2,694 matches
-
ASTA LA CONDAMNAȚI: ÎN ULTIMELE CLIPE ALE VIEȚII TRĂIAU UN SENTIMENT PUTERNIC CĂ AVEAU CEVA REMARCABIL DE OFERIT, CEVA CE, ÎNTR-UN FEL SAU ALTUL, URMA SĂ FIE LUAT ÎN CONSIDERARE DE OFICIALITĂȚI. ERA DEZAMĂGIT CĂ TRASK CEDASE ACELEIAȘI SPERANȚE IRAȚIONALE. AR FI TREBUIT SĂ ÎNȚELEAGĂ CĂ NU MAI ERA NIMIC DE FĂCUT. TRASK SE OPRI ÎN FAȚA LUI. \ DAVID, SPUSE EL CU O VOCE ÎNCORDATĂ, EU ȚI-AM ASCUNS CEVA. ÎȚI AMINTEȘTI CE POVESTEAM DESPRE TRANSFERAREA IMPULSURILOR NERVOASE ALE UNUI PUI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
compromis cu sine însuși, o atitudine bazată pe ce credea el a fi o acceptare totală a intențiilor celuilalt. În cadrul acestor premise comune avea libertatea mișcării, lua decizii, acționa fără teamă că ar putea face ceva care să stârnească mânia irațională a marelui om. Ivan Prokov, cunoscut mai ales sub numele de Marele Judecător, era voinic și nu avea cu mult sub un metru și nouăzeci înălțime. Purta o cămașă de mătase roz, pantaloni de mătase albă și o eșarfă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
ÎNSUȘI MODUL ÎN CARE HAINELE ATÂRNAU PE EL DOVEDEA CÂT DE RIGIZI ÎI ERAU MUȘCHII. OCHII LUI CĂPRUI AVEAU EXPRESIA ULUITĂ PE CARE O POATE PROVOCA NUMAI UN ȘOC PUTERNIC. ÎN EI SE CITEA CAPITULARE, IMPLORARE, O GROAZĂ ȘI TRISTEȚE IRAȚIONALE. ACALMIA SE SFÂRȘI CU UN GEST DRAMATIC. VICTIMA SE STRĂDUI SĂ SE RIDICE, APOI, TÂRÂNDU-ȘI PICIOARELE, ÎNCEPU SĂ SE PLIMBE ÎNCOACE ȘI ÎNCOLO PRIN FAȚA FERESTREI MARI, PRIN CARE ACUM SE VEDEA LUMINA RĂSĂRITULUI. DIN CÂND ÎN CÂND MURMURA CEVA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
care credea că poate să îmbunătățească creația lui Dumnezeu, cel puțin în ceea ce privea sânii, ochii și buza de jos. În felul lui potolit, Naji a rugat-o să-și tempereze comportamentul în preajma lui Ahmad, să-i respecte credințele uneori iraționale, dar întotdeauna înfocate. Irene însă râsese. Să respecte un bărbat care considera că soțul ei ar fi trebuit s-o lovească dacă-l nemulțumea în vreun fel ? Să respecte un bărbat care profita la maximum de toate oportunitățile și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
metafizic, eu aș fi complet În favoarea ei. Ca proiect ingineresc, colonizarea spațiului, În afara curiozității, a ingeniozității chestiunii, prezintă puțin interes real pentru mine. Desigur că pornirea, voința de a organiza această expediție științifică trebuie să fie una dintre acele necesități iraționale ce alcătuiesc viața - această viață pe care credem că o putem Înțelege. Deci bănuiesc că trebuie să sărim, pentru că este destinul nostru uman să facem asta. Dacă ar fi o chestiune rațională, atunci ar fi rațional să facem dreptate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
acestui arbitru-actor de telenovelă. Când i-a prins la piept Ordinul Meritul Sportiv Clasa a III-a, Traian Băsescu n-a acționat împotriva violenței pe stadioane. E greu de crezut că spectatorii care, o dată pe săptămână, se transformă în brute iraționale vor suferi crize de conștiință când vor vedea că întreruperea unui meci se lasă cu decorații. E greu de crezut deci că nu vor mai zbura brichete spre capete decorate sau nedecorate, că galeriile adverse se vor îmbrățișa în timpul meciurilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
