3,752 matches
-
județul Olt, părăsindu-și familia numeroasă, își ia soarta în propriile mâini și vine într-un București plin de convulsii sociale. Nu putem nega, deși era tânăr, un copil intrat în adolescență, că n-a încercat să citească puțină literatură marxist leninistă. Cât a înțeles din ce a frunzărit prin atelierul de cizmărie al meșterului Olteanu este altceva. Cu toate că avea studii precare, la limita permisă, totuși, Nicolae Ceaușescu a fost un tânăr ambițios, cu o inteligență nativă, specifică omului de la țară
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
retorice, postmoderne și poststructuraliste, lingvistice, filosofice și interdisciplinare. Între acestea, unele sunt consacrate ca naratologia feministă, pragmatică și retorică, naturală, postmodernă și filosofică, altele sunt recente ca naratologia contextualistă, comparativă, culturală sau istoricistă și altele sunt etichetate provizoriu ca naratologia marxistă, etnică, postcolonială, etică sau fenomenologică. Se poate vorbi în acest fel de o scală disciplinară pe care sunt distribuite naratologiile consacrate sau propriu-zise și naratologiile recente și etichetate provizoriu care sunt considerate în mare măsură numai aplicații ale naratologiei sau
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2197]
-
retorice, postmoderne și poststructuraliste, lingvistice, filosofice și interdisciplinare. Unele din aceste naratologii sunt consacrate ca naratologia feministă, pragmatică și retorică, naturală, postmodernă și filosofică. Altele sunt recente ca naratologia contextualistă, comparativă, culturală sau istoricistă. Altele sunt etichetate provizoriu ca naratologia marxistă, etnică, postcolonială, etică sau fenomenologică. Este semnalat faptul că în acest tablou transdisciplinar media nu oferă disponibilități narative egale. Un nucleu de sens poate migra în orice media, dar potențialul narativ este completat și actualizat în mod diferit de la un
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2197]
-
datoria de a prelua frâiele conducerii societății; cu „riscul” ca „În prima perioadă” să dărâme cu brutalitate drepturile (și demnitatea!Ă individului, prin „dictatura proletariatului”. În treacăt fie spus, În nici una dintre numeroasele țări În care a fost aplicată utopia marxistă - observăm Încă o dată cum frumoasele, poeticele, „umanele” utopii se transformă iute În nedreptăți atroce și În crime, de Îndată ce o mână de aventurieri, așa-ziși revoluționari, le aplică În practica socială! - nu a condus „proletariatul”, ci o mână de așa-ziși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ale Estului european - și nu numai! -, dar și pentru că În Franța, probabil și prin alte culturi, reînvie interesul pentru Marx și marxism. Care Marx?! Și... până unde... marxism?! Nu avem nimic de obiectat contra cercetării sociologice sau economice a științei marxiste, dar nu ne putem Împiedeca de a observa că, odată cu aceasta, se pare că se reanimă și fascismul și Încă una dintre fețele sale cele mai antiumane - nazismul! „Umbra criminală” a „marxismului aplicat” În secolul trecut, o „simetrie”, recunosc, blestemată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
amplu În universități, la Heidelberg, În primul rândă În ’79 -’80 am urmat un curs de germanistică la Universitatea din Göttingen și am iritat pe nu puțini profesori arătându-mi dezacordul față de programa școlară - stabilită de un grup de tineri marxiști de la Universitatea din München -, În care pătrunseseră binișor ideile „militantismului marxisto-sovietic” și unde, În loc de a-i studia pe marii moderni germani sau francezi, erau analizate texte ale scriitorilor sovietici sau mediocri din R.D.G., simplista Christa Wolf, de exemplu. Am fugit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și pe voință tradițională, coumună, ci pe excluderea „celuilalt”! Acest „celălalt” era exclusiv privilegiul Celui din vârf de a statua; și, dacă În vremea brutală, sângeroasă, a lui Dej, așa-numitul stalinism, „celălalt” se confunda oarecum cu profilul sau profilurile marxiste militante, sovietizante (aristocratul, financiarul, marele burghez sau țăranul avut, intelectualul reacționar și incorigibil!Ă, sub cea de-a doua dictatură, ceaușistă, „celălalt” a luat diferite fețe; el era În primul rând „străinul” - imperialist sau nu -, iar În cele din urmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
au mai fost capabile să descifreze sau să definească unele boli și manifestări umane, individuale sau colective decât sub semnul condiționării de mediu sau al variației speciilor. Mișcarea legionară românească, timp de o jumătate de secol, manipulată de propaganda primitiv marxistă, a fost, după părerea mea, o astfel de „bucurie nestăpânită, excesivă”, destructivă și auto-destructivă, a unei generații care a numărat, cum știm, minți și energii de excepție, urmare a unei Întregiri teritoriale a unei „populații” care a vegetat secole, multe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
