2,318 matches
-
nu e cazul să te apuci acum să-mi repeți cuvintele. Ianuarius ia seama la firicelele vineții ce zvâcnesc amenințător pe fruntea împăratului. Lasă furtuna să se îndepărteze. Împinge apoi, ușurel, cu vârful degetului, un papirus desfășurat către principe: — La lăsarea la vatră, un legionar primește o bonificație de aproximativ... Augustus azvârle, scârbit, foaia în lături. — 3 000 de denari. Nu-mi spui o noutate, că doar eu am mărit-o acum patru ani. Ridică tonul: — Când m-ai silit să
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
-i spună că a fost de acord cu prelungirea serviciului militar pentru că se temea de răzmerițe, cauzate direct sau indirect de soldați. Nu că ar fi fost obligați să stea prea mult sub arme, ci ca nu cumva în momentul lăsării la vatră să fie încă destul de tineri și să se dedea poftelor prădalnice. De aceea a stabilit durate diferite ale serviciului militar, în funcție de sta tutul social și comportamentul previzibil al veteranilor. Șaișprezece ani pentru pretorieni, elita armatei, dar douăzeci și
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
urmat tradiția de a te inspira din numele împăratului. — Sunt cetățean roman, răsună sec răspunsul. Rufus cască ochii mari. Bănuia el ceva! Totuși este ciudat. Un german primește cetățenia abia după 25 de ani de serviciu, odată cu diploma militară de lăsare la vatră. Bunicul și străbunicul meu au luptat alături de Caesar când galii s-au răsculat sub conducerea lui Vercingetorix, spune orgolios tânărul. Se uită în jos la el. Continuă cu o superioritate abia disimulată: — Oi fi auzit ce s-a
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
în fund când împlinim 47, căci nu vă mai suntem de folos după ce ajungem roși de răni, boli și reumatism în urma anilor petrecuți prin corturi, în campanie. Se freacă furios cu mâna la nas. Câți mai apucă ziua fericită a lăsării la vatră? Nici jumătate. Vittelius se uită panicat la mutra lui fioroasă. Tânărul își dă seama și încearcă să se controleze. Nu are nici un rost să-l lase să-i citească gândurile. Se forțează așadar să se calmeze și în
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Superbus - ultimul rege etrusc al Romei, izgonit în 510 î.Hr. Templul Lucinei - inaugurat în 374 î.Hr.; numele este probabil derivat de la lucus - luminiș tezaurul militar - în anul 6 d.Hr., sarcina financiară a sumelor alocate armatei și foștilor soldați odată cu lăsarea la vatră a trecut de la veniturile personale ale împăratului către un nou tezaur, aerarium militare, la care se vărsau sumele obținute din taxele pe moșteniri și pe vânzări tezaurul Statului - se afla în Templul lui Saturn Tiberius Claudius Nero - fiul
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
reușit să demonstreze că Vrancea a fost „dintotdeauna” o comunitate de oameni liberi. Eforturile de strângere a fondurilor pentru proces și mărimea împrumuturilor luate în numele Vrancei au fost deosebite, iar următoarele împărțiri ale munților (1815, 1817) s-au făcut prin lăsarea acestor cheltuieli pe seama satelor (Stahl, 1998, vol. I, p. 135). La împărțirea din 1818, satul Poiana este nemulțumit de pierderea unui munte care obișnuia să îi fie atribuit, și nu acceptă împărțirea, făcând recurs la starostie și ulterior la domn
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Horia Paul Terpe () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1821]
-
fericit decît mine la ideea organizării unei petreceri. Invităm prieteni care au fost la nuntă, vecini pe care am ajuns să-i cunoaștem surprinzător de repede și oameni care sînt, cum zice Dan, prieteni-În-devenire: cuplul cu care ne ciocnim la lăsarea serii, În vreme ce Își plimbă cîinele (abia de-am schimbat odată un zîmbet și ne-am salut scurt, dar sîntem amîndoi de acord că par genul nostru de persoane); fata de la magazinul de lenjerie, care mereu iese să-mi spună „bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
