2,139 matches
-
ar avea ca efect direct spargerea monolitului ideologiei pan-arabe și ar accelera afirmarea unor minorități etnice în zonă și a unor revendicări de democratizare politică. În pofida acestor posibile schimbări regionale zona Orientului Mijlociu rămâne tensionată și marcată de multiple rivalități, statutul relațiilor Israelului cu vecinii arabi fiind caracteristic unei păci reci. În condițiile așa-numitei păci reci este necesar să se afirme în procesul de pace atât europenii, cât și SUA, ONU, Federația Rusă, cu alte cuvinte Cvartetul pentru Orientul Mijlociu
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
presupune o concurență maximă între participanții la procesul economic. Concurența care este dată de caracterul limitat al resurselor, caracterul interactiv al deciziilor luate de participanții la procesul economic și puterea de absorbție a pieței, care este relativ limitată, duc la rivalități și dispute între subiecții existenți pe piață. În acest context fiecare manager trebuie să aibă calități care să-i permită accesul la resurse, la piețe de desfacere și să-i asigure maximizarea eficienței economice a activității pe care o desfășoară
Sinergetica accesării proiectelor Pregătire. Elaborare. Evaluare. Optimizare by Conf. univ. dr. Claudiu CICEA, Lect. univ. dr. Cristian BUŞU () [Corola-publishinghouse/Science/207_a_476]
-
plan înșelător nu a rămas nefolosită de către britanici. Păcăleala pusă la cale în timpul operațiunii "furtună în deșert" în recentul război din Golf se înscrie în aceeași tradiție. Analizînd minciunile spuse inamicilor, Bok (1978:145) susține că "limbajul ostilităților și al rivalităților... este un cod neindicat a se cerceta din punct de vedere moral". Atitudinea rezervată a lui Bok poate fi aprobată de filosofi, însă publicul obișnuit nu ezită să judece aspectul moral al minciunilor spuse inamicilor. A învinge dușmanii poate implica
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
la schimbare, în mod special. Înainte de a defini termenul ca atare din diferite perspective teoretice care au determinat dezvoltarea diverselor modele de consiliere existente la ora actuală, este necesar să facem diferența între consiliere și psihoterapie, evitând astfel alimentarea unor rivalități și așa existente și asigurând spațiul necesar ambelor tipuri de intervenție, în zona de competență specifică fiecăreia. 1. În primul rând, o primă diferență netă între consiliere și psihoterapie o constituie obiectivul primar al intervenției. În cazul consilierii, obiectivul primar
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]
-
care piața nu reușește să aloce eficient anumite bunuri. De ce se Întâmplă așa ceva? Pentru a răspunde acestei Întrebări trebuie să facem distincția Între bunuri private și alte tipuri de bunuri 1. Dacă privim totalitatea bunurilor din perspectiva a două criterii - rivalitatea (ceea ce consum eu nu poate fi consumat și de către altcineva) și exclusivitatea (cineva poate să aibă controlul total asupra acelui bun) -, atunci putem să clasificăm acele bunuri În patru categorii: private, comune, vămuite și publice. Prin intermediul politicilor, statul poate crea
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
primul rând asupra riscurilor neconvenționale. Este mai puțin probabil ca riscurile securității aliate să rezulte dintr-o agresiune calculată Împotriva aliaților. Mai degrabă, acestea sunt consecințele adverse ale instabilităților ce pot izbucni din probleme sociale, economice și politice profunde, incluzând rivalitățile etnice și disputele teritoriale cu care se confruntă mai multe state din Europa Centrală și de Est. Tensiunile care se pot naște pot conduce la crize potrivnice stabilității europene șșiț chiar la conflicte armate care ar putea implica puteri externe
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
au penetrat mai mult analiza securității, aducând În analiză alți factori decât cei militari. Această transformare a abordării securității demonstrează cât de dependentă de circumstanțele exterioare este noțiunea. Dacă În timpul epocii prolifice În studii de securitate ideile erau influențate de rivalitatea nucleară și situația dificilă dintre SUA și URSS, În cea de-a doua epocă, războiul din Vietnamxe "Vietnam" și apariția de noi abordări ale temei securității și strategiei au lărgit conceptul, dându-i o dimensiune istorică și o nouă bază
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
prezidențial, regimul parlamentar majoritar (Anglia sau Noua Zeelandă) și regimul parlamentar proporțional (Germania sau Italia, înainte de 1993). Unele tipologii sunt încă și mai sensibile la problema stabilității, cum sunt cele prezentate de Almond și Powell (1966, 329-342) sau Lijphart (1968). Problema rivalității dintre tipologiile enumerate derivă din excesul de simplificări ce le caracterizează și din faptul că o anumită explicație a mutațiilor din interiorul regimului democratic nu este deosebit de utilă pentru relevanța empirică. Pentru îndeplinirea obiectivului indicat este mult mai oportună adoptarea
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
