2,381 matches
-
eu nu le mai ascult, Nimic e pentru mine ce pentru ea e mult. Viitorul un trecut e, pe care-l văd întors... Același șir de patimi s-a tors și s-a retors De mînile uscate a vremii-mbătrînite. Sunt limpezi pentru mine enigmele-ncîlcite: Nu-ntreb de ce în lume nu ne e dat de soarte Noroc fără durere, viață fără moarte. Am pus de mult deoparte acele roase cărți Ce spun, c-a vieții file au vecinic două părți... Cu-a
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
valuri a ei singurătate Spre zarea-i luminoasă pornește să-și unească Eterna-i neodihnă cu liniștea cerească. Natura doarme dusă, tăriile în pace. Din limpedea nălțime pe-alocuri se disface O stea, apoi iar una; pe ape diafane Își limpezesc în tremur pe rând a lor icoane. Tot mai adânc domnește tăcerea înțeleaptă - Se pare cumcă noaptea minunea și-o așteaptă. Deodată luna-ncepe din ape să răsae Și pân-la mal durează o cale de văpae. Pe-o repede-nmiire de unde
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
mănoase, pintre pustii mărețe, Pîn-unde Istrul plânge ca taurul mugind - - Ziua reînviată a Ulpiei traiane, A Daciei bătrâne, a Daciei romane. Regină coronată învestmîntată-n raze, Fii îngerul Speranței, fii îngerul de pază La capul României, ce bolnavă... deșteaptă, Privirea-i limpezită, la Tine o îndreaptă! Trezit din groapa-mi rece, din noaptea mea cea mută, Ca binecuvântarea cea sântă și tăcută În aerul de nuntă al țărei adiez Și mă închin la tine, o stea, în care crez, De poate ca să
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
un Porsche parcat În apropiere, un cîine mare și alb sărea de pe un scaun pe altul, agitat din cauza zgomotului și nerăbdător să-și revadă stăpînul. Am cercetat Învelitoarea coloanei de direcție În căutarea butonului de aprindere. CÎnd mi s-a limpezit vederea, mi-am dat seama că de fapt cîinele era un bărbat În smoching crem, care se lupta cu cineva pe care Îl imobilizase În scaunul din dreapta. În scurta pauză dintre două piese de la discotecă, am auzit un strigăt de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
pomenisem zăcînd pe balcon printre plantele răsturnate, cu Încheieturile mîinilor legate de rama mesei cu propria-mi curea de la pantaloni. Abia respirînd, mă Întinsesem pe dalele reci, În vreme ce raza de lumină a farului brăzda răsăritul cenușiu. CÎnd mi se mai limpezise mintea, Încercasem să-mi amintesc cît mai multe detalii despre atacatorul meu. Se mișcase cu iuțeala unui specialist În lupta corp la corp, precum comandourile thailandeze pe care le văzusem În acțiune la o defilare din Bangkok, demonstrînd cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
fi servit interesele, dar o semi-strangulare putea foarte bine să mă trimită la aeroportul din Malaga și de-acolo Într-o călătorie rapidă Înapoi spre siguranța Londrei. La ora șase, puțin după Întoarcerea Paulei, am făcut un duș ca să-mi limpezesc gîndurile. Pe cînd mă frecam cu gelul de duș al lui Frank, i-am recunoscut mireasma, un amestec ciudat de paciuli și ulei de stînjenel, același miros pe care-l emanau mîinile atacatorului meu și care acum Îmi acoperea tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
interzisă. 9 Infernul Un praf fin ca o cenușă acoperi pantele dealului cînd roțile din dreapta ale mașinii lui Cabrera Încălecară bordura; un lințoliu cretos, care se Învîrteji printre palmieri și Înecă aleile vilelor arătoase de pe marginea șoselei. CÎnd aerul se limpezi, am putut vedea casa Hollinger pe dealul ei pîrjolit, un uriaș grătar Înfundat cu jar stins. Cu fălcile Încleștate, Paula manevra de zor schimbătorul de viteze, luînd curbele În siajul mașinii polițistului și Încetinind doar din respect pentru beregata mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
unii. ― Mi-a rămas consecvența cu inima mea. ― De ce opui inima ideilor, Galilei? ― De ce? Fiindcă inima are rațiunile ei. Și, pe urmă, nu cunoști nopțile mele... Află că îi invidiez pe cei care nu visează nimic, ale căror nopți sunt limpezi și goale... ― Vorbești ca și cum te-ai mai teme și azi. ― Ziua pune între mine și inchizitori tot ce mă înconjoară. Nici intențiile, nici întrebările lor nu mă mai pot atinge. Mă apără, cumva, lumina, vara, fructele. Dar noaptea, în somn
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
