6,372 matches
-
astfel, un răsunător scandal în cercurile politice ale vremii. În Chirița la expoziția de la Viena și în Cucoana Chirița la carantină reapare, sărăcit în haz, popularul personaj al lui Alecsandri, de care M. este influențat covârșitor nu doar în „cânticelele comice” și cu care a colaborat (Lipitorile satelor în Moldova, Nunta țărănească în Moldova). E greu de spus dacă vodevilul feeric Zavistia, comedia Danga sau Influenza, satira Cuconița doarme sunt scrieri originale. Vor fi fiind localizări, așa cum M. - asociindu-se, când
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288146_a_289475]
-
Astfel, câteva exemple: gestica imitativă - croitorul care pune ața În ac și coase, se Încurcă ața, etc.; alergătorul de maraton neantrenat, etc. sau gestica afectivă: dragoste neîmpărtășită - idile dintre o pisică și un motan, inocența pusă În valoare prin pantomima comică. Recomandăm pantomima ca mijloc de obținere a expresivității corporale și faciale În special pentru grupul euritmic de Înaltă ținută tehnică. Decorul are un rol funcțional, o ambianță care să răspundă atmosferei pe care o cere euritmia. Când nu avem asemenea
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
cărțile orientalistului francez Eugène Bournouf (din care a și tradus câteva fragmente). Aceleași înclinații transpar și din nuvela Cele cinci surori de la Târgul Neamțului, a cărei atmosferă amintește de Cezara lui Mihai Eminescu. P. a fost atras și de „cânticelul comic”, scriind Paharnicul Chifterescu, un text plin de ironii la adresa boiernașilor provinciali, ignoranți și puși pe căpătuială. O bogată activitate a desfășurat în calitate de traducător. Demnă de reținut este tălmăcirea primei părți din Faust de Goethe, la care a început să lucreze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288873_a_290202]
-
Rezervație naturală, București, 1979; Comisia specială, București, 1981; Impromptu, București, 1986; Ultima iarnă, București, 1991; Mateiu Caragiale. Portretul unui dandy român, București, 2002. Ediții: I.L. Caragiale, Momente și schițe, București, 2000. Repere bibliografice: Piru, Debuturi, 147-149; Dana Dumitriu, Un roman comic?, RL, 1982, 18; Manea, Contur, 230-238; Iorgulescu, Prezent, 241-245; Călinescu, Biblioteci, 161-164; Eugen Simion, „Impromptu”, RL, 1986, 37; Ion Vlad, Experiențele prozatorului, TR, 1986, 39; Mihai Dragolea, „Impromptu”, TR, 1986, 41; Horia Gârbea, Alături - Neprevăzutul, VR, 1986, 12; Tuchilă, Privirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287614_a_288943]
-
acasă și să nu ies de acolo vreo două luni. Cred că e ceva în neregulă cu mine. Of, a mai apărut și blestematul acela de catalog. Mi-este frică de el și nu înțeleg de ce este considerat „cea mai comică ... colegă”. Ai mei nu sunt de aceeași părere. Tata nu s-a putut abține și a făcut din nou glumele pe care nu toți le înghit, dar pe care el le crede geniale. Mă bucur taaaare mult că am ieșit
Apogeul by Maria Hrișcă () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1811]
-
și 1914, poezii și cronici rimate, amintiri și evocări, susține „Rubrica lui Mitică”, înțesată cu „mofturi”, „miticisme” și anecdote, răvașe și epigrame, scrie snoave, farse, schițe umoristice, sonete. În foiletonul săptămânal al revistei publică întâmplări cu haz, portrete și dialoguri comice. A folosit uneori semnăturile D.T., D.C.T.&I.L.C. sau pseudonimele Blitz, Camil, Cardamus, Condé, Decon, Demcon, Lear, Mireille, Mitică, Nocturn, Radamante, Rafael, Roel, Roelet, Tel, Tiriplic, Trubadur, -View-. Schițele și nuvelele sale au fost adunate în volumele Nuvele (1883), Scene și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290125_a_291454]
-
figuri de oameni politici, funcționari, gazetari, actori de provincie, poeți famelici, „cărturărese” de mahala, chiriași și proprietari. În mare măsură e lumea momentelor lui I. L. Caragiale (eroii au chiar aceleași nume: Mitică, Mache, Lache), dar în afara replicii vioaie, sugerând efecte comice sau contribuind la obținerea unui instantaneu hazliu, T. nu urmărește, decât rareori, o semnificație mai adâncă. Funcționarul mărunt, cu preocupări derizorii conturat de T., ca în Căderea guvernului, Tuns și frezat ș.a., va popula mai târziu universul nuvelelor lui I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290125_a_291454]
-
facilă a arivismului, însă personajul central, un tânăr snob preocupat și de teoretizarea metodelor inteligenței sociale, se reține. Când scrie teatru pentru copii - Taina băiatului timid (1969), Teză la limba română (1973) ș.a -, S. dublează accentul moralizator și supapele comice pornind de la pretexte dramatice inconsistente. De pildă, taina băiatului timid e că scrie versuri. Cele mai cunoscute piese din această categorie sunt îndelung jucata Nota zero la purtare (1957, scrisă în colaborare cu Octavian Sava) și Comoara din pădure (1986
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289942_a_291271]