secretă a acelor îndepărtați de la puterea efectivă. Analogiile cu situația României sub dictatura lui Nicolae Ceaușescu sunt ușor de făcut, uneori previziunile unor situații și probleme strict contemporane sunt frapante. Dar „la noi trecutul se repetă des”. Tensiunea dintre duritatea rivalităților și rafinata aparență a vieții publice și mondene este una din sursele interesului neslăbit al lectorului. O subtilă artă a organizării narațiunii domină povestirea: relatarea naratorului omniscient alternează cu mici monologuri interioare ale personajelor, cititorului fiindu-i oferite simultan cel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286916_a_288245]
-
așa cum îl vedea Yves Stourdzé. Ceea ce conta pentru el și Jacques Attali era pregătirea sommet-ului de la Versailles, apoi conceperea proiectului EURÊKA, acesta avînd drept obiectiv să conducă la o cooperare tehnologică europeană. CESTA a constituit o structură foarte politizată, supusă rivalității și tensiunilor, inerente în apropierea puterii. Mizele erau de ordin politic: stăpînirea tehnologiilor de vîrf constituia un element primordial în raporturile de forță dintre națiuni, iar CESTA s-a orientat pe această cale. Chiar dacă această componentă făcea parte dintre interesele
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
voluntar distant, o scriitură rafinată, dar lipsită de patos. Niciuna din etnii nu e denunțată în sine, nu se caută vinovății singulare sau colective, nimic nu este explicitat, dar factualul pur conduce inevitabil spre dramă: în ura crescîndă, generată de rivalități și gelozii, în ipocrizia și duplicitatea profesoarelor, în conduita echivocă a unui bătrîn aristocrat european, prea atras de proaspetele frumuseți locale, se conturează distinct geneza unui fenomen genocidul asupra populației tutsi, care avea să vină în curînd care, departe de
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
îndoială; și în sistemul nostru acest lucru este esențial. Dar pentru a forța vânzările în afară cum veți proceda? Le voi încuraja prin prime, procurate prin intermediul câtorva impozite ridicate asupra poporului meu. În acest caz, exportatorii, constrânși de propria lor rivalitate, vor scădea cu atât mai mult prețul, și este ca și cum ați face cadou străinătății aceste prime sau aceste impozite. Totuși, rămâne faptul că banii nu vor ieși din țară. Este corect. E un răspuns bun pentru toate întrebările; dar dacă
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
concurența este înțeleasă mai bine nu ca o stare a pieței, ci ca un proces de comportament rival. Când întreprinzătorii sunt liberi să intre pe piață pentru a concura cu alți întreprinzători și clienții sunt liberi să aleagă între producători, rivalitatea dintre producători pentru fidelitatea clienților duce la un comportament favorabil acestor clienți. 6. Piețele nu pot produce bunuri publice (colective) Dacă eu mănânc un măr, tu nu îl mai poți mânca; consumul unui măr este pur rival. Dacă proiectez un
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
lor a constituit încercarea cea mai reprezentativă de a încadra această imagine cuprinzătoare într-o nouă perspectivă coerentă. Dacă al doilea război rece (termen folosit pentru a numi relațiile est-vest după invadarea Afga-nistanului și "reideologizarea" operată de Ronald Reagan asupra rivalității superputerilor) nu ar fi făcut să pară mai convingătoare cartea lui Kenneth Waltz, Theory of International Politics (1979), grație perspectivei sale mai reci și mai materialiste asupra puterii (vezi capitolul 7), lucrarea celor doi, Power and Interdependence (1977), trebuie să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
putere, înăbușită pe plan intern și care se proiectează într-o formă mai pronunțată peste granițe. Din ambele perspective, consolidarea statului național și a economiei sale, în secolul al XIX-lea, este considerată ca stînd la originea neașteptatelor proporții ale rivalității internaționale. 3 Cum eu nu sînt un specialist în problema sovietică și nu cunosc limba rusă, pentru cele ce vor urma mă bazez în principal pe surse secundare din literatura occidentală legată de acest subiect. De aceea, mă aștept ca
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Desant ’83 (volum colectiv), pref. Ovid S. Crohmălniceanu, București, 1983; Cine mă trece strada?, Pitești, 2001. Traduceri: Guillaume Apollinaire, Amorurile unui hospodar, pref. Ov. S. Crohmălniceanu, București, 1992; Gustave Le Rouge, Prizonierul planetei Marte. Războiul vampirilor, București, 1993; Edith Wharton, Rivalitate, București, 1994. Repere bibliografice: Nicolae Manolescu, Proza de mâine, RL, 1983, 52; Dan Radu Stănescu, Proza scurtă la un ceas definitoriu, VR, 1984, 3; Lucian Branea, „Desant 83”, „Dialog”, 1984, 101-102; Rotaru, O ist., III, 943-944; Cărtărescu, Postmodernismul, 441-443; Popa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288692_a_290021]
-
Franța (ca și în România, sperăm), asftel de inițiative s-au arătat însă ireversibile în schimbările succesive pe care le va cunoaște evoluția statului și a structurii sale teritorial administrative. Centrul noului aranjament al puterii avea drept bază nu doar rivalitatea între centru și teritoriu, ci un tip de parteneriat între cei doi actori, concretizat sub forma contractelor de planificare încheiate între regiuni și statul central. John Loughlin apreciază această etapă a evoluției statului francez, în vigoare din 1984, drept "cel
