2,924 matches
-
datorită acestui blestem ontologic, datorită acestui instinct al imitației, mai puternic decît rațiunea, moartea s-a generalizat. ne putem imagina acest scenariu : a fost o vreme cînd oamenii nu mureau, dar la un moment dat un om, ca să facă pe grozavul, ca să-i epateze pe ceilalți, a comis acest gest împotriva naturii, altfel spus a murit. nu se știe probabil nici astăzi cum a reușit acest individ să moară, cum a făcut ca să elimine viața din el... Cert este că această
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
lui un telefon, a fost primul semn de dezgheț; la sfîrșitul lunii a văzut că-și poate permite să cheltuiască mai mulți bani pe trăsură, poate chiar și pe taximetru, erau al naibii de rare și de scumpe, dar făceau o impresie grozavă, mai ales cînd mergeai într-o vizită; l-a chemat la telefon și i-a spus doar atît: "Domnule Bîlbîie, m-ar interesa dacă afacerea asta a lui Cocoș este exclusiv de competența domnului colonel Călătorescu. Dacă e așa, lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
nu sînteți un nătărău!" O clipă văzînd cum i se lungește fața, cum își face gura pungă, a crezut că a dat greș. Poate că Făinaru voia să pară un tip dat naibii, unul care vrea să lase o impresie grozavă despre el, tocmai pentru că arată destul de jalnic. Făinaru a întins mîna după paharul aproape plin, cu toate că se aflau la Athénée își turnau singuri din sticla ascunsă în frapieră, ca în bodega lui Degeratu' de lîngă gara Basarab, l-a dus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
zghihară, domnu' Leonard. E singurul vin alb care se face din vița autohtonă, cred că știi, numai la Vladia a mai rămas românească după dezastrul filoxerei. E un secret, nu? Bîlbîie a vrut atunci să se împace cu el, "ești grozav, dom' adjutant, cine ar fi reușit să-i smulgă lui Hariton așa ceva. Se ferește de mine ca dracu' de tămîie, crede că Mott o să-l îngroape, o să-l facă să dea faliment! Nu știe, dom'le, nu știe că Mott
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Nu fusese limpede deloc, dar ceva-ceva pricepuse. Era ca și cum el era împăratul, iar K. F. papa. Citise într-o carte despre împărțirea asta a lumii, dar tot de acolo aflase că pînă la urmă se ajunsese la ceartă mare și grozavă între unul și celălalt. Iar, pe deasupra, K. F. era femeie. Cum era să împartă lumea cu o femeie, chiar dacă lumea asta era mică și uitată? Oricum, era lumea care i se dăduse lui în primire. Iar dacă l-ar întreba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Bîlbîie. Ar fi putut dacă nu s-ar fi grăbit, dacă n-ar fi intrat în panică, dacă nu l-ar fi paralizat gîndul că stîrpitura din fața lui însemna sfîrșitul nu doar al carierei sale, ci și al celei mai grozave aventuri din cîte trăise pînă atunci. Iar, pe deasupra, era și destul de întuneric ca să mai poată zări ceva în ochii întredeschiși, a batjocură? Îl înfuriaseră cumplit urechile lui clăpăuge și și-a pierdut cumpătul. Dar pînă atunci urmau să se petreacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
amețit, sfîrșit, n-a îndrăznit să uite către soldatul care cu greu s-ar mai fi deslușit din întuneric, știa, pînă atunci nu crezuse, dar de atunci a crezut, că o ființă vie poate fi deslușită în întunericul cel mai grozav, însă un mort devine de nevăzut, ca tot ce-l înconjoară, a mormăit ceva, "vin" ori "sînt aici", barcagiul l-a auzit și s-a liniștit. A coborît la apă și s-a spălat îndelung, simțea întrebarea celuilalt, după ce s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
aducă pe domnul Caraiman să stea cocoțat chiar pe vîrful capacului într-un echilibru atît de precar, încît ei să fie singurii care să stăpînească țopăiala, doar cheile zăvoarelor se aflau la ei, de vreme ce ei le-au închis. O garanție grozavă a perpetuității lor la guvern. După ce încing singuri focul sub cazan trebuie să arate că ei sînt singurii care pot ține capacul închis. Ca pompierii care dau singuri foc la oraș pentru a nu fi tăiați de pe statele de plată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
