23,409 matches
-
etc.? Uităm că mesajul poartă un sens care nu este acela al multidirecției sau al direcției vectorizate a elementelor sale în vederea consistenței sale, ci o adevărată semnificație. Or, semnificația nu se poate găsi decît la un nivel superior de "complexitate". Zgomotul nu produce ordine, spune Altan, ci complexitate. IV. Conexionism sau inteligență artificială expresivă Comunicării reprezentative i-ar corespunde o inteligență artificială foarte reprezentațională, comunicării expresive îi corespunde o formă nouă de inteligență artificială: conexionismul. Conexionismul, sau neo-conexionismul, se interesează, de
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
din absența intenției), situația, istoria întîlnirilor sale cu emițătorul, propriile sale intenții, consecințele previzibile ale înțelegerii sale și/ sau acordul său cu ceea ce percepe din ceea ce spune emițătorul etc.98 Receptorul este, spune Thayer, "de facto creatorul întregului mesaj"99. Zgomotul exterior pe care îl fac mediile se reorganizează în forma mesajelor în interiorul gîndirii receptorului. Cît despre medii, ele joacă un rol de declic, de declanșator identic rolului jucat de declanșatori în biologia autopoietică a lui Maturana și Varela: noi nu
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
organizațiilor 109. Descentralizatorii recentralizează adesea, fără să o știe, pentru a descentraliza mai bine, se pare. Cu cît un sistem este mai dezvoltat (complex) cu atît este mai centralizat. Cu cît este mai centralizat, cu atît este mai surd la zgomotele periferice. Cu cît este mai surd la aceste zgomote, cu atît crește riscul de a rămîne în pană și, deci, motiv al schimbărilor brutale de direcție către descentralizare. La limită, ierarhia nu poate învăța nimic, căci nu poți învăța decît
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
pentru a descentraliza mai bine, se pare. Cu cît un sistem este mai dezvoltat (complex) cu atît este mai centralizat. Cu cît este mai centralizat, cu atît este mai surd la zgomotele periferice. Cu cît este mai surd la aceste zgomote, cu atît crește riscul de a rămîne în pană și, deci, motiv al schimbărilor brutale de direcție către descentralizare. La limită, ierarhia nu poate învăța nimic, căci nu poți învăța decît în mod experimental, acționînd (learning by doing). Se face
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
mai degrabă un pretext de mascare, asemenea evantaiului ce ascunde zâmbetul unei doamne. În romanul său de secol XI, Povestea lui Genji, Murasaki Shikibu descrie un cod de relații sociale bazat pe conversații prin pereți despărțitori, priviri fugare, deghizări transparente, zgomote și umbre. Atunci când avem de-a face cu segmentări compoziționale în spațiul unui tablou, nu trebuie să ne conducem exclusiv după tradiția apuseană care preferă să se limiteze la reprezentarea unui spațiu unic, coerent și în cea mai mare parte
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
multă decență și distanța cuvenită, în ideea diferențierii poeziei militante partinice, lipsită de sinceritate, (al cărui scop nu este unul artistic, ci unul oportunist), de poezia patriotică intrinsecă, menită să trezească conștiința națională. De exemplu, autoarea spune: "Poetul glorifică, fără zgomot, prezența lor permanentă în viziuni cromatice și muzicale: "Și dorm cu somnul celor ce-au tras la coasă o vară. "". Glorificarea "fără zgomot" este un fenomen rar în poezia militantă a anilor, un model exemplar de decență și domolire a
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
oportunist), de poezia patriotică intrinsecă, menită să trezească conștiința națională. De exemplu, autoarea spune: "Poetul glorifică, fără zgomot, prezența lor permanentă în viziuni cromatice și muzicale: "Și dorm cu somnul celor ce-au tras la coasă o vară. "". Glorificarea "fără zgomot" este un fenomen rar în poezia militantă a anilor, un model exemplar de decență și domolire a poetaștrilor ditirambiști, ce nu fac obiectul acestei teze, cu toată densitatea lor în epocă. Secțiunea dedicată poeziei militante este cuprinzătoare, pe măsura dimensiunii
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
surprinzând macro și microcosmosul: "Ciupercile roșcate cu albi pistrui pe chică/ împutrezind, frunzișul de toamnă îl ridică,/ și-nvie-un fir de rouă,/ tot cerul, sub tulpină/ că intră primăvara năvală în grădină." Evul îl îmbracă într-o cămașă de zgomote, de aceea și refugiul în copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
