopții și el încă nu pusese geană pe geană... Gândurile îi umblau prin minte, parcă vrând altceva... De două zile și două nopți, frământat de gânduri, n-a mai schimbat o vorbă cu camarazii săi, a mărșăluit în neștire... se părea că-i ignora pe toți. El nu vorbea decât cu propria-i ființă.. întrebându-se la nesfârșit.. „Cum de mi-am pierdut cumpătul
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
rușine.. că, pentru a doua oară îl năpăstuia pe nedrept de „vânzare”. Cârțu fără nici o vorbă, își dădu drumul pe povârniș spre punctul de observație, de unde s-au auzit împușcăturile. Căpitanul Baltă, încruntat, cu o privire în ochi înfricoșătoare, îsi frământa mintea... Ceva nu înțelegea... ceva nu-i era clar. Peste puțin.. Ion Cârțu, om din cale-afară de voinic, apăru de după un desiș, cu Neagu în spinare... „Filologul” avea pieptul zdrobit, străpuns din spate cu o baionetă... Era uimitor, că după
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
sfântă..!” și iar tăcu. „De o bună bucată de vreme, o rodea un gând... Vorbele învățătorului nu-i dădeau pace..”.. dă-l, leli Ioană pe Gheorghe la școală... dă-l, leli, că-i tare silitor și are cap sănătos..!” Se frământa sărmănica de ea, zi și noapte, cu vorbele învățătorului.. și, nu spunea nimănui. Ziua, sub șopron, se sfătuia cu vaca, Florica, și cu cele trei oițe, sângura noastră avere, iar noaptea... cu tata.. cu bietu’ tata!.. Eu o auzeam cum
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
mintea mea. „Eloi, Eloi lama sabactani !” Urmând, înainte de a-și da Duhul.. clipa înfricoșătoare a morții lui Iisus, cu un strigăt împăcat... „Tată, în mâinile Tale îmi încredințez Duhul !”. Clipa imaginată.. mă cutremură.. „Cum..! de ce..?!” mă tot întrebam... „ - Nu te frământa, omule, îmi șopti rar un gând,taina rămâne taină... la ce-ți folosesc explicațiile!.. Divinul este o zonă nedescriptibilă... Sacrul este tainic, de nedezvăluit..!” Fiori reci îmi străbătură întreaga ființă. În tăcere cu fața la Altar, cu mâinile împreunate, m am adâncit
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
scenariile de filme, este crearea unor personaje suprainteligente și de o spontaneiteate în replică incredibilă și demnă de invidiat. În realitate asemenea oameni nu există sau apar foarte rar. Pentru a creea așa o replică inteligentă și „spontană”, autorul se frământă și caută ceasuri sau zile întregi, combină din literatură, dicționare sau tratate de specialitate, pentru ca în final să rezulte în operă omul minune. Un exemplu cunoscut este I.L.Caragiale, creatorul minunatelor, spiritualelor și inteligentelor sale personaje, dar care revenea foarte
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
Chat noir“. Așa cum eram Înainte ca trenul să se fi urnit spre capitală. Iar Grinuț pândește apoi clipa În care Cristi, Întors frânt din alergătura zilei, preferă să converseze cu prietenul lui, dar Întins pe canapea: Suit pe el, Îl „frământă“ cu lăbuțele dinainte, „ștampilându-l“, „tipărind“ mesajul către mine. „Scris“ cu o „cerneală“ cu mult mai rezistentă decât cea din stilou: feromonii. À propos: Poate nu știți de ce noi, pisicile, nu ne Încăierăm niciodată când e vorba de vânătoare; culmea
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
același care, În timp ce-l privea acolo, la Olimpia, În scurtul interludiu pacifist, rumegase În mintea-i viitorul război: un campion, care aruncă sulița și discul hăt hăt, care culcă la pământ adversarul printr’un pumn dibaci, ba Îl mai și frământă În trântă, iar la o adică știe să-și scape pielea prin fugă, e cel mai bun general. Bașca și că acel potențial general, ba chiar și el, arhontele, a aflat, În Încleșterea Jocurilor, ce valoare are potențialul general inamic
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
Mersul trenurilor e o carte, dar e și singura pe care au ținut-o vreodată în mână. Când o persoană îndelung necitită biruie un roman de trei sute de pagini, el e asemenea unei femei îndelung neglijate, care tocmai a fost frământată temeinic de un bărbat: simte că s-a întâmplat, în sfârșit, acel ceva ce trebuia să se întâmple. Citind până la capăt romanul Arhanghelul dreptății, un om de vază, pe nume Bebe M., era să plesnească de fericire. Autorul, un american
