2,430 matches
-
plângăcioasă. -Vinovat... Radu, iarăși Radu, deci acuzațiile mele sunt fondate în ceea ce-l privește pe acest..., făcând o mișcare din cap, prin care se înțelegeau multe. -Nu este vina lui, mamă. -Poți să afirmi așa ceva?! Mirându-se, doamna Neli, își împreună mâinile. -S-a întâmplat când a venit de la o petrecere puțin băut... de această dată Ramona părea puțin nervoasă. -Mereu se scuză prin băutură. Din acest moment nu vreau să mai ai nimic de a face cu acesta! Doamna Neli părea
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ierta? -Da. Te-am iertat, Angela. Și domnul Brădescu avea ochii umezi. -Fă totul pentru a trăi Ionuț. -îți promit, zise domnul Brădescu, privind-o compătimitor și străduindu-se să nu plângă. După acest dialog doamna Angela Ulmeanu închise ochii, împreunându-și mâinile ca pentru rugăciune și zise: „Ionuț iartă-mă”. Acestea au fost ultimele ei cuvinte. Când doamna Eva, prietena ei intră înăuntru cu soțul și d-na Brădescu zise: -Precum i-a fost viața o continuă durere, așa i-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
adevărate cutume: oamenii trebuie să se închine și să facă de multe ori semnul Sfintei Cruci când se trag clopotele sau când trec pe lângă biserici, troițe. Se fac nenumărate procesiuni la Sfintele Moaște iar parastasele se fac în fiecare Duminică împreuna cu pomenirea morților și creștinul ortodox are acces nelimitat la rugăciune în biserică sau pentru a aprinde câte o lumânare pentru cei dragi vii sau morți. Aceste obiceiuri au un rol prea puțin conștientizat de societate și anume, acela de
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Maria Asaftei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_947]
-
cum ai da pe goarnă un cîntec de lepădare, să-ți arvonești noapte de noapte capcanele. ...Despică-i limba, fă-o să semene leit cu cele două testamente! Ceea ce se știe nu poate fi deranjat În următoarele stări: cînd se-mpreunează cu martirii neamului, dîndu-le din sămînța sîngelui său glorios, cînd Își leagănă o mînă cu cealaltă, crezînd că dacă-și adoarme stînga aceasta nu-l va pîndi atunci cînd el Însuși se va prăbuși În somn. Beregata este un organ
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
dincolo de ea, și vei vedea adevărata frumusețe care se Întovărășește, atunci cînd Înnoptează, cu Spasmul Etern, pentru că eu sunt mișcarea, desfacerea, sunt ghiocul, vampirul roșu al amețitoarei Sophia, cea care ține În poale porfirul acusmatic, spasmul focului nestins, esența divină Împreunată cu mirtul și scorțișoara pe care, iată, domnul meu, ți le ofer acum să le guști, te vor Înălța pe culmile plăcerii adamate." Și dacă văd că nu mai scap din această șerpească chemare iau din mîna demonului cu păr
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
n-au avut...Iar noi, bătrînii tîrgului, armenii, ne-am sculat cu toții și am căutat acel loc și l-am stîlpit cu semne...ca să să știe pre unde iaste și l-am vîndut Mariei giupînesei lui Vasilie și l-am împreunat cu locul ei să hie tot un loc...Și pentru mai mare credința, noi, bătrânii târgului, armenii, am pus și pecetea Tîrgului Armenilor ca să să creaze”. După cum vezi, armenii se simt aici ca la ei acasă, din moment ce locul unde s-
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
răsfățată de familie și de bărbat, ferită de muncă din pricina bolii. O văd întinsă în sicriu cu o expresie de tristețe și surpriză pe față, frumos îmbrăcată, cu cizmele pe care și le făcuse de curând la comandă, cu mâinile împreunate pe piept, simt cum o liniște caldă îmi pătrunde în trup, închid ochii, alunec în vis... 15 noiembrie 2009, Sydney Stau la soare pe plaja de la Manly Beach. Eu, cerul, pământul și marea. Fericire mai mare nu există. Mai ales
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
o bezmetică, "așa vă trebuie nenorocitelor, sunteți doar niște găini, asta sunteți, acum au venit jigodiile să vă jupoaie, poate că la unele dintre voi le și place, sunteți doar niște găini", pianul atacă partitura, sunetele urlă în văzduh, se împreunează cu flăcările, rupte din când în când de un val de cenușă, un soldat își înfășoară mâna în părul Mariei, o trage pe jos și o izbește cu picioarele în rărunchi, cerul se întunecă dintr-odată, din eter apare Dumnezeul
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
