47,773 matches
-
argintiu cu copite de oțel, un corn de oțel și două stele în frunte. - Mulțumesc, strigă și acest unicorn, am să țin minte ajutorul! După ce și acest unicorn se făcu nevăzut în pădurea de la poalele Piscului Argintiu, prințul, prințesa și pasărea cenușie zburară tot mai sus, până ce străpunseră norii și putură să vadă cuibul uriaș în care prințesele răpite erau păzite de un vultur imens, cu cioc de aur. Zărind străinii, vulturul își deschise aripile amenințător și se repezi să îi
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
până ce străpunseră norii și putură să vadă cuibul uriaș în care prințesele răpite erau păzite de un vultur imens, cu cioc de aur. Zărind străinii, vulturul își deschise aripile amenințător și se repezi să îi sfârtece pe toți trei odată. Pasărea cenușie încercă să îi abată atenția pentru ca prințul să aibă timp suficient să țintească cu ultimul ac cu mărgăritare, dar cu puținele pene pe care le mai avea, abia se putea ține în aer. Atunci, prințesa Mărgărita, sări de pe mătura
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
dar cu puținele pene pe care le mai avea, abia se putea ține în aer. Atunci, prințesa Mărgărita, sări de pe mătura Babei Hâda și îl apucă pe vultur de labe. În acel moment, prințul reuși să arunce acul în pieptul păsării uriașe, care se transformă pe loc într-un unicorn auriu, cu un corn de aur și trei stele în frunte. - Mulțumesc, zise acesta. Vă voi duce pe toți departe de Piscul de Argint, de Prăpastia fără Fund și de Muntele
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
de mult timp salvarea. Noi vom zbura cu mătura până unde aceasta va avea putere și te vom aștepta la poalele Muntelui de Fier. Zis și făcut. Unicornul auriu plecă cu prințesele în spinare, iar Prințul izvoarelor, Prințesa Mărgărita și pasărea cenușie începură să coboare de pe Piscul Argintiu. Nu trecu multă vreme și cerul se întunecă brusc, ca și când cineva ar fi furat Soarele. - Aceasta e Baba Hâda, strigă pasărea cenușie. Vine după mătura ei! Of, dacă aș mai putea fi măcar
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
auriu plecă cu prințesele în spinare, iar Prințul izvoarelor, Prințesa Mărgărita și pasărea cenușie începură să coboare de pe Piscul Argintiu. Nu trecu multă vreme și cerul se întunecă brusc, ca și când cineva ar fi furat Soarele. - Aceasta e Baba Hâda, strigă pasărea cenușie. Vine după mătura ei! Of, dacă aș mai putea fi măcar odată Regele Văzduhului, aș înfrunta-o cum se cuvine! Mărgărita mângâie pasărea pe aripi, întristată că nu putea face o magie care să-i redea înfățișarea bietului rege
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
și cerul se întunecă brusc, ca și când cineva ar fi furat Soarele. - Aceasta e Baba Hâda, strigă pasărea cenușie. Vine după mătura ei! Of, dacă aș mai putea fi măcar odată Regele Văzduhului, aș înfrunta-o cum se cuvine! Mărgărita mângâie pasărea pe aripi, întristată că nu putea face o magie care să-i redea înfățișarea bietului rege. Atunci, Prințul Izvoarelor înfipse unul dintre acele de păr cu mărgăritare în pieptul păsării cenușii. Aceasta scoase un țipăt, bătu de câteva ori din
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
Regele Văzduhului, aș înfrunta-o cum se cuvine! Mărgărita mângâie pasărea pe aripi, întristată că nu putea face o magie care să-i redea înfățișarea bietului rege. Atunci, Prințul Izvoarelor înfipse unul dintre acele de păr cu mărgăritare în pieptul păsării cenușii. Aceasta scoase un țipăt, bătu de câteva ori din aripi și se transformă pe loc într-un rege înalt, cu pletele și barba lungi și albe și cu o mantie azurie acoperindu-i straiele presărate cu stele aurii. Încântat
PRINŢESA MĂRGĂRITA de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1454577901.html [Corola-blog/BlogPost/372317_a_373646]
-
PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Eveniment > Aparitii > CONVORBIRI CU SCRIITORUL ȘTEFAN DUMITRESCU - INTERVIU DE EMILIA ȚUȚUIANU, FRAGMENT Autor: Emilia Țuțuianu Publicat în: Ediția nr. 2184 din 23 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului Ana Blandiana: ,,O țară în văile cosmice ale căreia înfloresc păsări, al cărui cer este susținut de corul fecioarelor, ale cărei steaguri sunt sufletele strămoșilor plecați la luptă, o țară halucinantă, un pământ cântător și orbit de lumină proslăvește în versurile sale recente Ștefan Dumitrescu, poet straniu, cu sufletul lansat riscant
INTERVIU DE EMILIA ȚUȚUIANU, FRAGMENT de EMILIA ȚUŢUIANU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1482508119.html [Corola-blog/BlogPost/374190_a_375519]
-
frumos și cu talent în cadrele unui lirism știut sau bănuit numai, ci își creează propriile sale cadre, propriile sale sisteme de referință. Fiecare din poeziile sale este o deschidere către o lume creată de el, o lume în care păsările umblă înarmate și se cântă din ruine ca din fluiere. Talent în afara oricărei îndoieli, spirit neliniștit și în continuă ardere, autor de eseuri reinterpretând miturile și de poeme reclădind universul, Ștefan Dumitrescu este un poet mai dur, mai abrupt, mai
INTERVIU DE EMILIA ȚUȚUIANU, FRAGMENT de EMILIA ȚUŢUIANU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1482508119.html [Corola-blog/BlogPost/374190_a_375519]
-
prezentare extraordinar de elogioasă în care îl prevestea pe scriitorul de mai târziu. Iată cum îl vedea Ana Blandiana pe poetul Ștefan Dumitrescu, în perioada studenției, pe când săracul avea 21 de ani: „O țară în văile cosmice ale căreia înfloresc păsări, al cărui cer este susținut de corul fecioarelor, ale cărei steaguri sunt sufletele strămoșilor plecați la luptă, o țară halucinantă, un pământ cântător și orbit de lumină proslăvește în versurile sale recente Ștefan Dumitrescu, poet straniu, cu sufletul lansat riscant
INTERVIU DE EMILIA ȚUȚUIANU, FRAGMENT de EMILIA ȚUŢUIANU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1482508119.html [Corola-blog/BlogPost/374190_a_375519]
-
frumos și cu talent în cadrele unui lirism știut sau bănuit numai, ci își creează propriile sale cadre, propriile sale sisteme de referință. Fiecare din poeziile sale este o deschidere către o lume creată de el, o lume în care păsările umblă înarmate și se cântă din ruine ca din fluiere. Talent în afara oricărei îndoieli, spirit neliniștit și în continuă ardere, autor de eseuri reinterpretând miturile și de poeme reclădind universul, Ștefan Dumitrescu este un poet mai dur, mai abrupt, mai
INTERVIU DE EMILIA ȚUȚUIANU, FRAGMENT de EMILIA ȚUŢUIANU în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/emilia_tutuianu_1482508119.html [Corola-blog/BlogPost/374190_a_375519]
-
Acasa > Impact > Istorisire > MÂNA MAMEI Autor: Elena Negulescu Publicat în: Ediția nr. 1533 din 13 martie 2015 Toate Articolele Autorului Să știi ca-mi este teamă de lumină De-ntuneric,mamă , și de gând Aâtea păsări calme în grădină Mi -au însemnat tăcerile tăcând. Mi-aprinde-amintirea ușoară scânteie Și luminează-o clipă rama de argint Acolo zâmbește steaua mea femeie- Mama,e regină-n rai cu îngeri tivit. Cât a trecut ..doar șase ani de-atunci Când la
MÂNA MAMEI de ELENA NEGULESCU în ediţia nr. 1533 din 13 martie 2015 by http://confluente.ro/elena_negulescu_1426236154.html [Corola-blog/BlogPost/348691_a_350020]
-
în: Ediția nr. 356 din 22 decembrie 2011 Toate Articolele Autorului Dor de cocor În toamna asta îmi este dor de cocor. În toamna asta îmi e de ducă, iar s-ar peste ulucă. În toamna asta învăț să iubesc, păsările mă-npețesc. În toamna asta îmi iau amantă din Lamantă În toamna asta am să zbor pe un nor. În toamna asta urc pe creste și-asta este o poveste... Al.Florin ȚENE Referință Bibliografică: Dor de cocor / Al Florin Țene
DOR DE COCOR de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 356 din 22 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Dor_de_cocor.html [Corola-blog/BlogPost/358878_a_360207]
-
