2,720 matches
-
colectiv le poate emana cu mult mai fierbinte decît un vulcan în plină erupție și cu mult mai vîrtos decît speranțele în materie ale Mihaelei Tatu. Cine a avut puțintică răbdare să citească diferitele texte sacre pe care multimilenarele noastre reverii le-au pus în legătură directă cu Creatorul, și cine a avut privilegiul de a contempla șoldurile cutremurătoare și sînii cosmici ai figurinelor neolitice, plastica antropomorfă precolumbiană sau imaginile care argumentează veridicitatea textelor sutrice și-a cam putut face o
Artistul și amorul(mic eseu asupra fantasmei erotice) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11731_a_13056]
-
exact în spațiul din gaura cheii, desenele sale, impecabile ca volumetrie, materialitate și putere de in(ex)citare, par mai degrabă material didactic pentru seminariștii dolofani și tomnatici (eventual și alumni!) decît pentru degustătorii competenți de ceremonialuri artistice și de reverii subtile. Aici, în zona erosului deposedat de povara cărnii, a libidoului mistic în care bărbatul și femeia, omul și fiara, linia statică și cea dinamică se armonizează în tremoloul unei muzici care transportă țipătul acut al orgasmului occidental în melosul
Artistul și amorul(mic eseu asupra fantasmei erotice) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11731_a_13056]
-
din 1962 sau "permanent eludate", ca Liberalii de altădată, Libertatea, Egalitatea. Fără obsedantele "croșete"sau de-a dreptul derutantele rânduri de puncte-puncte, cititorul fiind pus în situația să nu mai fie sigur dacă are dinainte un moment de pauză, de reverie a scriitorului, ori dacă înșiruirea de puncte nu a fost aleasă de cenzură să acopere cine știe ce nume ori idee, în contradicție cu orientarea politicii vremii. Textul cu care se deschide prețioasa ediție, Argument, concentrează un adevărat focar de determinări temporale
Între verb și imagine by Cornelia Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/15072_a_16397]
-
zona caldă a spectrului. Pacea este un nordic în ceea ce privește rigoarea și soliditatea compoziției. în ciuda naturii sale solare, a voluptății de a pune tușa ori de a așeza un ton, el nu se risipește în atmosferă și nu se leagănă în reverii pînă cînd forma își pierde coeziunea. Peisajele, naturile statice și compozițiile sale fără eroisme de paradă sînt măsura unei civilizații a privirii care și-a redobîndit locul ei firesc. Continuator al tradiției noastre interbelice, pictor al unei lumi care caută
Mic dicționar de Sf. Ion by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10973_a_12298]
-
că Moise nu e cu nimic inferior lui Pavel. Fără această schimbare de accent afectiv, potențialul de fanatism totalitar care mocnește în fiecare monoteism nu poate fi eradicat. Soluția așadar nu e politeismul, ci încuscrirea reciprocă a monoteismelor existente, potrivit reveriei idilice: „drumurile noastre se vor întîlni vreodată”. Iarăși, deznodămîntul lui Sloterdijk sună încurajator, dar e iremediabil naiv. Un volum care impresionează prin sagacitatea analizei la care e supusă gîndirea monoteistă, care în fond e forma incipientă a oricărei gîndiri totalitare
Secundum non datur by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4471_a_5796]
-
în pericol. Gândurile care apar în procesul meditației sunt aleatoare deoarece ele sunt rezultatul unui proces de selecție a faptelor relevante din noianul nostru de amintiri, criteriile de selecție fiind în mare parte emoționale și nu logice. De fapt aceasta reverie mentală care pare să se ridice la suprafață în momentul în care încercăm să medităm este prezentă în majoritatea timpului în mintea noastră însă nu o băgăm în seamă. Ea intervine de obicei doar periferic în câmpul atentei noastre. Ea
Emoții care ne pot vindeca: Regăsirea centrului-Meditație și echilibru (10) () [Corola-journal/Journalistic/66646_a_67971]
-
Personne ne peut savoir si le monde est fantastique ou réel, et non plus, s’il existe une différence entre rêver et vivre („Nimeni nu poate ști dacă lumea este fantastică sau reală și nici dacă există o diferență între reverie și trăire“). Indiferent dacă Borges are sau nu dreptate, revista are statură intelectuală și bun-gust grafic. Drept mostră de lectură, citiți articolele lui Jacques Le Rider și Marc de Launey. Nu veți regreta. Ultima modă în literatură Specifică vremii noastre
Actualitatea () [Corola-journal/Journalistic/6568_a_7893]
-
în brațele acelui Mirabeau de Dunăre și-mi înstrăinează astfel într-un moment progenitura în care pusesem atâta nădejde. Cel puțin dacă aș salva pe fată." - la, Ioanide, să vezi, e aproape agreabilă. - Ce e asta? se deșteptă arhitectul din reveria lui. Daipunci rece la masă? - Pentru durere de cap, Ioanide. - Dar, se scuză arhitectul nedumerit, nu mă doare capul! - N-ai zis tu? Arhitectul era să spună, cu bruschețea lui caracteristică, nu, dar citi atâta contrarietate pe fața Elvirei, încît
