23,409 matches
-
strigînd de cîteva ori aceeași cifră) TABLOUL XII (Spațiul este ilustrat de un lăcaș pentru depozitarea gunoaielor; Ea 1 așteaptă; intră El n odată cu declanșarea unui puternic suflu de vînt și a unei benzi sonore pe care vor fi orice zgomote care, împreună cu cel al vîntului, ar face imposibilă receptarea text vorbit; tocmai de asta, preferînd o mișcare care să sugereze un text care să impună o mișcare, actorii vor interpreta o pantomimă conformă cu stările date; evident, ei pot să
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
dar nu știi tu să mă primești... Hai să ne-mpăcăm... și dă drumul la casetofonul ăla... poate o să mai vorbim puțin... (pe fondul muzical... dezlănțuit, intră preotul și dascălul; par destul de iritați... dar, bine-nțeles, se stăpînesc) Preotul: Și zgomotul ăsta se cheamă muzică. Octav:...Hard... Preotul:...Aici s-ar potrivi o muzică bisericească... ești, totuși, în cimitir... aici e un sfînt mormînt... un cavou... Octav: Dar e și bar, părinte... și bazar... Credeți că s-ar potrivi o muzică
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
altfel..., că trebuie să renunț... să mă dau cu lumea... Matei: Și bine-ai făcut! Octav: N-am făcut bine, Nea Matei... că m-am dat cu matale... și matale ești un căcat, Nea Matei... (Costache și Marieta, speriați, scot zgomote de uluială, dezaprobare, îngrijorare) Matei: Ascultă, măi neisprăvitule... măi... (îl ia de gît) Octav: (debarasîndu-se cu ușurință) Și pentru că ești un căcat, trebuie să curăț locul de matale, Nea Matei... Și ca să fac și eu măcar o dată o treabă bună
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
te uiți... pentru că ești pudic... Gh. P. unu: Și-atunci ai venit să-mi faci mie show-ul ăsta cu dosarele... Că tot e la modă... Habar n-avem ce e cu prezentul, și noi ne ocupăm de trecut... Istericale, zgomote, poftă de pumnale înfipte..., sînge, sînge, asta vrem... Gh. P. doi: Adică tu chiar crezi că putem înțelege ce e cu noi azi, fără să înțelegem ce-a fost cu noi ieri?! Gh. P. unu: Eu știu ce-am fost
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
-n perete cu biroul anchetatorului; cînd ancheta era gata, anchetatorul mă suna, eu mă duceam să-l iau pe anchetat pe bandit, chiabur, burghez... ce era el (ceilalți încep să bată cu pumnii în masă, apoi cu picioarele-n podea; zgomotul produs îl făcea pe plutonier să ridice glasul, pînă la urlet) Îi puneam ochelarii orbi, îl luam de braț și-l conduceam spre biroul meu..., cu atenție, să nu se lovească de ceva... ăsta era regulamentul, iar cînd intram cu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
ridice glasul, pînă la urlet) Îi puneam ochelarii orbi, îl luam de braț și-l conduceam spre biroul meu..., cu atenție, să nu se lovească de ceva... ăsta era regulamentul, iar cînd intram cu el în birou, după ce închideam ușa... (zgomotele cresc în intensitate) îi trăgeam un glonte în cap... (acum se aude și banda sonoră cu regulamentul la maxim) și pentru asta nenorociții de comuniști îmi dădeau 500 de lei... (strigăt puternic) și ăștia impozabili, băga-i-aș să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Jospin declara În timpul campaniei electorale din 2002 că a fost Încîntat să-l descopere). El rămîne cel mai “scandalagiu” personaj al literaturii franceze de Început de mileniu. De multe ori gratuite, declarațille lui stupefiante sunt făcute În primul rînd pentru zgomotul care, Într-un Occident de cîteva decenii tot mai tăcut și sec, reverberează Înzecit. Pus la zid și adulat deopotrivă, alunecînd pe buzele tuturor, scriitorul cu peste un milion de exemplare vîndute din 1998 Încoace (asta după ce primul său roman
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Hormonal, neoexistențialist, Particulele elementare sînt, În ton cu și parcă mai mult decât alte romane contemporane (vezi Rouaud, Chevillard, Echenoz) o meditație asupra morții ca punct terminus absolut, În absența divinității. Moartea este ubicuă În acest roman. Moartea, percepută ca “zgomot de fond”, este cea În fața căreia individul contemporan demisionează progresiv pe parcursul unei lupte Încrâncenate cu două arme disponiobile: pasiunea intelectuală (Michel) sau sexualitatea (Bruno). Prelevarea morții dintr-o perspectivă emfatică, metafizică și așezarea ei sub lentila microscopului din laboratorul de
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
de atîta amar de vreme impusă (de ei), cu o prejudecată ierarhizantă care face ca nu tot ceea ce este scris să fie la fel de important indiferent de sexul numelui semnat. Astfel, scrisul feminin trebuie să producă de două ori mai mult zgomot decît cel masculin, pentru ca speranța unei receptări asemănătoare să nu fie zadarnică. În cazul scriitoarelor, tradiția devine o chestiune secundară, pentru că aparține celorlalți, este un obiect străin, construit de-a lungul unei Istorii pe care ele În nici un caz nu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