secol sau două Înainte, oricum, de o creație majoră, absolută, În zone fundamentale ale conștinței și științei - filozofie, artă, muzică, literatură și știință -, producând piscuri ce vor fi cu greu egalate În viitor! Istoria „burgheză”, pozitivistă, ca și materialismul istoric marxist s-au grăbit - și mărginit! - de a explica aceste „fenomene bizare”, cum au fost nazismul sau legionarismul românesc, ca produse ale unui dezechilibru social-economic, ale crizei sau crizelor economice sau ale malversațiilor imperiilor „capitaliste”. Noi credem că cele două mișcări
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
sunt exact pe ultima fază, cea pe care occidentalii europeni, mult mai înțelepți, au așteptat 40 de ani buni până când au început să o abordeze. Nu mă lansez acum în judecăți etico-sociale. Spun numai că e vorba de priorități. Vorba marxistului: baza precede suprastructura. S. A.: Eu văd lucrurile diferit. știm că les Trente Glorieuses în Occident au fost dominați de un efort titanic de reconstrucție. Suntem la Berlin și, până astăzi, la 60 de ani de la terminarea războiului, rănile se văd
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
teologul Ratzinger (între timp devenit Papa Benedict al XVI-lea), vorbesc de la egal la egal, se consultă și văd că distanța dintre ei nu e atât de mare. Să ne amintim că Habermas, în fond, era urmașul suveran al școlii marxiste de la Frankfurt și recunoscut ca atare în Germania, în întreaga Europă continentală și în bună măsură în America de Nord. Astea sunt numai câteva exemple din mai multe. Or, ce mi se pare mie interesant aici este faptul că impactul științific și
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
capodopera) este „factor surprizăș (și e !), și atunci n-are nevoie de „cultura filmelor buneș ca să iasă, ori acest nivel - al filmelor bune sau medii (nu mediocre !) - este „patul germinativș al capodoperelor... Din păcate, ultima ipoteză este un loc comun marxist : cantitatea trece în calitate. Nu cred că este așa : din ce cantitate au ieșit Griffith, Eisenstein, Murnau, Dreyer... ? Exemplele pe care le-am dat, de cinema intelectualmente pasionant (Bergman, von Trier, Godard), sunt poate „imperfecte” pentru demonstrația pe care voiam
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
ajunge să se mântuiască prin imaginație, ca funcție mito-poetică ă (cf. lat. poesis, gr. poiesis = crea: "Imaginându-și propriile posibilități, omul acționează ca profet al propriei existențe [...]. Schimbându-și imaginația, omul își modifică existența"18. Deși fraza are un iz marxist, Ricoeur nu se referă doar la imaginație ca proces psihic cognitiv, ci la imaginația generată de imaginea/chipul lui Dumnezeu în om, legată intrinsec de libertatea sa de a alege a se asemăna cu Creatorul său sau nu. "Dumnezeu însuși
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
după al doilea și al treilea volum, după câțiva ani în care au trebuit să suporte virulente, perfide atacuri ce veneau de la ideologii partidului, s-au pomenit citați tot mai des și suportând tot mai frecvent epitete absolut „scandaloase” pentru „marxiștii de serviciu”, precum: poeți de inspirație originală, înnoitori ai vocabularului poetic, capabili de teme originale etc., și, mai ales, erau, ceea ce enerva la culme atunci, puși în filiația marilor poeți dintre războaie sau chiar a lui Eminescu. Nichita, mai ales
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
an pe altul sau ciuntite de tot felul de șobolani literari!Ă Trecuseră doi ani de la predarea manuscrisului, când Preda, chemându-mă în biroul lui în prezența lui Eugen Simion, mi-a declarat că „refuză publicarea”, deoarece romanul „nu e marxist”! Am trăit un moment de stupefacție și de uimire când același Preda mi-a propus apoi în repetare rânduri „să tai în două” romanul, declarându-mi entuziasmul pentru prima parte a cărții, „cea satirică”, dar recunoscând că nu înțelege și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
ghinionul de destin, ca și alți colegi de generație, Baconski, Geo Dumitrescu, să fie absorbită de malaxorul stalinismului „victorios”. Grav era că Nina, mișcându-se în cercul unor artiști și funcționari superiori ai regimului, s-a auto-infectat cu „morbul credinței marxiste”. Marxismul ce, o dată pus în practică de aparatul brutal (deoarece nesigur!Ă ideologic românesc, care ascundea prost ura față de burghezie, biserică și țăran, deci față de întreaga tradiție veche și modernă a țării, a devenit iute o platoșă, cusută cu grosolănie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
de tinerețe din Galați, Ov.S. Crohmălniceanu; ins deosebit de inteligent, cu un gust sigur, rafinat literar, din păcate pentru calitățile sale native, ca și pentru „aerul vremii literare”, a servit cu un entuziasm care nu putea veni decât din afunde convingeri marxiste și pro-sovietice foile vremii, politice și literare. Ani de zile cronicar en-titre la Scânteia -, când, acolo, câteva rânduri puteau nu numai să spulbere un nume și să-l ofere interdicției de semnătură, dar, uneori, chiar să deștepte asupra acestuia „vigilența
