3,772 matches
-
jur, dar și din acele principii, legi și procese în care agenții există și interacționează. Proiectarea și implementarea agenților necesită luarea în considerare a acestor factori. Un exemplu tipic de agent situat într-un mediu este mușuroiul de furnici. Furnicile interacționează una cu cealaltă prin intermediul feromonilor pe care ele îl depozitează în mediu și acesta le ghidează acțiunile. Numeroase interacțiuni individuale conduc la dezvoltarea emergentă a drumurilor urmate de furnici prin mediu. Totuși, mediul este mai mult decât un canal de
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
ia în considerare rezultatul interacțiunii dintre doi agenți. În figura 3.11 sunt reprezentate diferite situații care pot apărea în comunicare. Se observă că avem cinci posibilități, dintre care cea mai complexă este situația e) în care cei doi agenți interacționează. Interacțiunea dintre doi agenți presupune, deci, comunicarea bidirecțională dintre aceștia, altfel spus transmiterea de informație de la unul la celălalt și invers, informație care modifică starea internă a fiecărui agent în parte. Activitățile are sunt realizate de fiecare agent în procesul
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
utilizate împreună. Acest lucru necesită introducerea, pe lângă protocoalele de comunicare, și a protocoalelor de interacțiune. Luarea în considerare a interacțiunilor dintre agenți duce la necesitatea introducerii conceptului de mediu social. Un mediu social este un mediu comunicațional în care agenții interacționează într-o manieră coordonată. Rezultă deci că mediul social este inclus în mediul comunicațional. Nu toate comunicațiile dintre agenți sunt sociale, dar activitatea socială a agenților necesită Mediul social este caracterizat de principii și procese, ca și celelalte medii, dar
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
influență și putere etc. Cultura: o mulțime de valori, credințe, dorințe, intenții, reguli morale care determină caracteristicile de mai sus (cultura afectează limbajul, protocolul de interacțiune, politicile sociale). Procesele mediului social se referă la condițiile care determină ca agenții să interacționeze în mod productiv. În particular, acestea se referă la: Managementul interacțiunii: gestiunea interacțiunilor dintre entități pentru a asigura că ele aparțin protocolului de interacțiuni dintre agenți care a fost ales. Apartenența la acest protocol poate fi asigurată de agenții participanți
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
realizate utilizând MBA. 1) Fluxuri O aplicație a MBA cu un mare impact economic o reprezintă simularea comportamentului clienților dintr-un supermarket. Comportamentele colective generate de miile de cumpărători pot fi extrem de complexe, ca și modul în care acești cumpărători interacționează. De exemplu, timpul de așteptare în fața unui stand cu mărfuri depinde de alegerile făcute de ceilalți cumpărători. Drumul ales pentru a vizita diferite standuri depinde de coșul de mărfuri dorit, dar și de fluxul pe care se deplasează ceilalți clienți
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
ofertei pe piață. În particular, nu putem distinge între agenți fundamentaliști și cartiști. ii) Nu există asimetrie informațională: aceeași informație este disponibilă pentru toți agenții. Agenții diferă prin modul în care procesează informația. iii) Absența interacțiunii sociale dintre agenți: agenții interacționează indirect prin intermediul prețului, ca în modelele Walrasiene standard. Nu se introduce nici o interacțiune socială intre agenți. În particular, nu se introduce nici localizarea, laticea sau structura de graf în mulțimea de agenți. iv) Eterogenitatea endogenă: regulile de comportament ale agenților
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
simulate. Cele mai cunoscute limbaje de modelare și simulare din domeniul sistemelor multiagent sunt Swarm (Minar et al., 1996), Repast (Collier et al., 2003), JAS (Sonnessa, 2004), SPADES (Riley, 2003) și Netlogo (Wilensky, 1999). De regulă un limbaj de simulare interacționează cu sistemele multiagent doar în faza de configurare. Acest lucru înseamnă, în esență, că după alegerea condițiilor inițiale ale sistemului complex, observatorul devine un spectator al evoluției simulate. Dacă estimarea variabilelor sistemului nu afectează în mod direct rezultatele simulării, acest
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
un model de simulare corect. În alte cazuri, însă, metode alternative sunt necesare pentru a rezolva astfel de probleme. O astfel de metodă, numită simulare participativă (Resnick et al., 1998) prevede o modalitate prin care se extinde capacitatea de a interacționa cu aceste sisteme în timpul simulării. Astfel, în cursul unei simulări participative, fiecare utilizator poate juca rolul unui sistem individual și poate vedea cum comportamentul sistemului ca un întreg emerge din comportamentele individuale ale agenților. Astfel de medii virtuale promovează cooperarea
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