amprentează reciproc. Nu mă sili să-ți explic limpezirea mea. M-ai face s-o judec. Să mi-o explic, dezvelind-o. Și ar ieși precum aceea care cîntărește. Ca mintea omenească, ceva cu totul de neconceput.” „-E o stare irațională?”-întreabă el și vocea Judecătorului din mine îi dă dreptate. „-Atingerea celui de neatins se poate fără a-L atinge”-spune ea. „-Ar înțelege asta?” „-Da și nu”-îi răspund. „-Ea cuprinde rațiunea. Și e încă mai mult. Pentru că întrece
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
înțeles nimic. Dacă aș avea măcar un singur motiv de a protesta, nu m-aș mai sinucide. împotriva cui să protestez? l-aș fi întrebat eu din nou". "N-are-a face. împotriva proastei remunerări a prostituatelor, să zicem, sau a vânării iraționale a elefanților... Tot n-ai înțeles!? Important este să-i facem pe oameni să mediteze la un lucru pe care îl considerau minor sau credeau că nu e treaba lor sau pe care îl ignorau pur și simplu. Spuneai că
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
inepte. Latinescul absurdum trimite în primă instanță la ceea ce afectează auzul însuși: vocea falsă, exprimarea crudă sau primitivă, nepotrivită, ceva greu de suportat pentru urechea omului. Plecând de aici, semnificațiile termenului s-au tot multiplicat: „îngrozitor“ „nebunesc“, „elucubrant“, „aiuritor“, „ilogic“, „irațional“. După cum vedem, înțelesuri mai ales negative. Există însă și o altă zonă semantică a cuvântului, întâlnită oarecum mai rar. De pildă, când se are în vedere ceva cu totul neobișnuit, la distanță de cele comune. Sau ceva profund ambiguu, ca și cum
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
144. Secțiunea a patra PARADOX ȘI NONSENS 19. „Credo quia absurdum“ Nu știu din ce motive, astăzi, sinonimia termenului „absurd“, oferită de un lexicon oarecare, este destul de săracă. Sunt menționate de regulă accepțiuni comune și negative: inept sau prostesc, aberant, irațional, aiuritor, elucubrant, lipsit de sens. E adevărat, termenul latin trimite înainte de toate la ceea ce suportă cu greu auzul omenesc: vocea nepotrivită sau falsă, exprimarea brută, grosolană sau primitivă. Însă semnificațiile termenului s-au extins către alte zone ale celor omenești
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
CELOR ABSURDE întrucât refuză fără nici un motiv rugămintea acelui om și îl amenință la nesfârșit cu puterea sa, am putea crede că întruchi pează o instanță absurdă în sensul comun al cuvântului. Mer gând pe aceeași cale, legea însăși apare irațională: ascunsă în spatele a nenumărate porți și păzită cu putere, fără vreun semn că ar exista totuși, pare să exprime indiferența unei imense mașinării, fantomatice, din spatele acestei lumi. Însă tind să cred că aici este vorba despre altceva. Iar absur dul
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
Participarea la revoluția cubaneză este prologul intrării în revoluția mondială la care visează Che însuși. Explicit și agitatoric, mesajul scenariului lui Oesterheld este indisociabil de fantasma acestui om nou pe care Che îl pregătește, prin traiectul său mundan. Intratabil și irațional, revoluționarismul lui Che împrumută, în dicțiunea biografiei grafice, atractivitatea etică ce îl va transforma în alternativa radicală la impasul etic al comunismului sovietic. Monologul lui Che, monolog din care se naște viziunea acestui om animat de ambiția iubirii și a