atît mai inautentică-i pare literatura (spre sfîrșitul cărții). Cu cît limbajul e mai agresiv, literatura pierde În estetică ceea ce cîștigă În retorică. Această intransigență a limbajului, uneori patetică, alteori ostentativă, exploatarea pînă la epuizare a bataillanului topos al transgresiunii, zgomotul unei scriituri care altădată foșnea, sunt atributele multor romane personale semnate de scriitoarele franceze de astăzi. IV. 4. Chicklit francez Alături de literatura canonică - istoricizată, acum că nu ma există autorități canonizante - și de contra-literatură, adică de literatura angajată, șocantă, incorectă
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
liderului devenit indezirabil. Povestea n-are, Însă, cronologia liniară și seacă a unui polar; narațiunea, la limită, este un pretext pentru o jerbă prozastică surprinsă În plin fuleu, care are de-a face cu monologul lui Molly din Ulysses sau zgomotul și furia faulkneriene. Cartea, care se citește pe nerăsuflate (cu sentimentul celui ce se află pe marginea cascadei, fără ca Înfrigurarea crescândă să aibă de a face cu o defrișare a unei progresii diegetice calculate), este Într-adevăr o agonie: cavalcada
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ca profesor la Orléans Între 1973 1987) nu se putea ca limbajul să nu sufere sciziunea originară pe care conștiința o poartă pînă la moarte, Între celest și mundan, proiectată În incomesurabilitatea dintre limbajul transcendent și cel contingent, agonizant, simplu zgomot În vid. Pentru că se scrie În și despre exil, literatura lui Volodine este una a neîncrederii. Personajele ficțiunilor sale nu-și acordă nici un credit, iar autorul Își Îndeamnă permanent cititorul să nu creadă nimic din ceea ce spune. Deși debutează cu
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
cosmică, divină sau naturală, ci individual-omenească. Paradoxul antropologic al lui Pascal străbate astăzi producția și mai ales distribuția literaturii franceze: omul ca „trestie gînditoare” Înseamnă tocmai cineva care, deși Înzestrat cu vorbire, deci cu o putere imensă de expresie, de la zgomot la frază și apoi iar la zgomot, este finit. Se scrie și publică enorm astăzi În Franța, dar În cantități mici. În măsura În care se vrea autentică, oscilograf de viață, cartea nu trebuie să exceadă noile reguli ale „buneicuviințe”: nu se cade
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
antropologic al lui Pascal străbate astăzi producția și mai ales distribuția literaturii franceze: omul ca „trestie gînditoare” Înseamnă tocmai cineva care, deși Înzestrat cu vorbire, deci cu o putere imensă de expresie, de la zgomot la frază și apoi iar la zgomot, este finit. Se scrie și publică enorm astăzi În Franța, dar În cantități mici. În măsura În care se vrea autentică, oscilograf de viață, cartea nu trebuie să exceadă noile reguli ale „buneicuviințe”: nu se cade ca un monolog să fie prea lung
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Pentru această carte, mai degrabă eseu decât teză, am sacrificat principiul notelor de subsol, spre a oferi cititorilor, în corpul textului, referințele la paginile și titlurile operelor citate, urmând ca indicațiile complete să fie regăsite în bibliografia de la sfârșitul volumului. „Zgomot de cheie. Se deschide ușa. Apare gardianul zâmbind. Aruncă o privire cu subînțeles către Ochi Verzi. Supraveghetorul general în ținută de ceremonie, împreună cu supraveghetorul celulei. SUPRAVEGHETORUL GENERAL: Am auzit, am văzut tot. Pentru tine, și din locul unde stăteai de
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
doilea soț, Gustav și Adolf, ascultă înșiruirea unor cumplite mărturisiri. Didascaliile, precum și pactul încheiat între cei doi bărbați, lasă să se înțeleagă că postul de supraveghere (camera lipită de salonaș) rămâne invizibil pentru public, prezența soților semnalându-se doar prin zgomote de baston ori de scaune deplasate brusc. În zilele noastre, dimpotrivă, un scenograf care ar vizualiza coprezența ar reuși să facă mult mai perceptibile efectele acestei supravegheri domestice și să motiveze mai convingător reacțiile soților ultragiați și îngroziți de cele
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
cât și pe individul din afară, sub „comanda” căruia aceștia se află: protagonistul este, de fiecare dată, răzbunătorul Gustav. Nu e de ajuns să știm că el îi aude și să-i „auzim” propriile reacții - lovituri cu bastonul în podea, zgomot de scaune -, trebuie să-l și vedem! Din ascunzătoarea lui, omul reacționează. Iar interesul scenei provine tocmai din această vizibilitate, din această intervenție a exteriorului care perturbă interiorul plasat sub „supraveghere”. Geniul lui Strindberg constă în răsturnarea completă a posturii
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
