21,673 matches
-
și de reconstrucție a realității respective prin corelarea informațiilor sigure și prin dialectica argumentelor. În urma travaliului istoric, povestirea conținută de mit este decuplată În raport cu cele două realități esențiale care definesc o relatare veridică - faptele și momentul faptelor. Faptele narate de mit nu reprezintă evenimente indubitabile sau măcar evenimente despre care știm că au avut loc, dar nu cunoaștem exact toate detaliile - dimpotrivă, ele sunt „non-fapte”, adică scorneli ale imaginației. De asemenea, ele nu sunt plasate nici Într-un timp revolut adevărat
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
fel de acoperire. Criticarea legendelor de către istorici dă naștere unei dileme teologice. Ea se intersectează cu un alt tip de interogații, născute În mediile filosofilor, care, din perspective diferite, ajunseseră și ei să pună la Îndoială un alt „adevăr” al miturilor - cel religios. Milesienii și ionienii erau preocupați de găsirea unor explicații pozitive ale fenomenelor naturale, de identificarea unui lanț de cauze și efecte care să poată justifica transformările din univers. Altfel spus, ei considerau că explicațiile fenomenelor naturale bazate pe
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
niște frunze Între pământ și bolta cerească, unde sunt fixate stelele (P.-M. Schuhl, 1949, p. 170). Originalitatea milesienilor pare a veni din alegerea imaginilor prin care ei reprezentau cerul și astrele; aceste imagini nu au păstrat nimic din fantasticul miturilor; ele sunt Împrumutate fie din artă, fie din observarea directă: În toate analogiile care constituie știința lor (cu o mare precizie imaginativă, care nu admite, precum mitul, niciun arrière plan misterios) există o mare dorință de a Înțelege fenomenele inacesibile
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ei reprezentau cerul și astrele; aceste imagini nu au păstrat nimic din fantasticul miturilor; ele sunt Împrumutate fie din artă, fie din observarea directă: În toate analogiile care constituie știința lor (cu o mare precizie imaginativă, care nu admite, precum mitul, niciun arrière plan misterios) există o mare dorință de a Înțelege fenomenele inacesibile prin asocierea lor cu fapte dintre cele mai familiare. (É. Bréhier, 1945, p. 43; vezi și I. Banu, 1979, vol. I, p. LXVI; L. Robin, 1923, pp.
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
cultivate, nu Îi criticau atât pe zei, cât se străduiau mai curând să găsească o idee care să nu fie nedemnă de măreția divină: critica religioasă constă În a salva ideea de zei, epurând-o de orice superstiție, iar critica miturilor eroice are drept scop salvarea eroilor, făcându-i să pară la fel de verosimili ca oamenii” (P. Veyne, 1996, p. 63). Datorită acestui mecanism de salvare a spiritului religios, prin condamnarea unui anumit tip de discurs, termenul mythos este de două ori
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
decât o simplă povestire fictivă. Apoi pentru că această povestire, care conține fapte reprobabile, greu de tolerat și, mai ales, greu de Înțeles, nu este convenabilă din punct de vedere moral și, În consecință, nu este utilă cetății. Fictiv și mincinos, mitul trebuie „tradus”, explicat, făcut acceptabil: „Scandalul care generează reacția celor dintâi filosofi declanșează, fără a se pronunța cuvântul mit, procesul care va juca un rol determinant În elaborarea mitologiei: decizia de a interpreta” (M. Detienne, 1997a, p. 137). Iar interpretarea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
greu de Înțeles, nu este convenabilă din punct de vedere moral și, În consecință, nu este utilă cetății. Fictiv și mincinos, mitul trebuie „tradus”, explicat, făcut acceptabil: „Scandalul care generează reacția celor dintâi filosofi declanșează, fără a se pronunța cuvântul mit, procesul care va juca un rol determinant În elaborarea mitologiei: decizia de a interpreta” (M. Detienne, 1997a, p. 137). Iar interpretarea, indiferent de școala de gândire din care provine, nu poate fi decât una alegorică. Ceea ce Înseamnă negarea oricărui adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
rol determinant În elaborarea mitologiei: decizia de a interpreta” (M. Detienne, 1997a, p. 137). Iar interpretarea, indiferent de școala de gândire din care provine, nu poate fi decât una alegorică. Ceea ce Înseamnă negarea oricărui adevăr dedus din povestirea propriu-zisă a miturilor și căutarea unui adevăr incifrat, „ascuns” dincolo de text: Rațiunea condamnă mitul; ea Îl exclude, Îl gonește ș...ț; dar ostilitatea filosofiei este una de principiu: căutarea esenței, a rațiunii de a fi, excluderea narării de povestiri. Miturile trebuie să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
