7,087 matches
-
în ultimul ciclu, Isarlîk, unde "poetul se abandonează ritmului pur", încheind pentagrama cu septenarul El Gahel." (p. 295) Codreanu identifică o construcție ezoterică a volumului, în care vede o carte canonică supremă. Surprinzător (sau nu), hermeneutul respinge ideea unui Isarlîk imaginar și susține ideea potrivit căreia cetatea este depozitara unor straturi de civilizație succesive și, implicit, a unor niveluri de inițiere și cunoaștere distincte. El leagă sudul mediteranean de nordul hiperborean, trimițând la Riga Crypto și lapona Enigel. Din această perspectivă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
înțeleptului și că dincolo de infernul suferințelor, el a pătruns într-o armonie interioară pe care n-a putut-o găsi în ordinea lumii (ș.a.), o lume strâmbă, care, privindu-se în propria oglindă, se felicita, precum fariseul din Evanghelie, pentru imaginare virtuți. Cartea lui Th. Codreanu, cu o superbă copertă aparținând basarabeanului Ion Daghi, e mărturia pasiunii autorului pentru adevăr și al propriului sacrificiu, având în vedere că s-au adunat deja zeci de ani de când domnia sa a purces la descoperirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de romantism sentimental, se ascund în adâncul textelor, capătă ceva obsesiv, de cadență primordială, de mantră budistă prin care, vorba poetului, "vreme trece, vreme vine". E o curgere simultană de plinuri și de goluri, o rostogolire de ecouri reale sau imaginare, o trecere și petrecere infinită de forme, reale și imaginare. Prin aceste metamorfoze și transgresări ale diferitor nivele de realitate mereu se strecoară puterea iscoditoare, nemărginită a gândului gata să despice firul în patru, neștiind de opreliști, încercând să lege
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
obsesiv, de cadență primordială, de mantră budistă prin care, vorba poetului, "vreme trece, vreme vine". E o curgere simultană de plinuri și de goluri, o rostogolire de ecouri reale sau imaginare, o trecere și petrecere infinită de forme, reale și imaginare. Prin aceste metamorfoze și transgresări ale diferitor nivele de realitate mereu se strecoară puterea iscoditoare, nemărginită a gândului gata să despice firul în patru, neștiind de opreliști, încercând să lege toate infiniturile, reale și posibile, ale eului și ale cosmosului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și străine, altele inedite, afirmând, în analize nuanțate, de asemenea modernitatea clasicilor: Teatrul clasic fancez, Umanismul lui Pascal, Schema logică a raționamentului la Diderot, Jean-Jacques Rousseau, filosoful umbrei ș.a. Se fac și deschideri către literatura de ultimă oră: Real și imaginar la Samuel Beckett, Antiromanul în literatura franceză contemporană, „Fructele de aur” de Nathalie Sarraute, Teatrul lui Eugen Ionescu, Preludii ionesciene, cu referire la critica românească a scriitorului, Ironia lui Proust, interesantă exegeză ce statuează două atitudini fundamentale ale viziunii proustiene
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290510_a_291839]
-
generic genuin geografic global gradual gratuit greșit greșit (în mod abuziv și greșit) greu de înțeles hilar (în cel mai hilar mod posibil) hotărât (în mod hotărât și definitiv) hotărâtor ideal ideatic ilegal ilegal (în mod cu totul ilegal) ilicit imaginar (în mod real ori imaginar) imparțial (în mod obiectiv și imparțial) imperios implicit important imprevizibil incalculabil inconștient inconștient (în mod inconștient, neintențional) incorect independent indirect individual indubitabil inductiv inedit inefabil inevitabil inexplicabil inexplicabil (în mod cu totul inexplicabil) inferior (în
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
gratuit greșit greșit (în mod abuziv și greșit) greu de înțeles hilar (în cel mai hilar mod posibil) hotărât (în mod hotărât și definitiv) hotărâtor ideal ideatic ilegal ilegal (în mod cu totul ilegal) ilicit imaginar (în mod real ori imaginar) imparțial (în mod obiectiv și imparțial) imperios implicit important imprevizibil incalculabil inconștient inconștient (în mod inconștient, neintențional) incorect independent indirect individual indubitabil inductiv inedit inefabil inevitabil inexplicabil inexplicabil (în mod cu totul inexplicabil) inferior (în mod cert inferior) infinit infinit
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
programat (în mod abuziv și programat) programatic (în mod programatic și organizat) proiectiv proporțional propriu provizoriu prudent public radical rapid rațional rațional (în mod complex și rațional) rău-prevestitor (în mod ciudat și rău-prevestitor deopotrivă) real real (în mod real ori imaginar) real (în mod real, fizic) realist reciproc reflex regulat repetat repetat (în mod repetat și eficient) responsabil retoric retroactiv reușit reversibil riguros (în mod riguros, științific) ritmic ritualic (în mod dogmatic și ritualic) salutar salvator samavolnic sângeros satisfăcător satisfăcător (în