-
pe Landru sau pe cutare autor de reviste de la Cărăbuș? Se îndoiește cineva că, jucând bine reviste proaste, Tănase n-ar prefera să joace bine reviste bune? Nu sunt! Ce-i vinovat Tănase? Născut, și nu făcut, Tănase e tipul comicului predestinat. Ivirea lui pe lume trebuie să fi fost o adevărată intrare în scenă.. Sunt sigur că, văzându-l în leagăn, părinții lui au râs. Trebuie să fi râs și doctorul și moașa și vecinii și toți câți îl vor
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
Talleyrand? Imposibil! De data aceasta, marele arhitect al universului a, cum se zice, nirnerit-o. Toate însușirile genului, Tănase le întrunește la superlativ: înfățișare, voce, dicție, simț al ritmului, ureche muzicală (era să zic musichallă), comunicativitate, prestigiu humoristic, în fine via comica. Din clipa în care intră și până când iese din scenă, Tănas;e e comic. Râsul izbucnește în spectatori spontan și irezistibil, ca un motor, pus în mișcare prin mise en marche automatique. Dar calitatea de căpetenie a lui Tănase e
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
Toate însușirile genului, Tănase le întrunește la superlativ: înfățișare, voce, dicție, simț al ritmului, ureche muzicală (era să zic musichallă), comunicativitate, prestigiu humoristic, în fine via comica. Din clipa în care intră și până când iese din scenă, Tănas;e e comic. Râsul izbucnește în spectatori spontan și irezistibil, ca un motor, pus în mișcare prin mise en marche automatique. Dar calitatea de căpetenie a lui Tănase e că emană simpatie. E simpatic. Eminamente simpatic. Tănase n-ar putea fi luat în
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
de căpetenie a lui Tănase e că emană simpatie. E simpatic. Eminamente simpatic. Tănase n-ar putea fi luat în serios, dacă ar încerca să exprime ura sau sarcasmul. Expresia lui denunță o bunătate fără margini. Tănase nu e numai comic, e și vesel, ceea ce e aproape, dacă nu cu totul altceva. E vesel și bun. E vesel, pentru că e bun. Bunătatea e totdeauna simpatică, iar veselia, izvorâtă din ea, contagioasă. Aici se ascunde, după a mea părere, secretul marelui succes
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
Titlurile capitolelor sunt incitante, nu se încearcă simplificarea intrigii, ci, dimpotrivă, complicarea ei cu cât mai multe amănunte, adaugate treptat firului epic inițial. Printre elementele care particularizează și conferă farmec narațiunii sunt și numeroasele figuri de plan secund, ciudate, uneori comice, dar întru totul plauzibile și justificate în economia textului. La fel - pitorescul limbajului, care nu ocolește nici argoul, și ritmul alert al succesiunii evenimentelor sau suspansul omniprezent. Toate aceste caracteristici fac din T. un bun scriitor de romane polițiste. SCRIERI
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290118_a_291447]
-
dintre acei autori cari se respectă și sunt foarte respectați, aș Începe astfel... Lucrarea noastră Își propune să acopere o latură mai puțin cercetată de către exegeții operei lui Caragiale, și anume modul În care se Înfățișează personajul feminin din creația comică a scriitorului, mai exact din comedii și schițe. Femeile din această parte a creației caragialiene nu sunt construite după un calapod, nu reprezintă un stereotip psihologic, ci au individualitate și autenticitate umană, În limitele speciei literare abordate, firește. Nu i
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
abordate, firește. Nu i se poate cere unui autor de comedie să facă operă de analist, să surprindă drame de conștiință și să fie preocupat mai mult de psihologii decât de moravuri și de caractere. Din acest motiv, În creația comică a lui Caragiale nu primează interesul pentru mecanismul psihologic al acțiunilor personajului, deși comportamentul acestuia presupune În mod necesar un mobil psihologic: Zoe e stăpânită de teama de a nu fi compromisă public, Veta se teme că l-ar putea
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
lumii În care trăiește. Ca orice alt personaj construit În spiritul realismului (critic / ironic/ tipic / clasicizant etc.), eroina lui Caragiale e Înzestrată cu toate virtuțile și metehnele lumii În care trăiește, dependentă, principial, de bărbat / bărbați. Personajul feminin din creația comică (avem În vedere Îndeosebi cele patru mari comedii - O noapte furtunoasă (1879), Conul Leonida față cu reacțiunea (1880), O scrisoare pierdută (1884) și D-ale carnavalului (1885) - și mare parte din schițe) a scriitorului ilustrează, În principiu, tipul adulterinei și
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
că psihologia feminină e mai interesantă, sufletul ei e mai complex și, deci, obiectul unui asemenea studiu e mai generos. E posibil, de asemenea, să fi apreciat - diferit de o parte a exegezei operei lui Caragiale - că femeile din creația comică a scriitorului nu sunt naturi rudimentare, cu psihologie simplistă și fără adâncime și că, mai ales, au feminitate și complexitate. Personajele feminine caragialiene nu sunt nicidecum Încadrabile Într-un tipar prestabilit și nici nu sunt simple ipostaze ale unui tip