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
condoleanțe de la Gaittany și Pomponescu. Câteva zile atmosfera casei lui Ioanide fu apăsătoare, apoi atât Ioanide, cât și madam Ioanide părură mai înviorați, sub imperiul unei voințe de activitate. Preocuparea, cu totul practică, a doamnei Ioanide, combătând orice veleitate de reverie tristă, era de a face o poziție socială legală moartei. Pica fusese înmormîntată în secret și fără funerariile pe care madam Ioanide le socotea obligatorii pentru cariera din infinit a fetei sale. Dorea deocamdată să-i facă un mormânt confortabil
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
rar) și, aprinzînd-o, o fuma în anticameră, așezat pe un fotoliu. După aceea săruta mâna doamnei Pomponescu-mamă și, zicând bună seara, se retrăgea în dormitor. Aci sta câtva timp, întins pe spate, cu mâinile pe deasupra plăpumii, într-o poziție de reverie și în așa fel încît nimic nu se clintea în toaleta sa, și o batistă fantaisie pe care o purta în buzunarul de sus al pijamalei se păstra îndoită exact ca într-un smoching, apoi întorcea comutatorul și adormea în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
făcu o plimbare pe jos pe bulevard. Cumpără de la o farmacie niște doctorii cerute de madam Pomponescu-mamă. Masa de seară decurse în modul cel mai normal și Pomponescu vorbi ca de obicei, deși cu o ușoară pironire în gol de reverie, neremarcată de cele două femei. - Cum este pe stradă, Jean? Întrebă madam Pomponescu. - Este frig, totuși se simte o vibrație a aerului, se apropie primăvara. În curând vor ieși mugurii. - Și de nu s-ar vedea muguri, eu am în
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ca umerii și gîtul să pară rigide. într-o dimineață, intră în clasă și o găsi pe Kate Caldwell, care-l pironi cu privirea. Poate că aștepta pe altcineva, sau poate că se uitase la ușă într-un moment de reverie, dar fața ei căpătă o expresie blîndă de milă involuntară, și văzînd-o, el se umplu de ură care i se întipări pe chip, într-o expresie de ferocitate implacabilă, și nu i se șterse chiar în clipa în care emoția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
lui Escher s-ar desena una pe alta de miliarde de ori pe secundă. Dar construiește suveica asta scânteietoare și neobosită ceva mai adevărat, mai puțin monstruos decât homunculul care-i este cer înstelat? Este oare corpul de timp și reverie al vieții noastre, de când spermia se lipește grețos de ovul și creierul ei avansează prin mucilagii ca să se amestece cu creierul soarelui, și până când noi înșine, spermie a cărui neconceptibil animal, ne lipim grețos de marele glob al morții noastre
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o mare patăi roz-violetă în formă de fluture. Corpul vermicular se-ntindea orizontal de la pântec către fesă, o aripă cobora pe pulpă, iar cealaltă urca înspre mijloc. Lucrul acesta mi l-am amintit abia în adolescență, și nu în vreo reverie vesperală, ci în vis. Am visat, într-o noapte de iulie, după ce rătăcisem ore-n șir pe străzile din centru, privind cu atenție statuile, că mama zăcea-ntr-un pat cu cearceaf de satin alb, boțit artistic, asemenea căptușelii cutiilor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Pătrundeau cu penisurile lor de metal lustruit între labiile de piatră umectate de rouă nopții. Atla-șii se acuplau cu gorgonele de ipsos, cu nasul spart, lăsând balcoanele cu oleandri să se prăbușească pe caldarâm. Dar m-am oprit brusc din reveria mea erotică, pentru că un astfel de balcon, la primul etaj, cu leandru și mușcate în ghivece, exista undeva, venise de undeva la realitate în foarte strânsă legătură cu pata de lupus a mamei. Pata de culoarea protezei (ah, acum îmi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ploua întotdeauna, și singura mea ocupație era să stau lângă geamul ud și să mă uit afară, în curtea din spate a casei, ca să văd singurul pomișor de acolo zgribulindu-se sub rafalele de ploaie. Dar nu mă pierdeam în reverii sau lamentații ca alte fete rămase nemăritate. Prea nu trăisem nimic niciodată, prea învederat tot ce atingeam devenea cenușă. Îmi era tot mai limpede că, tocmai pentru că nu mă alegea nimeni, eram o aleasă. Nu Aleasa, căci mă simțeam prea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