[Corola-publishinghouse/Science/85011_a_85797]
-
text de maximum 20 cuvinte pornind de la cuvintele: toamnă, frunze, fructe, școlari. Alegeți-i un titlu potrivit (3 - 5 minute) Originalității: Găsiți un final pentru o poveste începută și neterminată (5 minute); Închipuiți-vă că vă întâlniți cu un personaj imaginar (un anotimp). Alcătuiți un text prin care să povestiți cum s-a desfășurat această întâlnire. (10 minute) De asemenea, am folosit lista interogativă a lui Alex Osborn, care stimulează calitățile gândirii creatoare: 1. Ce este floarea? 2. Puneți mai multe
CERCETARE APLICATIVĂ PRIVIND CUNOAŞTEREA ŞI DEZVOLTAREA POTENŢIALULUI CREATIV AL ELEVILOR by LUPAŞCU ANDREEA MILENA, NEAGU NICOLETA () [Corola-publishinghouse/Science/407_a_744]
-
m-a trimis disciplinar la 33, c-am vorbit că se Încalcă drepturile omului prin munca forțată, supunându-ne la foame și la bătaie atunci când nu facem norma, Încalcă drepturile omului prin Însuși faptul că stăm la pușcărie pentru fapte imaginare, când lumea liberă se bucură de libertate, și că noi n-am luptat Împotriva țării noastre, și suntem alături de țară. „Noi n-am greșit față de țara noastră, am greșit față de anumite legi ale dumneavoastră, da’ legile astea sunt În afara civilizației
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
198 Ianculescu Ștefan 50 Iarca (deținut) 134 Iepure Marian 64 Ili (maior) 294 Iliescu Ion 29, 39, 110, 225 Ioachim Vlad 198, 201 Ioanid Bebe 334 Ioanid Ion 252, 257 Ioanid Tilică 334 Ioanițescu, Ioanițiu (gardian) 328 Ioja (preot, personaj imaginar) 91-92 Ion (preot) 350, 370 Ionescu (deținut la Salcia) 120 Ionescu (posibil Mircea, deținut la Pitești) 230-231 Ionescu-Quintus Mircea 150-151 Iordache (ofițer) 145 Iorga Nicolae 112 Iorgulescu Constantin 214 Iovan Ion 363 Istrate Constantin (zis Napoleon, gardian) 95-96, 99, 204-205
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
superior celui etalat mai înainte. Subintitulat Fals tratat de urbogonie și inspirat, probabil, într-o bună măsură, de formația de arhitect a autorului, textul oferă, în maniera lui Jorge Luis Borges, o colecție de schițe pretins „documentate” ale unor orașe imaginare. În acest format narativ-eseistic se integrează optim diverse nuclee parabolice, fabula (punctând în zona degradării umanului) fiind sugerată sau chiar marcată. În epocă acest tip de texte au amorsat sensibil mai multe conotații politice decât ar putea-o face în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289505_a_290834]
-
căreia critica este „ruda săracă” a culturii; dimpotrivă, susține el, folosind o sintagmă a lui André Malraux care va deveni laitmotivul întregii sale opere, critica este un fir al Ariadnei, ghidul indispensabil care călăuzește pașii prin coridoarele și sălile „muzeului imaginar” al artei universale. Dignitatea actului critic vine din puterea sa coagulantă, din capacitatea de a ordona trecutul într-un întreg coerent, făcând astfel accesibil ceea ce altminteri s-ar pierde în infinite decupaje analitice; departe de fi un simplu sincretism, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287420_a_288749]
-
amprenta acelui timp, amestecând, în secțiuni precum Ofensiva frumosului, subtilele teorii despre artă ale lui Baudelaire și Valéry cu citate din Marx și ideile lui Malraux cu ideologia partidului unic. Volumul Geografii spirituale (1973) consacră pe deplin ideea de „muzeu imaginar” și deschide, pentru prima oară în critica noastră, ample perspective asupra a ceea ce avea să poarte denumirea de postmodernism. Construite cu intenția de realizare a unor conexiuni integratoare între cele mai variate perioade, stiluri și epoci ale culturii universale, mergând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287420_a_288749]
-
specială merită eseul Corpul uman - „Défense et illustration”, care, în spiritul umanismului tradițional, trasează istoria imaginii corpului de-a lungul epocilor și civilizațiilor lumii: „Imaginea omului nu poate fi separată de întregul aspirațiilor care definesc, istoric, o structură socială.” Călătoria imaginară deschisă de această observație, în care se trece de la Tucidide la Michelangelo și de la Leonardo la Dalí și Marcel Duchamp, culminează, firesc, cu scenele spectacolelor contemporane de balet ale lui Maurice Béjart. Spiritul clasic are însă, ca întotdeauna, ultimul cuvânt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287420_a_288749]
-
colorate din joc, misiunea care nu-și găsea rezolvarea fără ajutorul lui, dar și din cele precedente, chestiile care l-au acaparat. Tot corpul i se scursese, prin ochi, în imaginile ce acum au depășit tavanul. Degetele butonau o telecomandă imaginară. Picioarele i s-au încordat, dispărînd în lemnul de la capătul patului. Și totuși nu era de-ajuns. Era flămînd după un joc, oricare, numai să simtă, pentru o clipă, cum se cufundă din nou în fascinația unui univers familiar. Următorul