1997a, p. 137). Iar interpretarea, indiferent de școala de gândire din care provine, nu poate fi decât una alegorică. Ceea ce Înseamnă negarea oricărui adevăr dedus din povestirea propriu-zisă a miturilor și căutarea unui adevăr incifrat, „ascuns” dincolo de text: Rațiunea condamnă mitul; ea Îl exclude, Îl gonește ș...ț; dar ostilitatea filosofiei este una de principiu: căutarea esenței, a rațiunii de a fi, excluderea narării de povestiri. Miturile trebuie să fie considerate niște alegorii, adică un limbaj indirect În care adevărurile fizice
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
povestirea propriu-zisă a miturilor și căutarea unui adevăr incifrat, „ascuns” dincolo de text: Rațiunea condamnă mitul; ea Îl exclude, Îl gonește ș...ț; dar ostilitatea filosofiei este una de principiu: căutarea esenței, a rațiunii de a fi, excluderea narării de povestiri. Miturile trebuie să fie considerate niște alegorii, adică un limbaj indirect În care adevărurile fizice și morale autentice sunt ascunse. A sesiza aceste adevăruri ascunse sub haina mitului Înseamnă să faci inutil Învelișul, de Îndată ce el a fost străpuns (P. Ricoeur, 1968
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de principiu: căutarea esenței, a rațiunii de a fi, excluderea narării de povestiri. Miturile trebuie să fie considerate niște alegorii, adică un limbaj indirect În care adevărurile fizice și morale autentice sunt ascunse. A sesiza aceste adevăruri ascunse sub haina mitului Înseamnă să faci inutil Învelișul, de Îndată ce el a fost străpuns (P. Ricoeur, 1968, p. 1042). Interpretarea alegorică a mitului, creată de vechii greci și dezvoltată din vechime până În prezent aproape fără Întrerupere, are un caracter fundamental recuperatoriu: ea Încercă să
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
alegorii, adică un limbaj indirect În care adevărurile fizice și morale autentice sunt ascunse. A sesiza aceste adevăruri ascunse sub haina mitului Înseamnă să faci inutil Învelișul, de Îndată ce el a fost străpuns (P. Ricoeur, 1968, p. 1042). Interpretarea alegorică a mitului, creată de vechii greci și dezvoltată din vechime până În prezent aproape fără Întrerupere, are un caracter fundamental recuperatoriu: ea Încercă să salveze, prin diverse strategii interpretative, un sens pervertit de Învelișul mitic. Și, ca În orice act de căutare, atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
din mythos. Se opune În ceea ce privește forma prin prăpastia dintre demonstrația bazată pe argumente și textura narativă a povestirii mitice. Se opune În ceea ce privește fondul prin distanța dintre entitățile abstracte ale filosofului și puterile divine ale căror aventuri dramatice sunt povestite de mit (J.-P. Vernant, 1974b, p. 198). În dialogurile platonice și În textele lui Aristotel, termenul mythos apare În contexte multiple și configurează un câmp sematic relativ amplu. Cu toate acestea, el nu se mai află pe același plan cu logos
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sensuri: cuvântare sau referire (Legile, XI, 927c); poveste (esopică, Alcibiade, I, 123a; a femeilor, Gorgias, 527a); legendă mitologică În sensul modern (Republica, II și III; Legile, XII, 944a); minciună (Republica, II, 377a), sens care rezultă din cele două accepțiuni precedente; mit filosofic (Gorgias, 523a; Timaios, 26c și e; Politica, 274e). Dacă Platon este creatorul acestui ultim sens, Aristotel va propune un al șaselea sens, total nou, În Poetica - acela de „intrigă”, de „acțiune” a unei drame, În general, a oricărei opere
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
lui Aristotel (J. Bompaire, 1977, p. 31; vezi și analizele din F. Buffière, 1956; P. Frutiger, 1930; W.K. Guthrie, 1964; Ch. Kerényi, 1957; K. Morgan, 2000; L. Robin, 1923; P.-M. Schuhl, 1949; Gh. Vlăduțescu, 1984). Platon va instrumentaliza mitul, transformându-l „În cel mai bun mod de exprimare a probabilului” (J. Pépin, 1958, p. 119). Astfel, atunci când jocul argumentelor nu reușește să facă evidentă sau cel puțin accesibilă o anumită idee, o povestire sau o secvență dintr-o povestire
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
atunci când jocul argumentelor nu reușește să facă evidentă sau cel puțin accesibilă o anumită idee, o povestire sau o secvență dintr-o povestire mitică arhicunoscută, ea poate oferi totuși o „imagine” aproximativă, dar sesizabilă a adevărului: În ochii lui Platon, mitul este uneori singurul mijloc de a atinge adevărul sau de a-l aduce mai aproape. Unele noțiuni nu pot fi pătrunse prin raționamentul pur: astfel e natura sufletului. În consecință, trebuie să ne mulțumim să spunem cu ce se aseamănă
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
spunem cu ce se aseamănă ea: un atelaj Înaripat cu un vizitiu, un cal negru și unul alb (F. Buffière, 1956, p. 33). Astfel, Platon va goli mythos-ul de orice substanță și de orice sens (fie el și mincinos) specifice. Mitul nu mai are un referent propriu (o lume, niște personaje și o sumă de acțiuni aparte), nu mai este un construct cultural autonom, validat de o tradiție și, eventual, de un anumit prestigiu. El devine un repertoriu de semne, care