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Che este rațiunea ce mobilizează mințile latino-americane. Contemporană cu biografia grafică a lui Che, Starea de asediu a lui Costa Gavras este saturată de aceeași înclinație escatologică. Moartea, cruzimea, exterminarea inamicului de clasă, abandonarea moderației sunt justificate de această rațiune irațională a revoluționarului - din prisosul său de iubire se naște vocația schimbării la față a lumii însăși. Viața exemplară a lui Che, gândită de Hector Oesterheld și desenată de Breccia, este elogiul închinat acestei arderi purificatoare. Exaltarea intelectuală este, inevitabil, parte
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
cu Divinitatea, când, conform logicii creștine, ar trebui să-l scriem cu cea mai mică literă posibilă. ٭ Istoria filosofiei (ce coincide cu istoria mentalităților) a conceput esența omului în variate forme; poate că cele de creatură și făptură rațională (ori irațională) sunt cele mai importante. Întrebare e cum putem defini esența omului contemporan? Ca lipsă (de esență), așa cum au propus unii? Chiar acceptându-i caracterul procesualist, de devenire, tot trebuie s-o descoperim, cel puțin în proiectele avute în vedere. Creditul
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
fac asta de când am ajuns pe tron. Ce e rău în asta? - Ei bine - spuse pe un ton zeflemitor - lucrul în care suntem interesanți noi, teoreticienii Semanticii Generale, este ce fel de gândire îi face pe oameni să comită acte iraționale. De exemplu, cum a murit tatăl tău? - A căzut de la o fereastră de sus. Nervos. Vrei să spui că presupunerile lui au avut vreun amestec în asta? - S-ar putea - dacă am ști toate detaliile despre modul cum a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
boală și miam dat seama că a deține controlul asupra exteriorului este doar o iluzie deșartă și noi ne afundăm încetul cu încetul în mod inconștient în aceasă iluzie. Această iluzie ucigătoare nu este decât rezultatul gândirii noastre distorsionate și iraționale, datorată lipsei de cunoaștere. Nu putem ști totul în viață și mi se pare normal, pentru că nu există un tot ci un infinit de toturi. Această iluzie este doar realitatea noastră personalizată și semnată de noi. Aceasta este iluzia cea
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
este și a celorlați. Nu ... ! Fiecare are realitatea lui, personalizată și semnată, această iluzie a realității exterioare ne face să ne simțim rigizi, frustrați și nervo și, creându-ne o realitate virtuală bazată doar pe presupuneri și analizări critice și iraționale. Lipsa emoțiilor pozitive, lipsa sentimentului și nemulțumirea că ceilalți nu te cred și nu-ți acceptă realitatea, crează din noi niște roboți din punct de vedere fizic, în care celulele sistemului imunitar sunt nanoroboți biomoleculari, iar creierul e un supercomputer
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
METEOR? SE UITARĂ CU TOȚII LA EL FĂRĂ SĂ ÎNȚELEAGĂ, ÎN TIMP CE, NEMAIAȘTEPTÎND RĂSPUNSUL LOR, SE REPEZI DREPT LA PANOUL ORNAMENTAL DE LA DREAPTA LUI, PE PERETELE CU O STRĂLUCIRE ÎNTUNECATĂ. ERA MAI SIMPLU CHIAR DECÎT SE AȘTEPTASE ÎN NĂDEJDIILE LUI CELE MAI IRAȚIONALE. NIMENI NU-L OPRI, NIMENI NU SCOASE MĂCAR UN PISTOL. AJUNGÎND LA PANOU, ÎȘI ÎNDREPTĂ DEGETELE, POTRIVINDU-LE EXACT ÎN LOCURILE SPECIALE DIN PANOU, LE RĂSUCI ȘI INELUL ALUNECĂ DIN LĂCAȘUL SĂU ASCUNS PE DEGETUL LUI ARĂTĂTOR. CU O SINGURĂ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
în mână și florile pe cap, mi-am poleit versul cu cât mai multe sonorități. Pe lângă unitatea spirituală, adaug și una fonetică. În acest sens, poezia Uvedenrode o consider ca o extremală a producțiunii mele, scrisă sub obsesia unei clarități iraționale, deși la bază stă o experiență personală: aș putea zice: o poezie ocazională. Uvedenrode sugerează la început un Olimp translucid și germanic, apoi o evadare în vis, totul tratat rapsodic conform canoanelor poetice ce mi le-am trasat, cu acea