fie sinonimele, fie parafraze, sau orice alt procedeu. Cu cît redundanța este mai puternică în interiorul mesajului, cu atît scade posibilitatea de interpretare a receptorului. Totuși, dacă redundanța este maximizată sau atinge o "dezordine", nu mai există nici un mesaj, ea devine zgomot pur. Există, deci, în limba vorbită, un punct de echilibru al redundanței, pe care sensul comun îl utilizează cu bună știință în conversația obișnuită și care poate evolua, de la plus la minus, după cum se utilizează un limbaj poetic sau specializat
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
în analiza semiologică, canalul era limba însăși și constrîngerile ei. Aici, canalul este din punct de vedere fizic reperabil și modulabil. Remarcăm că însuși canalul se poate interfera cu mesajul: ecouri și impurități se amestecă în mesaj, ceea ce vom numi "zgomote". Mesajul: pentru a putea circula în canal, mesajul în limba naturală trebuie supus unui tratament. Codajul intervine aici ca un sistem de decupare de unități. Va fi binar. Operației de codare, situată la intrarea în canal, îi corespunde o a
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
a susține acest model. Separarea reprezentantului și a reprezentatului în emițător și receptor, separarea subiecților emițător și receptor de obiectul mesajului, realitatea celor doi subiecți și realitatea obiectivă a mesajului: totul este structurat matematic, cuprinzînd aici și circularitatea cibernetică, în timp ce zgomotul este văzut ca exterior, deranjînd recepția. 2. Emițătorul pierde aici puterea: rolul intermediarilor. Emițătorul pierde aici din puterea sa, însă fără a pierde toată puterea. Cum se întîmplă în teoriile informației, luarea în seamă a intermediarilor-filtre va complica schema. Sosirea
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
înconjurător? În orice caz, în absența informațiilor externe, sistemul nu poate să se auto-organizeze, adică, să-și schimbe organizarea 86. Nici o auto-organizare în sens strict, într-un sistem închis, după teorema lui Ashby 87. Ordinea nu poate veni decît din zgomotul exterior. "Dar cînd factorii din exterior sînt aleatorii în raport cu starea prezentă de organizare și cînd efectele lor sînt o schimbare în organizare, care nu este obligatoriu destructivă, atunci se poate vorbi totuși de organizare." 88. Dacă, pentru observator, schimburile de
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
în raport cu starea prezentă de organizare și cînd efectele lor sînt o schimbare în organizare, care nu este obligatoriu destructivă, atunci se poate vorbi totuși de organizare." 88. Dacă, pentru observator, schimburile de informație din exterior spre interior nu sînt decît zgomote, pentru sistem acest zgomot este sursă de organizare. Concepție suplă a unei auto-organizări lato sensu care se opune unei auto-organizări destul... de totalitare, și care se vrea foarte riguroasă. Atlan, corectorul lui Varela. Demersurile lui Varela și Atlan relevă o
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
organizare și cînd efectele lor sînt o schimbare în organizare, care nu este obligatoriu destructivă, atunci se poate vorbi totuși de organizare." 88. Dacă, pentru observator, schimburile de informație din exterior spre interior nu sînt decît zgomote, pentru sistem acest zgomot este sursă de organizare. Concepție suplă a unei auto-organizări lato sensu care se opune unei auto-organizări destul... de totalitare, și care se vrea foarte riguroasă. Atlan, corectorul lui Varela. Demersurile lui Varela și Atlan relevă o inspirație comună: ființa vie
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
vreau să renunț la știința internă, știu că ea există, că este într-o altă ordine decît cea a științei "obiective". Voi plonja deci în intern sau măcar mă voi preface. Comportament care lasă loc unei analize subtile. Ceea ce este zgomot pentru un observator exterior devine semnificație, sursă de reorganizare și de ordine în interiorul sistemului. Zgomotul este sursă de ordine și generează noi organizări. Lucrările, deja vechi, despre schimbul de energie, pierderea căldurii, utilizarea sa într-un sistem mai larg, înglobînd
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
ordine decît cea a științei "obiective". Voi plonja deci în intern sau măcar mă voi preface. Comportament care lasă loc unei analize subtile. Ceea ce este zgomot pentru un observator exterior devine semnificație, sursă de reorganizare și de ordine în interiorul sistemului. Zgomotul este sursă de ordine și generează noi organizări. Lucrările, deja vechi, despre schimbul de energie, pierderea căldurii, utilizarea sa într-un sistem mai larg, înglobînd mai multe subsisteme, calculele măsurii entropiei ca dezordine maximală a particulelor echiprobabile sînt tot atîtea
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]