că intră primăvara năvală în grădină." Evul îl îmbracă într-o cămașă de zgomote, de aceea și refugiul în copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori de zgomote/ bem apă de zgomote." În contrast eu această lume, poetul invocă satul: "Aș vrea să fiu stejar înfipt adânc/ cu rădăcinile în grădina noastră/ La
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Evul îl îmbracă într-o cămașă de zgomote, de aceea și refugiul în copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori de zgomote/ bem apă de zgomote." În contrast eu această lume, poetul invocă satul: "Aș vrea să fiu stejar înfipt adânc/ cu rădăcinile în grădina noastră/ La umbră vara pe vecini să-i
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
într-o cămașă de zgomote, de aceea și refugiul în copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori de zgomote/ bem apă de zgomote." În contrast eu această lume, poetul invocă satul: "Aș vrea să fiu stejar înfipt adânc/ cu rădăcinile în grădina noastră/ La umbră vara pe vecini să-i strâng/ să bat
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
aceea și refugiul în copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori de zgomote/ bem apă de zgomote." În contrast eu această lume, poetul invocă satul: "Aș vrea să fiu stejar înfipt adânc/ cu rădăcinile în grădina noastră/ La umbră vara pe vecini să-i strâng/ să bat cu ramul zorii în fereastră." În
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
copilărie și-n satul care-l așteaptă, în grădina cu lumea ei de taină și frumos: Stăm seara în balcoane de zgomote/ în parcuri cu bănci de zgomote/ cravată de zgomote/ cu arbori și flori de zgomote/ bem apă de zgomote." În contrast eu această lume, poetul invocă satul: "Aș vrea să fiu stejar înfipt adânc/ cu rădăcinile în grădina noastră/ La umbră vara pe vecini să-i strâng/ să bat cu ramul zorii în fereastră." În poezia de dragoste simțim
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Bildungen der Natur vorgeschlagen").1 Mircea Ivănescu își plimbă personajul pe străzi aglomerate cu femei, bărbați și copii, cu mașini și tramvaie, prin ploaie și zăpadă, îl surprindem îngândurat, bând la bufetul termita, urmărind trecătorii și ploaia: "Tramvaie treceau cu zgomote mari pe strada bălaie,/ în soarele matinal"("Îngândurări matinale"). Poetul încearcă parcă ieșirea din contextul poeziei actuale care merge în mare pe cele două coordonate: tradiția interbelică a universului țărănesc și cea modernă impusă de pana lui Arghezi, Barbu, Blaga
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
suflet și gând, despre tinerețe și bătrânețe, despre moarte: "Tremură viața ființei pentru/ multul ei dor de noapte și poate/ că ziua nu va fi să aducă un hoț cucernic/ de suflete venind din întuneric fără să se audă vreun zgomot". Poate că Marin Tarangul nu și-a găsit încă formula. Dan Laurențiu "Poziția aștrilor", E. P. L., 1967; "Călătoria de seară", E. P. L., 1968; "Imnuri către amurg", Editura Eminescu, 1970. Al. Piru îl consideră pe Dan Laurențiu un Bacovia în care
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
destinul, citește în palmă tristețea existenței, își temperează setea de cunoaștere. Universul se umple cu câteva motive: fântânile, șarpele, sângele, focul, sămânța. Condiția poetului este legată de simbolul fântânii: "Un aer aspru adie-n jurul meu/ luceafărul de seară/ cu zgomotul cade-n mine/ de piatră azvârlită/ într-o fântână adâncă, și răsăritul lunii/ îmi sparge craniul/ cu două capete și pot gândi". Fântâna devine sămânța nopții, soarele sămânța zilei, fulgerele sunt semințe, totul devine sămânță ("Treptele însămânțării"): "trăim într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
spirituală, de învățătură. Strămoșii "Ostașii noștri", sunt risipiți în piatră, în pădurea de mesteacăn, în plopii sunători... într-un peisaj puțin decorativ: "Ca la atac, în linii, mormintele stau șir și dorm voinicii țării acolo-n cimitir." Poetul glorifică, fără zgomot, prezența lor permanentă în viziuni cromatice și muzicale: "Și dorm cu somnul celor ce-au tras la coasă o vară." Cu volumul lui Ion Horea " Coloana în amiază", publicat în 1961, se lărgește aria de cuprindere a evocării istorice. "Viziunea
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