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
a creației lui literare să sondeze psihologii. Dar, preocupat de viața socială a indivizilor, de moravurile lor și de caractere, era inevitabil să eludeze dimensiunea psihologică a acestora. Se știe că personajul comediei nu este În mod necesar și personaj comic, după cum un personaj comic nu apare doar În comedie. De un comic substanțial, dintre toate personajele caragialiene feminine, este, considerăm noi, Mița Baston din D-ale carnavalului. Câtă energie animă femeia aceasta, cât luptă ea pentru amorul ei ilicit și
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
să sondeze psihologii. Dar, preocupat de viața socială a indivizilor, de moravurile lor și de caractere, era inevitabil să eludeze dimensiunea psihologică a acestora. Se știe că personajul comediei nu este În mod necesar și personaj comic, după cum un personaj comic nu apare doar În comedie. De un comic substanțial, dintre toate personajele caragialiene feminine, este, considerăm noi, Mița Baston din D-ale carnavalului. Câtă energie animă femeia aceasta, cât luptă ea pentru amorul ei ilicit și toxic și cât orgoliu
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
a indivizilor, de moravurile lor și de caractere, era inevitabil să eludeze dimensiunea psihologică a acestora. Se știe că personajul comediei nu este În mod necesar și personaj comic, după cum un personaj comic nu apare doar În comedie. De un comic substanțial, dintre toate personajele caragialiene feminine, este, considerăm noi, Mița Baston din D-ale carnavalului. Câtă energie animă femeia aceasta, cât luptă ea pentru amorul ei ilicit și toxic și cât orgoliu tăinuiește replica știe orice lector atent al comediei
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
și-i pigmentează existența. Și mai e și la modă: absența unui amant, În lumea În care Își duce existența, pare a periclita respectul de sine. Așa cum, pentru bărbat, o amantă certifică prestigiul social și virilitatea. Personajul feminin din creația comică a lui Caragiale e perfect adaptat social, preluând moravurile și năravurile lumii În care viețuiește; mai toate femeile din universul artistic caragialean practică amorul nelegitim, Își asumă simultan un dublu rol, cel de soție / concubină și de amantă. Veta Își
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
vremea războiului...”; „Și Închipuiește-Ți d-ta acum și Mița! (plânge) și garda națională s-a desființat!...), dar Încrederea În femeie nu i se zdruncină. Mița e virilizată: amenință, e violentă fizic și verbal, deține inepuizabile resurse de energie. De un comic savuros e scena confruntării dintre amantele care-și dispută dreptul de proprietate și-și revendică bărbatul; scena adâncește profilul psihologic 1 al femeilor aflate În postura unor luptătoare ce se avântă În bătălia decisivă, singurul spectator (spre final) fiind chiar
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
tu mă iubești și eu trăiesc [...]; ori nu, și atuncea mor”), din moment ce Zoe e sigură de sentimentele prefectului față de ea. Evident, venerabilul iese momentan din ecuație. El acționează independent. Gustul teatralizării, predispoziția spre melodramatic, șantajul sentimental sunt Însă - În creația comică a lui Caragialeși apanajul personajelor masculine; ca, ipotetic, să se sinucidă, eroii au nevoie de spectatori, de martori implicați care, impresionați, să intervină ferm. Veta e bănuită de necredință de amantul care dă crezare temerilor soțului, temeri manifestate sub forma
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
intelectuale, dacă vrem să fim drepți, trebuie să spunem că natura a fost foarte vitregă În privință-i...”. Lipsa Înzestrării ei intelectuale e compensată, evident, de certele calități morale. Și mai ales de faptul că e mamă. Femeia, În creația comică a lui Caragiale, apare la vârste, sufletești și biologice, diferite; evident, variază și condiția ei socială și preocupările-i. Necăsătorită, consumă energie pentru a definitiva angajamentul matrimonial, contract social ce-i dă iluzia Împlinirii existențiale (cum e Porția Popescu, fiica
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
doarme tânărul Goe după ce semnalul de alarmă e tras chiar din vagonul În care se află Goe: „Mam’mare doarme În fundul cupeului cu puișorul În brațe. Nu se poate ști cine a tras manivela.”. O figură originală În creația comică a lui Caragiale este Nastasia - consoarta lui Mitică, amicul naratorului din schița Țal!... - cunoscută prin pseudonimul ei: „... de mult, toată lumea i zicem Graziella... Este pseudonimul ei - o intelectuală... Multă activitate... [...]. Graziella trebuie să fie cu un an mai tânără ca
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]