2,139 matches
-
principate. Este o epocă de dezolare pentru țărani, pentru locuitorii orașelor și pentru călugări, ale căror lamentații au ajuns pînă la noi. În același timp, este o epocă de redistribuire a puterii politice. Efectele conjugate ale atacurilor din afară, ale rivalităților dintre regi și ale procesului de dizolvare internă pe care l-am semnalat deja tendință către ereditatea funcțiilor comitale și a *beneficiilor vasalice duc la un adevărat transfer de putere publică de la eșalonul regal către eșaloane inferioare, care permit o
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Eduard al III-lea, baronii Franței au refuzat un prinț care "nu se trăgea din regat": prima schițare a unui sentiment național. A-l îndepărta pe Eduard însemna de asemenea să agravezi litigiul franco-englez. Am văzut deja principalele etape ale rivalității seculare care îi opuneau pe regii Franței și ai Angliei. Compromisul încercat de Ludovic cel Sfînt la tratatul de la Paris (1259) lăsa provincia Guyenne regelui Angliei, dar îl obliga să revină la *vasalitate față de regele Franței. Această situație dificilă, care
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
îl obliga să revină la *vasalitate față de regele Franței. Această situație dificilă, care făcea dintr-un rege vasalul altui rege, devine imposibilă atunci cînd, pe la 1300, renașterea dreptului repune la loc de cinste noțiunile de stat și de suveranitate. Noua rivalitate pe tema coroanei Franței se înscrie deci într-un context de foarte veche ostilitate. Alți factori au alimentat-o, în special amenințarea continuă că Anglia, mare producătoare de lînă, apăsa asupra industriei textile din orașele flamande. Dar, dincolo de certurile feudale
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
a dinastiei de Valois, a pus bazele unui stat. În timpul lui Carol Temerarul (1467-1477), el se întinde de la Mâcon la Amsterdam, de la Amiens la Mulhouse. Moștenitor al vechii Lotharingii, el reprezintă o putere politică ce a știut să profite de rivalitatea franco-engleză și de o poziție geografică favorabilă, de o parte și de alta a frontierei cu Imperiul; o putere economică ce beneficiază în același timp de meșteșugurile din orașele Flandrei, de viile burgunde și de controlul drumurilor pe apă, de la
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Pentru a încerca să-i bareze drumul, Francisc I se declară candidat la Imperiu, dar cuceriți de aurul bancherului Fugger, aflat în serviciul regelui Spaniei, cei șapte electori îl aleg împărat pe acesta din urmă sub numele de Carol Quintul. Rivalitatea personală a celor doi suverani, dar și mai mult, ambițiile lor rivale (Italia, moștenire burgundă), și grava amenințare cu încercuirea cu care puterea lui Carol Quintul apasă asupra Franței explică îndîrjirea luptei care începe între Casa de Austria și Casa
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pe tron, puterea este exercitată de mama sa, Caterina de Medici, ca regentă. Oricare ar fi calitățile sale politice, care sînt mari, aceasta este o prințesă străină, căreia îi este greu să se impună. Ea încearcă să se folosească de rivalitatea dintre gruparea catolică, care se organizează în spatele conetabilului de Montmorency și a ducelui François de Guise și gruparea protestantă, ai cărei șefi sînt Antoine de Bourbon, Louis de Condé și amiralul de Coligny. Dar, în felul acesta, ea permite celor
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
slăbiciunea acestui calcul, dar mari companii și societăți beneficiară de facilități de implantare și de exploatare în colonii. Curiozitatea geografică pe care au suscitat-o explorările continentului african, în special, încă puțin cunoscut, a fost un alt element favorabil colonizării. Rivalitatea cu Anglia și Germania în Africa, sau doar cu Anglia în Orient, îi împingea de asemenea pe conducătorii francezi la a nu se lăsa întrecuți de celelalte puteri pe teritorii încă de cucerit și la a afirma prestigiul național. Republicanii
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
succede criza economică și politică. Nici Frontul popular, nici tentativa de redresare a lui Edouard Daladier nu sînt încoronate de succes. Aliată din 1891 a Imperiului Rus, care oferă o "alianță de revers" în fața amenințării germane, Franța, trecînd peste vechile rivalități coloniale, s-a apropiat de Anglia în 1904 prin "Antanta cordială". Antagonismul franco-german, un timp potolit, se trezește din nou cu ocazia expansiunii franceze în Maroc, în mod deosebit cu ocazia crizelor din 1905 și 1911. În același timp, Rusia
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
s-au sustras tutelei ideologice și geopolitice a Uniunii Sovietice, edificând regimuri comuniste independente. Dacă procesul comunizării Albaniei s-a realizat în manieră sui generis comparativ cu restul "democrațiilor populare" (exceptând Iugoslavia) Partidul Comunit Albanez nu va fi scutit de rivalități politice intestine. Taberele aflate în confruntare erau cea a așa-zișilor "intelectuali", uniți în jurul lui Enver Hoxha, respectiv cea a "proletarilor" unde se evidențiase Koci Xoxe. Ultimul reușise să câștige simpatia lui Tito, urmărind să acapareze puterea în partid și
