3,581 matches
-
sindromul Băsescu”trebuie să supraviețuiască celui de-al doilea mandat. Până și domnul Boc, altfel dresat să nu iasă din cuvântul președintelui, și-a permis să abandoneze servilismul tradițional și să-l contrazică pe președinte, fiind acompaniat de ministrul Videanu. Optimismul lor necontagios vrea să ne facă să credem că în 2011 vom înregistra o oarecare creștere economică, capabilă să asigure o „săltare” a veniturilor bugetare cu 10%, în condițiile în care se anulează salariul al 13-lea. Această inginerie financiară
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
protipendadei comuniste. Îmi dădeam seama că, de fapt, perestroika de la Kremlin era posibilă în România, întrucât noua conducere a țării putea să fie mai mult pro-Gorbaciov, decât prooccidentală. Impresiile mele din primele săptămâni ale anului 1990 erau oarecum încărcate de optimism și speranțe, într-un viitor mai bun pentru întreaga țară și locuitorii ei. Pe domnul Ion Iliescu îl întâlnisem cu aproape zece ani în urmă, la Moscova, când ambasadorul Traian Dudaș mă rugase să-l duc, cu autoturismul meu, DAF
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
reședința șefului de misiune. Eram cu toți trei familii șase persoane mature, patru tineri, trei școlari la American Academy și o studentă la Facultatea de Filologie din București. În sinea mea eram mulțumit de rezultatele anului precedent și speram cu optimism și încredere în noul an pe care îl pregătisem, creând ambasadei și personalului ei o atmosferă optimă pentru o activitate intensă și fructuoasă în folosul țării noastre, care ne învestise cu încrederea că ne vom îndeplini mandatul de progres constant
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
despre care citisem sau pe care le văzusem în filmele despre Isus, despre Maria, despre Iosif. Involuntar, am avut impresia că prin minte mi se derulau evenimente triste și, parcă, totuși reale, din care izvorau speranțe, chiar o doză de optimism că soarta țării mele, țară pe care prietenul cel mai de seamă al românilor, Sanctitatea Sa Papa Ioan Paul al II-lea, a numit-o "grădina Maicii Domnului", va fi una conformă cu marile calități ale acestui neam, care nu a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
servească micul dejun pe terasă. Începe să semene a vacanță. În vreme ce-și bea cafeaua, își ridică privirea și citește cu oarece dificultate, pe frontonul casei, o inscripție pe jumătate ștearsă: Vila orelor de lumină. Frumos nume. Plin de optimism. "Asta e din cauza ceasului solar meșterit de soțul meu, explică doamna Segal. I se văd urmele aproape de poarta grădinii, l-a acoperit nisipul. La început toată lumea venea să-l vadă. Celor care veneau după apus, le spunea nițel iritat: dar
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
au întâlnit la aniversarea Angelei. El a venit cu o pereche de unguri, ea balerină, el ziarist, care se întorceau, foarte însuflețiți, dintr-o călătorie la Budapesta, unde fata dăduse un recital de dans. A început o discuție animată și optimismul tinerei perechi se dovedi molipsitor. Seara deveni foarte veselă. Ziaristul spuse bancurile care făceau furori în capitala ungară. O tânără actriță, care tocmai debuta în film, interpretă cântece de mahala. Angela îl invită la dans pe directorul editurii, sfâșiat între
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
atenți cu sexul frumos, chiar dacă eram noi de la coada vacii, ba mai aveam și origine sănătoasă, precum se cerea pe atunci, altfel nu ajungeam noi ofițeri al armatei române. Fetele, probabil ținteau mai sus , priveau în viitor cu mai mult optimism și se țineau de noi, precum și noi de ele.Le spusese lor cineva mai cu experiență de viață, că dacă vor să ajungă doamne "colonele sau generale" să cucerească ofițărașii de tineri de la grade mici, să aibă câteva valize pregătite
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
le-am distribuit câte două constuind chestionarul care a fost aplicat, chestionar care a adunat 66 de itemi. Dimensiunile identificate în urma analizei calitative a chestionarelor cu întrebări deschise au fost: - deschiderea către nou/ schimbare - lucrul în echipă/ colaborare - continua perfecționare - optimism/ gândire pozitivă 1. deschiderea către nou/ schimbare Ca dimensiune a personalității, deschiderea către nou este măsura în care o persoană gândește flexibil și este receptivă la idei noi; oamenii mai deschiși tind spre creativitate și inovare, pe când oamenii mai puțin
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92279]
-