poate și din hărnicia lor) depinde de o bună camuflare a morții, de izgonirea acestei permanențe în spatele panourilor publicitare. Încep să zăresc un sens tare în modul nostru de a marca moartea fiecărui membru al societății prin aglomerație, blocarea circulației, zgomot și slujbe. E un memento mori ce străbate, odată cu fiecare moarte, comunitatea. Mi-ar place să cred este principalul motiv al ineficienței noastre. Însă nu văd despărțirea de superficialitate nici măcar în acest context grav. * În raport cu veșnicia, superficialitatea este modul de
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
unei "realități" sonore la un nivel ideal, vizând armonizarea sunetelor unei lumi. Plăcerea pe care o simțim prin intermediul ei este bucuria minții noastre de a nu mai fi nevoită să identifice corespondenți reali ai formelor sonore în diferite contexte de zgomot, luând de-a gata armonii și tipare repetitive. Liniștea (pentru acele genuri muzicale ce reușesc s-o producă) este dată de atmosfera de familiar, de cunoscut, pe care ne-o procură o ordonare sonoră într-o lume plină de zgomote
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
zgomot, luând de-a gata armonii și tipare repetitive. Liniștea (pentru acele genuri muzicale ce reușesc s-o producă) este dată de atmosfera de familiar, de cunoscut, pe care ne-o procură o ordonare sonoră într-o lume plină de zgomote amenințătoare. * Din perspectiva unei estetici fundamentată evoluționist, arta și-ar găsi domeniul propriu de existență prin exploatarea stimulilor ce coincid cu plăcerile provocate de un răspuns corespunzător la mediu, reflex favorabil supraviețuirii personale și a speciei. Astfel, toate creațiile artistice
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
este desperată. Vrea să ne omoare, trebuie să-l omorâm!... Și nu mai vine Ghiță... Zoe: Pe Ghiță l-am trimes eu la Cațavencu, să-i cumpere scrisoarea cu orice preț. Tipătescu: Care va să zică Ghiță e acolo? Zoe: Desigur. (se aude zgomot.) Tipătescu: El trebuie să fie... (se răpede la ușa din fund, o deschide și se trage iute înapoi.) A! Ascunde-te... degrabă. (o duce repede și ies amândoi prin stânga.) SCENA VI Farfuridi, Brânzovenescu, intrând misterios din fund; apoi Tipătescu
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
sfârșit, dacă vrei tu... fie!... Întâmple-se orice s-ar întâmpla... (cu hotărâre.) Domnule Cațavencu, ești candidatul Zoii, ești candidatul lui nenea Zaharia... prin urmare și al meu! Poimâine ești deputat!... Zoe: (triumfătoare) A! Cațavencu: Poimâine veți avea... (se aude zgomot afară, vocea lui Trahanache: "Ai puțintică răbdare!") Zoe: Nenea! Tipătescu: Zaharia! Cațavencu: Venerabilul! Tipătescu: Repede, ascundeți-vă amândoi... Nu trebuie să vă vază... (Zoe iese degravă în stânga, Tipătescu cu Cațavencu la dreapta.) SCENA XI Trahanache: (singur) Nimeni?... Și dobitocul de
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
gândesc că nu ar fi rău să sărim la 48... Cațavencu: (strigând) Mai bine la 64... Popescu, Ionescu și toți din grup: Da! Da! La 64... Trahanache: (ridicându-se ca și când ar consulta adunarea) Adică... la plebicist? Toți: Da, la plebicist! (zgomot.) Farfuridi: (întorcându-se cu spatele spre adunare și cu fața la prezident) Dați-mi voie, domnule prezident; mi-ați acordat cuvântul: îmi pare că un prezident o dată ce acordă cuvântul... Trahanache: (sculându-se și punând, peste masă, mâinile pe umerii lui Farfuridi, mângâietor
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
greu. Trahanache a urmărit cu mâna tactul sacadelor oratorice ale lui Farfuridi. Bravo și aplauze în fund, conduse de Brânzovenescu; râsete și sâsâituri în grupului lui Cațavencu. Clopoțelul lui Trahanache de abia se mai aude. După ce s-a mai oprit zgomotul, cu multă aprindere.) Dați-mi voie! Termin îndată! Mai am două vorbe de zis. (zgomotul tace.) Iată dar opinia mea. (în supremă luptă cu oboseala care-l biruie.) Din două una, dațimi voie: ori să se revizuiască, primesc! Dar să
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
în fund, conduse de Brânzovenescu; râsete și sâsâituri în grupului lui Cațavencu. Clopoțelul lui Trahanache de abia se mai aude. După ce s-a mai oprit zgomotul, cu multă aprindere.) Dați-mi voie! Termin îndată! Mai am două vorbe de zis. (zgomotul tace.) Iată dar opinia mea. (în supremă luptă cu oboseala care-l biruie.) Din două una, dațimi voie: ori să se revizuiască, primesc! Dar să nu se schimbe nimica; ori să nu se revizuiască, primesc! dar atunci să se schimbe
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]