vie, brazde de pămînt, cărări bătute, pământ reavăn, lăsîndu-te să crezi orice despre Vladia, pe potriva sufletului și imaginației tale. Pe masă, într-adevăr, totul era pregătit, dulceața de struguri, cafeaua, sticla aburindă eu apă rece, știa că este un răcitor grozav în pivniță, totul pe o tavă de argint vechi, frecat cu îndîrjire. Oare K.F. l-o fi lustruit în așteptarea lui? Și-a dat seama că dorește prea mult și încurcă situațiile, el a fost cu adevărat cel care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
fi interesat de poștă. Dacă vrei să nu te știe nimeni unde te-ai vîrît, nu te apuci să trimiți epistole la prieteni și cunoscuți, atîta aflase și el, după cum zicea detectivul-șef Mustăcioară "verba volant, scripta manent". O mai grozavă scriptă decît ștampila poștei din Comana nu exista, aveau un tuș negru ca diavolul și pentru că nu prea erau cine știe ce scrisori puneat cîte patru-cinci ștampile pe plic, din plictiseală. Cumva-cumva lucrurile se urniseră, un chef la vreme potrivită face cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
le fie frică. Să intre frica în oasele fiecăruia, să se teamă că oricînd li se poate întîmpla orice. Știa prea bine cum urmau să facă, înțelesese dintr-o ochire citindu-le programul, nu că ar fi fost el mintos grozav, nu era, nimeni nu se gîndise să-l înainteze ofițer, rămăsese adjutant și avea minte de adjutant, nu de asta, dar apucase să citească și să simtă pe pielea lui proclamațiile mareșalului Mackensen. Chiar dacă acolo era altceva, Mackensen era stăpînul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
simte nici prezența, nici lipsa. O condiție esențială, domnule adjutant, absolut necesară, oferită nouă prin natura lucrurilor. Nu-i așa că nu ne-am înșelat, că am făcut o alegere bună?" Pentru ceea ce-și doreau făcuseră într-adevăr o alegere grozavă. Unde mai pui că singur s-a străduit să izoleze cît mai mult așezarea mult, distrugînd terenul de aterizare de pe dealuri. Simți că i se umezesc palmele, o sudoare rece, grețoasă. Dacă socotea cu mai multă atenție și obiectivitate, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
ori pe săptămînă toată suflarea ieșea pe stradă, pe uliță, să planteze pomi, salcîmi sau tufe de lemn cîinesc și să înfigă în marginea drumului cărămizi văruite. Cam toți cu care schimbase cîte o vorbă ziceau că "e o idee grozavă, așa arată mult mai bine, dom'le, ai senzație de ordine, de disciplină, tocmai ceea ce ne trebuia". De două ori pe săptămînă toată lumea mînca în stradă, însuși colonelul Stoicescu se îngrijise de punerea pe picioare a trei bucătării de campanie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
scris adresa, dar n-a spus a cui este!" După clipa de încîntare, totuși Leonard Bîlbîie era invenția sa, creația sa cea mai bună în acel moment și era firesc să se bucure de succesul său personal, după o clipă grozavă, mintea continuă să lucreze rece, așa cum lucra ea întotdeauna. "Ar fi interesant de știut dacă și în documentul original era numai adresa asta, Uranus 7, fără nume ori lipsa numelui este contribuția lui Leonard?!" Îl înțelegea de ce procedase așa, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
lăsă să răspundă, ci i-o luă înainte. Faptul că eu iubeam Vladia, îmi plăcea așa cum era ea, eram ori sînt, cum s-ar zice, un patriot local, că ne-am cunoscut acolo, chiar dacă împrejurările n-au fost cele mai grozave, dar totuși nici eu, nici Popianu, nici Bîlbîie n-am încercat să modificăm nimic din farmecul, din..., cum să va spun fără să fie caraghios, din vraja Vladiei, că am respectat cum s-ar zice regula jocului și după aceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
îngrijise să arate cît mai boțit. Neras, cu ochii lăcrimînd, i-o fi pus ceva praf sub pleoape, era în stare bietul Leonard, cu o cămașă ruptă în spate, mai bine zis sfîșiată destul de credibil. Adjutantul Popianu făcea o figură grozavă. Și eu l-aș fi crezut că a venit pe ascuns, furișîndu-se printre vagoane, dormind pe sub un gard de spini ca să nu fie reperat. Popianu era destul de sigur pe vocea lui, nici un tremur, nici o ezitare. Tocmai le spunea că însuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
mea și primisem o scrisoare să viu să-l vizitez la Cristur, unde era învățător. M-am dus, prins de nostalgie, să revăd orașul în care petrecusem doi ani din viața mea. M-a primit într-o casă nu prea grozavă pentru un învățător, un fel de colibă la marginea orașului plină în interior de icoane pe sticlă ca un paraclis și singur cuc; neînsurat, am înțeles. M-a lăsat singur câtva timp, scuzîndu-se, spunîndu-mi că se întoarce repede și m-