să facem față pe piața muncii. - Doresc perfecționarea și resping conservatorismul. - Nu îmi place să mă informez continuu. - Mă voi informa ca să fac față cerințelor. - Doresc să mă perfecționez pentru că îmi stă în caracter să știu cât mai multe. 4. optimism/ gândire pozitivă Individul este orientat spre obținerea de rezultate satisfăcătoare, problema eșecului nu este luată în considerare. Pentru aceasta, gândirea pozitivă este un factor care facilitează succesul. Optimismul exprimă capacitatea omului de a privi cu încredere în viitor, de a
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92279]
-
perfecționez pentru că îmi stă în caracter să știu cât mai multe. 4. optimism/ gândire pozitivă Individul este orientat spre obținerea de rezultate satisfăcătoare, problema eșecului nu este luată în considerare. Pentru aceasta, gândirea pozitivă este un factor care facilitează succesul. Optimismul exprimă capacitatea omului de a privi cu încredere în viitor, de a vedea partea bună, favorabilă a lucrurilor, a situației. Persoanele optimiste văd ,, partea plină a paharului”, tratează eșecul ca pe ceva natural, doresc a merge mai departe, să avanseze
PARTICULARITĂŢI ALE STILULUI MANAGERIAL ÎN UNITĂŢILE ŞCOLARE PREUNIVERSITARE by GABRIELA VÎLCU () [Corola-publishinghouse/Science/1809_a_92279]
-
muncă în străinătate și formarea de noi familii. Tocmai pe baza creșterii populației, a populației ocupate s-a realizat studiul despre Dezvoltarea durabilă a comunei Filipeni; autorii, și Consiliul Local, împreună cu primarul Vasile Banu și viceprimarul D. Iacobeanu, manifestă un optimism contagiosă în legătură cu viitorul comunei. Structura populației pe grupe de vârstă și sexe înregistrată la recensământul din 2002. Trebuie observate grupele de vârstă de la 60 până la 75 și peste, care numerică sunt apropiate primelor. Trei grupe, ceea ce demonstrează fenomenul de îmbătrânire
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
în care gravitația în jurul unuia sau altuia dintre cele două blocuri a sfidat aranjamente politice exclusiv interne. Prin urmare, pacea democratică ar fi un artefact al Războiului Rece. În sfârșit, explicațiile pacifismului democrat sunt acuzate că suferă de prezentismul caracteristic optimismului determinat de sfârșitul Războiului Rece. Sesizând transformarea sistemică în comportamentul statelor la sfârșitul Războiului Rece, adepții păcii democratice au dorit să explice acest fenomen prin procese relativ noi. Democratizarea îndeplinește acest criteriu, însă factorii care au favorizat sau chiar au
RELATII INTERNATIONALE by Daniel Biró () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1525]
-
Stâlpii satului (1935), Să nu spui la nimeni - se poate spune că aproape nu a existat formație teatrală sătească în Transilvania care să nu i le joace. Ele au deschis și menținut gustul pentru teatru în satele ardelene, împreună cu acel optimism rural vecin cu nădejdea și speranța de mai bine. D. nu a fost un scriitor-cărturar, ci un harnic lucrător la temelia culturală pe care, mai târziu, s-a putut așeza marea literatură. SCRIERI: Din popor, Sibiu, 1920; Icoane de la țară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286696_a_288025]
-
tren, cu colegii români și cu fetele din stafful german, cărora li se alătură Thomas Wohlfahrt, directorul proiectului, solicitat să participe în cele mai diverse combinații în fața obiectivelor. Figurile noastre din aceste ultime fotografii la Lisabona vor înfățișa probabil mult optimism și încrederea de dinaintea unei aventuri căreia i te dedici cu uitare de sine. Acestei însuflețiri senine, peste ani, îi va răspunde melancolia unor ochi încercănați, amărăciunea unor frunți ridate. În sfârșit, răsună semnalul de plecare. La revedere, Lisabona! Îți mulțumim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
pricepe la așa ceva. Impresionează cele câteva coșuri cu fructe exotice răsturnate artistic, ca într-o pictură, pe o masă enormă, cu lemnul negru. Toată lumea e mulțumită. După „deșertul” organizatoric din frumosul și imperialul Madrid, francezii ne umplu din nou de optimism. Vinurile de Bordeaux stimulează dialogul, mai ales că n-am mai fost toți împreună din seara sosirii la Lisabona. Adrian Popescu, „monseniorul”, vorbește în italiană cu Felicitas Hoppe. Ambii au vizitat de mai multe ori Italia, Felicitas a avut chiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
în realitate, a eficienței confucianiste și a unui fel de umor amar, dar tonic. Du Fu este, de altfel, poetul cel mai reprezentativ al specificului național chinez. Peregrinările prin lumea largă, boala, sărăcia, eșecul în viața publică, amărăciunea, dar și optimismul și forța lăuntrică definesc nu doar destinul personal al poetului, acestea devin emblematice pentru acele vremuri. Poezia lui Du Fu, mai epică, mai scenarizată, mai anecdotică decât cea a lui Li Bai, are și o tematică diferită. Puține poeme sunt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