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
și cu o intensitate propagandistică redusă în raport cu divergența de la finalul anilor '40, atribuindui-se apelativul "revizionist". 3.5. Panoramarea principalelor dispute intestine din cadrul PCR-PMR (1945-1953). Premise interne și externe Încă de la înființarea sa în 1921, conducerea PCdR a făcut obiectul unor rivalități aprinse, fiind disputată între mai multe facțiuni competitoare. În perioada ilegalității (1924-1944), în special în timpul celui de al Doilea Război Mondial, când legătura cu Cominternul fusese întreruptă (1940-1944), organizarea partidului se afla într-o stare deosebit de confuză. Existau, pe de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
iar gruparea Anei Pauker nu a avut niciodată sprijinul necondiționat al lui Stalin, în ciuda faptului că se considera superioară și trata oarecum condescendent membrii PMR care fuseseră încarcerați în timpul războiului, lipsiți de "școala" Cominternului. Moscova era cu siguranță conștientă de rivalitate, dar nici în momentul emergenței comunismului din ilegalitate nu s-a alăturat grupării Pauker. Situația română nu a cuprins o relație duală "patron-client", ci mai degrabă una triunghiulară "patron-clienți", chiar dacă grupul "moscovit" fusese convins de contrariu. Mai mult, [...] nici una dintre
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
rușilor decât cer și așteaptă. Dacă trec de partea americană s-ar putea chiar ca aceștia să mă dea pe mâna rușilor. Prefer să merg acasă"", ar fi spus Pătrășcanu (Levy: 1995, 150). Între Gheorghiu-Dej și Pătrășcanu exista, pe lângă o rivalitate politică, un conflict personal. În primul rând, cei doi proveneau din medii foarte diferite: Dej avea o pregătire de muncitor electrician, în timp ce Pătrășcanu începuse o carieră universitară. Apoi, în perioada interbelică, Dej era încarcerat la penitenciarul din Caransebeș în timp ce Pătrășcanu
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
reușit să se debaraseze definitiv în ciuda "educației" leniniste pe care și-a însușit-o, Budișteanu oferă o diagnoză nepretențioasă, concisă și în același timp extrem de judicioasă. "Unii pretind că ar fi crezut în Dumnezeu. Eu spun că se credea în rivalitate cu el" (Roman: 2008, 46-47). De asemenea, alcătuirea discursurilor publice ale liderului PCR reprezenta o întreagă aventură. Acestea se structurau în jurul indicațiilor lui Ceaușescu însuși, respective a datelor furnizate de către ministerele de resort în funcție de tema discursului. Dumitru Popescu, președinte al
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
2208, 2209, 2211, 2213. 6. Se va fixa de către organele politice. PENTRU SERGENȚI REANGAJAȚI ȘI OFIȚERI 1.Tot mai mult se adâncesc divergențele între țările participante la Pactul Atlanticului de Nord. Bibliografie: - În jungla atlantică. Probleme Externe, Nr. 9/1951. - Rivalitatea anglo-americană în Orientul Apropiat și Mijlociu. Probleme externe, Nr. 6/1951. - V.I. Lenin: Imperialismul, stadiul cel mai înalt al capitalismului, „Scânteia”, Nr. 2217. 2.Succesele poporului nostru pe drumul revoluției culturale. Bibliografie: - „Scânteia”, Nr. 2208, 2199. - „România Liberă”, Nr. 2236
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
și cercetările întreprinse în etologie de Konrad Lorenz, care ajunge la concluzia că orice animal sănătos manifestă o agresivitate sănătoasă (atacă pentru a se hrăni, pentru a se apăra, pentru a și asigura un teritoriu, pentru a câștiga supremația în rivalitatea generată de reproducere, pentru a-și apăra puii) menită să-i confirme locul și viața. Ginger (2007) exemplifică utilitatea și prezența agresivității în comportamentele noastre cotidiene: a mânca un măr, înseamnă a-l mușca, a-l mesteca; a adopta o
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
1. Supraviețuirea post-independență (1878-1883). Caracteristicile fundamentale ale acestei perioade vizează setarea instrumentului militar pentru pararea unei agresiuni din partea fostului aliat, Rusia țaristă, și racordarea la realitățile politice continentale de după războiul franco-prusac. Subsistemul de relații internaționale fiind unul bipolar, dominat de rivalitatea Austro-Ungaria - Imperiul Țarist, România trebuia să aleagă o tabără pentru a-și asigura supraviețuirea, ceea ce a și făcut prin semnarea, În 1883, a tratatului secret de alianță cu Austro-Ungaria și Germania. 2. Aliat minor al unor mari blocuri continentale (1883-1918
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
larg consens în ce privește elementele care au favorizat acest fenomen. Între acestea: emulația creată de reușita unor obiective pe termen scurt, larga difuzare în media a unor informații cu privire la tehnicile, tacticile și armamentul folosit de terorism, situația strategică globală influențată de rivalități între state, accesul facil la arme și la mijloacele de pregătire pentru aceste scopuri, vulnerabilitatea mijloacelor de comunicații internaționale, publicitatea excesivă de care se bucură actele teroriste și autorii lor. Libertățile largi de care se bucură cetățenii statelor democratice pot
