2,236 matches
-
aparținând ariei geografice în care aceasta a fost elaborată. Counselling este relația interpersonală, de natură profesională, ce se stabilește între doi actori: pe de o parte, consilierul și, pe de altă parte, consiliatul/clientul. Această relație are la bază respect, empatie, căldură și originalitate, practicienii în domeniu utilizând pași ce includ comunicarea, ascultarea activă și înțelegerea. Scopul consilierii este acela de a ajuta clientul să se înțeleagă mai bine, să se autoanalizeze, să devină responsabil de propria formare și dezvoltare, precum și
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
a pune întrebări și a obține răspunsuri pertinente, semnificative pentru procesul consilierii. Este necesară crearea unei atmosfere de încredere mutuală și respect reciproc între ambele părți implicate. Consilierul trebuie să aibă o atitudine de acceptare necondiționată, autentică și să dovedească empatie în relația cu clientul adult; - folosirea unor metode și tehnici de evidențiere a principalelor arii de competență ale clientului; - punerea în centrul procesului de consiliere a clientului, asumarea și angajarea acestuia în proces, ca fiind principalul responsabil pentru luarea deciziilor
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
ea însă pare mai mult decât oricând, starea de a fi om, de a te reformula... Tudor Istodor Răzvan și Alexandra Lefter Cri-Cri Un film poematic ce deschide spre reflexivă analiză tema căutătorului de ideal, o acțiune ce nu provoacă empatie dar care provoacă nedumerire și emoție prin imagini dinamice ale vieții și metafore ale sufletului, (din speța unui film de Wim Wenders, ceva apropiat ca nostalgie a contemplației acțiunii din filmele lui Ozu). (Elena Saulea) Între coconul estetic și cruzimea
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
care se iau la nivel de comunitate. Exemplul extrem dat de Garbarino et al. (1992) este relevant în sensul relativizării abordării violenței, din perspectiva cadrului social. El susține că a forma copiii care trăiesc în zone de război, în sensul empatiei, al nonviolenței și al negocierii în conflict poate însemna a le pune în pericol viața și a le împiedica dezvoltarea abilităților de autoapărare. în anumite momente istorice, acte de o mare violență nu doar că nu erau sancționate, dar erau
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
și copil cu privire la expunerea copilului la violență, cu atât copilul manifestă mai puține simptome de sindrom de stres posttraumatic și internalizări. Așadar părinții pot proteja eficient acolo unde condițiile date nu pot fi schimbate, prin simpla înțelegere a copilului și empatie manifestată față de acesta. Dintre cercetările întreprinse în domeniul expunerii copiilor la violență în comunitate, ne atrag atenția câteva care sunt alarmante prin procentul ridicat de copii și tineri expuși (Ceballo et al., 2001) în 1992, într-o cercetare realizată în
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
nu sunt foarte clare reglementările privind aplicarea în practică a acestei obligații. în SUA și Anglia există centre specializate pentru tratarea durerii, centre în care intervențiile se fac din perspectiva comportamentalistă. S-au acumulat cunoștințe, observații care argumentează nevoia de empatie, de comunicare cu pacientul. Sensul pe care personalul medical îl dă acuzelor bolnavului influențează fenomenologia durerii. încrederea, ascultarea și respectul reciproc dintre pacient și personalul medical influențează eficiența tratamentului medical. Într-o abordare holistică a ființei umane, în tratarea ei
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
mai mare măsură devotate omului, stării lui de „bine” din punct de vedere fizic, mental și social și nu numai absența bolii sau infirmității”. Poate că o abordare a durerii, încă în perioada de pregătire a studenților la medicină, cultivarea empatiei la viitoarele cadre medicale în perioada de formare, a respectării demnității individului suferind ar fi salvatoare pentru calitatea serviciilor de îngrijire medicală tradițională din România. Există în lume facultăți de medicină de orientare steineriană, în care studenții sunt puși să
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
diferite regiuni cerebrale și se activează atunci când facem un gest sau când altcineva face acel gest. Acest lucru ne permite să înțelegem ceea ce se petrece în mintea celeilalte persoane. Datorită acestor funcții, neuronii-oglindă sunt considerați că se află la originea empatiei imediate. Contrar părerilor comune, calitatea funcționării creierului nostru emoțional, ceea ce în literatura de specialitate poartă numele de „coeficient de emoționalitate”1, nu este un dat înnăscut. Există desigur persoane care sunt genetic mai emotive (sunt persoanele dotate cu o versiune
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