la un individ cu mega-creier fără să știe să și-l întrebuințeze, dacă acesta se vâră în patul unei invitate pentru o partidă de sex, și asta o face în văzul tuturor, ignorând comentariile concurenților, nu peste mult ne vom împreuna în piețe, prin parcuri, pe băncile din autobuze, pe scările instituțiilor publice, așa cum fac câinii maidanezi, sub picioarele călătorilor, stârnind invidia acestora, ea trăiește dragostea ca pe un ritual de mântuire, ca pe ceva unic, rotund, perfect, deplin, nu vrea
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Gaston după ea. — Te rog, ajută-mă! Te rog! A repetat rugămintea de câteva ori, pentru că auzea voci pe coridor apropiindu-se de ușă. Gaston i-a privit, neputincios, chipul desfigurat și disperat. — Ajută-mă! Ajută-mă! repetă ea. Își împreună mâinile a rugăminte, ca în fața lui Buddha. Avea degete lungi și subțiri ca niște ace. Pe coridor se auzeau acum vocea cameristei și a bărbatului care a strigat. Gaston i-a auzit pe amândoi pronunțând cuvântul shōben. El știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
și tu acolo. Dacă vine cineva, ne prefacem că ne uităm pe-aici. Endō-san, strigă disperat Gastom. Câine-san, îți place!... Îți plac copiii. Îți plac câinii... Iubești copiii. Știu. Iubești copiii. Prinzând cuvintele imploratoare ale lui Gaston, Kanai și-a împreunat mâinile sângerânde într-un gest de implorare: — Am soție... și copii... Am doi copii! Mâinile lui Endō au început să tremure ușor. Implorările lui Gaston i-au atins, fără îndoială, o coardă sensibilă, dar și-a oțelit inima, a strâns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
mai întâi groapa singur. Sunt convins că nu dorești să-ți vadă nimeni cadavrul mizerabil. Kobayashi a scăpat cazmaua din mână. Ochii lui de șobolan s-au mărit ca niște farfurioare. I s-a schimonosit fața de spaimă. Și-a împreunat mâinile și a scos un țipăt care semăna cu geamătul unui animal suferind. Nu putea articula nici un cuvânt. — Non! — Ce-ai spus? — Non! Non! Non! Nu Kobayashi vorbise. Gaston și-a scos capul din apă. Plin de sânge cum era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
de partide erau una mai proastă ca alta. Își vindeau trupurile pe principiul că pentru bani era permis orice, nu aveau conștiință, nici rușine. Or fără rușine nu poate exista nici erotism. Nimic mai mult decât niște hipopotami care se Împreunau. Keiko Kataoka era diferită. O femeie plină de complexe, care știa ce Înseamnă rușinea și Încerca să o controleze. Oare cum era Reiko? Ea era actriță și dansatoare. Toate femeile despre care Îmi vorbise Keiko Kataoka În lunga ei confesiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
de faptul că stătea chiar sub o creangă de salcâm. Se uită în sus și, pentru o clipă, văzu în cele mai mici amănunte conturul frunzelor proiectate pe cerul pustiu. Chircite din cauza căldurii de după-amiază, frunzele erau ca niște mânuțe împreunate într-o rugă; o pasăre, o coțofană oarecare, slinoasă și ca vai de ea, era agățată ceva mai sus pe o cracă, cu ghearele bine fixate, aruncând săgeți din ochii ei negri. Doar situația pur și simplu dificilă în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
aici istoria cu fetele. — Exact asta îți trebuie ca să fii un bun detectiv. Logică și un pic de psihologie. Dacă ai cunoștințe de logică, știi cum funcționează lucrurile, iar dacă ai cunoștințe de psihologie, știi cum funcționează oamenii. El zâmbi, împreunându-și mâinile pe burtă, de parcă se pregătea să-i țină o prelegere. În același timp o studie pe Mma Ramotswe din cap până-n picioare, iar ea îi simți privirea. Se uită la el, la mâinile lui împreunate și la cravata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
minciuna lui atât de evident, de parcă doctorul Ranta ar fi avut la gât o firmă de neon pe care scria că-i mincinos. Nu vă cred, Rra, îi spuse simplu. Mă mințiți. El își întredeschise gura, apoi o închise. Apoi, împreunându-și din nou mâinile peste burtă, se lăsă pe spate în fotoliu. — Convorbirea noastră s-a încheiat, Mma, o anunță el. Regret că nu vă pot ajuta. Poate ar trebui să mergeți acasă și să mai studiați logica. Logica vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