și emergente. Totuși, prin reducerea exigențelor legate de precizia statistică a rezultatelor acestor modele, se pot depăși, cel puțin în parte, dificultățile descrise într-un mod eficient. Pentru aceasta este necesar ca modelele bazate pe agenți să fie capabile să interacționeze între ele rapid și un timp suficient de lung în cadrul unui mediu virtual. În particular, sunt necesare următoarele: un protocol comun acceptat pentru schimbul de informații; un canal de comunicație cu banda largă; putere mare de calcul pentru a controla
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
nu scopul simulării. Una dintre cele mai importante avantaje prin trecerea de la abordarea ca pe un simplu program de simulare la abordarea prin jocuri cooperative a modelelor bazate pe agenți este că, în cel de-al doilea caz, oamenii pot interacționa direct cu agenții din interiorul mediului virtual alăturându-se jocului. Deci, orice informație sau cunoștințele precedente privind mijloacele de simulare fac metodologia de simulare bazată pe agenți mai accesibilă. Deci devine posibilă utilizarea competenței cunoștințelor oamenilor pentru a crește acuratețea
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
să le rezolve prin interacțiunea cu modelul. Acest lucru este similar procesul mintal prin care un utilizator scrie un model de simulare obișnuit cu ajutorul unui limbaj de simulare obișnuit. În plus, oamenii de regulă nu cer putere computațională suplimentară atunci când interacționează între ei în timp. Ei utilizează un limbaj comun pentru a realiza aceste interacțiuni. De fapt, în timp ce un limbaj de simulare oferă un protocol de schimb de informație între agenți, un joc este înțeles de către oameni pornind de la regulile sale
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
în mod decisiv impunerea Științelor Complexității ca un domeniu științific major al științelor secolului XXI, propun o definiție a sistemelor adaptive complexe utilizând trei teme: varietate, interacțiune și selecție. Toate CAS sunt alcătuite dintr-un număr mare de agenți care interacționează. Într-o economie, de exemplu, acești agenți reprezintă unitățile de bază, începând cu firmele, gospodăriile, băncile comerciale ș.a. Acești agenți sunt diferiți între ei, deci există o varietate mare de agenți, dată de proprietățile și comportamentele lor diferite. În consecință
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
ș.a. Acești agenți sunt diferiți între ei, deci există o varietate mare de agenți, dată de proprietățile și comportamentele lor diferite. În consecință, agenții vor reacționa în mod diferit la stimulii aplicați de către alți agenți sau de mediul înconjurător. Agenții interacționează unul cu altul, formând o rețea complexă de conexiuni și dependențe, care reprezintă, de fapt, mediul în care aceștia evoluează. Nici un agent nu poate exista în afara acestei rețele de interacțiuni, care poate fi reprezentată de interdependențe materiale, energetice, informaționale, juridice
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
umane, care pot fi reprezentate ca și sisteme de artefacte cum ar fi sistemul tehnologiei informaționale (IT) și sistemul intelectual de idei. Un alt aspect important și strâns legat de cel anterior este că CAS sunt multidimensionale și toate dimensiunile interacționează și se influențează una pe alta. Acest lucru înseamnă că interacțiunile și interdependențele se formează între componente care se află pe nivele diferite, iar în cadrul fiecărui nivel, conexiunile pot fi orizontale și verticale. Un sistem multidimensional poate fi abordat din
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
este influențat de viteza și intensitatea cu care se propagă influențele între agenții din cadrul CAS. Propagarea influenței într-un CAS depinde, evident, de gradul de conectivitate și interdependență. De exemplu, ecosistemele biologice nu sunt total conectate. De regulă, fiecare specie interacționează cu o anumită submulțime din numărul total de specii existente în mediul său înconjurător, deci sistemul are o anumită structură extinsă de tip rețea. In sistemele sociale acest lucru este asemănător. Există o rețea de legături cu diferite grade de
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
de interacțiuni epistatice - iar acestea sunt funcții de măsura în care contribuția la fitness adusă de un individ depinde de alți indivizi. În procesele biologice, fitnessul unui organism sau specii depinde de caracteristicile altor organisme sau specii cu care ea interacționează, în timp ce ele toate se adaptează și se modifică simultan. Cu alte cuvinte, o singură entitate (alele, gene, organism sau specie) nu contribuie la fitnessul general independent de celelalte entități. Contribuția fitness a unei entități (individ) poate depinde de toți ceilalți
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
sistemele și este operațională la diferite nivele, scale și domenii. Coevoluția are loc la toate nivelele și scalele și poate fi clasificată în coevoluție endogenă când se aplică indivizii și grupurile din cadrul unei organizații și în coevoluție exogenă, când organizația interacționează cu alte ecosisteme. Această clasificare este totuși o simplificare - atât procesele endogene cât și cele exogene sunt intercorelate și granițele dintre organizație și ,,mediul” său înconjurător nu pot fi clar definite și stabilite. Mai mult, noțiunea de ,,ecosistem” se aplică