acolo unde voi fi în stare să cred fără rezerve în ea. Pentru că vreau să-mi imaginez liniștea într-un mod care să depindă de nevoile mele. Trebuie să vină, poate, o vârstă sau un prilej când toate acestea se limpezesc, dar acum știu că tot ce-mi spun aceste coline, vara, nu m-ar fi putut învăța nimeni. Lumea mea e o lume fără sfinți. ― Și chiar fără eroi. V ― Asta au așteptat oamenii de la mine, să fiu un erou
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
trezită din somn, care țipă când răsare soarele și o orbește. ― Te prefaci că nu pricepi ce vreau să spun. Te ascunzi mereu în vorbe care evită ceea ce nu-ți place. ― Nu evit nimic Te înșeli. Încerc doar să-mi limpezesc amintirile. ― Cu toate acestea nu le opui decât clipa. ― Și ce altceva aș mai putea să le opun acum? ― Ideile în care ai crezut. Pământul se învîrtește în continuare. ― Nu sunt atât de orgolios încît să-mi închipui că mai
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
Poate că nu sunt, totuși, atât de înzestrat pentru singurătate. Dar cred că răspunsul cel mai sincer e: sunt egoist. Poate, n-am curajul să-mi pun singur unele întrebări. Prefer să le aud formulate de altul. Așa, mă voi limpezi mai ușor. Cu toate că nu știu la ce-mi mai servește asta. Timpul care-mi mai rămâne de trăit s-ar cuveni să-l folosesc doar pentru a scăpa de coșmaruri. XXX ― Uitasem cine sunt, și m-am pomenit în fața unei
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
unor exerciții fioroase, vrând să facă din el o mașină pusă în slujba credinței... ― Eu nu pot să mă rog la fel cum urăsc. Și încerc să-l caut pe Dumnezeu pe lumea aceasta. Mă emoționează, recunosc, orice dimineață care limpezește cerul... Poate, am exagerat când am zis că nu-mi mai pasă de nimic în afară de lumină și de chiparoși. Îmi pasă, dar... ― Dar? ― Această lume îmi poate lua totul, mai puțin dreptul de a o regreta. Din păcate, nu pot
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
stins în lumina sfîfșitului de noiembrie. Cutarida încremenea într-o tăcere de moarte. Ziua tulbure, ca rachiul, pierea pe la cinci. Soarele nu mai încălzea. Rămânea mai mult o lumină gălbuie. Cădeau brumele. Ploile conteneau. Buruianul se înnegrea. Apoi nopțile se limpezeau. Cerul avea o șiră verde de stele. Dinspre răsărit, peste malul stingher se pornea un crivăț furiș, scormonind tulpinile mătrăgunei. Vuitul culca scaieții, urca râpile tunse și 10 mătura praful cărămiziu al maidanului. Salcâmii uscați răsunau. Gerul apăsa. Aglaia aprindea
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
se joace cearșaful. 39 Aglaia intră în casă și o găsi pe Lina tremurând în pat. Mamă-sa o mângâia pe cap. O ajutară să se îmbrace, întrebînd-o cu vorbe mieroase cum a fost. Ea nu răspunse. Capul i se limpezise și nu simțea decât o durere ascuțită între coapse. Îi era rușine și glasul pețitoarei o supăra. Ar fi vrut să rămână singură cu maică-sa, să plângă în voie. De afară o chemau vocile rudelor înfierbîntate de vin. A
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
în țarcul întunecat se mișcau umbre mari. Armăsarii sforăiau înfiorați. Pungașii auziră copitele potcovite bocănind și nechezatul unuia mai neastâmpărat. Apoi se lăsă liniște. Așteptară așa, vreme de un ceas, culcați pe burtă, ronțăind fire uscate de buruiană. Cerul se limpezea peste malul de pământ. O dungă zăpezie se ivea tăind marginile. Crăcile subțiri ale salcâmilor se deslușiră. Balta putredă luci. Peste groapă trecură brabeți. Auziră lunecarea tăcută a gunoaielor pe rfpi. Cornul roșu al lunii iscodi marginile cerului. Priviră într-
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Revizie, unde erau niște porți de fier, 76 Înalte și late, ridica marca de alamă, saluta pe portar și se îmbrăca în hainele de lucru; celălalt se îndrepta spre atelierul de tâmplărie, unde se reparau scaunele trenurilor, tot la muncă, limpeziți de drumul făcut. Ziua trecea repede, la patru suna sirena de schimb și plecau acasă. Grivita se schimba. Strada lungă era plină de căruțe și de oameni veniți după târguială. Nici nu băgau de seamă când apucau spre mahalaua lor
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
cu ochiul la cel din poale: - Ce te-oi fi uitând atîta? - Mi-ești dragă, Didino, șopti cel tânăr, și-am să te iau, și-am să fac moarte de om pentru tine, și-am să te pedepsesc... Cerul se limpezise. Era înalt și sticlos. Din depărtare se simțeau mirosul ascuțit de gunoaie și miresmele vechi ale gropii. Țiganca rîse: - Nu te cred. Acolo ar fi răsturnat-o. I-ar fi mușcat gura și-ar fi bătut-o. Trupul greoi al