precauție poate contracta o traumatizare indirectă sau secundară, infestându-se el însuși cu traumatismul respectiv. Mai apoi, relatarea pacientului fiind îmbibată de emoționalitate și subiectivism poate bruia reconstituirea acurată, obiectivă a faptelor. Desigur, o atitudine compliantă, plină de înțelegere și empatie, liberă de prejudecăți din partea terapeutului este o condiție indispensabilă, care face parte din portofoliul de prerechizite ale intervenției. Stabilirea diagnosticului de PTSD apelează la măsurători psihofiziologice (ca de pildă cele neurohormonale), la investigații imagistice ale creierului, dar are la dispoziție
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
te supui celuilalt și devii vulnerabil. Dar, în același timp, îl implici pe acesta într-o legătură specială, țesută sub spectrul transfigurator al suferinței, care obligă biunivoc. Dacă în fața unei confesiuni, se reacționează cu sensibilitate, delicatețe și, mai ales, cu empatie, demersul în sine generează efecte pozitive imediate, chiar dacă ele nu sunt de durată. Psihologul american J. Pennebaker (apud Siegel, 2004) a demonstrat, prin argumente consistente de teren, efectul benefic pe care îl are confesiunea, orală sau scrisă, asupra stării generale
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de psihoterapii, în pofida elementelor care le diferențiază, prezintă și o serie de factori comuni (nespecifici) care sunt de două ori mai numeroși, comparativ cu prima categorie și care influențează considerabil deznodământul fericit al intervenției respective. Dintre acești factori comuni amintim: empatia, căldura neinvazivă, respectul, acceptarea celuilalt, atitudinea încurajatoare etc. Este vorba de calități ce aparțin de „alianța terapeutică”, aceea care se instituie între cei doi protagoniști (psihoterapeutul și pacientul), și a cărei importanță se configurează ca un laitmotiv în orice terapie
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
în fond lucrarea de față nu se vrea un tratat de psihoterapie), vom poposi totuși asupra coordonatelor majore ale problemei. Desigur, se începe cu o evaluare primară a persoanei, care pentru o mai bună rigurozitate a demersului, alături de solicitudinea și empatia clinicianului, reclamă și combinarea unui interviu clinic structurat cu un inventar de autoevaluare. Administrarea de probe care să permită și obținerea unor date de natură psihofiziologică, sporește acuratețea diagnosticului. Cert este că înaintea demarării terapiei propriu-zise, specialistul trebuie să cunoască
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
persoana câștigă experiența pe care o prelucrează devenind cunoaștere cu valențe aplicative și, în același timp, cu valențe de restructurare internă, reorientare externă, în mediu, și o repoziționare în viața proprie. Această prelucrare cognitivă a experienței complexe conduce la sporirea empatiei individului. Empatia acționează ca un liant de calitate în relațiile cu ceilalți. Toate acestea sporesc, la rândul lor, șansa de reziliență într-o viitoare confruntare cu riscul sau adversitățile. Ce stă la baza rezilienței copilului? Numeroase cercetări, făcute din variate
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
experiența pe care o prelucrează devenind cunoaștere cu valențe aplicative și, în același timp, cu valențe de restructurare internă, reorientare externă, în mediu, și o repoziționare în viața proprie. Această prelucrare cognitivă a experienței complexe conduce la sporirea empatiei individului. Empatia acționează ca un liant de calitate în relațiile cu ceilalți. Toate acestea sporesc, la rândul lor, șansa de reziliență într-o viitoare confruntare cu riscul sau adversitățile. Ce stă la baza rezilienței copilului? Numeroase cercetări, făcute din variate perspective teoretice
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
proces multideterminat care apare în timp și se dezvoltă ca răspuns la complexitatea condițiilor în schimbare (Walsh, 1996). Văzută ecologic și developmental, reziliența familiei e un proces continuu, Sentimentul realității și al capacității de control asupra ei Competențe sociale bune: empatie/abilitatea de a stabili contacte sociale și de a coopera/conduită responsabilă în relația cu ceilalți Abilități de coping flexibile și active (de exemplu, abilitatea de a mobiliza suportul social la nevoie, dar și abilitatea de relaxare) O atitudine încrezătoare
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
o să ne descurcăm...”. Acceptarea lucrurilor și a situațiilor inacceptabile dintr-o perspectivă sănătoasă, renunțarea la valorile tradiționale (demnitatea umană, adevărul, religia, munca, protejarea celor mai slabi) care nu mai puteau fi menținute, renunțarea la o carieră, renunțarea la sensibilitate și empatie erau atunci strategii importante pentru a face fața regimului. Când nu exista posibilitatea împotrivirii, cea mai adecvată și sănătoasă atitudine este aceea a resemnării, a acceptării regulilor impuse de cel puternic. Este o atitudine evidentă în rândurile celor învinși, a
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