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
darwinismul social, de exemplu! - și sufăr tăcut și intens de faptul că azi generațiile mai tinere se închină așa-zisului pragmatism american, priorității „obiectului” în vechea relație „subiect-obiect” și, în această prioritate, încă o dată, cum au făcut-o excesiv materialiștii marxiști, acordând o însemnătate covârșitoare mediului și capacității acestuia de a forma (și de a distruge!Ă. Totul, de aproape un secol, se explică prin ambient, prin „influența mediului”, știrbind enorm rolul și statura individului, uitat și aproape ridiculizat pare rolul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
acele „universități la domiciliu” și comitetele de ajutorare a greviștilor închiși, sub conducerea sciitorului Andrejievski, au realizat, absolut paradoxal și pe un teren altul decât „lupta de clasă leninistă”, înfrățirea între intelectuali și clasa muncitoare, vis, deziderat eșuat al filozofului marxist leninist Sartre, ce visa, în vizitele sale prin fabricile pariziene, să solidarizeze muncitorimea franceză cu studenții revoltați în mai ’68!... 9 ...Nu, nu imput nimănui - nimic. Poate, cum au comentat unii, trebuia să-mi fac auzit protestul în țară, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
să fie de acord cu această judecată aspră și numai în parte îndreptățită. Românii știu să fie și căpșunari harnici, dacă pot anticipa un câștig tentant. Nu au, e drept, cultul protestant al datoriei și al efortului mântuitor, nici demagogia marxistă a muncii înțelese ca emblemă a umanității. Dar nici nu dormi tează mediteraneean, la umbră. Și, chiar dacă nu muncesc în sens tradițional, sunt activi: „se descurcă“, fac aranjamente, „se află-n treabă“, „au de alergat“. În ce mă privește, sunt
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
de deosebiri între eroii socialiști și dușmanii statului și fiecare era chemat în instanță pe cont propriu, fără ca nici un Marx și Lenin, nici un Honecker și Mielke 1 să te mai poată ajuta cu ceva. În denumirea „mobilă-de-pământ“, această creație lingvistică marxistă menită să substituie cuvântul „sicriu“, Dumnezeu e totodată inclus și exclus, negat și afirmat dintr-o suflare. Ce-i drept, nu e vorba de nici o „înviere“, totuși morții i se adaugă un soi de consolare, o viață după moarte. Fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
religiei și care, prin aceasta, pot antrena o escaladă a schimbărilor, optimizarea nelimitată a resurselor și multiplicarea la infinit a nevoilor noastre. 3tc "3" Consum, timp și joctc "Consum, timp și joc" Frenezie consumatoristă, mutilare a vieții: pe urmele criticii marxiste a religiei, filosofii și sociologii n-au pierdut ocazia de a interpreta propensiunea pentru cumpărături ca pe un nou opiu pentru popor, destinat să compenseze insatisfacția provocată de parcelarea muncii, diminuarea mobilității sociale, nefericirea adusă de singurătate. „Sufăr deci cumpăr
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
și a virtuților civice. Raționaliștii au condamnat frivolitatea modei, zădărniciile și risipa din societățile abundenței. Gânditorii aristocratici sau elitiști și-au exprimat disprețul față de o cultură „vulgară” care celebrează triumful pasiunilor celor mai mediocre. În ce-i privește pe teoreticienii marxiști, aceștia și-au lansat săgețile contra capitalismului opulenței, comparat cu un nou opiu pentru mase, cu o mașină economică producătoare de false nevoi, de pasivitate generatoare de alienare și de singurătate neputincioasă. Acestor critici „externe” li s-au adăugat altele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
de temele alienării și exploatării. El nu numai că furnizează o explicație clară, unificată, totalizantă a „indispoziției în civilizație”, dar permite chiar o critică generală a activităților mai mult sau mai puțin importante ale vieții, în momentul în care grila marxistă nu mai satisface gustul contemporanilor noștri. Ce anume ne mai oprimă? De ce boală mai suferim? Fiecare epocă propune o anumită cheie a descifrării nemulțumirilor existenței: teoria dominației unei clase asupra alteia nu se mai bucură de credit. Noi i-am
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
care-l respectam și am suportat această îndoctrinare mai mult de o lună. Când n-am mai putut să suport m-am plâns părintelui profesor Orest Bucevschi. Dânsul l-a convins pe „preotul” Mihai Cazacu să renunțe la îndoctrinarea mea marxistă. În anul mutării Facultății de Teologie la Cluj, de fapt a desființării Facultății, a fost numit decan părintele profesor diacon Nicolae Nicolaescu din Bucureștri. Prea Cucernicia Sa m-a obligat să eliberez camera (antreul) în care locuiam în Internatul Teologic și astfel
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]