2,172 matches
-
căință nu este un proces psihic distructiv, ci, dimpotrivă, unul constructiv: nu poți să te schimbi mai Înainte de a ispăși pentru greșeala pe care ai făcut-o; trebuie să Îndurăm adevărul despre noi, altfel, vor fugi mereu de noi Înșine; remușcarea și căința sînt procese sufletești inevitabile deoarece nu vom putea să-i facem la nesfîrșit responsabili pe alții de greșelile și păcatele noastre. Să nu ne fie, prin urmare, teamă de remușcare, de căință: chiar dacă ea ne provoacă suferință, aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
noi, altfel, vor fugi mereu de noi Înșine; remușcarea și căința sînt procese sufletești inevitabile deoarece nu vom putea să-i facem la nesfîrșit responsabili pe alții de greșelile și păcatele noastre. Să nu ne fie, prin urmare, teamă de remușcare, de căință: chiar dacă ea ne provoacă suferință, aceasta este o suferință creatoare de viață spirituală curată, de viață morală, de un anumit caracter: „Destinul fiecăruia este dat de caracterul său” (Cornelius Nepos). Comentariile pe care le propunem pe marginea unora
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Un reporter.” (N. Iorga) Aroganța deconspirării și a bîrfei „ne scoate chiar și acum din pepeni”!... * „Combătînd greșelile cuiva ai nevoie de un aliat care-ți lipsește de cele mai multe ori: inteligența lui.” (N. Iorga) Mai mult chiar, ai nevoie de remușcările lui, altfel te va Înțelege, dar nu va regreta: „Canaliile nu roșesc” (Emil Cioran). * „Unii filosofi zic: morala se poate explica, prin urmare ea nu există.” (N. Iorga) „Morala” se probează, se știe, În fapte, nu În vorbe: cu cît
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
știi puțin; o dată cu cunoștințele crește și Îndoiala” (J.J. Goethe). * „Conștiința este tocmai punctul de gravitație al individului.” (Mihai Eminescu) Ca și F.M. Dostoievski, Eminescu leagă Întreaga dezvoltare sufletească a omului de acest „sâmbure” misterios al zestrei noastre sufletești, care este remușcarea, căința. Depinde doar de noi să facem ca acest sâmbure să Încolțească și să rodească: „CÎnd conștiința supremă se stinge, se face noapte În suflete” (Ștefan Petică). Aparențe, iluzii, vise, resentimente, prejudecăți - simț al realității „Cel mai ușor e să
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
cele mari sînt purtate În triumf”. * „Trebuie să știi cînd să nu ceri nimic, pentru a obține mult.” (Khashaggi) În strategiile activității educative se Întîlnesc, adesea, astfel de situații paradoxale: ex. cînd copilul/elevul are solide resurse de căință/de remușcare față de greșeala comisă la un moment dat, el nu trebuie pedepsit ci, dimpotrivă, trebuie să i se acorde Încrederea că este capabil să suporte urmările greșelii sale și să-și reconsidere conduita. Recunoscător pentru această Încredere acordată, copilul/elevul În
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
chiar omenescul din noi! Și cu toate acestea, teama de moartea trupească este mai mare decît cea sufletească... * „Uneori și dreptatea pricinuiește rău.” (Sofocle) De exemplu, atunci cînd judecătorii Închid „dreptatea” În articole de legi, neținînd cont de potențialul de remușcare și, implicit, de Îndreptare prin sine Însăși a persoanei incriminate. Într-o altă interpretare, Împlinirea idealurilor oricărei „revoluții” se face Întotdeauna pe seama suferințelor altora. Se poate chiar generaliza, spunîndu-se că a face dreptate cuiva presupune a provoca un proces de
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
prin păcat.” (paradox creștin) Este poate cel mai nobil paradox prin semnificația lui: omul nu se maturizează sufletește, nu-și moralizează existența, decît prin Încercări grele de viață, prin păcat, prin suferințe. În afara acestora, omul n-ar cunoaște ce Înseamnă remușcarea, căința; ca să nu mai vorbim de faptul că doar cel care a cunoscut suferința (fizică sau morală) Îl poate Înțelege și ajuta pe cel care se află, la un moment dat, În suferință. Prin contrast, bogăția, opulența, lipsa de griji
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
greșită, pentru că o interpretează pe dos. Într-altă accepțiune, se pare că „erudiția” slăbește foarte mult simțul practic, adică Înseși abilitățile obișnuite de viață. * „Omul are bucurie și-n durere.” (Homer) Pentru că o suferință, cum este de exemplu cea a „remușcării”, poate să-ți Îndrepte gîndul; pentru că o „durere” - așa cum spune P. Syrus - poate ține loc de leac, cînd Înlătură altă durere (ex: suportăm o intervenție chirurgicală, pentru Înlăturarea unei tumori etc.). * „Binele pe care l-am primit de la cineva cere
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