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
în care este acesta definit și utilizat arată faptul că EDA reprezintă, de fapt, un sistem adaptiv complex. Din perspectiva biologiei, un ecosistem natural este: „Un sistem de organisme ocupând un habitat, împreună cu acele aspecte ale mediului fizic cu care interacționează.” (The New Shorter Oxford English Dictionary, 1993) sau ,,O comunitate de organisme vii cu aerul, apa și celelalte resurse.” (The Merriam-Webster, Third New International Dictionary of the English Language, 1986). Așadar, un ecosistem biologic este, în primul rând, un sistem
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
ocupă un ,,mediu digital”. Speciile digitale pot fi componente și programe soft, aplicații, servicii, cunoaștere, modele de afaceri, module de învățare, cadru conceptual, arhitecturi și legislație. Mediul de afaceri include specii care se comportă precum speciile din lumea naturală, deci interacționează, evoluează și chiar se sting (Nachira, 2002). Mitleton-Kelly (2003) vorbește și el despre ,,ecosisteme sociale” atunci când se referă la organizații și corporații din lumea afacerilor. Organizațiile coevoluează în cadrul unui ecosistem social, deoarece coevoluția nu poate să aibă loc în izolare
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
importante caracteristici ale CAS se referă la conectivitatea și interdependența dintre elementele sale, dar și a întregului sistem cu celelalte elemente precum și cu alte sisteme din mediul înconjurător. CAS constau dintr-un număr foarte mare de elemente distincte, capabile să interacționeze unul cu altul și cu mediul înconjurător (deci cu alte sisteme adaptive complexe), ceea ce face ca sistemul să devină organizat fără să fie aplicat vreun principiu de organizare extern (emergența organizării). Drept urmare, descompunerea sistemului și studierea părților sale componente, izolat
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
fi, fără îndoială, o limitare nejustificată. Și aceasta deoarece, deși toate teoriile organizaționale caută să stabilească cele mai bune structuri, fie în funcție de diferite condiții, fie în general, abia în situații reale, de îndată ce sunt populate cu oameni, de îndată ce aceștia trebuie să interacționeze, să se raporteze unii la alții, și împreună, la scopul organizației, abia atunci structurile organizatorice își relevă viabilitatea, tăria sau slăbiciunea, gradul de adecvare sau inadecvare. Interacțiunea umană dă naștere la o serie de fenomene psihosociale menite să asigure buna
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
și modele de comportament și cultură organizațională asociate acesteia (Davis, Lawrence, 1977, p. 3). # Structurile matriceale se bazează pe următoarele principii: principiul combinării liniilor de comunicare, decizie și autoritate verticale cu cele orizontale (laterale); principiul sistemului dual de activitate (personalul interacționează atât cu managerul din compartimentul funcțional, cât și cu cel din compartimentul de produs sau proiect); principiul specializării (persoanele încadrate în echipele de proiect sunt înalt specializate); principiul competitivității și creativității (reieșit din faptul că cei care interacționează sunt specialiști
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
activitate (personalul interacționează atât cu managerul din compartimentul funcțional, cât și cu cel din compartimentul de produs sau proiect); principiul specializării (persoanele încadrate în echipele de proiect sunt înalt specializate); principiul competitivității și creativității (reieșit din faptul că cei care interacționează sunt specialiști și trebuie să-și păstreze statutul nealterat sau chiar să și-l crească). Cel mai mare avantaj al acestor structuri îl constituie # combinarea relativei stabilități și eficiențe a unei structuri ierarhice cu flexibilitatea și lipsa de convenționalism a
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
nu acționează izolat, de sine stătător, ci corelat cu alte variabile, ceea ce face ca efectele lui asupra diverselor compartimente ale organizației și, mai ales, asupra activității acestora să fie și mai pregnante și mai pline de semnificație. Stilul de conducere interacționează mai frecvent cu orientările conducerii (concepute ca ansambluri complexe de fenomene privitoare la modul în care conducătorii își gândesc propria activitate de conducere, sarcinile ce le revin, modalitățile de realizare a acestora, tipurile de raportare la normele instituționalizate pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
măsurile de contracarare a lor constituie un mijloc de îndrumare a relațiilor dintre șefi și subalterni. 4.4. Depășirea dificultățilortc "4. Investigarea și depășirea dificultăților" În realitate, piedicile ce apar în calea conducerii nu acționează separat unele de altele, ci interacționează, se înlănțuie, determându-se sau condiționându-se reciproc - mai mult, „se încâlcesc” unele cu altele, lucrurile devenind mult mai complicate. „Descâlcirea” lor, anihilarea sau înlăturarea efectelor lor negative ajunge să fie o chestiune de mare finețe, care trebuie realizată cu multă
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]