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
refractar ideii Înseși de ordine (tradițională), de normă și sistem decât dandysmul. Atunci? Atunci, lăsând În voia lui paradoxul propriei noastre poziții, la adăpostul obiectivității și al unei pedanterii didactice (aleasă cu bună știință), să facem două lucruri: Întâi, să limpezim, cu dicționarul În față, de ce anume am ales drept subtitlu al cărții O istorie. Pentru simplul motiv că accepțiile sale susțin, fie și parțial, proiectul nostru. Ce Înseamnă de fapt o istorie? „Proces de dezvoltare”, „știință care studiază dezvoltarea complexă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
putea fi subiectul unei cărți pe care Beyle (Stendhal) a uitat să o scrie și care l-ar fi ispitit pe Montesquieu. Din nefericire, nu sunt nici Montesquieu, nici Beyle, nici vultur și nici lynx; m-am străduit totuși să limpezesc ceea ce mulți nici nu catadicseau măcar să Înțeleagă. Iar rodul acestei deslușiri ți-l dăruiesc acum ție, dragul meu Daly.”2 Întâia ediție a primului tratat de dandysm din lume datorat, iată, unui francez Împătimit de Brummell se epuizează rapid. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
siècle" Suntem În plin decadentism? În sens de „curent literar european de la sfârșitul secolului al XIX-lea și Începutul celui următor, inițiat În Franța și ramificat În diferite direcții”1, da. Fără a reface istoria ideii de decadență, fără a limpezi zecile de nuanțe ale conceptului de decadentism (din simplul motiv că nu acesta e obiectul și subiectul cărții noastre, cu atât mai mult cu cât o bibliografie impresionantă, accesibilă și publicului român, lămurește din plin tot ce poate fi lămurit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
curând). Întâlnirea cu Montesquiou Îl tulbură cu asupra de măsură pe modestul funcționar din Ministerul de Interne, slujitor zelos al administrației franceze. În fața sa se află un om din altă lume. Zi după zi, imaginea viitorului personaj des Esseintes se limpezește. Romanul A rebours (În răspăr)1 stă să se nască. „Va fi curios, cred, cu atât mai mult cu cât În el se află rafinamentul epuizat al tuturor lucrurilor, al literaturii, al artei, al florii, al parfumurilor, al mobilelor, al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
a vestimentației cutărei sau cutărei vedete. Nimic nu mai stârnește vreo emoție intensă cuiva. Suntem În plin postmodernism. Pe de altă parte, nici dacă ne deplasăm În prima tabără, cea a freneticilor activismului politic și social, lucrurile nu sunt mai limpezi. Dimpotrivă. Unii dintre dandy-i dibuiți de Delbourg-Delphis după anii ’20 optează pentru stânga comunistă, alții pentru dreapta extremă. Nizan și Aragon se Înscriu În PCF, Drieu La Rochelle alege nazismul. Cam la atât se rezumă exemplele din Masculin singulier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Critique, Annales, Les Lettres nouvelles). S-ar prea putea ca În Tricot à domicile sau În Pour une sociologie du vêtement să existe trimiteri explicite la dandysm. Mult mai ușor am ajuns Însă la un text de Roland Barthes care limpezește direct problema relației dandysmului cu moda: Le dandysme et la mode. Antologat de Emilien Carassus În mult citatul Le Mythe du dandy, micul eseu al lui Barthes a fost la rândul său preluat dintr-o publicație ciudată, greu de găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
putea fi subiectul unei cărți pe care Beyle (Stendhal) a uitat să o scrie și care l-ar fi ispitit pe Montesquieu. Din nefericire, nu sunt nici Montesquieu, nici Beyle, nici vultur și nici lynx; m-am străduit totuși să limpezesc ceea ce mulți nici nu catadicseau măcar să Înțeleagă. Iar rodul acestei deslușiri ți-l dăruiesc acum ție, dragul meu Daly. Ție Îți dedic acest studiu despre un om care și-a datorat celebritatea eleganței, tocmai ție, pentru că simți grația ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
cântat. Doar Moore 1. Când te gândești că Brummell a fost, poate, una dintre muzele secrete ale lui Byron pentru Don Juan. Cert este că poemul acesta ciudat are un ton fundamental dandy de la un capăt la altul și că limpezește cu toată forța ceea ce ne putem reprezenta despre calitățile și stilul lui Brummell. Căci prin aceste calități ce se șterg, el s-a Înălțat deasupra orizontului și a rămas acolo. Nu a coborât niciodată, dar s-a risipit, ducând cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]