topească apoi ca zahărul în apă - e cu neputință să discerni atunci unde, pe harta ca o plasă de păianjen, tridimensională și nesfârșită, a situației tale în lume, te găsești cu spaima și fascinația ta: în fundătura Iluziei, în șoseaua Reveriei, în parcul Memoriei, în gara Halucinației, în cartierul Realității... Mai curând îți poți imagina c-ai înțepat c-un ac harta pliată, unind zone incompatibile și-ndepărtate într-un traiect de neînțeles, perpendicular pe foaie, ocult, străpungând existența dinspre nimic
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un pumn de bani verzi. Că lucrurile nu stăteau chiar așa avea să devină limpede foarte curând după evenimentele din '68. E drept că o parte din colegii locotenentului-major Ion Stănilă, care medita la toate acestea într-un fel de reverie somnoroasă în biroul lui din Dristor, de la etajul 1 al unei case negustorești, fără nici o firmă, se ocupau mai departe de supravegherea laboratoarelor de cercetare: armamentul la Tohan și Sibiu, chimicele la Turnu-Severin, ceva neclar dar strict secret în Apuseni
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și sânge. Ce scria însă pe pielea mea, sau ce era tatuat acolo, între sfîrcunle pieptului meu, era deocamdată complet obscur pentru mine. Gândirea și frământarea nu-mi serveau la nimic, cum nu servește vederea bună analfabetului. După săptămâni de reverie neputincioasă, abandonam căutarea și mă-ntorceam la trista mea viață de zi cu zi. "QUILIBREX!," strigă Fra Armando pe coridorul subpământean tapetat cu flori palid-lucitoare de cuarț, și gardianul, înfășurat cu totul într-un costum antichimic de cauciuc și cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mulțimea se tălăzui multă vreme spre Noul Habitat, construit de zeți în urmă cu trei ani pentru cei douăzeci de mii de oameni care formau tabăra imperială. Bella rămase însă o vreme pe scaun savurîndu-și izbânda și veghindu-și supușii. Reveria îi fu întreruptă însă de chicoteala lui N'Gai Loon. - Pornim la bătălie, dar începem prin a-i aștepta pe ei! râse bătrânul. - Știi că lupta e angajată... Începu Bella cu glas moale. - Știu, încuviință cu un gest scurt Maestrul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
să pulseze trecutul prin vocile pământului urcate În arbori, frumusețea prezentului prin oameni și prin măreția construcțiilor, lumina viitorului să transpară În opțiunea morală a artistului. Nu te ademenește uleiul ? Îl practic În portret, În compoziție. E prietenul meu de reverie, nu se grăbește, vorbim pe Îndelete. Ce părere ai despre critica de artă ? Cea exprimată de francezul Jacques Lassigne (autorul unei monografii despre Luchian) când a fost pe la noi, În 1970: "Critica trebuie să-i ajute pe pictori să se
Ştefan Hotnog (1920-1993) Mirajul by Ivona Elena Aramă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/384_a_1203]
-
fi abandonat școala, simțindu-se constrâns de plictiseala orelor de atelier, a fost un gest semnificativ pentru direcția pe care avea să se înscrie artistul. Atitudinea sa venea dintr-o pornire interioară, a unei firi meditative și boeme, atrasă de reverie în mijlocul naturii. El era dintre aceia care se cufundau în peisaj, din dorința de a se desfăta într-o mare liniște și de a surprinde același loc în diferite ore ale zilei. Nemulțumire față de mijloacele clasice de a crea un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
limbajul oamenilor, ni se întâmplă uneori să ne întrerupă jocurile înseamnă că noi tocmai am auzit chemarea ei... În timpul întregii noastre șederi pe pământ, moartea ne face semn să ne ducem la ea. Nu cade fiecare din noi, câteodată, în reverii fără cauză, care îl absorb până la limita de a-l face să piardă noțiunile de timp și spațiu? Nu știm nici măcar la ce să ne gândim, dar, când terminăm, trebuie să facem eforturi pentru a ne recăpăta conștiința de sine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
în afară, măcelarul, bătrânul negustor de mărunțișuri, doica mea, târfa, oamenii pe care îi vedeam în mod obișnuit și chiar castronul în care mi se aducea fiertura de orz, hainele pe care le purtam, totul conspira să-mi întrețină aceste reverii morbide. Cu puțin timp în urmă, cursul reflecțiilor mele s-a schimbat. Era într-o seară, la baia publică. M-am dezbrăcat pe platformă. Băiatul îmi turna apă pe cap. Mi se părea că apa îmi spală gândurile negre. Vedeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
mărei turburi s-aplană, se-nsenină; În fundul ei sălbatec e cântec și lumină, Ard stele-n facle de-aur, palate de safir Lucinde se răsfață și-n fundu-i se răsfir, Prin care trec în cântec genii cu părul blond Ce cânt reverii mândre cu glasul vagabond Și, albi ca neaua nopții și îmbrăcați de rază, Privește însuși cerul din nouri ca să-i vază, Pe când, din fundul mărei, Nordul, străbunul rege, Cu visuri de astfel lungi nopțile-și petrece, Astfel că lumea toată
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]