se îmbracă în haine noi și merg în vizită la rude și prieteni, pentru a-și face urări de viață lungă, sănătate, prosperitate și a servi împreună dulciuri, fructe și ceai. Ca și Crăciunul, Sărbătoarea Primăverii este o perioadă a optimismului și a bunei-dispoziții, dar și a oferirii de daruri. În plus, în toate locurile publice din orașe, vizitatorii sunt antrenați în tot felul de activități, de la cele cultural-artistice, la cele pur distractive, manifestări bogate și variate pentru toate gusturile, precum
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
România restabilită în stare normală. Nervos, nu mai mânca, nu dormea și slăbea pe picioare. În primul an al ocupației, din statura lui, din fire măruntă și subțire, pierduse 17 kg. Devenise diafan și foarte puțin comunicativ, nevoind să zdruncine optimismul nostru persistent. Mariuța îi era antiteza: nimic nu o demonta, vedea toate în bine, nu credea nici o știre rea, întemeia speranțele cele mai iluzorii pe toate cele bune. Această mentalitate s-a menținut până la sfârșit și i-a ajutat mult
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Livia o să-mi fie soție, n-o să mi se bage în creier să-mi dicteze cum să scriu și nici n-o să mă poată opri de la scris. Nu zău?! rîde Graur dezvelindu-și dinții. Măi Mihăiță, ai în tine un optimism care mă dezarmează, zău! Tu știi că eu am fost coleg cu directorul Popescu... Mi-ai spus. Acum, cînd e mai necăjit, ne mai întîlnim și noi; mai bem un pahar, mi se mai plînge și el, ca omul... ...că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
a doua oprire, zeci de studenți se Înghesuiră În tren, purtând cu ei manualele cele noi de parcă ar fi fost talismane magice ce-i vor duce spre un viitor sigur, mai bun. Își aminti sentimentul acela, acea reînnoire anuală a optimismului ce obișnuia să-l pătrundă când urma facultatea, ca și când caietele virgine din fiecare an purtau cu ele promisiunea unui an mai bun, a unui destin mai luminos. La Vicenza, coborî din tren și se uită de-a lungul peronului după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
Brusc, ridică degetul de pe pahar, dar sunetul continuă, plutind În cameră, așa cum plutea și conversația lor. Se uită de la pahar la Brunetti. — Ba da, Îmi pasă, Guido, dar nu la fel ca ție. Tu ai reușit să păstrezi rămășițe de optimism, chiar și-n toiul muncii pe care o depui. Eu nu mai am deloc. Nici pentru mine, nici pentru viitorul meu și nici pentru țara asta sau viitorul ei. Se uită din nou În jos la pahar. — Îmi pasă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
totodată dornic să se pregătească pentru întâlnire. Voia să fie ceva memorabil și care să-i dea satisfacția de care avea nevoie. Niciodată nu-și imaginase că va ajunge până aici, că își va pierde până-ntr-atâta cumpătul și optimismul care îl ținuse atâtea veacuri la suprafață. Trecuseră multe peste el, din clipa în care ieșise prima oară, că aproape nu-și mai aducea aminte starea de la început, de detașare, de curiozitate. Pierduse pulsul adevărat al dorințelor de atunci. Ieșise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
O să dispară brusc medicii iresponsabili, șpăgari, indiferenți? Nu, desigur. Tot ei ne vor aștepta să ne taie sau să ne coasă la loc. Lor li se vor adăuga geniile pustii de la Spiru Haret, ca să-ți dau câteva motive suplimentare de optimism, privind în viitor, când vei sări de la 40 la 60 de ani. Medicii pricepuți și onești pleacă în Franța sau aiurea, în alte Românii plutind prin lume. Pe scurt, răul se răspândește rapid în viața noastră, binele își ia repejor
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
dragoste pentru țara lor. Important, consider, că este preocuparea autorului Ion N. Oprea, de a eterniza spiritul creator românesc și persoana celor care-l poartă. Cititorul află informații necunoscute despre oameni, despre modul lor de viață, plin de sens, de optimism, de îngrijorare sau de satisfacții. Și toate acestea ne dezvăluie „cum sunt românii!” O bună parte din cuprinsul cărții este destinat unei anchete pe tema: „Bătrânețea o piedică în calea creației?” În dezbatere au intrat creatori de toate vârstele, gerontologi
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93058]
-
Eduard va muri". Din ziua aceea Sanda devenise un om condamnat la singurătate. Dacă n-ar fi avut-o pe Luana, cu siguranță, și-ar fi pus capăt zilelor dar avusese norocul ca acest copil, de o energie și un optimism molipsitor, să nu-i lase timp să respire, să-și amintească ori să plângă. Nu mai vorbise niciodată despre soțul ei. Puținul pe care-l știa Luana îl aflase de la bunica. Nu ezitase să-i spună cât de mult îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]