obicei îl salută, acum îi evită privirea. Presimțirile sumbre se amplifică după-amiază, când îi vede pe comuniștii care au aruncat cu pietre cu o seară în urmă pe străzile din jurul misiunii, cu privirile ațintite asupra obloanelor casei pastorului Macfarlane. La lăsarea întunericului, o coloană de fum destul de vizibilă se ridică din mahalalele de la Tata Mills. Falkland Road este neobișnuit de aglomerat și ceva din fluxul și refluxul acela de oameni i se pare ciudat lui Bobby. Nu dau impresia că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Star? zice Jonathan. Vocea lui pare pierită, îndepărtată. —Sweets, se îneacă Star. Ce faci aici? Pare neliniștită, furioasă. Iubito, îi spune Sweets pe un ton de reproș. Am venit să te văd. De ce aș umbla prin orașul ăsta mare după lăsarea întunericului? Pe Jonathan începe să-l doară maxilarul. Abia atunci își dă seama că a rămas cu gura deschisă. Sweets se întoarce și-i întinde palma cu pielea trandafirie. Râde din toată inima, plin de umor și încredere de sine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cineva care să se potrivească descrierii. Presupunând că asta s-a Întâmplat, drumul pe care a apucat-o până acolo a fost interesant. Toți știm că există niște locuri pe care trebuie să le eviți Într-un oraș străin după lăsarea Întunericului - Își ridică Toal sprâncenele groase și ciufulite, redescoperindu-și tonalitățile de ghid turistic - locuri precum alei lăturalnice și Întunecate cu o atmosferă care ar putea Îndemna chiar și persoane rezonabile la fapte rele. Puțoiul ăsta fudul a luat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
amintindu-mi cu drag de serile târzii în care stăteam cu ochii închiși la sânul bunicii, mirosind a busuioc în minunate palate de diamante lăsate de scoici, cu pescăruși curajoși care înfruntau valurile furioase. Stăteam nemișcată, dusă de gânduri, neobservând lăsarea serii cu val subțire de borangic peste mare și țărm. Strigătul unui pescăruș mă trezi din visare. Se înserase bine și mă simțeam mai singură, dar mai stăpână pe mine ca oricând. Peisajul acela de basm îmi încânta privirea, era
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Iar ea îmi răspundea la salut plecând puțin capul și zâmbind. Totuși, într-o zi am văzut ceva diferit în ochii ei, ceva tăios, ascuțit, care semăna cu o rafală de pușcă. Era într-o duminică, în frumoasele ore dinainte de lăsarea serii, în primăvara lui 1915. Aerul mirosea a flori de măr și salcâm. Știam că micuța învățătoare își făcea duminica plimbarea în care ajungea pe colină, fie că timpul era frumos, fie că turna cu găleata. Mi se spusese lucrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
tocmai picasem din lună: — Cred că nu s-a mișcat din cimitir, dar puteți merge să verificați. XXI Săptămânile au trecut, iar primăvara s-a întors. Mergeam de câte două ori pe zi la mormântul lui Clămence. Dimineața și înainte de lăsarea serii. Îi vorbeam. Îi povesteam tot ce mi se întâmpla, ca și cum ea era încă lângă mine, pe tonul unei conversații obișnuite, în care cuvintele de dragoste nu au nevoie de ornamente și de șlefuiri pentru a străluci ca niște monede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
desfășurare, fiind condusă de către colonelul, pe atunci, Suceavă, ce îndeplinea funcția de șef al Brigăzii de Miliție Transporturi din cadrul I.G.M., și care m-a pus la curent cu parametrii problemei. Așadar, ce se întâmplase? În seara ce tocmai trecuse, după lăsarea întunericului, fuseseră puse, așezate stivuit, pe șinele de cale ferată din apropierea municipiului Onești mai multe plăci din beton de circa 50/50 cm., găsite de făptuitor sau făptuitori chiar la fața locului, fiind folosite, din câte rețin, pentru terasament. Din
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
fier și să devină punte de confruntare Între cei doi regi, loc de unde e anunțată Înfrângerea francezilor, spațiu sub care se fac jurăminte de iubire. Cu alte cuvinte, cadrul generic În interiorul căruia diferența specifică Între evenimente e accentuată prin diferite lăsări sau ridicări ale elementelor componente. Umorul e contrapunctul pe care regizorul știe exact În ce situație de tensiune sau totală relaxare (scena În care Eduard al III-lea Își „cenzurează“ poetul) să-l introducă. Eduard al III-lea e un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
Veneția. Palimpsestul către care, din când în când, mai aruncăm câte-o privire, nu ne spune pe unde-or fi pătruns bunii noștri călugări în oraș. La urma urmei nici nu importă. Cert este că era nu cu mult înainte de lăsarea întunericului și vaga adresă pe care-o aveau moldovenii (Părintele Fabricio, Venețiaî nu-i scutea de îngrijorătoarea problemă a locului unde urmau să-și petreacă noaptea. Pe lângă ei, în Piața San Marco treceau grăbiți târgoveți cu coșuri, pictori cu rame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