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
diferite. Poate au dreptate cei care susțin că felul în care noi vedem lumea este o oglindă a ceea ce se întâmplă în interiorul nostru. Adesea problemele cu care ne confruntăm în lumea exterioară sunt reflexii ale problemelor fierbinți nerezolvate care ne frământă gândirea și care ne marchează eul. în gândirea lui Imanishi Kinji (2002). Edificarea mediului individual shutaisei-ul acestuia se realizează în funcție de o caracteristică a viețuitoarelor de la începutul timpului biologic subiectivitatea. În umbra subiectivității stă geneza minții umane; aceasta deoarece, așa cum consideră
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
Nimic! Nimic! în afară de afectuoasele urări de Anul Nou care ne-au bucurat cu atît mai mult cu cît am înțeles că va urma imediat scrisoarea mult așteptată. Dar vreau ca epistola de față să fie foarte scurtă. Problema care mă frămîntă este tot aceea legată de lupta pe care am început-o pe cont propriu. Apariția articolului cu pricina (a fiziologiei) este iminentă. Cîteva zile doar pînă să-l citim... Deocamdată nu-ți spun unde apare (cred că nu te-ai
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
aceea examene, emoțiile cu fratele meu Vasile care dă admiterea. Liber abia după 15 iulie cînd sper să termin examenele la f[ără] f[recvență]. Deci, spuneți-ne data. Noi putem fi pregătiți imediat. În alte probleme, cele care ne frămîntă, fiindcă ne-a dat Domnul prea multă luciditate și conștiință, nu-i nimic nou. Pe 13-14 se fundează asociația scriitorilor . Să vedem ce va fi! Cred că trebuie să-ți faci documente pentru a fi primit membru. Pentru critici nu
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
Înlocuită cu transportul gunoiului zilnic și răspândirea lui pe câmp. Pentru aceasta e folosită o căruță prevăzută cu o codârlă În care se azvârle gunoiul din coșul căruței. În codârlă e un rotor angrenat la o roată din spate, care frământă și răspândește gunoiul. Folosirea Îngrășământelor chimice nu-l poate dispensa pe fermier de transportul gunoiului. Pentru distribuția laptelui aplică o muncă reglementată ca un ceasornic. În afară de camioane speciale și cisternele de lapte, pentru un oraș uriaș cum e New-Yorkul, sunt
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
Marguerite Mitchell, cunoscutul și mult apreciatul roman social al războiului civil. În romanul lui Zane Grey, vedem cum coloane de soldați conduse de generali și ofițeri superiori, aveau de făcut față permanentelor atacuri diabolice ale pieilor roșii. Aceste gânduri Îmi frământau mintea, privind spre rezervațiile indiene și spre mica localitate Wounded Knee cu 700 locuitori, unde a avut loc tragedia din Decembrie 1899. Părăsim calea acelor, coborâm o imensă serpentină și ajungem pe malul lacului Sylvan, Înconjurat de un masiv de
30.000 km prin SUA (1935-1936) by Nicolae Cornăţeanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/820_a_1717]
-
inferior, pentru că trăiește în mijlocul întrebărilor și fricilor. Cel mult poate fi căinat. "Poate că presimțea Thomas Morus atunci când, în 1516, scrie Utopia, de aceea îl face pe navigatorul portughez Hythlodeu să mărturisească: "Dragul meu Morus, ca să-ți spun ce mă frământă și acolo unde toi măsoară totul în bani, ei bine, în acele ținuturi este aproape cu neputință ca dreptatea și prosperitatea să domnească în opinia publică"797. Există o părere de rău că se întâmplă așa. Omul își plânge sieși
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
de atroce era suferința lui? Prin ce chinuri cumplite trecea? Însă ceea ce trebuia să se întâmple s-a întâmplat. Într-o dimineață ca de obicei am ieșit pe prispa casei și stăteam pe o țolică rezemat de perete. Nu mă frământa niciun gând, nu mă preocupa nimic în mod special. Pur și simplu stăteam și respiram prin toți porii, prin toată făptura mea, liniștea și frumusețea peisajului. Soarele încă nu lovea cu toată intensitatea pământul ars de secetă. "Eu cred că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]