din jur; participare empatică la trăirile emoționale ale persoanei în pierdere. Dacă nu se lasă timp suficient prelucrării doliului (de exemplu, imediat după divorț persoana se angajează într-o nouă relație) sau dacă cei din jur nu manifestă sprijin, interes, empatie față de persoana în doliu, riscul de cronicizare a reacției de doliu, de structurare a unor mecanisme defensive care vor conduce la eșecuri (într-o nouă relație, într-o situație care solicită efort de adaptare), pe plan social, profesional etc. S-
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
dezvoltarea rezilienței copilului: 1. Comunicarea emoțională cu copilul. Comunicarea emoțională este o formă de comunicare anterioară comunicării prin cuvinte, care acompaniază și nuanțează orice formă de comunicare verbală sau nonverbală. Calitatea comunicării emoționale cu copilul depinde în mare măsură de empatia adultului. Realizarea eficientă a unei astfel de comunicări presupune să simți ceea ce simte copilul și să accepți trăirile lui care sunt adesea total deosebite de ale adultului. în comunicarea emoțională cu copilul, adultul pleacă de la ideea că reacțiile emoționale ce
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
prin limbă, obiceiuri, clase sociale, etnii. 3. Procesele de comunicare 3.1. Claritate Mesaje clare, consistente, congruente (cuvânt și acțiune) Clarificarea informațiilor ambigue: caută adevărul, vorbește adevărul 3.2. împărtășirea emoțiilor împărtășirea unei varietăți a trăirilor (bucurie, durere, speranțe, teamă) Empatie reciprocă, tolerarea diferențelor Asumarea propriilor trăiri și comportamente (nu dă vina pe alții) Interacțiuni plăcute, cu umor 3.3. Soluționarea prin colaborare a problemelor Brainstorming creativ; folosirea din plin a resurselor împărtășirea deciziilor și a soluționării conflictelor: negocieri, corectitudine, reciprocitate
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
avut nevoie doar de niște modele inițiale, ins] mai apoi și-a urmat propria să evoluție. viii. Sentimentele morale și dorințele Adepții teoriei virtuții motiveaz] acțiunile morale în termeni de dorințe și sentimente. Jonathan Bennett dezbate importantă sentimentelor și a empatiei în viață moral]. El analizeaz] și conflictul dintre compasiune și obligația moral], f]când referire la personajul Huckleberry Finn sau la liderul nazist Heinrich Himmler. În primul caz, morală specific] vremii respective cerea că Huck s] îl denunțe pe Jim
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
discutabil], precum și una de natur] legal] complex]. În concluzie, s-ar p]rea c] nu exist] un r]spuns general acceptat la aceast] întrebare despre cine sau ce anume poate avea drepturi. R]spunsul pare s] țin] de generozitatea sau empatia persoanei care ofer] acest r]spuns legat de cat de îngust sau de larg este cercul celor care pot avea drepturi. Totuși, dac] criteriul adoptat este prea extins, susținerea drepturilor își va pierde puterea unic]; dac] este prea restrâns, vă
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ne diferențiaz] trebuie s] fie relevante din punct de vedere moral. Este oare așa? Nu este dificil s] ne d]m seama de ce am putea crede c] este așa. Relațiile apropiate promoveaz] onestitatea, grija, loialitatea, constiinta de sine, r]bdarea, empatia etc. Acestea sunt valori morale semnificative pentru oricine - valori care sunt cel mai bine promovate de relațiile personale. Deci, din acest punct de vedere, principiile morale imparțiale dicteaz] c] trebuie s] cultiv]m relații personale. Din momentul în care acestea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
acord c] morală cere s] fie luate în calcul (sau chiar promovate) și interesele celorlalți. Dar cum putem înv]ta s] facem acest lucru? Și cum devenim motivați s] facem acest lucru? Nu putem dezvolta nici cunoașterea moral] și nici empatia crucial] pentru o moral] imparțial] dac] nu cultiv]m relații personale. O persoan] neglijat] de p]rinți în copil]rie, care nu a stabilit niciodat] relații apropiate cu alți oameni, nu va ști cum s] promoveze interesele fie ale apropiaților
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nou] nu ne-a p]sat de nimeni. Dac] nu suntem motivați s] promov]m interesele familiei noastre sau ale prietenilor, cum am putea s] fim motivați s] promov]m interesele unui necunoscut? Pe de alt] parte, dac] dezvolt]m empatia în rândul prietenilor noștri, vom fi înclinați s] o aplic]m și celorlalți. Devenim atât de viu conștienți de nevoile aproapelui încât dorim s]-l ajut]m chiar dac] este dificil s] facem acest lucru. Dar cum empatia este de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dezvolt]m empatia în rândul prietenilor noștri, vom fi înclinați s] o aplic]m și celorlalți. Devenim atât de viu conștienți de nevoile aproapelui încât dorim s]-l ajut]m chiar dac] este dificil s] facem acest lucru. Dar cum empatia este de cele mai multe ori nespecific], vom fi înclinați s] „simțim” durerea și a celor cunoscuți că și a celor necunoscuți. Dup] ce am simțit aceast] durere, este mult mai probabil s] facem ceva în acest sens. Aceasta nu înseamn] c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]