3,048 matches
-
Sunt un pensionar de rând care-și iubește locurile natale ca pe niște țărmuri sfinte, unice, care și iubește neamul său românesc, așa cum este el, blamat și ignorat de unii străini, țara și glia românescă, patrimoniul și valorile lăsate de înaintașii mei care și-au sacrificat viața pentru a le apăra, să avem noi cu ce ne mândri.Sunt atras de locurile copilăriei mele, de toate cărările și potecile pe unde am umblat, de cimitirul unde-mi sunt înmormântați părinții de unde
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
pună în umbră pe cei vechi, să se poată afirma cei noi.Avem astfel de exemple slavă Domnului, nu ducem lipsă nici în zilele noastre. Acum, în noile condiții, s-a făcut posibilă pe pământul României întâlnirea cititorului cu marii înaintași uitați oarecum intenționat.In speță cu cei trei Mareșali ai României,a căror cunoaștere a activității lor, din fericire ,a devenit posibilă mai în amănut ,serviciile și faptele acestora, aduse României,atât cât au fost în fruntea armatei,cât și
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
realități generației actuale, nu te va crede. În schimb, sunt crezute minciunile și diversiunile difuzate cu atâta devotament și convingere de către mass-media noastră, împroșcând cu noroi pe cei care au suferit atâtea privațiuni pentru a păstra intactă moștenirea lăsată de înaintașii noștri de-a lungul veacurilor. Aceste evenimente nu sunt scrise în istoria noastră și nu se cunosc. Sunt popularizate ideile și sloganurile unor politicieni, care și-au pierdut rațiunea și demnitatea acuzând generațiile din trecut, pentru a se prezenta în fața
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
Ion, Ghica, Alexandru, Nicolae și mulți alții care s-au jerfit apărând aceste meleaguri și lăsate cu limbă de moarte să nu le vindem străinilor, nici să-i lăsăm să-le batjocorească, pentru că sunt ale noastre, moștenire prin testament, de înaintașii noștri. In primăvara anului 1988, am venit la Iași, am solicitat la șeful Inspectoratului, colonelul Ionescu, Dumnezeu să-l ierte că a plecat și el pe drumul fără întoarcere să mă ajute cu o locuință și m-a ajutat, revenind
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
mai multe mărturii înregistrate în 1960 și 1970 care au fost folosite în prezenta lucrare, unele fiind redate integral, alături de unele documente din Fondul Vasile Rosetti. Am considerat că este de datoria mea să duc mai departe munca începută de înaintași și să dau o înfățișare concretă informațiilor rămase la care s-au adăugat altele, din cercetarea pe care am întreprins-o la Arhivele Naționale din Bacău, la Biblioteca Județeană „Costache Sturdza”, la Muzeul „Iulian Antonescu” din Bacău, unde am găsit
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
interesați de această lucrare, a cules informații prețioase, care nu se găsescă în documente, a scris, a dat telefoane, a adresat îndemnuri și rugăminți pe la cunoscuți, dând tot concursul pentru realizarea unei asemenea întreprinderi care a rămas nefinalizată de către alți înaintași sau numai în gândul unora. Nu pot să-i mulțumescă îndestul pentru gestul său de a mă informa permanent, de a mă ține la curent, prin telefon și în scris, despre demersurile întreprinse, pentru a atrage și pe alții în
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
din Viforeni, comuna Ungureni. Luncașii, clăcași desconsiderați de răzeșii din jur, au ajuns să-i concureze și să-i întreacă, schimbându-și statutul social, prin vrednicie, hărnicie, muncă și învățătură. Ei, luncașii, urmașii bejenarilor bucovineni, pot fi mândri de realizările înaintașilor care, neavând nicio palmă de pământ, au ajuns să stăpânească aproape toată vechea moșie Filipeni. De la 1907 și până după al doilea război mondial, luncașii au intrat în posesia următoarelor suprafețe de teren: A. Pământ cumpărat prin obști sătești: 773
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
cei care aspirau la fotoliul de primar, indiferent de culoarea politică: era nevoie de școli, drumuri, cămin cultural, sediu de primărie, farmacie etc. Era absolut necesar ca cetățenii comunei să nu mai bată noroaiele de pe ulițele satelor, așa cum au făcut înaintașii sute de ani. Faptul că drumurile de accesă intravilane au fost balastate, poate fi considerată o mare realizare; se poate pătrunde pe orice vreme la oricare locuință. Dacă această lucrare de amploare se leagă de numele actualului viceprimar, Dumitru Iacobeanu
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