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
doilea compromis important, de asemenea legat de această dificultate de a reprima straturile guvernului, a fost acela că nu s-a făcut nicio încercare de a reduce numărul municipalităților. Ambele probleme cea a numărului mare de municipalități și cea a rivalității dintre departamentele tradiționale și noile regiuni constituie subiectul unei analize mai detaliate făcută în capitole ce vor urma. Din cauza acestor compromisuri și eșecuri, un număr de critici au ajuns, destul de repede la concluzia că reformele nu au venit cu schimbări
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
în administrarea zilnică, atât în detrimentul eliminat serviciilor locale cât și al celor centrale. Acest fapt nu înseamnă că procesul a fost încetinit în întregime. Din contră, întreaga perioadă a dezvoltării acestei noi doctrine a "reformei statului" a fost caracterizată de rivalitate între trei ministere diferite atât pentru controlul procesului reformei cât și pentru asigurarea controlului lor asupra serviciilor locale. Ministerul finanțelor a încercat să-și exercite controlul prin controlul efectuat asupra procesului bugetar, ministerul de interne prin controlul asupra autorităților locale
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
aceasta s-au împlinit și cu aceasta au murit cei ce au avut curajul să vorbeacă? Pentru a alimenta spun ei înaltele simțăminte ale celor mari este nevoie de libertate, pentru că ea știe să dea speranță și să înflăcăreze impulsul rivalității reciproce și a ambiției pentru primul loc. Mai mult, grație onorurilor publice care sunt puse la bătaie în democrații, superioritatea spirituală a oratorilor, prin antrenament, se ascute întotdeauna și se cizelează și, împreună cu chestiunile despre care tratează, firesc strălucește liberă
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
Lovinescu, "Sburătorul". Agende literare, vol. VI, ed. cit., pp. 612-616). După cum observă René Girard, "pretutindeni, în secolul XIX, spontaneitatea devine dogmă, detronând imitarea" (op. cit., p. 35). Plecând de la observația lui Max Scheler, potrivit căreia sursele resentimentului ar fi invidia, gelozia, rivalitatea, Girard trage concluzia că "starea sufletească romantică e pătrunsă de resentiment" (p. 33). Vezi și Max Scheler, Omul resentimentului, traducere de Radu Gabriel Pîrvu, studiu introductiv de Vasile Dem. Zamfirescu, Editura Trei, București, 1998. 125 René Girard, op. cit., p. 37
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
sunt totuși suficiente. Aceste atitudini nu definesc în toată complexitatea lor procesul interior al luminării europene. Acesta începe să determine și reacțiuni teoretice de competiție, de concurență directă, printr-o răsturnare dialectică a resentimentelor acumulate. Reabilitarea presupune și o anume rivalitate creatoare, a faptei și creației competitive ca formă de compensație: Vie la noi scria paris Mumuleanu întrecerea la învățături cu celelalte neamuri, căci acesta este numai lucru ce este și va fi cu noi. Concurența este deci posibilă nu numai
Pentru Europa: integrarea României: aspecte ideologice şi culturale by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/872_a_1583]
-
a justiției; el îi numește pe *comiți și pe episcopi. Această putere, aparent nelimitată, a întîlnit trei obstacole. Primul este evident în secolul al VI-lea. Este practica succesorală, care tinde către împărțirea puterii între fiii regelui defunct și provoacă rivalități, asasinate și războaie civile. După moartea lui Clovis, unitatea regatului nu este reconstituită decît sub domnia ultimului său fiu, Clotaire I (555-561). Se intră apoi într-o mare criză în cadrul căreia rivalitățile dintre regi se combină cu cele dintre regine
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
împărțirea puterii între fiii regelui defunct și provoacă rivalități, asasinate și războaie civile. După moartea lui Clovis, unitatea regatului nu este reconstituită decît sub domnia ultimului său fiu, Clotaire I (555-561). Se intră apoi într-o mare criză în cadrul căreia rivalitățile dintre regi se combină cu cele dintre regine ca Frédégonde sau Brunehaut. Unitatea nu este restabilită decît în 613 de către Clotaire al II-lea și mai ales de către fiul său Dagobert, a cărui domnie, care nu a durat decît zece
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Omul liber se definește înainte de toate ca un soldat care, în locul togii romane, a adoptat costumul scurt și armele france: securea de război și toporișca, aflate în număr mare în primele morminte merovingiene. Regii și nobilii, aflați într-o continuă rivalitate, sînt mereu înconjurați de trupe de războinici care le-au jurat credință. De unde, o permanentă nesiguranță care îi împinge pe cei mai slabi să caute sprijin: este principiul *recomandării, prin care o persoană slabă, înstrăinîndu-și în întregime sau în parte
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]