a venit timpul... ,,Nedrept ești, Dumnezeul plantelor, te risipești până și-n rădăcina de brusture, în spinii salcâmului, în puful păpădiei; Dumnezeul meu din plafar, nu ești bun nici măcar în siropul de tuse. În jurul unei tulpini, doi copii și-au împreunat mâinile mai mult decât o răstignire. Iubirea ispitirea adâncului; la început izvor, apoi fântână, apoi nemărginire: Coboară Petre, coboară până te vei găsi în propria sete! Primul pas în dragoste: setea ei, la o însetare de setea ta. Ce cauți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cerc, cercul, dacă se închide în jurul "lui" sau "ei", sufocă cercul în jurul "lor", unește. La 15 ani, strânsoarea cercului îmbrățișarea lui Dumnezeu. 14. Genia nu a suportat regimul cazon al internatului. După câte-va săptămâni, s-a mutat la gazdă împreuna cu prietena sa Antoaneta. Pe Sărărie, lângă "Radio Iași", o casă jidovească: demisol, fereastră, alee, piatră cubică, pași. Dimineața, pantofii textilistelor de la "Sercomf" dădeau ora exactă. La 5 intra schimbul. Camera era traversată de conducte: apă, canal, căldură, instalații electrice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
alte chiștoace, deliciul cazon de la ora 11. Petru, absent, în afara grupului, privea peste zidul cazărmii, peste vârfurile arinilor, peste culmile mereu albe ale Făgărașului. Muntele, o scară sprijinită de grinzile cerului. Până la Dumnezeu, cel mai scurt drum crește în palmă, împreunează trei degete. Adam și Eva leagă nod linia vieții; fă semnul crucii ca și cum ai pune ordine în cuvine, spunea părintele Tatu. Petru ținea pumnii strânși; treimea, deasupra păcatului, adâncește semnul cuielor: Doamne, dacă viața este o răstignire continuă, pe cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
-și energia asupra tuturor lucrurilor care le ieșeau în cale, lăsând porțiuni întregi de pădure parcă devastate de tornadă. În ziua următoare, înainte de răsărit, domnul Chawla era treaz și îmbrăcat, îndreptându-se spre oraș cât putea de repede. Grijile îi împreunau sprâncenele. Lucrurile merseseră prea departe. În definitiv, boli precum rabia erau răspândite de animalele acestea. Ceva trebuia făcut. Fostul Colector Districtual tocmai plecase și cel nou nu ajunsese încă. Nu exista nici o înaltă autoritate pe care să o poată vizita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
bondoc care stătea de partea cealaltă, în fața mea. Era ceva artificial în legătură cu chipul său, de parcă fusese realizat de un artist al poliției de la Serviciul tehnic al Sipo, cu trei trăsături definite clar și foarte puțin în rest: sprâncenele i se împreunau la mijloc și stăteau cocoțate deasupra genelor, ca un vultur care se pregătește de luptă; o bărbie lungă și șireată de vrăjitor și o mustăcioră în stilul lui Fairbanks. Korsch își drese vocea și începu să vorbească, dar pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mi-am îndreptat arătătorul spre mijlocul feței sale: — Nu face pe deșteptul, Gottfried. Nu aici. Alex rupe mai multe oase decât Max Schmelling, și nu întotdeauna mai apuci să te duci înapoi în cabina ta la sfârșitul luptei. Mi-am împreunat mâinile la ceafă, m-am lăsat pe spate și am privit nonșalant în tavan: — Crede-mă pe cuvânt, Gottfried, albinuța asta nu e atât de proastă încât să nu vrea să facă exact ce-i spun eu să facă. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
vârât capul între ele, erau reci chiar dacă transpirau. Italia se aplecă gâfâind deasupra mea. Îmi simțeam ceafa umezindu-se de la gura ei... M-am ridicat brusc, lovindu-mă de fața ei. M-am așezat din nou pe divan. Mi-am împreunat mâinile și le-am strâns cu forță. Mi-am fixat privirea pe degetele înodate. — Sunt căsătorit. N-o priveam, o intuiam, într-o zonă nefocalizată, la extremitatea privirii. — N-o să mai vin, m-am întors să-ți spun asta... Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
avea gura legată. — Și cei din familia Ozkart scriu pe mormintele lor: „Asta ne-a făcut-o familia Kauderer.“ Apoi, trecându-și un deget peste mustață: - Aici Ponko va fi în sfârșit în siguranță. În clipa aceea, mama și-a împreunat mâinile și a spus: - Maica Domnului îndurătoare, Gritzvi al nostru va fi în pericol? Se vor lega de el. Domnul Kauderer a dat din cap, dar n-a privit-o în ochi: - El nu e un Kauderer! Numai noi suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
să-și permită să spună orice. — Ce să fac dacă abia aștept să încep? Cum niciuna dintre voi nu s-a sfiit să remarce, am mult, foarte mult de recuperat, spuse Emmy. Adriana își impuse să se poarte frumos. Își împreună mâinile și zise: — Bun, hai să vedem. La câți bărbați te gândești pentru anul ăsta? Leigh, speriată ca nu cumva fetele să-și aducă aminte că ea nu fusese de acord să facă vreo schimbare, interveni nerăbdătoare. — Eu zic că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]