2,528 matches
-
Sințian), harbințî (in Harbin), turceane (din Turcia), rumânî (din România), după aria de tranziție din care provin. În legătură cu originea termenului lipovean sunt vehiculate mai multe ipoteze, iar dintre acestea două au o răspândire mai mare : 1. Ipoteza teiului. Cea mai plauzibilă interpretare îi aparține lui Chirilă F. (1993) care consideră că “termenul de lipoveni provine de la denumirea rusească a pădurii de tei (lipa) -locul unde sau așezat primii staroveri, mai întâi în Bucovina, pe pământurile mănăstirii Dragomirna”. Deci, numele de lipoveni
Ruşii-lipoveni din judeţul Iaşi : dinamici socio-demograficoeconomice by Iacob Pavel () [Corola-publishinghouse/Administrative/91763_a_93067]
-
mîna peste ochi. Ca un lucru de nimic. Helen o privi o secundă, apoi luă formularul și completă datele femeii, datîndu-le cu o lună Înainte; și În spațiul care cerea data și numărul de identificare al evaluatorului scrise niște cifre plauzibile, dar ilizibile. Puse formularul Într-o tavă pe care scria Aprobat, gata pentru a fi trimisă la domnișoaraSteadman de la primul etaj; capsase o notă pe care scrisese că e urgent. Dar nu mai făcu același lucru pentru următoarea persoană sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
că nu trebuie să fii psiholog ca să deduci că singura femeie de care am fost vreodată apropiată a fost mama, care, murind, m-a abandonat, deși fără voie, iar frica mea de a nu fi părăsită e motivul cel mai plauzibil pentru care nu mi-am Îngăduit să mă atașez de altcineva. Dar, pînă În prezent, nu am realizat ce pierdeam. Îmi place la nebunie că pot să-l pun pe Tom În cărucior, să merg pînă alături, la Trish și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
cap. SÎnt mult prea multe, mult prea complicate. Nu contează, zic eu. Altă dată. Oricum... Îmi privesc ceasul. Doamne, e deja șapte și un sfert. În scurt timp, o să sosească Rachel. Trebuie să mă pregătesc. E o minciună, dar una plauzibilă. Dacă el are alte planuri, o să am și eu. — O, te duci În vreun loc drăguț? — Doar pe afară, la un pahar, zic ridicînd din umeri. — Cu cineva cunoscut? Am din nou puterea În mînă. În sfîrșit. Mulțumescu-ți Ție, Doamne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
șansa a doua. R.T. Domnule Stoica, suntem la momentul exercițiului de sinceritate. Într-o emisiune precedentă, din 30 mai 2005, aici, în studioul emisiunii „100%“, spuneați că rămâneți în Partidul Național Liberal până când speranța că PNL se poate relansa rămâne plauzibilă. Și tot dumneavoastră spuneați, în aceeași emisiune, că acea relansare urma să se joace în 2005. Emisiunea pe care o realizăm astăzi este o emisiune din 10 aprilie 2006. S-a închis anul 2005. Ce mai căutați în PNL? V.S.
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
a Legii Bugetare pe anul 2014 (Legea nr. 356/2013), spre exemplu, există 55 de ordonatori principali de credite între care va fi împărțit bugetul de stat. Urmând o abordare clasică din cadrul teoriei alegerii publice (dar și o intuiție foarte plauzibilă), putem considera că (cel puțin) o mare parte din conducătorii acestor birouri vor căuta să maximizeze acea porțiune din buget atribuită organizațiilor publice pe care le conduc (vezi Niskanen, 1971). Ministrul Educației va încerca să obțină cât mai multe fonduri
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
acesta să le evalueze greșit. Considerând că statul sancționează cu 2 unități acțiunea pe care o percepe ca fiind o defectare , în contextul atribuirii probabilităților de mai sus, rezultă jocul din figura 1.3 . În condițiile admiterii unor asumpții empiric plauzibile, conform cărora autoritățile centrale pot greși, putem concluziona așadar că jocul poate fi în anumite condiții redus la unul clasic de dilema prizonierului, în care, după cum am arătat în secțiunea precedentă, ambii jucători vor opta pentru defectare și supraexploatarea pășunii
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Iris-Patricia Golopenţa, Alexandru Volacu () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1760]
-