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
una ca asta, Henry! — Ba da. L-am zărit aplecat deasupra unui col uterin înconjurat de lume. Am fost să-mi pun diafragma și l-am văzut pe culoar. Era prea bun ca să pierd ocazia. Gândește-te doar ce tată grozav ar fi. Ar avea grijă de ovulele tale ca o cloșcă și ar fi ajutorul ideal dacă ai avea probleme de fertilitate. Toți copiii pe care i-ați avea ar fi mai mult ca sigur buni pe partea de științe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
dintre ele se află la un centru de detenție chiar din cauza furturilor de mașini. — Grozav. Ăsta e exact genul de subiect pe care ar trebui să-l abordăm aici, la Citizen. Sunteți o echipă minunată și Citizen e un ziar grozav. Încă avem un tiraj mai bun decât Express, nu uitați. — Dar cât timp îl vom mai avea odată ce lansează ziarul gratuit? Știa că tot Mike va avea ceva de comentat. Era mai bine să stea de vorbă cu el, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
vrea să vii și tu, Phyllis? Ralph fu ușurat la culme că nu acceptă invitația. Când Fran se întoarse la redacție, Stevie stătea la pândă jos, la recepție, așteptând să afle deznodământul. — Deci cum a mers? Nu vindem. Ce veste grozavă. Credeam că mama ta e foarte pornită. — Era. Atât de pornită, încât a uitat să-i pomenească tatei de întâlnire. Ce femeie împrăștiată. Așa că a trebuit să-i amintesc eu de asta. A fost genial, Stevie, fermecător ca-ntotdeauna. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
larg. — Ar fi cazul să o facem, la naiba, sau o să rămânem pe drumuri. Dacă nu cumva - îi deschise portiera lui Stevie - te tentează să devii redactor culinar la Express&Citizen. — Fiindcă tot ai adus vorba, fac un sendviș Victoria grozav. Oamenii sunt în stare să străbată trei țări ca să evite să guste din el. Când se cuibări în sfârșit în noaptea aceea în patul ei minunat, din lemn de pin, Fran încercă să nu se mai gândească la nimic și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
Fair Exchange. — Ai lua-o de pe raft și ai pune-o în plasa de cumpărături? — Eu aș lua și orarul trenurilor spre Aberdeen dacă ar fi pe gratis. Stevie își concentră atenția asupra paginii. — Ei bine! Ce părere ai? — Arată grozav. Când vom avea anunțuri adevărate în locul acestora de formă, o să le râdem în nas. Cum merge amenajarea departamentului de televânzări? — Bine. Deși, normal, încă n-au instalat liniile telefonice. — La naiba, e tipic. Nimic n-o încânta mai mult pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
la noua ordine a societății, Sadoveanu este un spirit pozitiv, afirmativ, care demistifică numai pe măsură ce creează. „Lumea lui Sadoveanu este una a afirmației“, spune Al. Paleologu. Format într-un astfel de mediu și, fără îndoială, condiționat de însuși nivelul deloc grozav al literaturii noastre de la începutul secolului trecut, Sadoveanu este încă tributar inițial viziunii idilic-romantice și paseiste, iar narațiunile sale preiau o etnografie cam naivă și destul de convențională. Este fermecat încă de natural, deși la început conformismul (artistic) coexistă cu revolta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
lumini pierdute în noapte, ca licurici pe o întindere fără margini, care se amestecau de la o vreme cu stelele zării. Și mă culcam trist în casa pustie, nu știam ce să fac; nu puteam ceti, nu puteam scrie, o plictiseală grozavă mă apăsa. Dragomir, logofătul, cu ochii lui mici, mă sfredelea, parcă îmi cetea în fundul sufletului; și de câteva ori, răsucindu-și mustața, mi-a dat a înțelege, zâmbind, că pentru un boier tânăr ca mine este leac la plictiseală. — De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
vii pe la noi? — Chiar mâne... Numai vezi de-mi pregătește ceva mâncare bună... Cum? Aoleu! Pun pe nevastă, domnule, și taie o găină... Am și vacă, domnule! Pe onoarea mea! Eu am fost caporal la artilerie! Îți pregătesc o mâncare grozavă... Vra să zică treaba e ca și făcută... Ce mâncare îți place dumitale? Și mă privi iar zâmbind, cu bărbia în piept. Apoi tresări, cu un deget înainte: Stai! o friptură bună, și totul s-a sfârșit! Și o ciorbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]