propun să creadă, trebuie nu numai să se supună la diferite constrângeri și chiar suferințe interioare, ci și să Învețe să-și scruteze eul sufletesc, ceea ce poate fi un cîștig pentru autocunoaștere, Însă și Începutul unor crize de conștiință (de remușcare și căință). „În tine trebuie să ardă ceea ce vrei să aprinzi În alții.” (Sf. Augustin) De aceea se și spune despre convingere că „se aprinde din convingere”: nu atît aspectul logic al unei demonstrații ne cucerește, cît patosul cu care
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
cîrma Îi este amorul propriu. Voluptatea Îi este busolă, iar nebunia, stindard. Corzile Îi sunt fleacurile de care se ocupă spiritul său slab, iar ancora Îi este speranța sa zadarnică. Încărcătura Îi sunt crimele, iar portul În care va trage - remușcarea și disperarea. Astfel, nu-i de mirare că o ambarcațiune, atît de slabă, de rău echipată și atît de rău comandată, piere deseori și că sufletul naufragiază, de atătea ori, pe stîncile ascunse În vastul ocean al lumii, Înainte de a
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
a conștiinței proprii. * „Un lucru serios e o adevărată bucurie.” (L.A. Seneca) Pentru că „lucrul serios” cuprinde În el o frumusețe morală: cea a temeiniciei sau a conștiinciozității, derivate dintr-un respect față de sine al celui care l-a realizat. Recunoaștere, remușcare, smerenie, căință („lacrimi”ale eului moral) „Cea mai mare rușine e cea pe care n-o vede nimeni: rușinea ta de tine Însuți.” (N. Iorga) Este știut că de tine Însuți nu te poți ascunde: mai devreme sau mai tîrziu
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Înalte: „E mai bine să fie ținuți În frîu copiii prin sentimentul rușinii și prin Îngăduință, decît prin frică” (Terențiu). * „Lacrima e un organ. Cine-l are vede mai bine.” (Lucian Blaga) Evident, atunci cînd „lacrima” este expresia căinței, a remușcării; sau cum frumos spune Emil Cioran, cînd „lacrimile se transformă În gînduri”. * „Chiar și cei mai buni oameni au cîteva mici asasinate pe conștiință.” (J. Renard) Paul Valéry merge chiar mai departe atunci cînd spune despre conștiință că nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
de momentul prezent al pedepsei, pe care o judecă doar În termeni afectivi. * „Nu e mai mare pedeapsă pentru un ticălos, decît aceea să nu-și găsească Împăcarea cu sine.” (L.A. Seneca) Însă puțini ticăloși sînt capabili ca, ulterior, prin remușcare și căință, să ajungă la o astfel de performanță sufletească. Pe cei mai mulți, trebuie ca alții să-i aducă, prin multe eforturi, la stadiul de a avea procese de conștiință. * „A uita Înseamnă a ierta.” (J.S. Borges) Însă nu oricine are
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
avea puterea de a recunoaște faptul că prin actul de reprimare am frustrat dreptul unor dorințe și trebuințe legitime de a se exprima, de a se Împlini. Însă și reversul acestei situații este la fel de valabil: nu vom putea scăpa de remușcarea faptului că nu am reprimat la timp unele porniri instinctuale, nedemne, decît recunoscînd că ne-am lăsat dominați de ele. * „Nu te conving cu adevărat decît argumentele tale.” (N. Iorga) Este vital, prin urmare, să avem Încredere În noi Înșine
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
notă de neîmplinire... * „Nimeni nu este fericit decît dacă este cinstit.” (Sf. Augustin) Fericiți nu pot fi decît cei care nu resimt o rușine de sine În intenția de a face rău altora. Aceștia sînt „psihopații”, care n-au capacitatea remușcării și, strîns legat de ea, puterea de a-și trezi la viață propria conștiință, pentru a se ridica din josnicia egoismului lor agresiv. * „Adevărata fericire ar fi să ne amintim de prezent.” (J. Renard) Recomandarea este utilă, deoarece sînt oameni
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
acelui sistem și de a nu fi În stare să se lepede de năravurile lui. Profitând, În continuare, de incapacitatea de negociere a lui AN, TB, după ce a generat, prin contextul presupozițional - și prin implicațiile acestuia, imaginea omului bântuit de remușcări, aflat la ceasul spovedaniei, al recunoașterii publice a greșelilor trecutului, iese, brusc, din zona responsabilității comune, a asumării prin noi/ amândoi și marchează un punct foarte important printr-o aserțiune tranșantă, a unui eu singularizat, care este menită să evidențieze
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
într-o gradație ascendentă. Proorocul se arată conștient de păcătoșenia sa, din momentul zămislirii sale și până în ziua în care cere de la Dumnezeu iertare pentru îndoitul său păcat, împotriva Betșebei și a lui Urie, soțul ei. Conștiința păcătoșeniei și durerea remușcărilor l-au făcut pe David să-și dezvăluie înaintea lui Dumnezeu toate gândurile și toate dorințele, în nădejdea că va primi iertarea de la Dumnezeu. „Miluiește-mă Dumnezeule, după mare mila Ta și după mulțimea îndurărilor Tale, șterge fărădelegea mea. Mai