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
instruiam despre proporții, cu Thales și Euclid; regândeam teoria polarelor cu Apollonius; cu Archimede măsuram ariile; cu Platon ne miram de incomensurabilitatea diagonalei pătratului prin diagonală și poate concepeam naiv dar poetic, vreo doctrină a reminiscenței, pentru explicarea contradicțiilor numărului irațional. Tot cu Platon contemplam cele 5 existențe perfecte, poliedrele regulate, a căror unicitate ne intrigă desigur, fără a fi în stare să-i înțelegem sensul adânc. Le-am uitat toate acestea? Nu face nimic. Cultura este, după definiția nu mai știu cui, ceea ce
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
de a judeca bine cu idei rău sau incomplet formulate. * Ținem să atragem atenția asupra curioasei solidarități între adâncimea teoretică și eficiența practică așa de des verificată în matematică. * Criza civilizației științifice grecești a fost imposibilitatea de a concepe numărul irațional. Nu cucerirea romană, ci infirmitatea lor de a depăși anumite prejudecăți privitoare la rigoare matematică, de a accepta și alte moduri de existență matematică, istovește curând geniul grec. Arhimede aparține mai mult evului celui nou. * În redactare nu are atâta
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
o omidă. În rest, ochiul părea înghețat, ațintit asupra mea ca un reflector rece. Iar imobilitatea lui devenea și mai înfricoșătoare din pricina mișcărilor pupilei, transformîndu-mă în fir de praf, în gânganie, în gunoi. Mi s-a făcut frig. O frică irațională a pus stăpânire pe mine când am văzut o broască tîrîndu-se, ca un punct negru, pe luciul acelui ochi imens care nu clipea măcar, rămânea mai departe fix și sticlos. Am luat-o la fugă, dar după câțiva pași înotam
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
fapt chiar pentru mine, dar dintr-o greșeală de număr, sau dintr-un contact greșit a sunat la un vecin, cu atât mai mult cu cât în casa aceea nu răspunde nimeni, iar telefonul continuă să sune; atunci, conform logicii iraționale pe care mi-o provoacă întotdeauna acel țârâit, mă gândesc: poate e într-adevăr pentru mine, poate vecinul e acasă, dar nu răspunde, căci știe, poate chiar și cel ce sună știe, că a chemat un număr greșit, dar o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
nu Îl putea schimba. Antonia doar, de ar fi avut ea o putere, numai că Rusoaica ar fi nimicit orice suflare, doar lut și piatră arsă ar fi rămas. Cine se credea? Plăcerea; pofta; pofta de orice fel avea ceva irațional: cum ar fi putut cei doi, Thomas și Ann, despuiați, prinși În spațiul acela strîmt, să se arate Înțelepți? Bărbatul făcuse un pas, Încercînd să se retragă, doar simulase, poate. Ar fi putut să o apuce pe Ann de subțiori
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
destule necazuri, mă certă Julie exasperată. Ți-am spus că-i un monstru, iar acum ți-a dovedit-o și ție. Știam că Julie are dreptate, dar asta nu îmbunătățea deloc situația. Fetele newyorkeze au în comun un tipar comportamental irațional: cu cât un bărbat se poartă mai urât cu ele, cu atât mai mult îl vor înapoi. Dacă reușesc să-l aducă înapoi, el este mai scârbos ca niciodată. Apoi, tot ele pun capăt relației, deoarece el este o scârbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]