să mediteze cu voce tare Lon Sellitto. Trebuie să recunosc că nici nu sună rău. Își îndreptară cu toții atenția apoi asupra articolelor pirotehnice găsite, adică fitilul și petarda, sau ce mai rămăsese din ea. Explicația dată de Sachs părea foarte plauzibilă: criminalul legase scaunele două câte două într-un echilibru precar și cu câte o petardă atașată. A dat foc fitilelor și, după un minut, când petardele au explodat, scaunele au căzut făcând să pară că înăuntru s-ar afla cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de la Centrul de Detenție a fost sigilat, ți-ai folosit cămașa ca să ștergi podeaua și manșetele, explică Rhyme. și când m-am gândit la asta nu am prea înțeles de ce. Ca să ștergi sângele? Nu prea avea sens. Nu, singurul răspuns plauzibil la care m-am putut gândi a fost că încercai să scapi de amprente. Dar tocmai ți se luaseră amprentele; de ce să îți faci griji că ai putea să lași amprente pe coridor? Rhyme scutură din cap, pentru a arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
am izbutit. Acuma să mă ajuți și tu, înțelegi? Întâi vei renega prima depoziție, dar, știi, foarte energic, pe urmă vei tăgădui categoric că ai vrut să dezertezi la inamic... Restul rămâne în sarcina mea... Am să găsesc eu explicații plauzibile în privința rătăcirii tale, noaptea, prin liniile de tranșee pe care nu le cunoșteai... Chiar harta, asupra căreia pretorul se străduiește să-și întemeieze acuzația de spionaj și trădare, cred că am s-o spulber cumva din dezbateri... In sfârșit, trebuie
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
comedie, scrisă în 1978, s-a încadrat firesc în ceea ce aș putea numi de abia acum „proiectul“ meu, inconștient în mare măsură pe atunci, de a folosi toate cuvintele posibile ale limbii române... O întrebuințare a lor neforțată, cât mai plauzibilă, cât mai necesară, mai motivată estetic... dacă pot să zic așa, fără să enervez la creieraș pe nimeni... Departe de a fi o „desacralizare“ a femeii, era, s-a voit a fi, cel puțin în intenția și în putința de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
o facă, încercând să-l deconspire pe șantajist. Care, în mod logic, ar trebui să fie unul dintre oamenii aflați în camera aceea. Doar că tot nu avea sens. Și n-o să aibă până când n-am să găsesc un motiv plauzibil pentru care vreunul dintre oamenii aceia, la banii lor, cu toate legăturile și privilegiile lor, s-ar fi deranjat să-l șantajeze pe gardianul din tura de noapte de la bancă. M-am uitat la Joe. Dădea din cap. M-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
ceaiul în grădină. Acum, pereții erau stacojii și mesele negre, al căror finisaj era la fel de lucios precum lacul: opium în budoar. O schimbare de imagine la fel de șocantă precum Kylie Minogue de la fetița cuminte la prințesa de cartier, deși mult mai plauzibilă. Totuși, clientela era din fericire aceeași, o selecție a celor mai drăguți băieți heterosexuali din Londra, din care marea majoritate aveau gene și picioare mai frumoase decât ale mele. Erau și niște fete, atât lesbiene, cât și heterosexuale; în urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
lase să intri în apartament și că apoi l-ai bătut. Partea amuzantă a fost că s-a simțit obligat să spună adevărul în legătură cu descrierea ta - tocuri înalte, fustă scurtă și perle, nu-i așa? — Astfel făcând întreaga poveste la fel de plauzibilă ca și cum ar fi spus că a fost atacat de Lady Di. Cred că era atât de nervos pe mine încât nu și-a dat seama cât de idiot îl făcea să pară faptul că fusese bătut de o fată într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
după ceea ce îl interesa. Cred că era una dintre acele persoane care vor să știe cât mai multe despre ceilalți; simt că asta le dă un avantaj. L-am prins odată în biroul lui Richard. Oh, avea o scuză foarte plauzibilă pentru prezența lui acolo, dar tot nu l-am crezut. Pot spune că a fost din instinct. A frământat în mâini paharul gol, uitându-se în jos la el și, când a vorbit din nou, vocea îi era mult mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
ea mi se pare pe deplin justificată din punct de vedere moral. În lucrarea de față, plină de vervă comică și de talent, mă regăsesc cu amuzament ca «protagonist» surprins în cele mai felurite împrejurări, mai mult sau mai puțin plauzibile. Îi mulțumesc lui Ion Barbu pentru «grija» constantă pe care mi-o poartă și sper ca eroul desenelor sale să descrețească fruntea tuturor cititorilor acestui album.“ Traian Băsescu Ion Barbu: „Volumul Odă la Vodă marchează debutul editorial al președintelui Traian
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