marelui ocean pe care ei îl numeau Solwata Mayumarry, sau Oceanul Pacific. Și pentru că trăiau pe coasta oceanului liniștit, erau și ei buni și nu se războiau niciodată cu nimeni, din care cauza nu aveau dușmani. Ei iubeau animalele, plantele și păsările, iar acestea, la rândul lor, îi iubeau pe ei. Cangurii, koala, bilby și wombat-ul se jucau toată ziulica cu copiii lor. Eucalipții și tufișurile de mulgă le țineau umbră, marea pasăre emu îi ducea în spinare, iar kookaburra, pasărea care
AYEYE DAGUL ATYEYE de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 801 din 11 martie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ayeye_dagul_a_george_r_roca_1362996754.html [Corola-blog/BlogPost/342267_a_343596]
-
cauza nu aveau dușmani. Ei iubeau animalele, plantele și păsările, iar acestea, la rândul lor, îi iubeau pe ei. Cangurii, koala, bilby și wombat-ul se jucau toată ziulica cu copiii lor. Eucalipții și tufișurile de mulgă le țineau umbră, marea pasăre emu îi ducea în spinare, iar kookaburra, pasărea care seamănă cu o pupăza, îi trezea dimineață că un ceas deșteptător. Cu toată viața tihnita pe care o duceau, necazurile nu-i ocoliră nici pe wahroongani. Începuseră să se întâmple niște
AYEYE DAGUL ATYEYE de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 801 din 11 martie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ayeye_dagul_a_george_r_roca_1362996754.html [Corola-blog/BlogPost/342267_a_343596]
-
și păsările, iar acestea, la rândul lor, îi iubeau pe ei. Cangurii, koala, bilby și wombat-ul se jucau toată ziulica cu copiii lor. Eucalipții și tufișurile de mulgă le țineau umbră, marea pasăre emu îi ducea în spinare, iar kookaburra, pasărea care seamănă cu o pupăza, îi trezea dimineață că un ceas deșteptător. Cu toată viața tihnita pe care o duceau, necazurile nu-i ocoliră nici pe wahroongani. Începuseră să se întâmple niște lucruri ciudate. Într-o zi s-a pierdut
AYEYE DAGUL ATYEYE de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 801 din 11 martie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ayeye_dagul_a_george_r_roca_1362996754.html [Corola-blog/BlogPost/342267_a_343596]
-
într-un mușuroi uriaș ce fusese părăsit de furnicile albe, numite dhudula sau termite. De multe ori, prin vrăjile, descântecele sau sfaturile pe care le dădea, scăpase triburile din împrejurimi de boli și necazuri. Booboonga încalecă pe un kananganthan, sau pasărea emu, sprintenul văr al struțului african, și după trei zile și trei nopți de alergătura, ajunse la marginea marelui deșert Thakun, unde se spunea că își duce viața Boorthana. Dintr-o tulpina uscată de wadi, adică lemn găunos, mâncat în
AYEYE DAGUL ATYEYE de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 801 din 11 martie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ayeye_dagul_a_george_r_roca_1362996754.html [Corola-blog/BlogPost/342267_a_343596]
-
ne înscrie tocmai în clasa treia, noi știind să citim și să scriem dinainte de la părinții noștri... Iar se lăsase tăcerea în camera Aniței. Prin fereastra deschisă pătrundeau sonuri de primavară, bâzâit de bondari în surdină și ciripitul intermitent al păsărilor. Totul era așa de calm, încât Anița își culcă pleoapele, părând că ațipise. Eu stam, pe fotoliul de lângă patul ei de suferință, nemișcată, ciulind urechile să-i aud respirația plăpândă, încordată, gata să-i ascult povestea ce se oprise... Mai
CAP.3 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1626 din 14 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1434260875.html [Corola-blog/BlogPost/360493_a_361822]
-
vrut Domnul, m-am despărțit în prima vacanță de vară, când ne întroseserăm la unchiul Pavăl, pentru vreo două luni. Era o zi fierbinte, nici o adiere de vânt nu slăbea vipia. Toată dimineața o petrecuserăm docile pe lângă baba Mărgărita, astâmpărând păsările, aducând apă în jgheaburi și în butoiul de lângă cunie, să fie pentru seara de spălat și câte altele. Cum izvorul de la care așteptam să vină apa era departe de casă, drumurile, căratul și...căldura ne slăbiseră și ne încinseseră. Eram
CAP.3 de ANGELA DINA în ediţia nr. 1626 din 14 iunie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1434260875.html [Corola-blog/BlogPost/360493_a_361822]
-