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
de ghid inspirat. Dar se pare că m-am înșelat, motivul pentru care a acceptat a fost altul, ca să fie cu mine, ca un câine credincios, fad, fără voință. Sau: ca un copil care caută mereu fața și căldura unei imaginare mame, pentru că mama lui adevărată, nobila doamnă Y, e la fel de frustrată ca și el, înțepenită, de o rigiditate endemică, fără voința de a da drumul demonilor ei acumulați, a se goli de infern cu repetate mișcări voluntare. Incapabilă de naturalețe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
frunzele. E cazul multora aici, în lumea bogată a Vestului, unde de generații copiii sunt dresați, ca niște păpuși de teatru, să spună replici învățate pe dinafară, să nu gândească niciodată cu creierul propriu sau cu inima, de marea frică imaginară de a nu-și lăsa la vedere mediocritatea. A nu risca niciodată, fapt pe care oamenii inteligenți aproape că îl provoacă dureros, vrând să iasă din ei, în libertate, pentru a se desăvârși, luând-o mereu de la capăt în arta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
roz, și eu îi spuneam că e feminin, mă încărca cu nevroza lui, simțindu-se jenat de propria persoană, exact ca în realitate, dar și mai pregnant în vis. Realitate și vis se completează ca și viața reală și cea imaginară. Efortul meu de a-mi corecta pornirile critice n-a dat roade nici în zona onirică. Laureații Premiului Nobel de anul trecut au ajuns la concluzia că studiul creierului e infinit, că nu se poate explica prin nimic nici creația
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Gestapo pentru că uitase să-și pună steaua galbenă a lui David pe piept. Mă privesc în oglindă uneori ca să-l „readuc” pe Bruno din adânc, ochii lui să întâlnească ochii mei, ai lui, poate, dintr-o reîncarnare fie ea numai imaginară. E frig în toate camerele, am vărsat sânge. Din cauza gerului și a tensiunii nervoase? Poate și din cauza terorii de la Stockholm - oamenii sunt vânați în plină stradă, mai ales străinii. Chiar și Boni (Herlin) spune deodată că străinii au fost primiți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
locurilor frecventate cu obstinație de-a lungul exilului în Suedia. Am ales ca punct de preferință „Necropolis”, cimitirul Norrakyrkogården, acolo unde e îngropată iubirea și pasiunea Strindberg, amândouă departe de a putrezi, dând frunze, flori și fructe în viața mea imaginară și reală. Una dintre neliniștile cotidiene este aceea de a face loc creației - nu numai în spațiul interior, dar chiar în cel real, fizic. Problema ordinii în apartamentul meu de patru camere spațioase - invazia hârtiilor, a cărților răspândite peste tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
și oamenii roșii de efort, cu fețele congestionate, gata să-și dea duhul s-au oprit. Bo s-a făcut și mai mic, ca și cum vederea bărbaților luptând cu pianul i-ar fi jignit neputința lui de a ridica greutăți „bărbătești” imaginare. Vecinii au fost și ei martori la acest travaliu care era gata să-i stâlcească pe cei patru bărbați exersați și de o profesionalitate impecabilă. Ei, care visau să cumpere pianul cu o sumă derizorie. Eu mă întrebam mereu ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
agriculturii, legăturile dintre aburi-răsuflare și suflul vital al tuturor ființelor. Agneta a fost încântată și foarte inspirată și i-a venit poftă să refacă romanul în acest sens „irațional” care ar putea scoate narațiunea dintr-un impas (fie el numai imaginar) semnalat de editor și redactorul de carte. Apoi, sub entuziasmul „găsirii cheii” (care era tot timpul în buzunarul ei!), mi-a spus că Birgitta (Trotzig), iubita noastră prietenă, spune despre mine: „Ea mă vindecă!”. Am stat până la miezul nopții. A
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ceva despre scriitorul premiat, necunoscut în lume, dar foarte cunoscut și controversat în propria țară. Are 59 de ani și e tatăl a trei copii. Motivarea Academiei suedeze a sunat așa: „Kenzaburo Oe creează cu o forță puternică o lume imaginară, în care viața și miturile se contopesc într-o zguduitoare imagine a condiției umane în timpul nostru”. În Suedia i s-au publicat până acum trei romane, care nu s-au remarcat prea mult: Coșmarul, Timp pentru fotbal și M/T
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
excepționalele lui cântece de trubadur. Mi-a comunicat, cu talentul său de povestitor, inefabilul atmosferei, tonul vieții lui Nichita după plecarea mea, exploziile mizeriilor, culminând cu moartea prematură a celui care a fost „iubitul nostru”, dincolo de eposul întâmplărilor reale și imaginare. M-am gândit că, poate, instinctiv, m-am întors numai pentru a mă reconcilia cu adâncul iubirii totale, mai degrabă decât să spun celor care m-au umilit, dorind să mă degradeze, că nu m-au învins, atât timp cât mai pot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]