regulă rămân vreo trei-patru. Cursa asta a rămas secundul, cursa trecută alții doi. Așa că la-ntoarcere fac și eu o economie, nu mai dau atâtea lefuri. Episodul 222 SUSPICIUNEA După aceste vorbe se lăsă o tăcere. în secolul XVII-lea lăsarea unei tăceri între doi oameni nu era un lucru lipsit de însemnătate, ca astăzi. Nesiguranța zilei de mâine, iscoadele turcești prezente peste tot, resentimentele ținuturilor mai mici care n-ajunseseră încă state mici, teama că puteai fi săltat în orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ziua Conducătorului, pentru a ridica în slăvi mărețiile regimului și ca să ne spună ce viitor luminos ne așteaptă. Paradoxal, viitorul luminos ni se întrezărea, mie și prietenilor de la scară, odată cu punerea în aplicare, seara, a economiei de electricitate. Pe românește, lăsarea în beznă a orașului. Povestea asta mă amuza, pentru că abia așa aveam cadrul natural perfect să jucăm o chestie care se numea „somata“ - un fel de „prinsa“. Mitingul regizat la care participasem cu ocazia „celui de-al paișpelea Congres“ fusese
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
cartofului rumenit în untdelemn erau uitate de mult. Cei doi frați mai mici aveau o singură pereche de încălțări cu care se duceau pe rând la școală. Era în primăvara lui cincizeci când domnul Ovidiu venise la ei acasă după lăsarea serii, însoțit de un alt domn ce nu era din părțile locului. Cei doi bărbați cu școli, care trecuseră prin multe în viață, au stat de vorbă până după miezul nopții cu el, cu tânărul neștiutor care era el atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
târziu în noapte Carmina medită la lăcusta care se ascundea sub două fire de iarbă, la fluturii orbi, la femeia suferindă, căreia i se ridicase rochia lăsând să se vadă dantela furoului nou, se gândi la înstrăinarea Fanei, resimțită odată cu lăsarea întunericului, la un "acasă" în sens abstract. Dar era mai comod așa, să nu mai gândești nimic despre tine, absolut nimic, să te gândești doar la altul. Târziu, când să adoarmă, Carmina își aduse aminte că Fana nu pomenise nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
coborâre a steagului, seara, era în mare, același. Doar gesturile erau inverse. Steagul cobora încet-încet și intra în cutia de lemn. Peste noapte nu se lăsa niciodată steagul afară. Eu nu înțelegeam de ce coborau steagul seara. Națiunea exista și după lăsarea întunericului și erau mulți cei care lucrau toată noaptea: muncitorii din construcții, șoferii de taxi, animatoarele, pompierii, paznicii de noapte. Mie mi se părea nedrept ca asemenea oameni să nu beneficieze de protecția steagului. Oare chiar nu avea nici o însemnătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ci se urmărea utilizarea terenului până la momentul în care acesta era complet secătuit. După mai multe utilizări, terenul era părăsit 10-15-20 de ani pentru a se înierba. Între timp, pentru continuarea activităților agricole, se trecea la desțelenirea altui teren. Pe lângă lăsarea terenului în moină, tehnicile agricole moderne duceau la apariția pășunilor artificiale „în care, în loc să se lase pământul să se înierbeze de la sine, agricultorul seamăna iarbă în ultima cereală a rotațiunilor” (Stahl, 1998, vol. I, p. 273). Tehnica folosirii agricole a
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Şerban Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1820]
-
în scuarul dintre blocuri, se prelungește indefinit; vecinii se impacientează (sunt câteva figuri de pensionari isterici care, spărgându-ne cu cruzime mingile și fugărindu-ne inestetic prin cartier, fac deliciul modestelor mele amintiri din copilărie); începe să plouă mărunt. O dată cu lăsarea serii, se face brusc răcoare, iar noi, asudați, dar hotărâți să învingem, uităm să ne adăpostim de stropii care se precipită din norii amenințători. Nu mai țin prea bine minte dacă ne-am întors acasă "cu scut" sau "pe scut
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
fi purtat pe aripile vîntului... CÎnd camionul prinse viteză pe șoseaua liberă, curentul de aer Îi pătrunse În ochii umezi. Plin de avînt, șoferul era dornic să-i predea pe deținuți la Woosung și să se Întoarcă la Shanghai Înainte de lăsarea nopții. Jim se ținea bine de acoperișul cabinei, În timp ce deținuții se clătinau pe locurile din spatele lui. Cei doi soți ai misionarelor ședeau deja pe podea, iar doctorul Ransome o ajută pe doamna Hug să se Întindă sub bancă. Dar Jim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
războaiele lui trecute și viitoare. În mod ciudat, simți cum mintea i se luminează, nu pentru că părinții lui Îl respinseseră, ci tocmai pentru că se așteptase ca ei să procedeze astfel și nu-i mai păsa. 19 Poteca Cu oră Înainte de lăsarea serii, intrară Într-o regiune de cîmpuri de luptă abandonate, aflată la vreo 15 kilometri la sud de Shanghai. Lumina după-amiezei se ridica În aer, de parcă ar fi Înapoiat soarelui o mică parte din energia pe care o răspîndise peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]