poezie și în teatru oglinda fiind unul din simbolurile unificatoare ale gândirii lui S.: „Vin reumatismele cu-al lor plural,/ Nefericit ca ploile de munte,/ C-un felinar pleci noaptea după var,/ Să-ți torni în oasele, spre neguri punte./ Înaintașii tăi, pieriți în lupte,/ Te-ndeamnă să fii dârzul lor stegar./ Dar bătălia unde-i, iar și iar?/ Împresurarea, ah, pe dedesubt e.// Departe-i trilul susei ciocârlii,/ Chemată-n cer pe scara de mătasă.../ Te potrivești din cârji și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
și națiune s-a remarcat în mod drastic și în istoria poporului român. Națiunea română este una și nedespărțită de la Nistru până la Tisa. Aceeași obârșie, același grai, aceeași doină, aceleași datini și obiceiuri pretutindeni, dară vitregia vremilor a împiedicat pe înaintașii noștri de a creia un stat național unitar, care să cuprindă neamul întreg în hotarele lui etnice. Leagănul copilăriei neamului nostru, Ardealul, a fost cuprins de unguri înainte cu 1.000 ani și înseși Principatele Române, ce se înjghebară la
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
după constelația de atunci, nu se putea împiedica: cesiunea celor două ținuturi de hotar, pe care Austria le boteză cu un nume impropriu „Bucovina”, pentru a acoperi prada în ochii diplomației europene. Actul de cesiune s-a încheiat fără consimțământul înaintașilor noștri, de Poarta suzerană, care, în virtutea vechilor capitulațiuni cu Domnii Moldovei, n-avea dreptul de a înstrăina nici o palmă de loc din pământul țării. Declarațiile de mai târziu ale părinților noștri nu pot avea putere legală, fiind stoarse de usurpatori
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
în țara noastră, dară, ca și altă dată, așa și acuma, noi, românii, singurii păstrători ai vechilor tradițiuni politice, istorice și culturale din această țară, ne vom împotrivi acestor tendințe nelegiuite, fiindcă am fi niște urmași netrebnici ai vitejilor noștri înaintași, dacă ne-am întoarce la sânul Patriei Mame cu moștenirea știrbită. Ținând seamă de toate acestea, am onoarea de a recomanda onoratului Congres primirea moțiunii de Unire, propusă de Dl Președinte. Președintele Congresului dă cuvântul d-lui Dr. Vasile Bodnarescu
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
colocvii de filozofie (Les Dimanches philosophiques de Malagar), dezbateri, conferințe, expoziții tematice de artă, cocteiluri muzicale etc. Proiecții de film de Fellini, Tarkovski, Bergman, Dreyer... Mi-ar plăcea să petrec vara aceasta aici. Urmează o masă campestră în spatele vilei ilustrului înaintaș. Brânzeturile sunt formidabile, vreo 14 feluri, unele mai gustoase decât altele, preparate în fel și chip. Vinuri excelente și ele, albe și roșii, mai dulci și mai seci. Apoi, desertul. Toate bunătățurile astea ne sunt servite de câteva doamne zâmbitoare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
valoroase, un excelent bun de export. Nu știm însă deloc cum să ne vindem marfa. Poate generația noastră și cei ce urmează să facă o politică mai înțeleaptă în valorificarea literaturii române. Sau cel puțin să nu facă precum un înaintaș al nostru care, plecat în străinătate, la întrebarea „ Cine e cel mai important poet al țării?” răspundea „Eu”. Continuarea o știi: „Păi, și după dumneavoastră?”. „După mine... după mine nu mai e nimeni”. Cu asemenea ieșiri s-a ajuns azi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
din sat60. Un fapt cu totul impresionant ce se continuă și astăzi se remarcă în ordinul Înalt Prea Sfântulului Mitropolit al Moldovei, care cerea ca de joia Înălțării, odată cu pomenirea eroilor pentru întregirea neamului, să fie pomeniți și străbunii și înaintașii noștri care în cursul vremii [...] au luptat pentru a apăra Unirea și independența țării, pregătind întregirea neamului 61. Sunt pomeniți, așadar, "marii voievozi", de la Radu Negru la Al.I. Cuza, Domn al Principatelor, și Carol I, Regele României; apoi marii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cale de comunicare cu infinitul, de expansiune cosmică a eului 126; Eminescu nu face altceva decât să se simtă inspirat de întâia iubire: O ador, o cânt cum cântă/ Harfa pe o sântă 127. Ceea ce-l deosebește pe Eminescu de înaintașii săi este și faptul că în structura sa poetică a încorporat ceea ce îndeobște se cheamă muzica sferelor. Muzicalitatea cosmică emană din toată ființarea lui poetică, pe care nu se sfiește s-o transpună în Sărmanul Dionis: O lume întreagă de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
apoi restituite întregului cu un sentiment mai viu al valorii lor distincte.238 În operă totul visează și se visează, iar visul omenesc nu poate fi altceva decât o parte infinitezimală a eului cosmic. Atunci când în Epigonii se referă la înaintașii săi, poetul se cufundă ca într-o mare de visări dulci și senine 239. Așadar, visul nu-i un simplu cuvânt între altele, el este o stare care face parte integrantă din structura poeziei, impunându-i viziuni de o frumusețe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