dezvoltă perspicacitatea, gândirea, încrederea în sine, spiritul de competiție. Dar mai învață ceva de la aceste competiții: că, indiferent dacă pierd sau câștigă, trebuie să meargă înainte, spre desăvârșire. Nu e mai puțin adevărat că, tuturor viețuitoarelor, fie animale, pești sau păsări, cel mai mult le place libertatea. În captivitate, ele nu se dezvoltă firesc, și după un timp - mor. Băiețelul știe acest lucru și eliberează vrăbiuțele și rândunelele din capcane și din cuști, redându-le libertatea zborului. Toate poeziile din acest
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 683 din 13 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/De_a_ascunselea_n_poveste_cronica_la_cezarina_adamescu_1352814169.html [Corola-blog/BlogPost/351304_a_352633]
-
străbunicul s-a-ntors de la război cu urme de gloanțe pe creștet asemenea alaiului unei nunți de furnici. împrejmuind grădina salcâmii unde seara se-ntorc ciorile. trunchiul de dud numit banca bătrânei după cea care veghea parcă toți puii de pe pământ de păsări și de oameni. drumul spre biserică. casă-mbrăcată în haine vechi mereu calde. peste prag Dumnezeu trece la fiecare răsărit și apus. II ca demult dimineți înfrigurate într-o primăvară de culoarea mâinilor bunicii ploaie măruntă de o săptămână și chiar
ÎNNOI-SE-VOR CA ALE VULTURULUI TINEREŢILE TALE de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Innoi_se_vor_ca_ale_vulturului_tineretile_tale.html [Corola-blog/BlogPost/370858_a_372187]
-
grădinile ziua de umbre. dacă nu ar mai plânge uneori câte unul dacă norii ca niște harpii nu ar răpi dintre ei aș putea să jur că aici pământul și cerul sunt una. VI am fost făcuți pentru alt soare pasărea timpului face cu noi salturi în gol și uneori ne trezim mahmuri cu gustul amar al căderii acasă s-au copt cireșele acolo nimeni nu mai are vreme de odihnă și de aceea au pace. până unde se pot întoarce
ÎNNOI-SE-VOR CA ALE VULTURULUI TINEREŢILE TALE de ALEXANDRU MĂRCHIDAN în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Innoi_se_vor_ca_ale_vulturului_tineretile_tale.html [Corola-blog/BlogPost/370858_a_372187]
-
din industria alimentară, cu afaceri de peste 100 mil. euro anul trecut. „În mezeluri se găsește carne roșie, iar vita este mai scumpă, de aceea se găsește mai multă carne de porc“, adaugă Ioan Popa. Referitor la consumul de carne de pasăre, acesta nu a suferit mari modificări în ultimele două decenii, crescând cu 1%, din cauza majorării TVA-ului în 2010 și apoi a reducerii acestuia în vara anului 2015. „Din 2009 am avut o ușoară stagnare la consumul de carne de
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/tara-lui-ilici-stalinistul/ [Corola-blog/BlogPost/92699_a_93991]
-
a înregistrat o ușoară creștere, de 1% per locuitor anual, fapt care ar fi trebuit să crească și consumul de ouă, care a rămas aproape la fel.„ Există sute de ferme de producție și un număr mult mai mare de păsări”, spune Sorin Minea. „La momentul actual, consumul de carne din România este cel mai mic din Europa, însă avem încă o pondere neștiută acoperită de autoconsum, prin animalele crescute în propriile gospodării” , spune Sorin Minea, acționar al Angst, producător de
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/tara-lui-ilici-stalinistul/ [Corola-blog/BlogPost/92699_a_93991]
-
c-așterne covor peste noroi./.../” (Se-aude plânsul vântului la geamuri) sau ” E miezul nopții. Singurătate!/ Vuiește, pierdut în zare, dorul./ A adormit uitat, pe deal, la mănăstire./ Nu-i nimeni să-i alunge cu dragoste fuiorul:/ Nici ciripit de păsări, nici licăriri de stele,/ Doar un lătrat stingher, îndepărtat de câine.” ( E miezul nopții ) Versurile doamnei Daniela Popescu Stroe, stârnesc, incită la lectură. Ele se adresează deopotrivă consumatorului avizat de poezie sau profanului. Un parfum de toamnă cu miresme îmbietoare
DRUMEȚ LA PORȚI DE TOAMNĂ, DANIELA POPESCU STROE de ILIE FÎRTAT în ediţia nr. 1734 din 30 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ilie_firtat_1443606696.html [Corola-blog/BlogPost/369487_a_370816]