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
îi inspiră lui David o rugăciune curată, prin care cere o schimbare totală a interiorului său alterat de păcat. Iertarea păcatelor săvârșite de El nu o poate înțelege decât prin prisma iubirii lui Dumnezeu față de oameni. Conștiința păcătoșeniei și durerea remușcărilor l-au făcut pe David să-și dezvăluie înaintea lui Dumnezeu toate gândurile și toate dorințele, în nădejdea că va primi iertare: „... și de păcatul meu curățește-mă”. Rugăciunea lui David continuă cu cererea „Duhul Tău cel Sfânt nu-l
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
faptele pocăinței sunt postul, milostenia și toate lucrările bune care umplu golul din suflet și răscumpără vremea petrecută în păcat. Cred că nu este nici un creștin care să nu fi simțit greutatea și răspunderea păcatului, durerile unei conștiințe chinuite de remușcări, zbuciumul lăuntric al inimii care ne îndeamnă să facem binele în luptă cu legea trupului, care ne duce la păcat. Din mijlocul acestui chin sufletesc, Sf. Apostol Pavel strigă: „O, nenorocitul de mine! Cine mă va izbăvi de trupul morții
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
preț, a stat la picioarele Lui, cu lacrimi udându-I picioarele și cu părul capului ștergându- le. Pentru aceasta și Mântuitorul i-a zis: „iertate îți sunt păcatele tale”. Maria Magdalena a venit la Hristos cu conștiința păcatului, plină de remușcări, și a primit iertarea păcatelor. Eliberată de tulburarea și greutatea sufletului, ea L-a urmat pe Hristos până la capăt și a fost prima persoană căreia i s-a arătat Iisus după înviere. Pildele prezentate mai sus au adus în fața
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
moment, cum se raportează la eveniment, la decizia instanței cu privire la fapta săvârșită (numărul anilor de detenție, articolul de lege în care se înscrie fapta), ce stări le domină în momentul rememorării faptei); - sentimentul de vinovăție; - atitudinea față de actul comis: regret, remușcare; - motivele care au stat la baza crimei (cum s-a ajuns la momentul săvârșirii actului): - ceartă, gelozie; - perioadă lungă de conflict; - act premeditat; - probleme de sănătate mentală; - nu le cunoaște. - evenimentele, deciziile sau intervențiile care ar fi putut să afecteze
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
televiziune cu o largă acoperire în România, atât publice, cât și private. Concluziile sunt îngrijorătoare atât sub aspect cantitativ (numărul și durata scenelor de violență), cât și calitativ (unele acte de violență sunt nejustificate, nu sunt urmate de pedepse sau remușcări și sunt comise de „eroi pozitivi”). EMBED Excel.Sheet.8 Graficul 1. Violența reală vs. violența ficțională Analiza a urmărit evaluarea violenței reale (la știri, talkshow-uri, transmisiuni sportive etc.) și a violenței din programele ficționale (filme, emisiuni de divertisment, clip
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
vinovați pentru cele întâmplate. În mod normal există o întrepătrundere între cele două tipuri de vinovăție, fiecare dintre cei doi actori ai actului fiind responsabil într-o măsură mai mare sau mai mică de cele întâmplate. Regretul este disociat de remușcare, autonom, individual. Regretul implică deținuta și pedeapsa primită ca urmare a faptei comise. Aceasta regretă efectul faptei - pedeapsa -, faptul că a fost încarcerată: ,,Regret cele întâmplate... am ajuns în închisoare... cred că a meritat soarta... m-am apărat de un
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
pedeapsa primită ca urmare a faptei comise. Aceasta regretă efectul faptei - pedeapsa -, faptul că a fost încarcerată: ,,Regret cele întâmplate... am ajuns în închisoare... cred că a meritat soarta... m-am apărat de un câine turbat...” - afirmă M.C. În ecuația remușcării intră deținuta (agresorul), victima și consecința actului - pedeapsa - închisoarea. Remușcările sunt față de victimă, de persoana ucisă. B.V. are remușcări, se consideră vinovat, nu-și poate ierta uciderea, moartea celor două victime, nu privește pedeapsa ca un sentiment de injustiție, este
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
faptei - pedeapsa -, faptul că a fost încarcerată: ,,Regret cele întâmplate... am ajuns în închisoare... cred că a meritat soarta... m-am apărat de un câine turbat...” - afirmă M.C. În ecuația remușcării intră deținuta (agresorul), victima și consecința actului - pedeapsa - închisoarea. Remușcările sunt față de victimă, de persoana ucisă. B.V. are remușcări, se consideră vinovat, nu-și poate ierta uciderea, moartea celor două victime, nu privește pedeapsa ca un sentiment de injustiție, este conștient de gravitatea faptei comise. „Altfel văd lucrurile acum, nu
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]