O să vă pară rău! — Mi-ajung minciunile tale! Din nefericire pentru tine, haina de ploaie despre care vorbeai e la mine... În păstrare. Hai, du-te și te culcă, ia o aspirină și după ce o să știi să fabrici minciuni mai plauzibile, mai stăm de vorbă. I-am Înfipt cam dur două degete În zona celei de-a cincea coaste. Tashiro scînci, se răsuci și fu gata-gata să cadă. Sări iute În picioare, evitînd În ultima fracțiune de secundă ușa ce i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
receptorul În furcă. Înainte Însă de a termina de numărat, moneda de zece yeni căzu și-mi răspunse cineva. Era o voce de femeie, se auzea ciudat de bine, de parcă vorbea de la doi pași. Îmi veni pe limbă o minciună plauzibilă: — Vă rog să mă scuzați, dar am găsit un portofel... În el un bilețel cu numărul dumneavoastră de telefon. V-am sunat crezînd ca poate l-ați pierdut... Ea izbucni În rîs. Răspunsul a fost neașteptat. — Ce? Tu erai? zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
gândesc, poate ar fi trebuit să îl las să îmi explice. Doar ca să aud ce-ar fi putut să îi treacă prin cap. Știu că lucra în publicitate, dar, Doamne, ar fi trebuit să fie geniu ca să inventeze o scuză plauzibilă pentru asta. Dar în acel moment eram prea mâhnită să mai stau să ascult o poveste cusută cu ață albă în timp ce blonda se îmbrăca. Așa că am fugit până pe Fifth Avenue, cu lacrimile curgându-mi pe obraji. De fapt nu, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
am dat timp până la unsprezece, apoi m-am dus sus cu o sticlă de vin într-o mână și mobilul în cealaltă. Rețeta sigură pentru dezastru, nu? Am apăsat încet tastele mobilului, sperând, împotriva tuturor evidențelor, că există o explicație plauzibilă pentru comportamentul său. Poate a fost implicat într-un accident teribil. Poate s-a îmbolnăvit sora lui sau și-a pierdut mobilul. Demn de milă, știu, dar mă agățam de orice! Telefonul a tot sunat, apoi am format din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
care tocmai se Întorcea de la piață, numai mușchi și fără nici o remușcare. Doi dintre muncitorii de pe șantier au fost prinși. Din păcate, a treia siluetă reuși să le scape printre degete. Mi-am dat seama că varianta lui Boris era plauzibilă. Persoana pe care o văzusem ieșind dintre boscheți mai devreme, În aceeași dimineață, ar fi putut fi a treia umbră. Bătând din palme, Boris mi-a sugerat să fac o plângere la poliție. Era și timpul ca cineva să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
domnule Knisch. Nu mă deranjează fumul de țigară. — Mulțumesc, i-am spus, ridicând caseta. Dar e Încuiată. — În orice caz, mai am un motiv să presupun că mai era o a treia persoană În apartament. De fapt, e cel mai plauzibil. Mă tot gândeam că vizitatorul d-rei Wilms venise după ceva ce credea că se afla În posesia ei. Dar apoi m-am răzgândit: dacă, de fapt, fusese tocmai invers? Dacă persoana respectivă nu plecase, ci sosise cu ceva? Manetti Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
Însă că proprietarul cafenelei era un cititor pasionat al lui Kundera; după ce devorase toate cărțile sale și făcuse rost de un autograf pe fiecare din ele, hotărâse să dedice localul scriitorului său preferat. Aceasta ar fi putut fi cea mai plauzibilă ipoteză, dacă proprietarul cafenelei nu ar fi fost un muzician și cântăreț Între două vârste, care afișa Întotdeauna o alură atletică și un bronz de invidiat și care avea o antipatie atât de profundă pentru cuvântul tipărit, Încât nici nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
meduze. Sau poate că nu. Cert este că accidente se pot Întâmpla și În circumstanțele cele mai favorabile, iar adâncul oceanului este În mod deosebit un mediu neiertător. Ascultându-l, Norman Își zise: „Își scrie raportul. Caută cu nerușinare explicații plauzibile.“ — Iar acum vă solicit tuturor să rămâneți calmi. Au trecut șaisprezece ore de când furtuna a ajuns la suprafață, deasupra noastră. Tocmai am trimis sus un balon-meteo. Înainte de a putea citi valorile, cablul s-a rupt, ceea ce Înseamnă că la suprafață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
unor încăperi cu cheie, la care au acces diverse categorii de cititori. Cred în miza multiplă a autorului de romane: fiecare roman trebuie să-și pună, în același timp, o sumedenie de întrebări și să caute cât mai multe răspunsuri plauzibile la ele. Dar toate aceste nenumărate întrebări (despre singurătate și eșec, cum spuneam mai înainte, sau, iată, despre identitate, sau despre victimă și călău, sau despre ins și istorie, sau despre miracol și neputință) se topesc, cumva straniu, într-una
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]