cu biserici și chipul Sfintei Cruci. În partea de sus, pe hartă, este pictată icoana Maicii Domnului cu Pruncul În brațe. De o frumusețe uimitoare și conturată cu steagul tricolor. Sub ea scrie: „Maica Domnului, Ocrotitoarea României”. Apoi vezi pictați Înaintașii noștri sfinți: Sf. Daniil Sihastru, Sf. Ioan Iacob Românul, Ștefan cel Mare și Sfânt, Constantin Brâncoveanu cu fiii lui și sfetnicul, Sf. Ioan de la Suceava și alții. Pe peretele dinspre asfințit sunt pictați Patriarhii noștri Români care au stat În
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
grecii. Ei se ajută mult, sunt uniți, sunt tari În credință și Dumnezeu le ajută. Noi, românii, nu suntem uniți, mai ales când e vorba să facem un bine cuiva. Suntem săraci În milostenie. Nu ne mai ajunge nouă. Deși Înaintașii noștri și fostele conduceri ale României au dat multe ajutoare la mănăstirile de la Locurile Sfinte. În multe locuri este scris că s-a construit cu ajutorul românilor. Și pe Muntele Tabor, și pe Muntele Eleon s-au făcut biserici și mănăstiri
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
care conduc țara și destinul ei. Nu s-a făcut auzit deloc. De câțiva ani tot aduce la cunoștință greutățile cu care se confruntă. Nici un răspuns nu primește de la nimeni. Ce fel de creștini ne mai conduc? Este foarte dureros. Înaintașii noștri au făcut multe pentru noi cei de azi. Iar cei de azi nu se mai satură ei și ne duc În râpă pe noi și pe cei care vor urma după noi. Ce modești trăiau Înainte conducătorii și ce
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
Împrejurimile lui: Betleemul, Betfaghe, Betania, Nazaretul, Valea Iordanului și multe, până la Marea Moartă se zărește. Această mănăstire rusească este unică În felul ei. Clopotnița are 60 m Înălțime. Este cea mai Înaltă din tot Ierusalimul. Ea a fost construită de Înaintașii noștri români. Dar la finalizarea ei n-au mai avut cu ce o termina și ne-au luat-o rușii. Deși multe obiecte de cult și foarte prețioase au dus domnitorii noștri români acolo. Foarte multe daruri scumpe au donat
Pelerinaj la Sfintele Locuri Și un buchet de poezii Duhovnicești by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1640_a_2956]
-
aproape 900 de piese, majoritatea din perioada dinastiei Tang. Sarira lui Buddha este cea mai importantă descoperire, după cea a armatei de teracotă din dinastia Qin și un eveniment major pentru budism și pentru cultura universală. În afară de relicvele provenite de la înaintașii renumiți ai budismului, în încăperea subterană au mai fost găsite în cantitate mare și numeroase sortimente de mătăsuri Tang, de o valoare inestimabilă. Au mai fost scoase din acest spațiu peste o sută de obiecte din aur, argint și email
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
a angajat oameni să sape grote în munte. Până în perioada dinastiei Tang (618-907 e.n.), numărul acestora ajunsese la peste o mie. În urma unor îndelungate cercetări, experții au dovedit că alegerea locului pentru construcția Grotelor Mogao este o dovadă a înțelepciunii înaintașilor. Grotele au fost construite într-o oază, loc care întruchipează doctrina budistă a izolării de lume și contopirea cu natura. În fața Grotelor Mogao, curge apa râului Dangquan, ce ajută copacii din jurul acestora să supraviețuiască deșertului. Porțile grotelor mici sunt situate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
fericire, când prin tine și cei ce te-au condus am trăit descătușarea și înfăptuirea visului, de veacuri năzuită. Cât timp nu-și va uita datoria către tine și către ei, românul va păși mândru și cu temei pe calea înaintașilor lui. către cititori Am încercat în aceste amintiri, [redate] după notițele scrise zilnic, să fiu nepărtinitoare, să nu afirm decât ceea ce am văzut, auzit direct sau [am extras] din izvoare autentice. Nu m-am sfiit să fiu veridică, făcându-mi
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
revenită în decor dintr-un exil autoimpus. Totuși, niciun animal coborât din legendele rostite cu teamă în glas și priviri nu sălășuise vreodată prin acele locuri, din câte spuneau bătrânii cetății care văzuseră multe și, mai ales, auziseră multe de la înaintașii lor, iar vremurile minunate în care poveștile țineau ciulite urechile copilandrilor zglobii trecuseră și ele ca și cum nici nu ar fi existat vreodată... Duse aparatul de fotografiat la ochi și trase, rapid (clic, clic), câteva cadre. Îi plăceau prim-planurile, încerca
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]