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
antice și infrastructura În ruine, tezaurele golite și modul de viața distrus. Hotărâte să nu mai intre vreodată În conflict armat Între ele, națiunile Europei au căutat mecanismul politic care să le adune Împreună și să le ducă dincolo de vechile rivalități. În 1948, la Congresul Europei, meditând la viitorul unui continent ruinat de secole de războaie, Winston Churchill, a oferit propria viziune a visului european. El a spus: „Sperăm să vedem o Europă În care oamenii din fiecare țară vor gândi
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
lor de europeni. Preambulul Tratatului de la Roma din 1957, care a pus bazele Comisiei Europene, declara În mod inechivoc că scopul este „să pună bazele unei uniuni din ce În ce mai strânse Între popoarele Europei”4. Marea speranță era „să se substituie vechile rivalități cu Îmbinarea intereselor esențiale comune, să se creeze, prin stabilirea unei comunități economice, bazele unei comunități largi și profunde Între popoarele pentru mult timp divizate de conflicte sângeroase; să se pună bazele unor instituții care să dea direcție unui destin
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În același timp, cedând o parte din ce În ce mai mare a suveranității naționale În acest proces. Drumul către uniune a Început cu crearea Comunității Europene a Cărbunelui și Oțelului (CECO) În 19519. Mulți intelectuali și lideri politici europeni au argumentat că vechile rivalități economice dintre Germania și Franța erau În inima conflictului de durată În Europa și o cauză majoră a războaielor care periodic au pârjolit continentul. Jean Monnet a propus unirea producției de cărbune și oțel a Germaniei și Franței, În special
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
la Academia Militară a Statelor Unite ale Americii, de la West Point, În iunie 2002, președintele Bush a subliniat ca „America deține și intenționează să păstreze, puterea militară dincolo de orice provocare - prin urmare, făcând cursele Înarmărilor din alte epoci lipsite de sens și limitând rivalitățile În comerț și alte preocupări pașnice”19. Remarcile președintelui erau calculate să Înștiințeze lumea că, de atunci Înainte, America va folosi enorma sa mașină militară pentru a fi puterea hegemonică indisputabilă și că nu se va lăsa Îngreunată de angajamente
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
națiuni au pus jos armele și-au unit forțele și au jurat să nu mai pornească niciodată război una Împotriva celeilalte. Ministrul de Externe german Joschka Fischer vorbește În numele multor europeni care sunt hotărâți să nu mai permită niciodată ca rivalitățile naționale să degenereze În război. Privind Înapoi la istoria variată a statului-națiune modern, Fischer spune că Europa urmează acum o cale diferită spre viitor: „În centrul concepției despre Europa de după 1945 a exsitat și Încă există o respingere a principiului
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
au răspuns afirmativ 77. Din perspectiva europeană, reproșurile sarcastice americane despre idealismul copilăresc de la Bruxelles sună fals. Europenii au arătat că ei pot folosi instrumentele dialogului, procesului și construirii consensului pentru a crea punți Între popoare și a elimina vechi rivalități. Cele douăzeci și cinci de state membre ale Uniunii sunt dovada, la scara mare, a Înțelepciunii acestei abordări. Ei spun că dacă 455 de milioane de europeni, cu convingeri și interese diferite, pot să treacă peste vechile animozități și să se unească
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
pentru dezvoltarea resurselor umane centrat pe Îmbunătățirea educației de bază, a educației profesionale și În cadrul corporațiilor, să promoveze identitatea și conștiința regională și să coopereze la proiecte pentru conservarea și promovarea artei și culturii estasiatice. Raportul notează că „În trecut, rivalitățile politice, animozitățile istorice, diferențele culturale și confruntările ideologice au reprezentat bariere În calea cooperării Între națiunile est-asiatice”6. Pe de altă parte, raportul a observat de asemenea că „națiunile est-asiatice sunt În proximitate geografică, Împărtășesc multe experiențe istorice și au
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
în repetate rânduri nominalizarea catedrei, dar rezultatul fiind negativ, în 1906 refuză să mai onoreze Facultatea de Medicină din Iași. Un caz rar în analele învățământului medical superior, dacă nu cumva unic. Profesorul Brăescu avea mari prieteni, dar și mari rivalități. Printre prieteni, la loc de frunte se afla profesorul Gheorghe Marinescu (1863-1938), creatorul școlii românești de neurologie, pe care îl cunoștea din perioada studiilor în Franța. Profesorul Marinescu a venit tocmai la Galbeni, lângă Podu Turcului, când prietenul lui avea
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]