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Într-un dialog filosofic. Esența mythos-ului rezidă acum În calitatea relației pe care autorul o poate stabili Între Învelișul povestirii tradiționale și semnificațiile pe care reușește să i le atribuie prin aplicarea ei asupra unei substanțe culturale noi. Astfel, valorile mitului derivă acum din valoarea de utilizare, și nu din semnificațiile sale esențiale. Prin această descarnare a mitului, Platon pregătește deja terenul pentru utilizarea termenului de către Aristotel, ca un nume pentru orice schemă epică, din orice context cultural. Instrumentalizarea mitului va
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Între Învelișul povestirii tradiționale și semnificațiile pe care reușește să i le atribuie prin aplicarea ei asupra unei substanțe culturale noi. Astfel, valorile mitului derivă acum din valoarea de utilizare, și nu din semnificațiile sale esențiale. Prin această descarnare a mitului, Platon pregătește deja terenul pentru utilizarea termenului de către Aristotel, ca un nume pentru orice schemă epică, din orice context cultural. Instrumentalizarea mitului va fi dusă la maxim În Republica: aici, Platon imaginează mecanismele construcției unei mitologii de stat. Filosofii, În calitate de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
valorile mitului derivă acum din valoarea de utilizare, și nu din semnificațiile sale esențiale. Prin această descarnare a mitului, Platon pregătește deja terenul pentru utilizarea termenului de către Aristotel, ca un nume pentru orice schemă epică, din orice context cultural. Instrumentalizarea mitului va fi dusă la maxim În Republica: aici, Platon imaginează mecanismele construcției unei mitologii de stat. Filosofii, În calitate de „mitoplaști” oficiali, vor alege sau construi miturile care, prin conținutul lor, pot educa membrii cetății și pot garanta crearea unei comunități de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
termenului de către Aristotel, ca un nume pentru orice schemă epică, din orice context cultural. Instrumentalizarea mitului va fi dusă la maxim În Republica: aici, Platon imaginează mecanismele construcției unei mitologii de stat. Filosofii, În calitate de „mitoplaști” oficiali, vor alege sau construi miturile care, prin conținutul lor, pot educa membrii cetății și pot garanta crearea unei comunități de gândire și asumarea unor conduite adecvate intereselor cetății. Copiii vor fi educați de către bătrâni și doici, care, fără Încetare, le vor povesti numai miturile acceptate
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
construi miturile care, prin conținutul lor, pot educa membrii cetății și pot garanta crearea unei comunități de gândire și asumarea unor conduite adecvate intereselor cetății. Copiii vor fi educați de către bătrâni și doici, care, fără Încetare, le vor povesti numai miturile acceptate oficial (M. Detienne, 1997a, pp. 187-199). Așa cum observă Bruce Lincoln (1999, p. 42), ... În acest sistem, mythoi nu sunt numai remodelați și revalorizați În mod radical: ceea ce fusese considerat drept revelație primordială sau adevăr mai presus de Îndoială este
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ceea ce fusese considerat drept revelație primordială sau adevăr mai presus de Îndoială este acum tratat ca propagandă de stat, ca mijlocul cel mai potrivit pentru copii sau alte persoane incapabile să adopte discursul și practicile elitelor. Astfel, Platon, prin instrumentalizarea mitului, deschide poarta reflecțiilor și a practicilor legate de persuasiunea politică și de controlarea indivizilor prin intermediul mitologiilor de stat. Aceste evoluții semantice, aceste transformări conceptuale au făcut ca, la capătul traseului său prin gândirea greacă și al confruntării cu logos-ul
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
dezvăluie rațiunea ascunsă de povestirea absurdă (Fr. Châtelet, 1962, p. 41; M. Detienne, 1999, p. 163; P. Frutiger, 1930, pp. 33-37; Ch. Kerényi, 1957, p. 20; B. Lincoln, 1999, pp. 33-42; J.-P. Vernant, 1974a, pp. 213-214). Respins de către logos, mitul nu mai este considerat capabil să spună ceva esențial, ci doar să „presupună” ceva. Mythos-ul apare acum ca spectrul unei lumi alungate și În același timp râvnite: el este definit ca „iluzoriu”, „fabulos”, „periculos”, dar și ca „revelator”, „convingător”, „exemplar
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
religioase (D. Kertzer, 2000; C. Rivière, 1997), În timp ce alții consideră că el se poate referi la orice manifestare rituală: „cuvântul liturghie desemnează orice sistem sau set de operații rituale prescrise pentru o performanță publică” (T. Jennings Jr, 1987, p. 580). Mit și mitologietc "Mit și mitologie" Definiții generaletc "Definiții generale" Eforturile de definire a mitului se lovesc de o triplă dificultate: a) multiplele definiții ale mitului conturează un câmp conceptual fluid și deseori contradictoriu; b) referentul acestui concept este neclar, deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]